Sofia Goggia
| Sofia Goggia | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Bergamo, 1992ko azaroaren 15a (32 urte) |
| Herrialdea |  Italia |
| Bizilekua | Astino Valley (en)  |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | italiera |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | eskiatzaile alpinoa |
Parte-hartzailea
| |
| Pisua | 67 kilogramo |
| Altuera | 169 zentimetro |
| Jasotako sariak | |
    | |
Sofia Goggia (Bergamo, Lonbardia, Italia, 1992ko azaroaren 15a) Italiako Munduko Kopako eski alpinoko lasterkaria da, diziplina guztietan lehiatzen dena eta jaitsiera eta super G diziplinako abiadura probetan espezializatua. Bi aldiz jeitsiera olinpikoko domina irabazi zuen —2018ko Neguko Olinpiar Jokoetan, urrea, emakume italiar baten lehena—, eta hiru aldiz irabazi zuen Munduko Kopako jeitsiera (2018, 2021, 2022).
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Eslalom erraldoian, lau lasterketa hasi baino ez zituen egin (helmugaratu gabekoak) Munduko Kopako ibilbidean; Goggia Italiako emakumezkoen selekziorako izendatu zuten 2013ko Schladming-eko (Austria) Munduko Txapelketarako. Aukera baliatu, eta hamar lehenen arteko bi postu lortu zituen: laugarren super Gn[1] eta zazpigarren super konbinatuan. Goggiak 2016ko azaroan lortu zuen bere lehen Munduko Kopako podiuma, Killington-en, eslalom erraldoian hirugarren postua lortuz. Otsailean, Munduko Txapelketako proba berean, brontzezko domina irabazi zuen.
Goggiaren Munduko Kopako lehen garaipena, 2017ko martxoan izan zen Jeongseon-en (Hego Korea)[2]. Hurrengo egunean, super Ga irabazi zuen, denboraldiko Munduko Kopako bere hamaikagarren podiuma lortzeko. Laugarren aldia zen podium anitz lortzen zuela lasterketa-leku berean, eta bosgarrena gehitu zuen Aspen-eko Munduko Kopako finalean bi podiumekin. Munduko Kopako 1.197 puntu (lau diziplina ezberdinetan), 13 podium eta sailkapen orokorreko hirugarren postuarekin amaitu zuen denboraldia.
2018an, Munduko Kopako jaitsierak irabazi zituen jarraian urtarrilaren erdialdean, Bad Kleinkirchheim-en eta Cortina d'Ampezzon[3]. 2018an Pyeongchang-en (Hego Korea), 2018ko Neguko Olinpiar Jokoetan, urrezko domina irabazi zuen[4], eta, Munduko Kopako denboraldian ere, txapela irabazi zuen, bietan jaitsieran; hiru puntuko aldea atera zion Lindsey Vonn-i. Denboraldiko kirol-lorpenei esker, Urteko Aurrerapenaren Laureus Munduko Kirol sarirako izendapena lortu zuen[5].
2018ko urrian, orkatilaren apurketan baten ondorioz, Munduko Kopako denboraldiaren zatirik handiena galdu zuen; 2019ko urtarrilaren amaieran itzuli zen 2. postu batekin, bere lehen bi irteeretan Garmisch-Partenkirchen-en, Alemania[6] Otsailean Crans-Montanan (Suitza), lesiotik itzuliz geroztik, denboraldiko lehen lasterketa irabazi zuen emakumezkoen jaitsieran.
Åreko Munduko Txapelketan, Goggiak zilarrezko domina irabazi zuen super Gn, Mikaela Shiffrin urrezko dominarengandik 0,02 segundora.
2019ko ekainean, 2026ko Neguko Olinpiar Jokoak Milan-Cortinan antolatzeko, Italiako Olinpiar Batzordeak Goggia izendatu zuen nazioko enbaxadore gisa. Ekainaren 24an, Italiako ordezkaritzaren parte izan zen Lausanan, NOBaren egoitzan, non Milan-Cortina anfitrioi gisa hautatu zuten, Stockholm-Åre proiektua garaituz[7].
