Internacia ekspozicio (1867)
| Internacia ekspozicio | ||
|---|---|---|
| ||
Internacia ekspozicio 
| ||
| Komenco | 1-a de aprilo 1867 vd | |
| Fino | 3-a de novembro 1867 vd | |
| Geografia situo | 48° 51′ 22″ N, 2° 17′ 52″ O (mapo)48.856054032.29788064Koordinatoj: 48° 51′ 22″ N, 2° 17′ 52″ O (mapo) | |
| Lando(j) | Francio vd | |
| Situo | Parizo | |
| ||
 Internacia ekspozicio (1867) | ||
| Retejo | Oficiala retejo | |
La Universala Ekspozicio de Parizo de 1867, oficiale kaj origine en la franca Exposition universelle d'Art et d'industrie, estas kronologie la dua Internacia ekspozicio. Ĝi okazis de la 1a de aprilo al la 3a de novembro de 1867 ĉe la Marsa Kampo, de Parizo, Francio. 41 landoj estis reprezentataj en la Ekspozicio.
En 1864, la imperiestro Napoleono la 3-a dekretis ke internacia ekspozicio devus esti aranĝita en Parizo en 1867. Komisiono estis nomumita kun Prince Jerome Napoleon kiel prezidanto, sub kies direkto la preparlaboro komenciĝis. La ejo elektita por la Universala Ekspozicio de Parizo de 1867 estis la Marsa Kampo, la granda militista paradejo de Parizo, kiu kovris areon de 48 hektaroj al kiuj estis aldonita la insulo de Billancourt, de 21 ha. La ĉefa konstruaĵo estis rektangula kun rondetaj finoj, havis longon de 490 m kaj larĝon de 380 m, kaj en la centro estis pavilono dominita per kupolo kaj ĉirkaŭita per ĝardeno, 166 m longa kaj 56 m larĝa, kun galerio konstruita tute ĉirkaŭ ĝin. Aldone al la ĉefkonstruaĵo, ekzistis preskaŭ 100 pli malgrandaj konstruaĵoj surloke.
Ekzistis 50,226 ekspoziciantoj, de kiuj 15,055 estis de Francio kaj ĝiaj kolonioj, 6176 de Britio kaj Irlando, 703 de Usono kaj malgranda kvanto de Kanado. La financoj por la konstruo kaj konservado de la ekspozicio konsistis el stipendioj de 1,165,020 de dolaroj el la franca registaro, simila kvanto de la grandurbo de Parizo, kaj proksimume 2,000,000 de dolaroj de publika abono, farante totalon de 5,883,400 de dolaroj; dum la enspezoj estis taksita je 2,822,900 USD, tiel kaŭzante deficiton, kiuj, aliflanke, estis kovrita de la abonoj de la registaro kaj la grandurbo de Parizo, tiel ke la fina raporto estis farita por montri gajnon.
La ekspozicio estis formale malfermita la 1-an de aprilo, kaj fermita la 31-an de oktobro 1867, kaj estis vizititaj fare de 9,238,967 de personoj, inkluzive de ekspoziciantoj kaj dungitoj. Tiu ekspozicio estis la plej bonega ĝis ĝia tempo de ĉiuj internaciaj ekspozicioj, kaj kun respekto al ĝia amplekso kaj al la amplekso de ĝia plano.
Oni planis ĝin kiel montro de la historio de laboro kaj industrio; Tiele oni montris prahistoriajn ŝtonajn ilojn al la plej moderna metalo nome aluminio, kio ege altiris la atenton de la publiko.