Dulce Chacón
| Dulce Chacón | ||
|---|---|---|
| Persona informo | ||
| Naskonomo | Dulce Chacón Gutiérrez | |
| Naskiĝo | 6-an de junio 1954 en Zafra | |
| Morto | 3-an de decembro 2003 (49-jaraĝa) en Madrido | |
| Mortis pro | Naturaj kialoj  vd
| |
| Mortis per | Pankreata kancero vd
| |
| Lingvoj | hispana • franca vd | |
| Ŝtataneco | Hispanio vd
| |
Memorigilo 
| ||
| Familio | ||
| Patro | Antonio Chacón Cuesta (en)  vd
| |
| Gefratoj | Inma Chacón vd
| |
| Profesio | ||
| Okupo | verkisto poeto romanisto vd
| |
| Laborkampo | Poezio vd
| |
| Aktiva dum | 1992– vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Dulce CHACÓN [ĉaKON] (Zafra, provinco Badaĥozo, 6-a de junio 1954 – Madrido, 3-a de decembro 2003) estis hispana aŭtorino.
Ŝi naskiĝis en ekstremadura tradicia familio, sed ŝi estis socialista. Per siaj artikoloj ŝi kontraŭbatalis mortpunon en la periodo de Francisco Franco kaj la militon de Irako en 2003.
Ŝia romano La voz dormida kolektas atestojn de virinoj en la Hispana Enlanda Milito.
Post ŝia morto, ŝia ĝemela fratino sekvis ŝian karieron de verkistino.
Premioj
[redakti | redakti fonton]- Premio de Poesía Ciudad de Irún, pro Contra el desprestigio de la altura, 1995
- XXIV Premio Azorín, pro Cielos de barro, 2000
- Premio Libro del Año 2002, pro La voz dormida
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]Poezio
[redakti | redakti fonton]- Querrán ponerle nombre (1992)
- Las palabras de la piedra (1993)
- Contra el desprestigio de la altura (1995)
- Matar al ángel (1999)
- Cuatro gotas (2003)
Romanoj
[redakti | redakti fonton]- Algún amor que no mate (1996)
- Blanca vuela mañana
- Háblame, musa, de aquel varón (1998)
- Cielos de barro (2000)
- La voz dormida (2002)
Teatro
[redakti | redakti fonton]- Algún amor que no mate
- Segunda mano 1998
Rakonto
[redakti | redakti fonton]- "Te querré hasta la muerte" 2003, pp. 61–64.
