Edukira joan

Junts per Catalunya (alderdi politikoa)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ez nahasi Junts per Catalunya izeneko koalizioarekin.
Junts per Catalunya
BozeramaileaElsa Artadi
Idazkari nagusiaJordi Sànchez
Sorrera2020ko uztailaren 18a (alderdi bezala)
2018ko uztailaren 11a (erregistroan)[1]
Egoera▲5,128[2]
(Afiliatu-kopurua)
Egoitza nagusiaEtorbide Diagonala, 505, 2. pisua 1.a Bartzelona, Katalunia
Ideologia politikoaOroren alderdia[3][4]
Independentismoa[5]
Abertzaletasuna
Aldebakartasuna
Zuzeneko demokrazia
Ustelkeriaren aurkakoa
Sozialiberalismoa
Kontserbadurismoa</ref>https://cronicaglobal.elespanol.com/politica/que-es-junts-catalunya_538314_102.html
Ereserkia[Betiko hautsitako esteka]Junts per fer. Junts per ser.
(Egiteko, elkarrekin. Izateko, elkarrekin)
KideakCNxR (2020–2020)
PDeCAT (2020–2021)
AxR
EV–AV
RI
DC
MES
SI
Independenteak
Eserlekuak erakundeetanEuropako Parlamentuan
1 / 61

Espainiako Diputatuen Kongresuan

7 / 48

Espainiako Senatuan

3 / 24

Kataluniako Parlamentuan

35 / 135
junts.cat

Junts per Catalunya (euskeraz, Batera Kataluniagatik) edo bakarrik Junts[6][7] (JxC)[8] 2020ko uztailean aurkeztutako alderdi katalan eta independentista da, Kataluniako lehendakari ohi den Carles Puigdemonten eskutik. 2020ko uztailaren 2an aurkeztu zen alderdia, Kataluniako Europar Alderdi Demokrata edo PDeCATekin izandako tira-biren ondorioz, eremu post-konbergentearen isla den Junts per Catalunya aterki-koalizioaren birmoldaketaren testuinguruan.[9][10]

Alderdiaren fundazio-kongresua uztailak 25aren eta urriak 3ren artean emango da,[11] Elsa Artadik eta Marta Madrenasek, uztailaren 18an, korporazio-izaera berri osoa eta korporazio-irudi berri guztiak, logo eta erabilera arrunterako kolore berria barne, lehen aldiz publikoki erakutsi ostean.[12][13] Hala ere, kontutan hartu beharrekoa da alderdia Espainiako Barne-Ministerioan 2018ko uztailetik dagoela inskribaturik,[14] eta, beraz, alderdi hau ez dela JxC koalizioarekin konfunditu behar.

Alderdi berri honetan, Carles Puigdemontez gain, Crida Nacional per la República (CNxR) (JxC-en barruan integratutakoa; esaterako, Jordi Sànchez edo Elsa Artadi),[15][16][17][18] Acció per la República (AxR),[19][20] Els Verds–Alternativa Verda (EV–AV)[21] eta PDeCATetik alde egindako bazkide ugari agertzen dira (Jordi Turull, Josep Rull eta Joaquim Forn, adibidez),[18][22][23] Reagrupament (RI) alderdi politiko txikiaren kasu.[24] Era berean, Independente modura, Demócrates de Catalunyako (DC) zein Herri Batasuneko Hautagaitzako (CUP) izenak (bereziki Poble Lliure jatorrikoak) ere agertu dira.[25][26] Alderdiaren helburua 2017an huts egindako independentismoaren alderdi bateratu bat sortzea da, "katalanismoaren ardatz zentral" modura, "gidaritza" argi batenpean.[18]

Esan bezala, alderdiaren jaiotza JxC koalizio zaharra oraindik bizirik dagoen testuinguruan bizitzera beharturik dago, Puigdemonten eta PDeCATen arteko tira-biren ondorioz; izan ere, lehenak alderdi-izena eskuratu badu ere,[27] azkenekoak mantentzen ditu hauteskunde-eskubide eta diru publikoa jasotzeko titularitatea.[28]

Alderdiaren jatorri eta historia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Testuingurua (2015–2018)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2015eko ekainean Kataluniako Konbergentzia Demokratikoaren (CDC) eta Kataluniako Batasun Demokratikoaren (UDC) edo Unió-ren arteko CiUren banaketaren ostean,[29][30] CDC alderdia Junts pel Sí koalizioaren parte izatera pasako da, bestelako alderdi indeependentistekin batera (bereziki aipagarri da ERC), 2015eko Kataluniako Parlamentuko Hauteskundeetara aurkezteko.[31][32][33]

Ostean, 2016ko ekainean, CDCko kideek alderdiaren aktibitatea gelditu,[34][35] eta Kataluniako Europar Alderdi Demokrata (PDeCAT) sortu zuten, hilabete berdinean.[36] Hala ere, CDC zaharra modu formalean bizirik mantenduko da, PDeCATekin batera Junts per Catalunya (JxC) koalizioko parte izatera pasaz, 2017ko Kataluniako Parlamentuko Hauteskundeetan.[37][38][39][40][41]

2017ko martxoaren 24an, bestalde, UDC alderdia disolbatuko da, alderdiaren porrot ekonomikoaren testuinguruan.[42][43]

Amaitzeko, 2018ko uztailaren 11ean, Alderdi Politikoen Erregistroan modu formalean erregistratuko da Junts per Catalunya alderdia,[14] Katalunia Hiribidean egoitzatua eta Laia Canet lehendakariduna.[44][45] Momentu horretan, halere, JxC alderdiak ez du JxC koaliziotik at aktibitate propiorik edukiko. Paraleloki, 2018ko uztailean ere, momentuan Belgikan exiliaturik zegoen Carles Puigdemonten[46] zirkulu estuenak Crida Nacional per la República (CNxR) mugimendu politiko berria aurkeztuko du, independentismoaren zerbitzuan egongo den tresna berri modura.[47] CNxR mugimendua, halere, ez zen alderdi politiko modura ofizialki erregistratu hurrengo urteko urtarrilaren 8ra arte.[14]

Mugimendu guzti hauek Puigdemonten eragina PDeCATaren zein Kataluniako independentismoaren gainean emendatu bazuten ere,[48][49] CNxRren helburuak ez ziren bete, CUP eta ERC alderdiek mugimenduak proposatutako ibilbide bateratuari uko egin ziotenean.[47][50][51]

Alderdiaren erregistroa, baina JxC koalizioaren barruan (2018ko uztaila–2020ko uztaila)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alderdi politiko modura formalki erregistratu ostean, Junts per Catalunya JxC koalizioaren itzalean mantenduko da, PDeCAT eta CDCrekin batera koalizioaren parte izango bada ere. Hala, alderdiaren bizitzaren lehen bi urteetan, alderdiak ez ditu ez akto propiorik, ez organigrama finkaturik, ez sinbologia edo koalizioarekiko ezberdintasun nabarmenik edukiko, bi entitate independente badira ere.[14][52][53][54][55]

Bi urteko tarte honetan, alderdia JxC aterki-koalizioaren barruan hurrengo hauteskundeetara aurkeztuko da:

Tarte honetan zehar ere, PDeCAT alderdiaren eta Puigdemonten CNxRaren arteko negoziazioek aurrera jarraitzen zuten, JxCat koalizioaren berrantolatze-prozesuaren testuinguruan.[56][57] PDeCAT alderdia alderdi politiko modura disolbatzearen aurkako posizioak,[58][59] Puigdemontek PDeCATekin negoziazioak apurtzea eraman zuen, 2020ko uztailaren lehen egunetan.[9][59][60]

JxC koalizioaren barreiatzea eta Kongresu Fundazionala (2020ko uztaila–2020ko urria)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

JxCen eta PDeCATen arteko erlazioa (2020ko uztaila–2020ko iraila)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Kataluniako Europar Alderdi Demokrata»

Esan bezala, 2020ko uztailaren hasieran, Puigdemonten CNxRaren eta PDeCAT alderdiaren negoziazioek huts egiten dute, JxC koalizioaren berrantolatze-prozesuan.[61][62] PDeCATek Koalizio-Ereduarekin jarraitzea proposatzen zuen bitartean, alderdia zentro-eskuineko alderdi independente modura, Puigdemont berak zein bere zirkulu hurbilak alderdi politiko berri baten beharra ikusten zuten, PDeCAT alderdiaren de facto disoluzioa zekarrena, alderdi aurrerakoiago eta, modu argian, aldebakartasunaren aldekoa.[62][63][64]

Negoziazio-zailtasun hauen testuinguruan, Puigdemonten zirkulua Junts per Catalunya alderdiaren kontrolarekin egiten da, alderdiaren egoitza aldatuz (Katalunia Hiribidetik Etorbide Diagonalera pasaz) eta alderdiaren lehendakaritza aldatuz, Laia Canet izatetik Balenyà-ko alkate eta Puigdemonten zirkulu estuaren parte den Carles Valls izatera pasaz.[27][45][65] Erregistro-mugimendu guzti hauek modu gogorrean izan ziren kritikatuak PDeCAT alderdiaren aldetik, Junts per Catalunya alderdia "bere propietateko markatzat" hartzen zuelako.[66][67]

Gertakari guzti hauekin eta internet bidezko kanpaina gogor baten ostean,[18][68] alderdi politiko berriaren Kongresu Fundazionalaren prozesua 2020ko uztailaren 25ean hasi zen, on-line sesio batekin non, esan bezala, Elsa Artadik, Marta Madrenasek, Laura Borràsek, Meritxell Budók eta Carles Puigdemonten holograma batek parte hartu zuten,[63][69] 2020ko urriaren 3an amaituko den prozesu bati hasiera emanez.[12][70] Gutxienez egun horretara arte, alderdiak militantzia bikoitza (JxC+PDeCAT) onartuko du,[71] momentu horretan bere organigrama eta estatutuak finkaturik eduki beharko baititu, bai eta egunera arte bere sozio politiko den PDeCATekin edukiko dituen erlazioak zeintzuk diren ere.[72][73] Edozein kasutan, Puigdemontek alderdi berriaren agerpenak, Kataluniako Europar Alderdi Demokrataren afiliatu-kopurua %5 batean murriztu zuen 2020ko abuztuaren 3rako, PDeCATeko militante-kopurua 14,250 inguruan utziz.[74] Kataluniako Europar Alderdi Demokrataren zuzendaritza utzi eta Juntsera pasa diren pertsonalitate ezagunen artean, aipagarri dira Míriam Nogueras (momentura arte, PDeCATeko lehendakariordea),[74][75] Toni Postius (Lleidako eskualdeetako arduraduna),[76] Lourdes Ciuró (Bartzelonako eskualdeetako arduraduna)[77] eta Montse Morante (Eremu Tematikoko arduraduna).[74][75][78][79]