2019-2020 denboraldian, Goggiak bi super Gko podium lortu zituen: Saint-Moritzen garaipena eta Sotxin bigarren postua, biak Federica Brignone taldekidearekin batera. Otsailaren hasieran, Garmisch-Partenkircheneko super G lasterketan erori, eta, ezkerreko besoan, haustura izan zuen, eta denboraldiaren amaiera goiztiarra eragin zion[8].
2020ko abenduaren 19an, Munduko Kopako jeitsieran, ia bi urtetan lortu ez zuen garaipena lortu zuen Val d'Isèreko (Frantzia) Oreiller-Killy aldapan, 2021eko abiadura-denboraldiko Munduko Kopako lehen lasterketan (muino berean) bigarren postuan amaitu eta egun batera. Podiumeko urtea diziplinan, 2021eko urtarrilean jarraitu zuen St. Antonen (Austria), lehen postuarekin, eta Crans-Montanako Mont Lachaux karreren segidako garaipenekin. Lau jeitsiera-lasterketa jarraian irabazita, 2018an, Goggia (Vonn-ez geroztik) balentria hau lortzen zuen lehen emakume-eskiatzailea izan zen[9]. Urtarrilaren 31n, Garmisch-Partenkirchenen bertan behera utzitako super Garen ondoren haraneratz eskiatzen ari zela, Goggia elur bustiaren gainean erori zen eskuin belauneko hezur bat hautsiz. Lesioaren ondorioz, Cortinako Munduko Txapelketak galdu zituen (erorketa gertatu eta astebetera hasi ziren), baita Munduko Kopako bi jeitsiera-lasterketa ere. Martxoaren hasieran hasi zen entrenatzen Lenzerheide-n, (Suitza), denboraldiko azken ekitaldian, jaitsierako sailkapenaren lidergoa defendatzeko asmoarekin[10] Martxoaren 17an, Goggia karrerako Munduko Kopako jaitsierako txapeldun izan zen bigarren aldiz, elurte handi batek lasterketa bertan behera uztera behartu ostean.
2021eko abenduaren 3tik 5era, Goggiak Lake Louiseko hiru lasterketak irabazi zituen bere karrerako lehen hat-trickarekin; horrela, Lindsey Vonn (2011, 2012, 2015) eta Katja Seizinger-ekin (1997) batera, Kanadako leku klasikoan bi jaitsierak eta super Ga irabazten zituzten emakume bakarrak izango ziren[11]. 2021eko urrian, Pekinen, (Txina), 2022ko Neguko Olinpiar Jokoen hasierako ekitaldirako Italiako bandera-eramaile izendatu zuten Goggia[12]. 2022ko urtarrilaren 23an, istripu baten ostean, Goggiak belaunean lesio bat izan zuen Cortina d'Ampezzoko Super-Gn. Berehala ekin zion errehabilitazio fisikoari, otsailaren erdialdera jaitsiera olinpikoko titulua defendatzera garaiz itzultzeko asmoz[13]. Goggia Pekinera bidaiatu zuen jeitsieran parte hartzeko asmoz, baina, otsailaren 4ko inaugurazio ekitaldian, bandera-eramaile betebeharra utzi egin zuen. Otsailaren 15ean, gorabehera guztien gainetik, zilarra irabazi zuen jaitsieran, proba horretako bere bigarren domina jarraian. Olinpiar Jokoen ostean, Goggiak ez zuen arrakasta handirik lortu Munduko Kopako gainerako probetan, baina, hala ere, Downhill Kopa irabazi zuen denboraldi hasierako emaitza sendoekin, berriro ere (4 garaipen eta hirugarren postu bat)[14].
Lesioak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bergamoko atletaren ibilbidea lesio ugariz josita egon da[15].
- 2010: Nerabe zela, bi belaunen aurreko lotailu gurutzatua hautsi zuen bi istripu ezberdinetan.
- 2012ko otsaila: Ezkerreko belauneko bi alboko-lotailu luzatu, eta berna-hezurraren lautada hautsi zuen Europa Kopako lasterketa batean.
- 2013ko abendua: Goggiak ezker belauneko aurreko lotailu gurutzatua hautsi zuen jaitsierako istripu batean, Lake Louisen (Kanada). Hurrengo denboraldian itzuli zen, baina, bere kanpaina, 2015eko urtarrilean moztu zuen, berriro, belauneko arazoekin.
