Emily Jacir
Itxura
Emily Jacir | |
---|---|
Bizitza | |
Jaiotza | Betleem, 1970 (53/54 urte) |
Herrialdea | Palestina Ameriketako Estatu Batuak |
Hezkuntza | |
Heziketa | Memphis College of Art (en) University of Dallas (en) |
Hizkuntzak | ingelesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | argazkilaria, margolaria, telebista-ekoizlea eta bideoartista |
Parte-hartzailea
| |
Lantokia(k) | New York eta Ramallah |
Jasotako sariak |
Emily Jacir (Belen, 1970) artista plastiko palestinarra da. Ramallahn eta New Yorken bizi eta lan egiten du.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Dallasen eta Memphisen ikasi ondoren, Emily Jacirrek teknika ugari erabiliz lan egitea erabaki zuen: argazkia, bideoa, performancea, audioa eta instalazioa.
New Yorkeko Alexander & Bonin galeriak ordezkatua, bere lanak museo askoren bildumen parte dira (MoMA, Whitney Museum of American Art, Moderna Museet, etab.).
Erakusketa pertsonalak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2007: Alberto Peola, Turin
- 2005:
- Anthony Reynolds Gallery, Londres, Where We Come From
- The Jerusalem Fund Gallery, Washington
- Ulrich Museum of Art, Wichita
- Accumulations, Alexander and Bonin, New York
- 2004:
- 2003:
- Where We Come From, Debs & Co, New York
- Belongings, ibiltaria, O-K Arte Garaikideko Zentroa, Linz; Arte Modernoko Museoa, Arnhem
- Los Angeles International Art Biennial Invitational, Frumkin Duval Gallery, Santa Mónica
- Al Ma'Mal Foundation, Jerusalem
- Artspace Annex II, New Haven
- 2002: New Photographs: Bethlehem eta Ramallah, April, 2002, Debs & Co., Project Room, New York
- 2000: De Paris à Riyad (Dessins pour ma mère), University Gallery, University of the South, Sewanee
- 1999: Everywhere/Nowhere, SPACES, Cleveland
- 1997:
- Eastfield College Gallery, Mesquite
- Anderson Ranch Arts Center, Snowmass Village
Erakusketa kolektiboak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2012: documenta XIII, Cassel
Sariak eta aintzatespenak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2008: Hugo Boss saria
- 2007ko urriaren 17an, 52. Veneziako Biurtekoaren karietara, 40 urtetik beherako artistaren urrezko lehoia jaso zuen.
- Epaimahaiak nabarmendu zuen "oro har erbesteaz eta, bereziki, Palestinako auziaz arduratzen den lana saritu nahi izan zuela. Exotismora jo gabe, Giardini pabiloi nagusian proposatutako lanak zinemaren, artxibo dokumentalen, narrazioaren eta soinu-materiaren arteko topaketa paratzen eta garatzen du.»[1]