Loki

Loki
	; La puno de Loki
nord-ĝermana diaĵo • formoŝanĝanto
Verko	nord-ĝermana mitologio
Informoj
Originala nomo	Loptr
Eble sama	Lóðurr
Sekso	vira
Loĝloko	Midgard, Asgardo
Familio	Gigantoj/Azoj
Patro	Fárbauti
Patrino	Laufejo
Gefratoj	Býleistr • Helblindi • Odino
Edzo/Edzino	Sigjun
Kunulo	Angrboða
Infanoj	Nari • Váli • Jörmungandr • Fenriro • Hel • Sleipnir • Narfi
Malamikoj	Hejmdal
	v • d • r

Lokio estis, en la nord-ĝermana mitologio, unu el la gigantoj, kiu sukcesis infiltri la diaron kaj eĉ iĝi adoptita frato de Odino. Fine tamen, lia malica naturo dominis, kaj li instigis la morton de Baldr. Dum ragnarök, Lokio gvidos la malicajn fortojn en la lasta lukto kontraŭ dioj kaj homoj.

Psiĥologie, Lokio estas preskaŭ same komplika kiel Ódhinn. Li povas libere sin transformi (kaj transseksi); pro tio, aldone al lia malico, li estas dramaturge inspira, kaj li estas unu el la tri roluloj - kune kun Odino kaj Thoro - kiuj plej ofte aperas en la nord-ĝermanaj mitoj.

Kun sia edzino Sigyn, Lokio havas du filojn ; kun la gigantino Gullveig aŭ Angrbodha, li havas tri pluajn infanojn, nome la mortintodiinon Hel, la gigantan lupon Fenrir kaj la eĉ pli gigantan serpenton Midhgardsormr, kiu nuntempe kuŝas ĉirkaŭ la tutan teron. Rilate al ili, tamen diskutindas ĉu Loki estas patro aŭ patrino, ĉar li mem naskis ilin, manĝinte la koron de Gullveig kiam ŝi estis (trifoje) bruligita.

En ragnarök, Fenriro manĝos Odino, kaj Midhgardsormr per sia veneno mortigos Toron.

Same patrina estas la rolo de Loki rilate Sleipnir, la ok-kruran ĉevalon de Ódhinn, kiun li naskis en formo de ĉevalino, forloginte virĉevalon kiu helpis al la konstruo de muro ĉirkaŭ Azbieno.