- 2018ko urria: Eskuin hankako fibula (peronea) hautsi zuen Hintertux-en (Austria), entrenamendu saio batean.
- 2020ko otsaila: Garmisch-Partenkirchengo pistan izandako ezkerreko besoaren erradio konposatuaren haustura batek bere denboraldi lehiakorra amaitutzat ematera behartu zuen.
- 2021eko urtarrila: Eskuin belauneko berna-hezurreko alboko lautadaren haustura konposatua pista batetik hotelera itzultzekoan, berriro, Garmisch-Partenkirchenen.
- 2022ko urtarrila: Cortina d'Ampezzoko super Gn izandako istripu batek eragin zion: ezkerreko belauneko bihurritua, 2013an jada operatutako lotailu gurutzatuaren lesio partzial bat, peronearen haustura txiki bat eta tendoi muskularrean lesioa.
Lesio hauek guztiek, ordea, ez zioten eragotzi: Munduko Kopako hamazazpi garaipen lortzea 2016-2017ko sailkapen orokorreko hirugarren postu batekin jaitsieran, Munduko Kopako denboraldiko hiru titulu, Munduko Txapelketako bi domina, Pyeongchang 2018ko jaitsiera olinpikoko titulua eta Beijing 2022ko jokoetan zilarrezko domina ekitaldi berean. Hau guztia ACLa partzialki hautsi eta hiru astetara baino ez[16].
Munduko Kopako emaitzak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Denboraldiko tituluak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 3 titulu - (3 DH)
|
Denboraldia | Diziplina |
| 2018 | Jaitsiera | |
|---|---|---|
| 2021 | Jaitsiera | |
| 2022 | Jaitsiera |
Denboraldiko sailkapena
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Denboraldia | |||||||
| Adina | Orokorrean | Eslaloma | Eslalom erraldoia |
Super G | Jaitsiera | Konbinatua | |
| 2014 | 21 | 85 | — | — | 30 | — | — |
| 2015 | 22 | 123 | — | — | 58 | — | — |
| 2016 | 23 | 38 | — | 22 | 20 | 32 | 35 |
| 2017 | 24 | 3 | — | 3 | 6 | 2 | 8 |
| 2018 | 25 | 4 | — | 22 | 5 | 1 | 17 |
| 2019 ^ | 26 | 22 | — | 43 | 14 | 7 | — |
| 2020 | 27 | 11 | — | 19 | 8 | 17 | — |
| 2021 ^^ | 28 | 9 | — | 13 | 18 | 1 | — |
| 2022 | 29 | 6 | — | 35 | 5 | 1 | — |
- ^ Orkatilako lesioengatik baztertuta 2019ko urtarrilaren amaierara arte
- ^^ 2021eko urtarrilaren amaieran lesionatu zen, denboraldi osorako baja
Lasterketen podiumak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Denboraldia | ||||
| Data | Lekua | Diziplina | Sailkapena | |
| 2017 | 2016-11-26 |  Killington, AEB
|
Eslalom erraldoia | 3. |
| 2016-12-02 |  Lake Louise, Kanada
|
Jaitsiera | 2. | |
| 2016-12-04 | Super G | 3. | ||
| 2016-12-10 | Sestriere, Italia
|
Eslalom erraldoia | 2. | |
| 2016-12-16 |  Val d'Isère, Frantzia
|
Konbinatua | 3. | |
| 2016-12-17 | Jaitsiera | 3. | ||
| 2017-01-07 |  Maribor, Eslovenia
|
Eslalom erraldoia | 2. | |
| 2017-01-28 | Cortina d'Ampezzo, Italia
|
Jaitsiera | 2. | |
| 2017-01-29 | Super G | 2. | ||
| 2017-03-04 |  Jeongseon, Hego Korea
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2017-03-05 | Super G | 1. | ||
| 2017-03-15 | Aspen, AEB
|
Jaitsiera | 3. | |
| 2017-03-19 | Eslalom erraldoia | 2. | ||
| 2018 | 2017-12-16 | Val d'Isère, Frantzia
|
Super G | 2. |
| 2017-12-17 | Super G | 3. | ||
| 2018-01-06 | Kranjska Gora, Eslovenia
|
Eslalom erraldoia | 3. | |
| 2018-01-14 |  Bad Kleinkirchheim, Austria
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2018-01-19 | Cortina d’Ampezzo, Italia