Elsa Artadik, abuztuaren 9an, PDeCATekin batera "koalizioan joateko" atea itxi zuen; "[alderdiaren] nahia hori ez dela" argudiatuz.[80][81][82] Honi erantzunez, PDeCATeko Zuzendaritzak "koalizioan edo zerrenda bakarrean hauteskundeetara joatea gero eta zailago ikusten zuela" onartu zuen, "[alderdien arteko eztabaidei] hamabost eguneko epe maximoa emanez", "erabakia hartu gabe irailera iritsi gabe, inoiz ere".[83] Abuztuaren 20an, "JxCeko zenbait buruk" Mas klausula (Artur Mas-en homenean) bat proposatzen dute, PDeCATekin itundu ahal izateko. Mas klausula izeneko itzultze-klausula horren arabera, "JxC-PDeCAT akordioa [edozein momentutan] bertan behera utzi daiteke", "bi alderdietako edozein ez bada eroso sentitzen edo bere nahiak betetzen ez direla ikusten badu".[84] Abuztuaren 20an ere, PDeCATek JxCekin batera aurkezteko aukera ixten zuen edo ez abuztuaren 31ean erabakiko zela argitaratu zen.[85]

Abuztuaren 29an, PDeCATek JxC alderdiaren marka tribunaletara erateko prozesua hasi zuela helarazi zuen komunikabide ezberdinetan, 2020ko hasieran alderdiaren titularitate-aldaketan egondako ustezko iruzurraren ondorioz. Hala, alderdiak titularitate-aldaketa horren ostean gertatutako organigrama-aldaketa guztiak bertan behera uzteko eskatzen dio epaileari; bai eta marka-erabileraren blokeoa ezartzeko, kautela-neurri modura.[86][87][88] Alderdi konbergentearen judizializazioaren-bidearen hartzeak erantzun azkarra sortu zuen bi alderdien inguruan kokatzen diren kargu publiko askotan; hala, adibidez, JxCeko bost senatariek PDeCAT utzi egin zuten 29an bertan,[89][90][91] Twitterren argitaratutako deklarazio bateratu baten bidez.[92][93][94][95][96] Ordu gutxitara ere, PDeCATeko (JxSí-ren barruan) kultura-kontseilari izandako Lluís Puig-ek alderdiaren karneta ere hautsi zuen, "[alderdiaren] exekutibak hartutako erabakien" ondorioz.[97][98] Bartzelonako metropoli-barrutiko PDeCATeko errejidoreek ere karnetari uko egi zioten, eta, modu gogorrean, "alderdikide guztioi karneta apurtzeko deia" helarazi zuten, Bonvehíren "autoritarismoaren" aurka.[99][100] Aipatutako guzti hau, de facto, JxC eta PDeCATen arteko erlazioen amaiera-puntutzat hartzen dute askok.[86][101][102] Hasiera batetan irailaren lehenerako programatutako auzia, Bartzelonako hirugarren instrukzio-auzitegian, hurrengo irailaren 25ean ospatuko da, KJANak adierazi bezala.[103][104][105]

Hala, abuztuaren 31ean, PDeCATen judizializazio-bideak sortutako hasitako en masse karnet-haustearedn testuinguruan, Carles Puigdemontek PDeCATeko karneta hautsi zuen ere,[106][107][108][109] Quim Torraren gobernukide anitzekin batera: Meritxell Budó (lehendakaritza-kontseilaria), Damià Calvet (lurralde- eta jasangarritasun-kontseilaria), Jordi Puigneró (politika digitalen kontseilaria) eta Miquel Buch (barne arazoen kontseilaria).[110][111][112][113][114][115] Testuinguru honetan ere, hamaika diputatuk, Kataluniako parlamentuan, PDeCAT alderdia utzi zuten ere,[116][117][118][119][120][121] JxCren talde parlamentarioan PDeCATeko bi diputatu soilik utziz: Marc Solsona (PDeCATeko bozeramailea) eta Lluís Font, PDeCATeko zuzendaritzakidea.[122] Preso politikoa eta Puigdemonten gobernukide-ohia den Jordi Turull kontseilari-ohiak ere karneta hautsi zuen 31ean bertan.[123][124][125][126] Tirabira guzti hauek PDeCAT alderdiari bere militantziaren "%7a galtzea eragin dio", Marc Solsonaren hitzetan,[127][128][129][130] "800 militanteetan zenbakitu daitekeena".[131][132] Hala ere, Artur Mas bezalako pertsonalitateek alderdiaren militantzian mantendu direla aitortu du Solsonak.[133][134][135]

Kongresu Fundazionala (2020ko abuztua–2020ko urria)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2020ko uztailaren 25 eta 26 artean, besteak beste, Kongresu-Mahaiaren bozketa egin zen, bai eta aurrerago bozkatu ziren zuzendaritza-organoen osaera eta zuzendakideen hautatze-prozesua definitzen duten ponentzien bozketa ere.[18] Lehen bozkaketa horietan, Kongresu-Mahaiaren lehendakari Lluís Puig izan zen hautatua, boz-emaleen %96.83ko oniritziarekin. Hautatutako bestelako mahaikideak hurrengoak izan ziren: Elena Fort eta Montse Rosell lehendakariorde modura; eta Raül Garcia, Imma Gallardo, Jordi Sendra, Glòria Freixa, Ricard Pérez eta Meritxell Masó batzordekide modura.[136][137][138][139] Era berean, aipatutako zuzendaritza-organoen osaera (%95.92) eta bertako zuzendarikideen hautatze-prozesuak ere (%94.37) aurrera atera ziren.[136] Amaitzeko, aurrera ateratako bestelako dokumentuen artean, hurrengo urriaren 3an bozkaketara eramango diren bi ponentziak (Ponentzia Antolatzailea eta Ponentzia Politiko eta Estrategikoa) idatziko dituzten bi taldeek ere afiliatuen oniritzia jaso zuten ere: %94.63ko eta %96.89ko aldeko boz-ehunekoarekin, hurrenez hurren.[136][140]

Uztailaren 25/26ko bozkaketak
Bozkaketa Boz-kop. eta % Bozkaketa Boz-kop. eta %
Kongresu-mahaia Alde 1,496 (%96.83) Ponentzia Antolatzailearako

Barne-Araudia

Alde 1,498 (%96.96)
Kontra 13 (%0.84) Kontra 7 (%0.45)
Abstentzio 23 (%1.49) Abstentzio 25 (%1.62)
Zuri 13 (%0.84) Zuri 15 (%0.97)
Totala 1,545 (%100) Totala 1,545 (%100)
Kongresu Fundazionaleko

Barne-Araudia

Alde 1,514 (%97.99) Zuzendaritza-organoen

osaera

Alde 1,482 (%95.92)
Kontra 8 (%0.52) Kontra 30 (%1.94)
Abstentzio 16 (%1.04) Abstentzio 25 (%1.62)
Zuri 7 (%0.45) Zuri 8 (%0.52)
Totala 1,545 (%100) Totala 1,545 (%100)
Ponentzia Politiko eta

Estrategikoarako

idazle-komisioa

Alde 1,497 (%96.89) Zuzendaritza-organoen

zuzendarikideen hautatze-

prozesua

Alde 1,458 (%94.37)
Kontra 22 (%1.42) Kontra 37 (%2.39)
Abstentzio 19 (%1.23) Abstentzio 33 (%2.14)
Zuri 7 (%0.45) Zuri 17 (%1.10)
Totala 1,545 (%100) Totala 1,545 (%100)
Ponentzia Politiko eta

Estrategikoarako

Barne-Araudia

Alde 1,509 (%97.67) Estatutu-berrespena Alde 1,454 (%94.11)
Kontra 9 (%0.58) Kontra 33 (%2.14)
Abstentzio 18 (%1.17) Abstentzio 44 (%2.85)
Zuri 9 (%0.58) Zuri 14 (%0.91)
Totala 1,545 (%100) Totala 1,545 (%100)
Ponentzia Antolatzailearako

idazle-komisioa

Alde 1,462 (%94.63) Zentsua: 2,893

Parte-hartzea: 1,545 (%53.40)

Erreferentzia:[136]

Kontra 31 (%2.01)
Abstentzio 41 (%2.65)
Zuri 11 (%0.71)
Totala 1,545 (%100)

Uztailaren 26tik abuztuaren 1erarte, alderdiaren zuzendaritza-organoetarako (Lehendakaritza eta Zuzendaritza Nazionala, non Idazkaritza Nagusia kokatzen den) hautagaitza-zerrendak aurkeztu zitezkeen.[141][142] Bi izan ziren agertutako zerrendak: Carles Puigdemont-ek aurkeztutako zerrenda eta Josep Sort-ek (RI) aurkeztutako zerrenda, abuztuaren 2an alderdiaren Kongresu Fundazionaleko Kongresu-Mahaiak onarturikoak.[143][144][145] Era berean, Sortek aurkeztutako Zuzendaritza Nazionaleko 18 kideetarako hautagaitza-zerrenda ez zen onartua izan, forma-akatsak zirela eta.[143][146] Hala ere, abuztuaren 2an bertan, aipatutako Kongresu-Mahaiak Josep Sortek aurkeztutako Idazkaritza Nagusirako hautagai-zerrendari (Qualsevol nit pot sortir el sol –Edozein gautan atera daiteke eguzkia–) uko egin zionaren errenuntzia-mezua jaso zuen.[147] Beraz, abuztuaren 3an hasi zen "hauteskunde-kanpainaren" ostean,[145][147][148] "erabat telematikoa" izango dena,[147] abuztuaren 7 eta 9 artean ospatu zen hauteskundean soilik hautagaitza bakarra izango da bozkagai.[147][149] Abuztuaren 7aren goizeko 9etatik aurrera, JxCeko afiliatu guztiek bozkatu ahal izaten zuten;[150][151] non, lehenik, Lehendakaritza bozkatuko zen. Lehendakaritza-hautaketa hautagaitza bakoitzeko zerrenda itxi eta desblokeatu batekin burutu zen; hala, Lehendakariordetza bakoitzak (eta, gehienez, lau)[151] hautagaitza horren alde bozkatu zuten bozen %50aren oniritzia, gutxienez, eduki behar izan zuen.[150][151]

