Kinki zinema
Kinki zinema, Espainiako zinemaren azpigenero bat izan zen. 1970eko hamarkadaren amaiera eta 1980ko hamarkadaren hasieran izan zuen bere gailurra, horregatik film, jarraipen eta sail ugari filmatu ziren.
Izena 1970eko hamarkadaren amaieran eta 1980ko hamarkadan asko erabiltzen zen kinki hitzetik datorkio, hiri auzoetako baztertutako pertsona gazteak, galtzaileak, izaten ziren protagonistak, ia beti mutilak, eta antagonistak burges txikiak eta poliziak.
Honetan hirietako auzo apaletako delinkuente gazteen gorabeherak, alprojakeriak eta delituak agertzen ziren. Diktadura frankistaren ondoren Espainian ordura arte hirietako kaleetan ez zegoen segurtasun eza eta gazteek burututako lapurreten eta prostituzioaren gorakada nahiz drogaren hedapena ere islatzen da, maiz beren bizimoduaz gain ahoskera eta hizkera ere islatzen diren. Protagonistetako asko ijito eta mertxero etniakoak dira, beste batzuk benetako bizitzan gaizkileak izandakoak. Azpigenero honetan 1970eko hamarkadako estatubatuar filmetan bezala lapurren eta polizien arteko auto lasterketak oso ohikoak dira.
Film hauetako asko José Antonio de la Loma eta Eloy de la Iglesia zarauztarra izan ziren.
Filmak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]José Antonio de la Lomaren filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- El último viaje (1973)
- Perros callejeros (1977)
- Nunca en horas de clase (1978)
- Perros callejeros II: Busca y captura (1979)
- Los últimos golpes de El Torete (1980)
- Yo, "El Vaquilla" (1985)
- Perras callejeras (1985)
- Tres días de libertad (1995)
Eloy de la Iglesiaren filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Los placeres ocultos (1976)
- El diputado (1978)
- Miedo a salir de noche (1980)
- Navajeros (1980)
- Colegas (1982)
- El pico (1983)
- El pico 2 (1984)
- La estanquera de Vallecas (1987)
Beste zuzendarien filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- La Corea (Pedro Olea, 1976)
- ¿Y ahora qué, Sr. fiscal? (León Klimovsky, 1977)
- Juventud Drogada (José Truchado, 1977)
- Las que empiezan a los 15 años (Ignacio F. Iquino, 1978)
- Los violadores del amanecer (Ignacio F. Iquino, 1978)
- Chocolate (Gil Carretero, 1980)
- La Patria del "Rata" (Francisco Lara Polop, 1980)
- Maravillas (Manuel Gutiérrez Aragón, 1980)
- Todos me llaman Gato (Raúl Peña, 1981)
- Barcelona Sur (Jordi Cadena, 1981)
- Los Jóvenes del Barrio(Documental) (Jaime García, 1982)
- Deprisa, deprisa (Carlos Saura, 1981)
- ¿Qué he hecho yo para merecer esto? (Pedro Almodóvar, 1984)
- De tripas corazón (Julio Sánchez Valdés, 1984)
- La reina del mate (Fermin Cabal, 1985)
- 27 horas (Montxo Armendáriz, 1986)
- El Lute: camina o revienta (Vicente Aranda, 1987)
- El Lute II: mañana seré libre (Vicente Aranda, 1988)
- Matar al Nani (Roberto Bodegas, 1988)
Beste filmak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Historias del Kronen (Montxo Armendariz, 1995)
- 7 vírgenes (Alberto Rodríguez, 2005)
- Volando voy (Miguel Albaladejo, 2006)
- El idioma imposible (Rodrigo Rodero, 2010)
- Barcelona 92 (Ferran Ureña, 2013)
- Criando Ratas (Carlos Salado, 2016)
Telesaila
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Turno de oficio (1986-1987).