Karpata Ukrainio
| Karpata Ukrainio | |||||||||
| |||||||||
|
|
| ||||||||
| historia lando • sinproklamita ŝtato • lando sen maraliro | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Geografio
| |||||||||
| Ĉefurbo: | |||||||||
| Loĝantaro | |||||||||
Kvanto de loĝantoj:
|
796 400
| ||||||||
ortodoksismo • grek-katolika eklezio
| |||||||||
| Ŝtat-strukturo | |||||||||
| |||||||||
Karpata Ukrainio estis malgranda efemera respubliko en norda parto de Transkarpata regiono.
La interkonsento el la jaro 1919 pri dono de la aŭtonomio estis fine plenigita nur la 22-an de novembro de 1938. En registara proklamo oni agadigis la karpata-rutenian registaron kaj estis kunvokota parlamento de Karpata Ukrainio. Ĉefurbo de la aŭtonomio fariĝis urbo Ĥust (Ukrainio), kie pastro kaj verkisto Augustin Voloŝin destinis aŭtonomian registaron de Karpata Ukrainio. Oni aranĝis ukrainan gvardion Siĉ. La oficiala lingvo iĝis la ukraina. La gvardio suferigis precipe rutenajn figurojn. La landparto ne havis apogojn de la iama Ĉeĥoslovakio, ja ĝuste tiam komenciĝis formiĝi rest-Ĉeĥio kaj rest-Slovakio. Estis neniuj kontaktoj kun Hungario kaj Pollando. Negrava apogo alvenis el Rumanio. Ofte kaoso regis.
En marto de 1939 Karpata Ukrainio proklamis sendependan respublikon, sed la hungara armeo okupis la landparton kaj tuj aranĝis aŭtonomion de rutenoj. La hungaroj okupis malgrandan zonon ankaŭ el Slovakio, kie plejparte rutenoj vivis. Tiu zono iĝis parto de la rutena aŭtonomio. En 1943 partizanaj manovroj disvastiĝis. Post 1 jaro la Ruĝa Armeo okupis la aŭtonomion, kiu iĝis parto de Sovetunio.