Lehendakariaren kasuan, bestalde, hautagaitza bozkatuenean agertutako kidea izango zela alderdiko lehendakari erabaki zen.[151] Gainera, Idazkaritza Nagusirako hautagaitza ezberdinak ere zerrenda itxi eta desblokeatuekin bozkatu ziren; non, aurreko kasuan bezala, antolaketa-idazkaria (Secretari d'Organització) eta finantza-idazkaria (Secretari de Finances) hautagaitzaren aldeko bozen %50eko oniritzi minimoa jaso behar izan zuten, idazkari nagusia hautagaitzarik bozkatueneko kidea hautatu zen bezala.[150] Amaitzeko, "Zuzendaritza Nazionalerako bestelako 18 kideak" Zuzendaritza Nazionalerako hautagaitza guztien artetik eta Idazkaritza Nagusira aurkeztu ez zirenetik 18 kiderik bozkatuenak hautatuak izan ziren; hau da, zerrenda irekien bidez hautatuko ziren.[146][150][152][153] Abuztuaren 9an, arratsaldeko 3tan, bukatu zen hauteskunde-epea.[142][152] Hauteskunde-emaitzen arabera, Carles Puigdemont izan zen hautatua Juntseko lehendakari modura, %99.3ko aldeko botoekin.[154] Era berean, Jordi Sànchez alderdiko idazkari nagusi modura izan zen ere hautatua, botoen %94.23arekin. Lehendakariordeei dagokienez, bestalde, lau lehendakariordegaiak izan ziren hautatuak (Elsa Artadi, Anna Erra, Josep Ruis eta Jordi Turull), %73 eta %94 arteko oniritziarekin (detaile guztiak azpiko taulan).[155][156]

Aipagarri da, gainera, aurkeztutako zuzendaritzakide guztien afiliatuek aprobatutako %50eko boz-langa minimoa gainditu zutela.[154][157][155] Bestelako zuzendaritza-organoak (Òrgans de Govern modura ezagunak)[154] horrela geratu ziren:

Carles Puigdemonten zerrenda
Zuzendaritza-organoak Izena Alderdia Kargua Boza-kop. eta %
Lehendakaritza Carles Puigdemont PDeCAT[158] Lehendakaria 2,115 (%99.30)
Elsa Artadi Independente[159]
(PDeCAT ohia) 		Lehendakariordea 1,877 (%88.12)
Anna Erra PDeCAT[160] Lehendakariordea 1,686 (%79.15)
Josep Ruis PDeCAT[160] Lehendakariordea 1,569 (%73.66)
Jordi Turull PDeCAT[160] Lehendakariordea 1,991 (%93.57)
Zuzendaritza Nazionala Idazkaritza Nagusia Jordi Sànchez Independente[161] Idazkari nagusia 2,007 (%94.23)
David Saldoni PDeCAT[162] Antolaketa-idazkaria 1,697 (%79.67)
Teresa Pallarès Independente[163]
(PSC ohia) 		Finantza-idazkaria 1,720 (%80.75)
Bestelako
zuzendaritza-kideak 		Josep Andreu Domingo Independente[164]
(ERC ohia) 		Zuzendaritzakidea 1,557 (%73.10)
Albert Batet PDeCAT[165] Zuzendaritzakidea 1,649 (%77.42)
Laura Borràs Independente[166] Zuzendaritzakidea 1,997 (%92.82)
Maria Àngels Cabasés ERC[167][168][169] Zuzendaritzakidea 1,287 (%60.42)
Damià Calvet PDeCAT[170] Zuzendaritzakidea 1,765 (%82.86)
Violant Cervera PDeCAT[171] Zuzendaritzakidea 1,330 (%62.44)
Francesc Colomé PDeCAT[172] Zuzendaritzakidea 1,311 (%61.55)
Jordi Fàbrega Independente[172][173] Zuzendaritzakidea 1,468 (%68.92)
Gemma Geis Independente[174][175][176] Zuzendaritzakidea 1,568 (%73.62)
Joaquim Jubert Independente[177]
(CNxR ohia) 		Zuzendaritzakidea 1,272 (%59.72)
Aurora Madaula Acció per la República

(AxR)[178]

Zuzendaritzakidea 1,420 (%66.67)
Marta Madrenas PDeCAT[172] Zuzendaritzakidea 1,765 (%82.86)
Toni Morral Independente[172][179]
(ICV ohia)[180] 		Zuzendaritzakidea 1,548 (%72.68)
Irene Negre Independente[181]
(CNxR ohia)[172][182] 		Zuzendaritzakidea 1,286 (%60.38)
Míriam Nogueras PDeCAT[183] Zuzendaritzakidea 1,777 (%83.43)
Marcel Padrós Independente[184] Zuzendaritzakidea 1,378 (%64.69)
Mònica Sales de la Cruz PDeCAT[172][185] Zuzendaritzakidea 1,283 (%60.23)
Aleix Sarri PDeCAT[172] Zuzendaritzakidea 1,745 (%81.92)
Zentsua: 3,791

Parte-hartzea: 2,130 (%56.19)

Erreferentziak:[154]

Josep Sorten zerrenda[a]

(Qualsevol nit pot sortir el sol –Edozein gautan atera daiteke eguzkia–)

Zuzendaritza-organoak Izena Alderdia Kargua Boza-kop. eta %
Zuzendaritza Nazionala Idazkaritza Nagusia Josep Sort Reagrupament (RI)[186] Idazkari nagusia [a]
Enric Solé RI[187][188][189] Antolaketa-idazkaria [a]
Maria Teresa Vilarrassa RI[190] Finantza-idazkaria [a]
Bestelako
zuzendaritza-kideak 		[b] [b] [b] [b]
[a]Abuztuaren 12an bertan behera utzitako hautagai-zerrenda.
[b]Forma-akatsak zirela eta, Kongresu-Mahaiak Zuzendaritza Nazionalerako zuzendarikide-hautagaitzaren zati hau ez zuen onartu.

Abuztuaren 6 eta 9 artean erabakitako zuzendaritza-organoak osatzen dituzten funtzio konkretuak ezjakinak dira oraindik, orokorrean. Jakina den gauza gutxien artean, Saldoniren (antolaketa-idazkaria) funtzioetako bat "herrialdean zeharreko alderdiaren ezartzea" izango da, "herri- eta eskualde-politiken arduradun" den heinean.[191] Lehendakariordeei dagokienez, aipagarri da Elsa Artadik bere lehendakaritzaorde-kargua alderdiaren bozeramaile izatearekin partekatuko duela.[157][191] Bestelako kideen funtzio konkretuen zehazpenean, bereziki bestelako Zuzendaritza Nazionaleko kideen kasu, Ponentzia Antolatzailean agertuko da azaldurik. Bertan, Kontseilu Nazional eta Eskualde-Kontseiluen sorreraren inguruan aipatuko dela espero da. Horretarako, Ponentzia Antolatzailean zuzendaritzakide diren Calvetek, Jubertek, Errak, Violant Cerverak, Jordi Fàbregak, Gemma Geisek, Mònica Salesek eta Toni Morralek ponentzia hori erredaktatuko dute (seguraski, "vegueria-, eskualde- eta hiri-taldeen bidez" burutuko da alderdiaren ezartzea). Paper horretan garrantzi handia izango du David Saldonik, Associació Catalana de Municipis-eko (ACM) lehendakari izandakoa.[191][192][193]

Bestalde, Ponentzia Politiko eta Estrategikoaren idazleak zuzendaritzakiderik eta alderdiko izenik pisutsuenak izango dira: Sànchez, Artadi, Josep Rull, Toni Comín, Marina Geli, Marta Madrenas, Josep Maria Forné eta Glòria Plana. Bigarren ponentzia honek "procésa azeleratzeko" helburua dauka "borroka- eta konfrontazio-tresna modura", "Espainiarekin dialogatzeko mesfidati".[191]

Zuzendaritza-organoak bozkatu ostean, Kongresu Fundazionaleko bi ponentziak erredaktatuko dira. Horretarako, alderdi-afiliatuak uztailaren 26tik abuztuaren 15era beren proposamenak aurkez zitzaketen, Kongresu-Mahaiak moderatu eta antolatu zituena, gaiz gai.[194] Hala, abuztuaren 20an uztailean hautatutako idazle-komisioek ponentzien lehen testuak argitaratu zituzten, "hasiera-testu" (text inicial) modura.[195][196][197] Lehen testu hauek, abuztuaren 21etik irailaren 10era arte, zuzengarriak izango ziren, abuztuaren 18a baino lehen afiliatu diren pertsona guztien enmienda ezberdinen bidez.[198] Ostean, irailaren 11tik 20ra idazle-komisio bakoitzak enmienda guztiak transakzionatu zituen pertsona afiliatuekin. Irailaren 21-27 artean enmienda ez-gehituak bozkatu ondoren, urriaren 3an bi ponentziak, enmienda ezberdinekin transakzionatuak, bozkatu ziren, "behin-betiko testu" modura.[12][18][70][199] Bi ponentziak, modu independentean aprobatuak izan ziren urriaren 3an, biak %90ekoa baino oniritzi altuagoa jasoz.[200]

Sakontzeko, irakurri: «Ponentzia politikoa (Junts)»

Carles Puigdemonten presidentzia (2020ko urria–)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alderdiaren zerrendaburu, 2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeetara (2020ko urria–2020ko azaroa)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Joan Canadell, Bartzelonako Komertzio Ganbarako presidente, alderdi berriarekin kolaboratzeko prest zegoela adierazi zuen, zerrendakide modura bere burua ikusten ez bazuen ere.[201] Jordi Puigneró, egungo Politika Digital eta Herri-Administrazio sailburua Kataluniako Gobernuan, Juntseko hautagai modura proposatua izan da zenbait ahotsen arabera, Puigdemonten atzean, zerrendaburu sinboliko modura aurkeztuko litzatekeena.[202][203] Edozein kasutan, Juntsek 2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeetarako zerrendaburu efektiborako primario-deia egitean lau izan ziren hautagai-proposamenak: Laura Borràs, Damià Calvet, Joan-Ramon Colomines-Company eta Jordi Ferrés.[204][205] Lau hautagai-proposamenetatik hirugarrenak, Joan-Ramonena, bertan behera geratu zen abal nahikorik ez lortzearen ondorioz.[206] Hala, eta primario-kanpainian hiru hautagaiek parte hartu ostean, azken momentuan Jordi Ferrések bere hautagaitza bertan behera utzi eta Laura Borràsen aldeko botoa eskatu zuen.[207]

2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeetarako primarioak

(2020ko azaroaren 28 eta 29)

Hautagaia Boza-kop. eta %
Laura Borràs 2,954 (%75.78)
Damià Calvet 799 (%20.5)
Joan-Ramon Colomines-Company [a]
Jordi Ferrés [b]
Boto zuriak 145 (%3.72)
Zentsua: 5,128

Parte-hartzea: 3,898 (%76.01)

Erreferentzia:[208]


Oharrak:

[a]Abal-kopuru nahikoa ez lortzeagatik ez-aurkeztutakoa

[b]Azaroaren 27an bertan behera utzitako hautagaitza

Hala, 2020ko azaroaren 29an, Laura Borràsek boto-kopuruaren %75.8a lortu ostean –Calveten %20.5arekin alderaturik) Junts per Catalunyaren zerrendaburu efektibo modura –eta Kataluniako Generalitateko lehendakari izateko alderdi-hautagai modura– aurkeztu zen Borràs.[209][210]

