ĉiel + o ( eo , SB )
|
blua ĉielo kun nuboj |
- ŝajne volba spaco super onia kapo, tage blua kaj nokte nigra, en kiu foje eblas vidi nubojn, aviadilojn kaj astrojn
- Okupi sen celo lokon sub ĉielo. [1]
- (religio) sama ejo rigardata kiel loĝejo de la dio kaj kiun eĉ personoj povas eniri sed nur post sia morto kaj laŭ certaj kondiĉoj
- Antonimoj: infero
ŝajne volba spaco etendiĝanta super onia kapo
(religio) ejo rigardata kiel loĝejo de la dio
| Vortfaradoj kaj vortgrupigadoj |
Vortfaradoj kun N "ĉiel" (2)
Vortgrupoj kun "ĉielo" (1)