Koagulado
Koagulado aŭ koaguliĝo estas la procezo per kiu la sango perdas sian likvecon kaj iĝas ĝelo, kiu siavice formas koagulon aŭ trombon. Tiu procezo eventuale rezultas en hemostazo, tio estas, en la ĉeso de la perdo de sango el damaĝita tubo, sekvita de ties riparo. La mekanismo de koagulado postulas la aktivigon, aligon kaj agregado de platetoj, kune kun la stokado kaj maturigo de la fibrino. La disordoj de la koagulado estas statoj de malsanoj kiuj povas okazigi spontanajn hemoragiojn, formadon de hematomoj aŭ ŝtopkoagulado (trombozo).[1]
La mekanismo de koagulado estas tre bone konservita tra la diversaj specioj en la biologio; en ĉiuj mamuloj, la koagulado postulas ĉelajn faktorojn (platetoj) kaj proteajn faktorojn (koagulfaktoroj).[2] La sistemo estis etende studita en homoj, specio en kiu ĝi estas plej bona komprenita.[3]
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ David Lillicrap; Nigel Key; Michael Makris; Denise O'Shaughnessy (2009). Practical Hemostasis and Thrombosis. Wiley-Blackwell. pp. 1-5. ISBN 1-4051-8460-4.
- ↑ Alan D. Michelson (26a de oktobro 2006). Platelets. Academic Press. pp. 3-5. ISBN 978-0-12-369367-9. Konsultita la 19an de julio 2020.
- ↑ Schmaier, Alvin H.; Lazarus, Hillard M. (2011). Concise guide to hematology. Chichester, West Sussex, UK: Wiley-Blackwell. p. 91. ISBN 978-1-4051-9666-6.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Hoffman, M; Monroe DM, 3a eld (Junio 2001). «A cell-based model of hemostasis.». Thrombosis and haemostasis 85 (6): 958-65. PMID 11434702.
- Hoffman, Maureane; Monroe, Dougald M. (2007). «Coagulation 2006: A Modern View of Hemostasis». Hematology/Oncology Clinics of North America 21 (1): 1-11. PMID 17258114. doi:10.1016/j.hoc.2006.11.004.