Pierre Jansen
Pierre Jansen | |
---|---|
Persona informo | |
Naskonomo | Pierre Georges Cornil Jansen |
Naskiĝo | 28-an de februaro 1930 en Roubaix |
Morto | 13-an de aŭgusto 2015 (85-jaraĝa) en Saint-Pierre-le-Déchausselat, Francio |
Lingvoj | franca |
Ŝtataneco | Francio |
Alma mater | Reĝa Konservatorio de Bruselo |
Okupo | |
Okupo | komponisto instruisto filmkomponisto |
Pierre Jansen, naskonome Pierre Georges Cornil Jansen (naskiĝis la 28-an de februaro 1930 en Roubaix[1], mortis la 13-an de aŭgusto 2015 en Ardèche[2], estis franca komponisto de filmmuziko.
Pierre Jansen estis lernanto de Reĝa Konservatorio de Bruselo kaj vizitis kursojn de Olivier Messiaen.
Formita al avangarda muziko, li dediĉis sin ekde la 1960-aj jaroj al filmmuzikoj kaj lia renkontiĝo kun Claude Chabrol estis « determina kaj neatendita », laŭ terminoj de Pierre Jansen. « Mi renkontis fraton en muziko », siaflanke diris Claude Chabrol.
Ilia kunlaborado komenciĝis per filmo Les bonnes femmes (1960) kaj daŭris per trideko da verkoj, el kiuj Landru (1963), Que la bête meure (1969), Le Boucher (1970) kaj Violette Nozière (1978).
Paralele, Pierre Jansen laboris kun aliaj reĝisoroj kiaj Pierre Schoendoerffer (La 317e Section, 1965), Claude Goretta (La dentellière, 1977) kaj Francis Girod (L'État sauvage, 1978). Li estis aŭtoro de cento da filmmuzikoj.
Ekde la 1980-aj jaroj, li ĉefe dediĉis sin al komponado de muzikoj por koncerto.
Filmmuzikoj
[redakti | redakti fonton]- 1960: Les Bonnes Femmes
- 1961: La Ligne droite de Jacques Gaillard
- 1961: Les Godelureaux
- 1962: Les Sept Péchés capitaux (skeĉo)
- 1962: L'Œil du Malin
- 1963: Ophélia
- 1963: Landru
- 1963: La 317e Section
- 1964: L'Homme qui vendit la tour Eiffel (skeĉo en Les Plus Belles Escroqueries du monde)
- 1964: Le Tigre aime la chair fraîche
- 1965: Une si jeune paix de Jacques Charby
- 1965: Marie-Chantal contre docteur Kha
- 1965: Le Tigre se parfume à la dynamite
- 1966: La Ligne de démarcation
- 1967: Le Scandale
- 1967: La Route de Corinthe
- 1968: Les Biches
- 1968: Flammes sur l'Adriatique
- 1969: La Femme infidèle
- 1969: Que la bête meure
- 1970: Le Boucher
- 1970: La Rupture
- 1971: Juste avant la nuit
- 1971: Le Sauveur de Michel Mardore
- 1971: La Décade prodigieuse
- 1972: Docteur Popaul
- 1973: Les Noces rouges
- 1974: Nada
- 1974: Le Pain noir de Serge Moati (telenovelo)
- 1975: Une partie de plaisir
- 1975: Les Innocents aux mains sales
- 1976: Nuit d'or de Serge Moati
- 1977: Alice ou la Dernière Fugue
- 1977: La Dentellière de Claude Goretta
- 1978: Les Liens de sang de Claude Chabrol
- 1978: Violette Nozière
- 1978: L'État sauvage de Francis Girod
- 1978: Ciné-roman (TV)
- 1980: L'Œil du maître
- 1980: Le Cheval d'orgueil
- 1982: Le Grand Frère
- 1985: Monsieur de Pourceaugnac de Michel Mitrani
- 1989: La Folle Journée ou Le Mariage de Figaro de Roger Coggio
- 1991: Boulevard des hirondelles
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ JANSEN Pierre. lesgensducinema.com (3 marto 2014). Alirita 15 aŭgusto 2015 .
- ↑ Décès du compositeur de musiques de films Pierre Jansen. France Musique (14 aŭgusto 2015).