Vilhelmo la 1-a (Sicilio)

Por aliaj signifoj, bv. rigardi la apartigilan paĝon: Vilhelmo la 1-a

Vilhelmo la 1-a de Sicilio
Reĝo de Sicilio
Persona informo
Naskiĝo	proks. 1126 en Palermo
Morto	7-an de majo 1166 (1166-05-07) en Palermo
Mortis per	Disenterio vd
Tombo	Katedralo de Palermo Katedralo de Monrealo Tomb of William I of Sicily (en) vd
Lingvoj	itala vd
Ŝtataneco	Reĝlando Sicilio vd
Familio
Dinastio	familio Hauteville vd
Patro	Roĝero la 2-a de Sicilio vd
Patrino	Elvira of Leon (en) vd
Gefratoj	Konstanca, reĝino de Sicilio, Tancred, Prince of Bari (en) , Roĝero la 3-a, duko de Apulio, Tankredo, Alfonso of Hauteville (en) kaj Simon, Prince of Taranto (en) vd
Edz(in)o	Margaret of Navarre (en) (1150 (Gregoria)–) vd
Infanoj	Vilhelmo la 2-a de Sicilio, Henry, Prince of Capua (en) , Robert III, Prince of Capua (en) , Roger IV, Duke of Apulia (en) , Matina di Sicilia (en) vd
Profesio
Okupo	suvereno vd
Laborkampo	Ŝtata administrado kaj politiko vd
Aktiva en	Sicilio vd
Princo de Taranto
Dum	11537-1154
Antaŭulo	Tankredo
Reĝo de Sicilio
Dum	1151/1154–1166
Antaŭulo	Roĝero la 2-a
Sekvanto	Vilhelmo la 2-a
vd	Fonto: Vikidatumoj

Vilhelmo la 1-a de Sicilio (Palermo aŭ Monreale, 1130 - Palermo, 7-an de majo 1166), reĝo de Sicilio, filo de la reĝo Roĝero la 2-a kaj Elvira de Kastilio, nepo de Alfonso la 6-a de Leono. Li estis moknomita Vilhelmo la malbona, pro la kronikoj de lia regado raportitaj de Hugo Falcandus.

Kun malpli da energia karaktero ol lia patro, kiu fakte regis ĉe la komenco de la regado estis Maio de Bari, kun la titolo de ammiratus ammiratorum, kiu anstataŭigis Thomas Burn. Ekskludita la nobelaro de la administrado kaj provis tranĉi la liberecon ĝuatan de la urboj.

Papo Adriano la 4-a mobilizis la nobelojn kontraŭ li. Tio baziĝis sur la fakto, ke la aŭtoritato de Vilhelmo ne estis rekonita de la bizanca imperiestro, Manuelo la 1-a Komneno, aŭ de la Sankta Romia Imperio, Frederiko la 1-a.

En 1155, grekaj trupoj okupis la urbon Bari kaj komencis sieĝi Brindizion. Vilhelmo tamen ne estis senpova de milita forto. Je la alveno en Italion, li detruis la grekan floton kaj armeon ĉe la sieĝo de Brindizio la 28-an de majo 1156 kaj reakiris Bari. Adriano devis koincidi en Benevento la 18-an de junio 1156, konfirmante Vilhelmon kiel leĝa reĝo, kaj en 1158 subskribis la pacon kun la grekoj.

Li mortis la 7-an de majo 1166 kaj estis entombigita en la katedralo de Monreale. Kun sia edzino Margarita de Navaro li havis kvar infanojn.