2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeak (2020ko azaroa–2021eko otsaila)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kongresu Fundazionala amaitu eta gutxira, Joventut Nacionalista de Catalunya (JNC) izeneko gazte-erakundeak momenturarte PDeCATekin zuen akordioa amaitutzat eman eta Junts alderdiaren alde posizionatu zen, bi formazioen arteko kolaborazio-konbenio bat bultzatuz.[211][212][213] Garai hartan ere, alderdiaren lurralde-egituraketa bermatu zen, Katalunia osoan zehar vegueria- eta eskualde-zuzendaritza ezberdinak bozkatuz eta hautatuz.[214]

2021eko Kataluniako Parlamentuko hauteskundeetara aurkeztu ahal izateko sinadura-abalak biltzen zituen bitartean,[oh 1][215] urte bereko amaieran, abenduaren 29an, alderdiak Demòcrates de Catalunya (DC) alderdiarekin akordio bat iragarri zuen, DC alderdikideak Junts alderdiaren zerrendan sartzea eragin zuena.[216][217] Bi egunen ostean, abenduaren 31ean, Moviment d'Esquerres (MES) alderdia ere Juntsen aldeko posizioa erakutsi zuen, otsaileko hauteskundeei begira.[218][219] Abenduaren 30 eta 31aren artean ere, Junts per Catalunyako militanteek behin-betiko hauteskunde-zerrendak bozkatu zituzten, alderdiaren zuzendaritzak proposatuko zerrendei oniritzia emanez.[220][221] Zerrenda hauetan, Juntseko politikari ezagunak eta hautagai independente ezberdinak agertu ziren, bai eta Demòcrateseko zein MESeko politikariak, zein SIko Roger San Millán ere.[220][222] Hala, Bartzelonako zerrendaburu modura Carles Puigdemont agertu zen, eta, Laura Borràs, bigarren. Gironako zerrendaburu Gemma Geis izan zen, Lleidako zerrendaburu Ramon Tremosa izan zen bezala. Azkenik, Tarragonako zerrendaburu modura Albert Batet aurkeztu zen.[223]

2021eko otsailaren 14ko hauteskundeetan, Junts per Catalunya alderdiak 570,733 boto lortu zituen (%20.07), hirugarren posizio xume bat lortuz PSC eta ERC alderdien atzetik, Girona eta Lleidako probintzietan alderdirik bozkatuena izan arren.[224]

Pere Aragonèsen Gobernuaren legegintzaldia (2021eko otsaila–)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2021eko hauteskundeen ostean, urte bereko uztailean, Juntsek Unitat Catalana (UC) alderdi frantsesarekin kolaborazio-konbenio berri bat sinatu zuen ere, Ekialdeko Pirinioetako departamentuan jarduten duena. Modu honetan, Juntsek duen alderdi independentisten aukeretatik, bere kolaborazio-sarea emendatu zuen.[225][226]

Osaera

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Uztailaren 23an, Acció per la República alderdi txikiak JxC koalizioa utzi eta JxC alderdira sartu zen.[20] Alderdira Reagrupament (RI) alderdia gehitu zen ere uztailaren 24ean, 2013. urtetik aurrera lehenengo CDCrekin eta, ostean, PDeCATekin zuen kolaborazio-akordioa hautsiz.[24][227][228][229]

Alderdia Oharrak
Crida Nacional per la República (CNxR) (2020ko uztailak 18–2020ko uztailak 19)[17]
Uztailaren 19an disolbatua, JxC-en barruan integratuz.[15]
Acció per la República (AxR) 2020ko uztailaren 23tik aurrera[19][20]
Els Verds–Alternativa Verda (EV–AV) 2020ko uztailaren 25etik aurrera[21]
Reagrupament (RI) 2020ko uztailaren 24tik aurrera[24][229]
Demòcrates de Catalunya (DC) 2020ko abenduaren 29tik aurrera[217]
Moviment d'Esquerres (MES) 2020ko abenduaren 31tik aurrera[219]
Solidaritat Catalana per la Independència (SI) 2021eko urtarrilaren 1etik aurrera[230]

Ideologia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ponentzia-aurreko usteak (2020)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Alderdiaren ideologia zehatza zein den jakitea zaila zen;[63][72] izan ere, egun dugun alderdiaren ideologiaren inguruko informazio guztia argitaratutako manifestuetatik eratorritakoa zen.[231][232] Manifestu horietan autodeterminazio-eskubidearen defentsa, aldebakartasunaren ezarpena "U-1aren betebeharra" (El mandat de l'ú d'octubre) bermatzeko, Kataluniaren independentzia lortzeko helburuarekin, eta "katalanismo osoa biltzeko gura" planteatzen ziren, "helburu handiak dituen herrialde txiki baten agenda sozial eta ekonomiko aurrerakoi bat artikulatzeko", demokrazian funtsatutako subiranotasunaren, demokrazia zuzenaren eta korrupzioaren aurkako borrokaren bidez.[233]

Horren ondorioz, zenbait komunikazio-bideek ororen alderdi edo big tent moduko alderditzat hartzen zuten Junts,[12] "ideologiarik gabeko alderditzat" definituz.[234] Bestelako kominikazio-medioek, ordea, ezker politiko eta zentro-ezker politikoaren artean kokatzen zuten alderdia.[62][235]

Aipatutako negoziazioen haustearen arrazoietako bat ideologia-auzia izan zen; izan ere, PDeCATek "zentroko" proiektu politiko bat proposatzen zuen, "Puigdemonten plataformak gehiegizko jito ezkertiar bat" jasaten ari zela defendatuz, "azken urteotan".[62][234][236]

Paris Grau-ren hitzetan, Bartzelonako Unibertsitateko (UB) Sistema Politiko eta Konstituzionaleko unibertsitate-irakasle laguntzailea, Puigdemontek bultzatutako alderdi berriak independentziaren aldeko alderdi gehienekin gertatzen den bezala "konponbide-errango ezberdinak proposatzen dituzte, aldebakartasun sinetsienatik konponbide aldebikoagoetara", 'Eskoziako bide' modura ere ezaguna dena. Harrigarriena, haatik, hurrengoa da: "horietako zenbait [alderdik], Kataluniako zentro-eskuin independentistaren ordezkari ohi direnak, zentro-ezker edo ezker politikorako bidea aurkitzen ari dira, halako ideia progresistak hobe hartzen dituztenaren ideia" emanez. Grauren hitzetan, hau "ERCri bozak kentzeko mugimendu argia" izan liteke ere.[235]

2020ko uztailaren 19an AxR-k edukitako ohiz-kanpoko batzarrean (alderdian sartzeko erabakia hartu zen batzar berdinean), hala deskribatu zuen Junts: "balore progresistak" dituen organizazioa, "modu argian errepublikanoa eta, ideologikoki, ororen alderdia, [Kataluniako] gehiengo zentro-ezkertiarraren ardatzean".[19][20]

2020ko abuztuaren 10ean, NacióDigital egunkari digitalak JxC "zentroezkerrerantz dagoela inklinaturik" argitaratu zuen, "alderdi transbertsala bada" matizatuz, pisu-alkilerren erregulazioaren inguruan alderdiaren barruan dauden tira-birak azaleratzeko.[191] Artikulu honen arabera, Puigdemont zein Torraren hitzetan, "[alderdiak] PDeCATen zentroeskuinetik ihes egin nahi du".[191]

Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020ko abuztua–2020ko urria)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Abuztuaren 19an El Periódico egunkariak argitaratutakoaren arabera, Kongresu Fundazionalean proposatutako bi ponentzien hasiera-testuek alderdiaren ideologia markatzen dute jada, "gai arantzatsuenetan sartu gabe". Egunkariaren arabera, "elkarrizketaren bidea" medio bat liteke, ez helburua; "ezinbestekoa" izango den "desobedientzia zibila" defendatuz, alderdiaren "korpus teoriko" modura. Era berean, jada aipatutako "transbertsalitatea" defendatzeko, alderdia "zentroezkertiar" modura autodefinitzen bada ere bere ponentzia politikoaren hasiera-testuan, kargu politikoa izango duten pertsonalitateek boto-askatasuna izango dute.[197]

Abuztuaren 28an prentsak ezkutuan jaso bezala, militantziak jasotako hasiera-testuak "negoziazioaren eta unilateralitatearen bideei" egiten die erreferentzia, mugarri bakar modura biolentzia ezarriz:[237][238]

« Espainiako estatuak ez du Kataluniarekin inoiz ere autodeterminazio-eskubidearen bermatzea helburu duen negoziaziorik hasiko; ez fede onez, ez oinarri demokratikoez eta independentziaren aldeko gehiengoa edonolakoa izanik (%48koa edo %75ekoa). (...) [Hala, Espainiaren aurkako] konfrontazioa instituzioetatik zein kaleetatik hasi beharko da, simultaneoki. »
Ponentzia politiko eta estrategikoaren hasiera-testua (2020)

U-1eko erreferendumari ere egiten dio erreferentzia, "Kataluniako Errepublikaren jaiotegun" modura izendatuz, bai eta "amaitu gabeko independentzia-prozesu" baten inflexio-puntu.[237]

Ideologia ekonomikoari dagokionez, jatorri ideologiko ezberdinetako politikarien arteko oreka-puntua dugu hasiera-testua. Klase ertainaren defendatzaile, hezkuntza-kalitatearen eta kalitatezko zerbitzu publikoen alde kokatzen da, "sozialki arduratsuak diren enpresetan" funtsatutako "merkatu-ekonomiaren" alde. Era berean, neoliberalismoaren aurkako kritika egiten du, bestelako ideologiak kritikatzen baditu ere: "huts egin duena ez dira ideologiak izan, baizik eta klase politikoaren zati baten botere-nahiaren desio mugagabea".[238]

2020ko urriaren 3an, Juntsen behin-betiko ponentzia politikoa bozkatu eta argitaratu zen, botoen %96.59aren oniritzia lortu ostean.[200] Bertan, Juntsen ideologia-ardatzak hiru modura agertzen dira definiturik:[239]

Ponentzia politiko eta estrategikoaren behin-betiko bertsioa

(2020ko abenduaren 3a)

Boza-kopuru eta -ehunekoa (%)
Bai – (%96.59)
Ez – (%1.11)
Abstentzioa – (%1.29)
Boto zuriak – (%1.01)
Zentsua: >4,600

Parte-hartzea: – (%27)

Erreferentziak:[200][240]

Kataluniaren independentzia eta Estatu Espainolarekiko "konfrontazioa"

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Kataluniako prozesu independentista»

Juntsen ildo politiko nagusia Kataluniaren nazio-askapena da:[239][241][242][243]

« Kataluniak bere nazio-askapenerako prozesuan aurrera jarraitu behar duela defendatzen dugu, Estatu [Espainolaren] aurkako konfrontazio intelijente, demokratiko eta baketsu bat bere gain hartuz. (...) [Helburu horrekin sortzen da] Junts per Catalunya, Katalunia errepublika moduko zinezko Estatu independente bat osatzeko xedearekin. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 2–3. orr.)

Helburu horretara ailegatzeko, alderdiak hurrengoa defendatzen du:[239][243][244]

« Espainiar Estatuak Kataluniako independentziaren inguruan modu serioan negoziatzeko modu bakarra bere interesen aurkako indar-korrelazio bat izango da. Eta, indar-korrelazio negatiboen eboluzio honetarako, ezinbestekoa da konfrontazio determinatu, denboran sustengatu eta estrategiko bat. (...) Konfrontazio-estrategia hau saihetsezina da; izan ere, Europak (eta munduak) soilik onetsiko dute Kataluniako independentzia afera benetazko nazioarteko auzi bilakatzen bada. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 43. or.)

Puntu ezberdinetan agertutako konfrontazioaren inguruan, bestalde, Juntsek hurrengoa dio:[239][242][244][245]

« Konfrontazio-ekintzak desobedientzia zibilezko zein politikoki beharrezkoak diren ekintza oro dira, betiere demokratikoak eta ez-biolentoak, Estatu Espainolaren erreputazio- eta politika-higadura ekartzeko helburuarekin, bai eta Katalunian Estatuak duen botere-higaduraren alde zein Estatuaren interes ekonomikoen aurka jotzen dutenak. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 44–45. orr.)

Hala ere, alderdiak ez du "ekintza" hauek zeintzuk diren zehazten, "jendarteak eta funtzionario publikoek konfrontazio honek sakrifizio pertsonal eta patrimonialak dakarrela kontziente izan behar dute[la]" gogoratzeaz aparte (44 or.).[239]

Kataluniar nazionalismoa eta "euroexijentzia"

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «Kataluniar nazionalismo»

Aipatutakoaz gain, modu honetan ulertzen du Juntsek Kataluniaren eta katalanaren kokapena munduan:[239]

« Katalunia Herrialde izan nahi duen nazioa da (...) [, Herrialde Katalanen bestelako] nazio parekatuekin hizkuntza eta kultura partekatzen dituena. (...) Katalana eta katalanaren defentsa Katalunia nazio delaren aintzatespen-elementurik argiena da. Beraz, Aranen aranerarekin batera, katalanaren adopzioa sustatu behar da etorri berrietan Katalunia osoan. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 11–12. eta 31–32. orr.)

Europa eta Europar Batasunaren inguruan, alderdia Europar Batasunaren alde kokatzen da, eurogunean mantenduko litekeen Katalunia independente bat defendatuz. Hala ere, alderdia euroexijente modura definitzen da; izan ere:[239]

« Europar Batasuna ez da amestu genuen hura. (...) Europar Batasunak bere sorrera-oinarriak ahaztu ditu. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 31. or.)

Hala, Junts per Catalunyak "Estatu txikiagoen alde Estatu-nazio handien ordezkapena" defendatzen du, "Katalunia Europa barruan" kokatzea defendatuz (32 or.). Prozesu honetan, eta Kataluniako Europarako nazioartekotasun-estrategiaren barruan, alderdiak Errepublikaren Kontseilua "aktore gako" modura du (47 or.).[239][242]

Transbertsalitatea eta justizia soziala

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Juntsek bere burua alderdi "transbertsal" modura definitzen du, "justizia sozialaren" inguruan oinarritutakoa (6–7 orr.). Hala, aipatutako transbertsalitatearen barruan, kontrakotzat har daitezkeen postulatuak defendatzen ditu, liberalismotik gertu kokatzen diren zein ezker politikoaren propioak diren ideiak aldiberean defendatuz:[239][243][246][247]

« Junts per Catalunyak ekimen indibidualaren defentsa bere gain hartzen du, merkatu-ekonomiaren esparruan oparotasun-motor gisa. (...) Kolaborazio publiko-pribatuaren alde, Gobernuak bultzatutakoa, betiere administrazio publikoaren kontrol eta zaintzapean. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 4. eta 6. orr.)
« Herstura-politikak jendarte-gabezi bat dira. (...) Junts per Catalunyak desberdintasun sozialak murrizteko konpromezua du, diskriminazio mota oro desagertarazteko helburuarekin. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 3. or.)

Jendartearen erabaki-hartzeen inguruan, eta, orokorrean, zuzeneko demokraziaren eta erradikalitate demokratikoaren inguruan, alderdiak hurrengoa defendatzen du:[239]

« Erabakitze-ezparruak soilik elite politiko zein ekonomikoetan mantentzea ez da berezko parte hartzezko demokrazia modernoetako ezaugarria. (...) [Izan ere,] oinarri soziala indartu egiten da bere erabakitze-ezparrua emendatzen bada, (...) eta ez estrategia dudatsutan sartzen garenean. »
Ponentzia politiko eta estrategikoa (2020, 34. eta 43. orr.)

Alderdiaren establishmentaren aurkako posizio honek, alderdiak ezker-eskuin ardatzean ez kokatzeko duen nahiarekin batera, analista askori alderdia populista konsideratzeko balio izan die, Juntsek "populismo berrietatik ihes egiten" duela dioen arren (4. or.).[63][239][247][248][249]

2020-2021eko Bielorrusiako afera (2020)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sakontzeko, irakurri: «2020-2021eko Bielorrusiako protestak»

Alderdiaren Zuzendaritzak, organoa antolatu osteko bere lehen jakinarazpenean, Bielorrusiako aferan alderdiak duen posizioa agertu du.[250] Abuztuaren 18an sinatutako jakinarazpenean bertan, "azken hauteskundeetako hauteskunde-iruzurraz" hitz egiten da, non "Europar Batasuneko herrialdeei eta Europako Batzordeari" Aleksandr Lukashenko-ren gobernuari "zigorrak ezartzeko" eta "iruzurrik gabeko hauteskunde-dei berri bat behartzeko" adorea eskatzen den. Era berean, "exiliatutzat" hartzen du jakinarazpenak Bielorrusiako Gobernuaren oposizio-liderra den Svetlana Tikhanovskaya politikaria.[250][251] Alderdiko diputatu den Aurora Madaularen (AxR) hitzetan, "Bielorrusiako erregimenaren aurkako oposizio demokratikoa" da Tikhanovskayaren burua,[252] "disidentzia kartzelaratu eta manifestaldiak edo protestak debekatzen dituen erregimen diktatorialaren"[253] hauteskunde-iruzurraren aurrean[254] "[Bielorrusia] demokraziarako trantsiziora eramango duena".[252]

Hauteskunde-emaitzak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kataluniako Parlamentua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kataluniako Parlamentua
Hauteskundeak Boto-kopurua % # Eserlekuak +/– Hautagaia Legegintzaldi-egoera
2021 570,733 %20.07 3.
32 / 135
 ▲12 Laura Borràs Koalizio-gobernua (ERC–Junts)

Oharrak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ Hauteskundeetara aurkeztu ahal izateko hauteskunde-eskubideak PDeCAT alderdiak zituenez, alderdi berri gisa abalak bilatu behar izan zituen Junts per Catalunyak

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ https://sede.mir.gob.es/nfrontal/webpartido_politico.html
  2. ↑ https://www.elnacional.cat/es/politica/jxcat-democratas-14-f_570087_102.html
  3. ↑ https://www.elnacional.cat/es/politica/jxcat-puigdemont-nuevo-partido-congreso-telematico-25-julio-a-3-octubre_523581_102.html
  4. ↑ https://www.eldiario.es/catalunya/politica/partido-ideologia-puigdemont-intentara_1_6096422.html
  5. ↑ https://www.elnacional.cat/es/politica/puigdemont-nuevo-partido-jxcat_519282_102.html
  6. ↑ (Gaztelaniaz) «Los críticos del PDECat piden votar su integración en Junts» La Vanguardia 2020-07-28 (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  7. ↑ (Gaztelaniaz) Barrena, Xabi. (2020-07-30). «Bonvehí vindica la herencia política de CDC ante Junts» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  8. ↑ «Berria Estilo Liburua» www.berria.eus (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  9. ↑ a b (Gaztelaniaz) Sastre, Fidel Masreal / Daniel G.. (2020-07-02). «Puigdemont anuncia la creación de un partido al margen del PDECat» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  10. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont presenta JxCat como "corriente central y no sectaria" con los presos en un plató» El Español 2020-07-25 (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  11. ↑ (Gaztelaniaz) Regué, Júlia. (2020-07-18). «JxCat transige por ahora con la doble militancia» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  12. ↑ a b c d «Puigdemont creará Junts en congreso telemático del 25 de julio al 3 de octubre» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  13. ↑ (Katalanez) 324cat. (2020-07-18). «JxCat presenta el logo Junts per preparar el nou partit que impulsa Puigdemont» CCMA (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  14. ↑ a b c d «Registro de Partidos Políticos» sede.mir.gob.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-30).
  15. ↑ a b (Gaztelaniaz) «La dirección de la Crida apuesta por disolver la entidad y sumarse al partido de Puigdemont» La Vanguardia 2020-07-08 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  16. ↑ (Gaztelaniaz) «La Crida se convertirá en fundación del nuevo partido de Carles Puigdemont» La Vanguardia 2020-07-15 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  17. ↑ a b (Gaztelaniaz) «La Crida aprueba convertirse en fundación del partido de Puigdemont» La Vanguardia 2020-07-19 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  18. ↑ a b c d e f (Katalanez) «Benvinguda» Junts per Catalunya (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  19. ↑ a b c (Katalanez) Izquierdo, Oriol. «Comunicat després de l'assemblea general extraordinària d'Acció» Acció per la República (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  20. ↑ a b c d (Katalanez) Izquierdo, Oriol. «Junts per Catalunya, el partit» Acció per la República (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  21. ↑ a b «https://twitter.com/peppuigiboix/status/1287004393263554560» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  22. ↑ (Gaztelaniaz) «El partido de Puigdemont echa a andar con los asociados del PDECat a la fuga» La Vanguardia 2020-07-24 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  23. ↑ (Gaztelaniaz) lainformacion.com. (2020-07-15). «Puigdemont plantea llevar las catalanas a noviembre y enreda los PGE a Sánchez» La Información (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  24. ↑ a b c (Gaztelaniaz) «Reagrupament se desliga del PDeCAT y apoya el nuevo partido de Puigdemont» La Vanguardia 2020-07-24 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  25. ↑ (Gaztelaniaz) «La coalición de Puigdemont busca romper la CUP, sumar a Demòcrates y diluir el PDeCAT» El Confidencial 2020-06-17 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  26. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont lanza un nuevo partido para competir contra Esquerra» El Comercio 2020-07-25 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  27. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Puigdemont arrebata la marca JxCat a la dirección del PDECat» La Vanguardia 2020-07-10 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  28. ↑ (Gaztelaniaz) Piñol, Àngels. (2020-07-12). «El partido que impulsa Carles Puigdemont renuncia a los derechos electorales del PDeCAT» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  29. ↑ (Gaztelaniaz) «Los cinco días que dinamitaron CiU» La Vanguardia 2020-06-13 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  30. ↑ (Gaztelaniaz) Noguer, Miquel. (2015-06-18). «La ruptura de CiU da vía libre a Mas para volcarse en su plan soberanista» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  31. ↑ (Gaztelaniaz) «Candidatura conjunta de CDC-ERC se denomina» La Vanguardia (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  32. ↑ (Gaztelaniaz) «La lista de 'Junts pel Sí' de Artur Mas y Oriol Junqueras roza los 32.000 candidatos» El Confidencial 2015-08-10 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  33. ↑ «Eleccions al Parlament de Catalunya 2015 - Resultados definitivos - Barcelona» www.gencat.cat (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  34. ↑ Press, Europa. (2016-07-08). «CDC clausura el último congreso de sus 42 años de historia y abre una nueva etapa» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  35. ↑ (Gaztelaniaz) «La historia de CDC en 3 asambleas y 15 congresos» La Vanguardia 2016-07-07 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  36. ↑ (Gaztelaniaz) «La nueva CDC se llamará Partit Demòcrata Català» Expansión.com 2016-07-10 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  37. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDeCAT va el 21-D en coalición consigo mismo para cobrar las subvenciones de CDC» El Confidencial 2017-11-24 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  38. ↑ (Gaztelaniaz) «Junts per Catalunya, la marca electoral de Puigdemont y el PDeCAT» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  39. ↑ (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2019-06-23). «El rompecabezas de la posconvergencia» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  40. ↑ (Gaztelaniaz) «https://www.lavanguardia.com/opinion/20200629/482009201269/la-olla-posconvergente.html» La Vanguardia 2020-06-28 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  41. ↑ «Cinco años del Big Bang de CiU que ha provocado una constelación de siglas» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  42. ↑ (Gaztelaniaz) «Unió inicia el proceso de liquidación del partido» ELMUNDO 2017-03-24 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  43. ↑ (Gaztelaniaz) «Unió afronta su disolución tras 86 años de actividad política» La Vanguardia 2017-03-24 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  44. ↑ (Gaztelaniaz) «La pugna por el control de JxCat abre un nuevo frente con Puigdemont» La Vanguardia 2020-07-08 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  45. ↑ a b (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2020-07-10). «Puigdemont arrebata al PDECat la marca Junts per Catalunya» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  46. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont encabezará una lista el 21-D bajo el nombre de 'Junts per Catalunya'» ELMUNDO 2017-11-13 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  47. ↑ a b (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2018-07-16). «Puigdemont impulsa la Crida Nacional para superar instrumentos "caducos"» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  48. ↑ (Gaztelaniaz) Baquero, Camilo S.. (2018-01-10). «El plan de Puigdemont desata las primeras bajas en el separatismo» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  49. ↑ (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2018-07-21). «Puigdemont somete al PDECat y defenestra a Pascal» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  50. ↑ (Gaztelaniaz) Barrena, Fidel Masreal / Xabi. (2018-10-28). «ERC y la CUP se apartan de la Crida de Puigdemont por ser de derechas» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  51. ↑ (Gaztelaniaz) Noguer, Miquel. (2019-01-28). «El nuevo partido de Puigdemont no encuentra apoyos más allá de sus fieles» El País ISSN 1134-6582. (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  52. ↑ a b https://app.juntaelectoralcentral.es/svtjec/descargarFichero?tipo=tipoCoalicion&codigoCoalicion=2762
  53. ↑ a b https://app.juntaelectoralcentral.es/svtjec/descargarFichero?tipo=tipoCoalicion&codigoCoalicion=3507
  54. ↑ a b https://app.juntaelectoralcentral.es/svtjec/descargarFichero?tipo=tipoCoalicion&codigoCoalicion=32427
  55. ↑ Pardeiro, Marcos. «Junts per Catalunya: la inacabable guerra de Puigdemont» Economía Digital (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  56. ↑ (Gaztelaniaz) Periódico, El. (2019-12-14). «Editorial: Nuevo paso en el espacio posconvergente» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  57. ↑ (Gaztelaniaz) Acn. (2020-01-08). «Bonvehí y Sànchez ya negocian el encaje entre el PDeCAT y la Crida» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  58. ↑ (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2019-09-28). «El PDECat se niega a disolverse en JxCat y exige recuperar el timón» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  59. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Puigdemont amenaza con un nuevo partido si el PDeCAT se niega a disolverse» El Confidencial 2020-07-01 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  60. ↑ (Gaztelaniaz) ACN. (2020-07-02). «Puigdemont rompe definitivamente con el PDeCAT y presentará un nuevo partido en julio» elDiario (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  61. ↑ Press, Europa. (2020-07-03). «La JNC pide al PDeCAT y la Crida no romper con las negociaciones para consolidar el espacio de JxCat» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  62. ↑ a b c d (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2020-07-05). «Las cinco causas del divorcio Puigdemont - PDECat» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  63. ↑ a b c d (Gaztelaniaz) «Puigdemont abre ciclo político en Cataluña con su partido y el 1-O como única ideología» El Confidencial 2020-07-25 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  64. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont y el PDECat libran su último pulso en pleno esprint electoral» La Vanguardia 2020-07-04 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  65. ↑ (Katalanez) «Puigdemont mou peça per quedar-se la marca JxCat» Ara.cat 2020-07-07 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  66. ↑ Press, Europa. (2020-07-10). «El PDeCAT acusa a Puigdemont de romper "la palabra dada" y los acuerdos sobre la marca de JxCat» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  67. ↑ (Gaztelaniaz) «David Bonvehí manifiesta su decepción personal con Puigdemont y Sànchez» La Vanguardia 2020-07-14 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  68. ↑ «https://twitter.com/juntsxcat/status/1286358675423141888» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  69. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=5tt75txOYjE
  70. ↑ a b (Gaztelaniaz) «El nuevo JxCat prevé terminar su proceso fundacional el 3 de octubre» La Vanguardia 2020-07-18 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  71. ↑ www.farodevigo.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  72. ↑ a b (Gaztelaniaz) «El nuevo partido de Puigdemont revela su identidad: Junts» Nius Diario 2020-07-19 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  73. ↑ (Gaztelaniaz) «Tregua temporal entre sectores del PDECat» La Vanguardia 2020-07-29 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  74. ↑ a b c (Katalanez) NacióDigital. «La direcció del PDECat afirma que només un 5% dels militants s'ha donat de baixa | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-03).
  75. ↑ a b (Gaztelaniaz) Barrena, Xabi. (2020-07-31). «El 'puigdemontismo' deja en bloque la cúpula del PDECat» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-08-03).
  76. ↑ (Katalanez) SEGRE. (2020-08-01). «Postius abandona el PDeCAT per unir-se a Puigdemont» Segre.com (Noiz kontsultatua: 2020-08-03).
  77. ↑ (Katalanez) Agències. (2020-07-31). «Lourdes Ciuró deixa la direcció del PDeCat» Diari de Sabadell (Noiz kontsultatua: 2020-08-03).
  78. ↑ «Direcció Executiva | Partit Demòcrata (PDeCAT)» web.archive.org 2019-09-23 (Noiz kontsultatua: 2020-08-03).
  79. ↑ (Katalanez) «Montse Morante deixa la direcció del PDeCAT per sumar-se al nou partit de JxCat» La República 2020-07-23 (Noiz kontsultatua: 2020-08-03).
  80. ↑ (Katalanez) «Artadi tanca la porta a una 'coalició electoral' entre JxCat i el PDECat» VilaWeb (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  81. ↑ (Gaztelaniaz) «Artadi cierra la puerta a una "coalición electoral" entre JxCat y el PDeCAT - El Liberal» El Liberal 2020-08-09 (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  82. ↑ «Artadi tanca la porta a una "coalició electoral" entre JxCat i el PDeCAT» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  83. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «El PDECat es prepara per anar en solitari a les urnes davant la fredor de Junts | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-11).
  84. ↑ (Katalanez) «Dirigents de JxCAT volen aplicar la "clàusula Mas" per pactar amb el PDeCAT» El Món (Noiz kontsultatua: 2020-08-20).
  85. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «El PDECat abordarà el 31 d'agost si emprèn el camí en solitari a les urnes | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-26).
  86. ↑ a b (Gaztelaniaz) «El PDECat lleva al juzgado el registro de la marca JxCat por Puigdemont» La Vanguardia 2020-08-29 (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  87. ↑ (Katalanez) «El PDECat porta JxCat als tribunals per les sigles» VilaWeb (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  88. ↑ (Katalanez) Padilla, Toni. (). «El PDECat porta JxCat als tribunals pel control de les sigles» Ara.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  89. ↑ (Gaztelaniaz) «Los senadores del grupo parlamentario de Junts per Catalunya se dan de baja del PDeCAT» La Vanguardia 2020-08-29 (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  90. ↑ (Katalanez) «Desbandada al PDeCAT: Els senadors estripen el carnet» El Món (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  91. ↑ Press, Europa. (2020-08-29). «Los cinco senadores del grupo de JxCat se dan de baja del PDeCAT» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  92. ↑ «Jami Matamala» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  93. ↑ «Josep Lluís Cleries» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  94. ↑ «Mayte Rivero Segalàs» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  95. ↑ «Josep Maria Cervera 🎗» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  96. ↑ «Assumpció Castelví» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  97. ↑ «Lluís Puig estripa el carnet del PDeCAT» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  98. ↑ «Lluís Puig i Gordi» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  99. ↑ «Els regidors del PDeCAT a l'Àrea Metropolitana també es donaran de baixa» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  100. ↑ (Katalanez) «Els regidors metropolitans de JxCAT també estripen el carnet del PDeCAT» El Món (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  101. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDeCAT sube la apuesta y demanda a los de Puigdemont por el nombre de JxCAT» El Confidencial 2020-08-30 (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  102. ↑ «El divorcio entre PDeCAT y JxCat acaba ante el juez» www.noticiasdenavarra.com (Noiz kontsultatua: 2020-08-30).
  103. ↑ Press, Europa. (2020-08-31). «Aplazada al 25 de septiembre la vista por la demanda del PDeCAT sobre las siglas de JxCat» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  104. ↑ (Gaztelaniaz) «El juez fija el 25 de septiembre la vista por la demanda del PDeCat por JxCat» La Vanguardia 2020-08-31 (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  105. ↑ (Gaztelaniaz) EFE, Agencia. (2020-08-31). «El juez fija el 25 de septiembre la vista por la demanda del PDeCat por JxCat» COPE (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  106. ↑ «Carles Puigdemont» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  107. ↑ (Gaztelaniaz) «Carles Puigdemont abandona el PDECat» abc 2020-08-31 (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  108. ↑ «La crisis entre PDeCAT y JxCat se recrudece con la salida de Puigdemont en medio de un alud de bajas de cargos» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  109. ↑ (Gaztelaniaz) «Carles Puigdemont rompe el carné del PDeCAT para acelerar la voladura del partido» El Confidencial 2020-08-31 (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  110. ↑ Press, Europa. (2020-08-31). «Budó, Calvet, Puigneró y Buch también se dan de baja del PDeCAT» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  111. ↑ (Gaztelaniaz) «Los consellers Budó, Buch, Calvet y Puigneró se suman a las bajas del PDeCAT» La Vanguardia 2020-08-31 (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  112. ↑ «Meritxell Budó 🎗» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  113. ↑ «MiquelBuch» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  114. ↑ «Damià Calvet 🎗» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  115. ↑ «Jordi Pu1gnerO» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  116. ↑ «https://twitter.com/ftenc/status/1300320207748182016» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  117. ↑ «https://twitter.com/tionroquer/status/1300403030735630342» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  118. ↑ «https://twitter.com/mncsls/status/1300408627350601729» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  119. ↑ «https://twitter.com/immagallardo/status/1300399707202744322» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  120. ↑ «https://twitter.com/albertbatet/status/1300407273219657729» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  121. ↑ «https://twitter.com/anna_erra/status/1300411955530825728» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  122. ↑ (Katalanez) ACN. «La majoria de diputats del PDeCAT al Parlament també es donen de baixa del partit i deixen Solsona i Font sols» El Punt Avui (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  123. ↑ (Gaztelaniaz) «El exconseller Jordi Turull también se da de baja del PDeCAT» El Independiente 2020-08-31 (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  124. ↑ Press, Europa. (2020-08-31). «Jordi Turull también rompe el carné del PDeCAT» europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  125. ↑ (Gaztelaniaz) infoLibre. (2020-08-31). «Puigdemont y Turull rompen el carnet del PDeCAT» infoLibre.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  126. ↑ «https://twitter.com/jorditurull/status/1300430345746231296» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  127. ↑ Press, Europa. (2020-08-31). «El PDeCAT pierde el 7% de los asociados y Joan Pere Gómez deja la dirección» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  128. ↑ (Gaztelaniaz) Digital, Confidencial. (2020-08-31). «El PDeCAT pierde el 7% de los asociados» Confidencial Digital (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  129. ↑ (Gaztelaniaz) ALA/PAU. (2020-08-31). «El PDeCAT pierde el 7% de los asociados» El Diario (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  130. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «Puigdemont consuma el divorci i estripa el carnet del PDECat | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  131. ↑ «https://twitter.com/jcorbalan/status/1300389107147866115» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  132. ↑ (Gaztelaniaz) «La cúpula del PDECat rebaja la ruptura con Carles Puigdemont a un conflicto meramente administrativo» La Vanguardia 2020-08-31 (Noiz kontsultatua: 2020-08-31).
  133. ↑ (Gaztelaniaz) «Artur Mas se mantiene en el PDECat» La Vanguardia 2020-09-01 (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  134. ↑ (Gaztelaniaz) Sastre, Daniel G.. (2020-09-01). «Artur Mas rompe con Puigdemont y se queda en el PDECat» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  135. ↑ «Marc Solsona, portaveu del PDeCAT: "Em consta que l'expresident Artur Mas manté la militància al partit" - El matí de Catalunya Ràdio» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-09-01).
  136. ↑ a b c d (Katalanez) «El conseller Lluís Puig presidirà la Mesa del Congrés de Junts per Catalunya amb un 96,8% dels vots» Junts per Catalunya 2020-07-26 (Noiz kontsultatua: 2020-08-08).
  137. ↑ «Lluís Puig, elegido presidente de la mesa del congreso de Junts per Catalunya» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-08).
  138. ↑ (Gaztelaniaz) «El exconseller huido Lluís Puig presidirá la mesa del congreso de JxCat» La Vanguardia 2020-07-26 (Noiz kontsultatua: 2020-08-08).
  139. ↑ Press, Europa. (2020-07-26). «Lluís Puig, elegido presidente de la Mesa del congreso del nuevo JxCat con el 96,8% de los votos» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-08).
  140. ↑ (Katalanez) «JxCat escull Lluís Puig com a president de la mesa del congrés fundacional amb una participació del 53% del cens» La República 2020-07-26 (Noiz kontsultatua: 2020-08-08).
  141. ↑ Press, Europa. (2020-07-23). «El nuevo partido de Puigdemont escogerá a su dirección entre el 7 y el 9 de agosto» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-06).
  142. ↑ a b «JxCat escogerá la dirección del nuevo partido el 9 de agosto» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-06).
  143. ↑ a b (Katalanez) «La Mesa del Congrés valida les candidatures a la Presidència i a l’Executiva Nacional de Junts» Junts per Catalunya 2020-08-02 (Noiz kontsultatua: 2020-08-06).
  144. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «Jordi Sànchez serà el secretari general del nou partit de Puigdemont | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-06).
  145. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Jordi Sànchez será el secretario general del nuevo JxCat tras la renuncia de la candidatura rival» ELMUNDO 2020-08-03 (Noiz kontsultatua: 2020-08-06).
  146. ↑ a b «Puigdemont i Jordi Sànchez lideraran el nou Junts per Catalunya» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  147. ↑ a b c d (Katalanez) «La Mesa del Congrés rep la renúncia de la candidatura a la Secretaria General encapçalada per Josep Sort» Junts per Catalunya 2020-08-02 (Noiz kontsultatua: 2020-08-06).
  148. ↑ «https://twitter.com/juntsxcat/status/1289131633833062400» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  149. ↑ (Gaztelaniaz) Vozpópuli. (2020-08-02). «Puigdemont lidera la única candidatura a la presidencia del nuevo JxCat» Vozpópuli (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  150. ↑ a b c d «https://twitter.com/juntsxcat/status/1291653844288634885» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  151. ↑ a b c d (Katalanez) «Puigdemont constitueix el nou partit sense acord amb el PDECat» Ara Balears 2020-07-25 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  152. ↑ a b «JxCat escollirà la direcció del nou partit el 9 d'agost» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  153. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «La direcció de JxCat es posarà en marxa el 9 d'agost | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  154. ↑ a b c d (Katalanez) «Carles Puigdemont és escollit president de Junts per Catalunya amb un 99,3% dels vots i Jordi Sànchez Secretari General amb un 94,23% dels vots» Junts per Catalunya 2020-08-09 (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  155. ↑ a b (Gaztelaniaz) Baquero, Camilo S.. (2020-08-09). «Puigdemont logra el 99% de los votos y liderará su partido» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  156. ↑ Telebista, Euskal Irrati. (2020-08-10). «Puigdemont, JxCat berriko presidentea botoen % 99,3rekin» www.eitb.eus (Noiz kontsultatua: 2020-08-10).
  157. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Junts constituye su directiva mientras cierra la puerta a una coalición electoral con el PDECat» La Vanguardia 2020-08-09 (Noiz kontsultatua: 2020-08-09).
  158. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont sigue militando en el PDeCat pese a presidir el nuevo Junts» El Independiente 2020-08-03 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  159. ↑ (Gaztelaniaz) «Elsa Artadi, la mujer que suena como nueva president en Cataluña» El Plural (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  160. ↑ a b c (Gaztelaniaz) «Puigdemont y Sànchez liderarán Junts con 24 leales al «procés»» abc 2020-08-02 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  161. ↑ https://www.parlament.cat/web/composicio/diputats-fitxa/index.html?p_codi=645
  162. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont fija la dirección de Junts con afines y figuras del PDECat» La Vanguardia 2020-08-02 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  163. ↑ https://www.parlament.cat/web/composicio/diputats-fitxa/index.html?p_codi=1993
  164. ↑ (Katalanez) «Pep Andreu, històric d’ERC i alcalde de Montblanc, estripa el carnet del partit» El Món (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  165. ↑ https://www.parlament.cat/web/composicio/diputats-fitxa/index.html?p_codi=1573
  166. ↑ https://www.parlament.cat/web/composicio/diputats-fitxa/index.html?p_codi=1973&p_legislatura=12
  167. ↑ (Gaztelaniaz) H, Cristina Rubio | Barcelona Última actualización:27-10-2018 | 20:05 H/Creada:27-10-2018 | 20:05. (2018-10-27). «La Crida desafía a Sánchez» La Razón (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  168. ↑ (Katalanez) «Miquel Carrillo i Àngels Cabasés s’incorporen al Grup Parlamentari d’Esquerra» www.esquerra.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  169. ↑ (Gaztelaniaz) Segre.com. (2019-01-25). «La exdiputada de ERC Àngels Cabasés, en la lista de Jordi Sànchez en la Crida» Segre.com (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  170. ↑ (Gaztelaniaz) «Damià Calvet vería un error que el PDECat se diluyera en JxCat y reclama primarias» La Vanguardia 2020-06-18 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  171. ↑ (Gaztelaniaz) REDACCIÓN. (2018-08-04). «Barrufet, de la Mesa del Parlament a asesorar a Calvet» Segre.com (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  172. ↑ a b c d e f g (Katalanez) NacióDigital. «Qui és qui a la direcció de Junts que avala Puigdemont | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  173. ↑ (Gaztelaniaz) Pirineus, Viure als. «Jordi Fàbrega presenta 'Junts per la Seu' com un projecte transversal per als propers anys» Viure als Pirineus (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  174. ↑ https://www.parlament.cat/web/composicio/diputats-fitxa/index.html?p_codi=1983
  175. ↑ (Katalanez) Girona, Diari de. «Una independent liderarà JxCat a Girona» www.diaridegirona.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  176. ↑ (Gaztelaniaz) «Gemma Geis (JxCat):» La Vanguardia 2017-12-14 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  177. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «Una assemblea telemàtica va permetre als afins a Puigdemont controlar JxCat | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  178. ↑ «Acció per la República reivindica el liderazgo de Puigdemont en JxCat» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  179. ↑ https://www.parlament.cat/web/composicio/diputats-fitxa/index.html?p_codi=2037
  180. ↑ (Gaztelaniaz) «Quién es Antoni Morral, el que puede ser el nuevo presidente de la Generalitat» El Confidencial 2018-05-04 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  181. ↑ (Katalanez) «Irene Negre destacada activista de l’ANC es passa a la política local a L’Aldea» Setmanari l'Ebre (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  182. ↑ (Katalanez) Aguaita.cat. «L'ebrenca Irene Negre entra a formar part de la direcció nacional de La Crida | Aguaita.cat» www.aguaita.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  183. ↑ (Gaztelaniaz) Baquero, Camilo S.. (2020-07-31). «Míriam Nogueras, vicepresidenta del PDeCAT, deja la dirección del partido» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  184. ↑ (Katalanez) «Llista Junts per Catalunya | Eleccions Generals 2019» betevé 2019-11-05 (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  185. ↑ https://www.parlament.cat/web/composicio/diputats-fitxa/index.html?p_codi=2036
  186. ↑ (Katalanez) NacióDigital. «Josep Sort, nou president de Reagrupament | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  187. ↑ Josep. (dilluns, 27 de març de 2017). «LANDS OF GRACCUS: INDEPENDÈNCIA 2017» LANDS OF GRACCUS (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  188. ↑ «https://twitter.com/enricsol2» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  189. ↑ Reagrupament. «Reagrupament: Reagrupament serà present a les executives territorials del PDC» Web de Reagrupament (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  190. ↑ (Katalanez) Generalitat de Catalunya, Departament de Governació i Administracions Públiques. (2010-09-01). «candidaturas - Eleccions Parlament 2010» www.gencat.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-07).
  191. ↑ a b c d e f (Katalanez) NacióDigital. «Els cinc reptes immediats de Puigdemont i la nova direcció de JxCat | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-10).
  192. ↑ (Gaztelaniaz) Periódico, El. (2018-01-16). «El alcalde de Sallent será el nuevo presidente de la ACM» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-08-10).
  193. ↑ (Katalanez) «Comissió de Presidència» ACM 2019-10-08 (Noiz kontsultatua: 2020-08-12).
  194. ↑ «https://twitter.com/juntsxcat/status/1294234803085234176» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-16).
  195. ↑ «https://twitter.com/xavividi/status/1297566099672829954» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-26).
  196. ↑ «https://twitter.com/mncsls/status/1296740546225086465» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-26).
  197. ↑ a b (Gaztelaniaz) Masreal, Fidel. (2020-08-19). «Junts apuesta de nuevo por la confrontación con el Estado» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2020-08-28).
  198. ↑ «https://twitter.com/juntsxcat/status/1295031722019622914» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-16).
  199. ↑ (Gaztelaniaz) Aragón, Heraldo de. «Puigdemont, elegido presidente del nuevo JxCat con el 99,3% de los votos» heraldo.es (Noiz kontsultatua: 2020-08-10).
  200. ↑ a b c (Katalanez) «President Puigdemont: “Junts no té por a guanyar ni a superar el 50% dels vots independentistes a les properes eleccions. No podrem fer grans salts si no superem aquesta barrera”» Junts per Catalunya 2020-10-04 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  201. ↑ (Gaztelaniaz) AGENCIAS. (2020-07-19). «Junts inicia su andadura política el sábado con un congreso telemático» Segre.com (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  202. ↑ «Puigdemont, candidato preferido para JxCat, con Puigneró o Canadell de segundo» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  203. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigneró se lanza a la carrera electoral con la promesa de su república digital» El Independiente 2020-07-09 (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  204. ↑ (Gaztelaniaz) Orriols, Núria. (2020-11-09). «JxCat pone en marcha las primarias para elegir al candidato efectivo para el 14-F» Ara en Castellano (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  205. ↑ (Katalanez) Tedó, Xavi. (2020-11-14). «Joan-Ramon Colomines-Companys, l’‘outsider’ de JxCat que no té Twitter per haver-hi defensat Laura Borràs, la seva rival» Ara.cat (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  206. ↑ (Katalanez) «JxCat confirma tres candidats a primàries i que Puigdemont pot obrir la llista» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  207. ↑ Press, Europa. (2020-11-27). «Jordi Ferrés retira su candidatura en las primarias de JxCat y pide el voto por Borràs» www.europapress.es (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  208. ↑ (Katalanez) «Laura Borràs serà la candidata a la presidència de la Generalitat per Junts per Catalunya a les eleccions del 14-F» Junts per Catalunya 2020-11-30 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  209. ↑ (Gaztelaniaz) Piñol, Àngels. (2020-11-29). «Laura Borràs será la candidata de Junts a la presidencia de la Generalitat» EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  210. ↑ (Gaztelaniaz) «Laura Borràs será la candidata efectiva de JxCat en las elecciones catalanas» La Vanguardia 2020-11-29 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  211. ↑ (Katalanez) «La Joventut Nacionalista de Catalunya trenca relacions amb el PDECAT» www.jnc.cat (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  212. ↑ «https://twitter.com/jncatalunya/status/1319624955466637312» Twitter (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  213. ↑ (Katalanez) «La JNC aprova per àmplia majoria donar suport a JxCat a les eleccions catalanes» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  214. ↑ (Katalanez) «Junts per Catalunya culmina el procés d’implantació a tot el territori amb la presentació de candidatures a les executives comarcals, de vegueries i exteriors» Junts per Catalunya 2020-11-02 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  215. ↑ (Katalanez) Q.b. (2020-12-27). «JxCat comença una campanya de recollida de firmes per poder presentar-se a les eleccions del 14 de febrer» Ara.cat (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  216. ↑ (Katalanez) «Junts per Catalunya i Demòcrates es presentaran plegats a les eleccions del 14-F» VilaWeb (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  217. ↑ a b (Gaztelaniaz) «JxCat suma a Demòcrates a sus listas para el 14-F» La Vanguardia 2020-12-29 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  218. ↑ (Katalanez) «Moviment d'Esquerres també deixa ERC per anar a la llista de JxCat» VilaWeb (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  219. ↑ a b (Gaztelaniaz) «MES llega a un acuerdo con JxCat para concurrir a las elecciones del 14F» La Vanguardia 2020-12-31 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).[Betiko hautsitako esteka]
  220. ↑ a b (Katalanez) Bella, Emili. «Les bases de JxCat validen les llistes definitives per al 14-F - 02 gen 2021» El Punt Avui (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  221. ↑ (Katalanez) «Les persones afiliades de Junts per Catalunya validen les llistes per a les eleccions al Parlament de Catalunya del 14-F» Junts per Catalunya 2020-12-31 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  222. ↑ (Katalanez) «Solidaritat aprova sumar-se a la candidatura de Junts» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  223. ↑ https://junts.cat/wp-content/uploads/2020/12/Poposta-de-llistes-electorals-.pdf
  224. ↑ (Katalanez) 324cat. (2021-02-15). «El PSC guanya a Barcelona i a Tarragona 18 anys després i ERC, per primer cop a Lleida» CCMA (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  225. ↑ (Katalanez) Redacció. «JxCat signa un acord de col·laboració amb Unitat Catalana - 20 juliol 2021» El Punt Avui (Noiz kontsultatua: 2022-01-10).
  226. ↑ (Gaztelaniaz) «El partido de Puigdemont se expande al sur de Francia» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2022-01-10).
  227. ↑ (Gaztelaniaz) «Reagrupament se integrará en CDC» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  228. ↑ (Gaztelaniaz) «El PDECAT intenta ensanchar la base social con un pacto con Reagrupament» e-noticies.es (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  229. ↑ a b Reagrupament. «Reagrupament: Reagrupament NO renova el conveni amb el PdeCat i crida a reforçar Junts per Catalunya» Web de Reagrupament (Noiz kontsultatua: 2020-08-19).
  230. ↑ (Gaztelaniaz) «El 92,5% de militants de Solidaritat avalen presentar-se amb JxCat el 14-F» La Vanguardia 2021-01-01 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  231. ↑ (Gaztelaniaz) «Puigdemont llama al orden con un manifiesto contra el PDECat» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  232. ↑ «Un manifiesto reclama hacer de JxCAT una organización, liderada por Puigdemont» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  233. ↑ «Puigdemont anuncia el nuevo partido» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  234. ↑ a b (Gaztelaniaz) Tomàs, Neus. (2020-07-10). «¿Un partido sin ideología? Puigdemont lo intentará» elDiario (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  235. ↑ a b (Gaztelaniaz) «El nuevo partido de Puigdemont, ¿una amenaza para la victoria de ERC?» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  236. ↑ (Gaztelaniaz) H, Javier Gallego | Barcelona Última actualización:19-07-2020 | 22:26 H/Creada:19-07-2020 | 21:53. (2020-07-19). «Puigdemont suaviza su órdago al PDeCat y evita una ruptura inminente» La Razón (Noiz kontsultatua: 2020-07-31).
  237. ↑ a b (Katalanez) «JxCat assumeix que l'Estat no negociarà la independència encara que s'arribi al 75% dels vots si no hi ha confrontació» Ara.cat 2020-08-28 (Noiz kontsultatua: 2020-08-28).
  238. ↑ a b (Katalanez) NacióDigital. «El full de ruta del partit de Puigdemont: una «revolta democràtica» per culminar el procés | NacióDigital» www.naciodigital.cat (Noiz kontsultatua: 2020-08-28).
  239. ↑ a b c d e f g h i j k Ponència Política i Estratègica – Junts per Catalunya
  240. ↑ (Gaztelaniaz) Aragón, Heraldo de. «JxCat abraza la estrategia de la confrontación y llama a superar el 50% de votos independentistas en las elecciones» heraldo.es (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  241. ↑ «Junts culmina la constitució com a partit amb la confrontació contra l'Estat i la mediació internacional com a estratègia» www.publico.es (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  242. ↑ a b c (Katalanez) «Confrontació amb l'Estat i mediació internacional, eixos polítics de JxCAT» El Món (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  243. ↑ a b c (Gaztelaniaz) «JxCat consagra la "confrontación" y la "desobediencia" como vía estratégica» La Vanguardia 2020-10-04 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  244. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Puigdemont ya tiene hoja de ruta: "Afectar a los intereses económicos" del Estado español» elconfidencial.com 2020-10-05 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  245. ↑ (Gaztelaniaz) «JxCat pide la “complicidad” a las instituciones en su estrategia de confrontación y desgaste» La Vanguardia 2020-10-04 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  246. ↑ (Gaztelaniaz) «JxCat: confrontación con el Estado e intervención de la UE para el referéndum» ElNacional.cat (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  247. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Puigdemont opta por el plan B» El Plural 2020-07-03 (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  248. ↑ (Gaztelaniaz) «Wind: "El populismo de Puigdemont es similiar al de Le Pen"» Crónica Global (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  249. ↑ (Gaztelaniaz) null. (2020-09-16). «"Más que criticar a los políticos populistas, habría que convencer a sus votantes"» elperiodico (Noiz kontsultatua: 2021-08-06).
  250. ↑ a b (Katalanez) «Junts per Catalunya reclama a les institucions europees que apliquin sancions individualitzades per acabar amb la repressió contra el moviment pro-democràcia a Bielorússia i forçar unes eleccions lliures» Junts per Catalunya 2020-08-18 (Noiz kontsultatua: 2020-08-19).
  251. ↑ «https://twitter.com/juntsxcat/status/1295675990933479424» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-19).
  252. ↑ a b «https://twitter.com/aurora_madaula/status/1296020592509030402» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-19).
  253. ↑ «https://twitter.com/aurora_madaula/status/1296132770733928454» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-19).
  254. ↑ «https://twitter.com/aurora_madaula/status/1296125814770143233» Twitter (Noiz kontsultatua: 2020-08-19).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Junts_per_Catalunya_(alderdi_politikoa)&oldid=9873344"(e)tik eskuratuta