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2018-02-03 |  Garmisch-Partenkirchen, Alemania
|
Jaitsiera | 2. | |
| 2018-02-04 | Jaitsiera | 2. | ||
| 2018-03-14 |  Åre, Suedia
|
Jaitsiera | 2. | |
| 2018-03-15 | Super G | 1. | ||
| 2019 | 2019-01-26 | Garmisch-Partenkirchen, Alemania
|
Super G | 2. |
| 2019-01-27 | Jaitsiera | 2. | ||
| 2019-02-23 |  Crans-Montana, Suitza
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2020 | 2019-12-14 | St. Moritz, Suitza
|
Super G | 1. |
| 2020-02-02 |  Rosa Khutor, Errusia
|
Super G | 2. | |
| 2021 | 2020-12-18 | Val d’Isère, Frantzia
|
Jaitsiera | 2. |
| 2020-12-19 | Jaitsiera | 1. | ||
| 2021-01-09 | St. Anton, Austria
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2021-01-22 | Crans-Montana, Suitza
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2021-01-23 | Jaitsiera | 1. | ||
| 2022 | 2021-12-03 | Lake Louise, Kanada
|
Jaitsiera | 1. |
| 2021-12-04 | Jaitsiera | 1. | ||
| 2021-12-05 | Super G | 1. | ||
| 2021-12-11 | St. Moritz, Suitza
|
Super G | 2. | |
| 2021-12-18 | Val d’Isère, Frantzia
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2021-12-19 | Super G | 1. | ||
| 2022-01-22 | Cortina d’Ampezzo, Italia
|
Jaitsiera | 1. | |
| 2022-02-27 | Crans-Montana, Suitza
|
Jaitsiera | 3. |
Munduko Txapelketako emaitzak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Urtea | ||||||
| Adina | Eslaloma | Eslalom erraldoia |
Super G | Jaitsiera | Konbinatua | |
| 2013 | 20 | — | — | 4 | 22 | 7 |
| 2015 | 22 | Ez zen lehiatu | ||||
| 2017 | 24 | — | 3 | 10 | 4 | DNF2 |
| 2019 | 26 | — | DNF2 | 2 | 15 | — |
| 2021 | 28 | Ekitaldia baino astebete lehenago min hartuta, ez zen lehiatu [17] | ||||
Olinpiar emaitzak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Urtea | ||||||
| Adina | Eslaloma | Eslalom erraldoia |
Super G | Jaitsiera | Konbinatua | |
| 2018 | 25 | — | 11 | 11 | 1 | DNS |
| 2022 | 29 | — | — | — | 2 | — |
Ohorezko tituluak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Ohorezko Legioko Zalduna 2022an
Ikus ere
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Italieraz) Mondiali di Schladming, la bergamasca Goggia sfiora la grande impresa. bergamonews.it 5 February 2013.
- ↑ Sofia Goggia interview after first victory – Jeongseon 2017 Downhill. youtube.com.
- ↑ Sci, discesa a Cortina: Goggia è la regina! Battute Vonn e Shiffrin. gazzetta.it.
- ↑ Final results
- ↑ Laureus World Breakthrough of the Year 2018 nominees. Laureus.
- ↑ .
- ↑ Milan–Cortina d'Ampezzo awarded Olympic Winter Games 2026. olympicchannel.com.
- ↑ Goggia and Rebensburg out for the season after super-G falls. insidethegames.biz.
- ↑ Four in a row for Goggia with second downhill win of weekend in Crans Montana. olympicchannel.com.
- ↑ Fighting for DH title, Sofia Goggia eyes Lenzerheide start. skiracing.com.
- ↑ «Sofia Goggia hat-trick in Lake Louise» fis-ski.com 5 December 2021.
- ↑ «Sofia Goggia portabandiera nella Cerimonia di Apertura, Michela Moioli alfiere nella cerimonia di chiusura» coni.it 22 October 2021.
- ↑ «Sofia Goggia still eyes Beijing 2022 participation despite Super G crash in Cortina» olympics.com 23 January 2022.
- ↑ «Sofia Goggia wins third downhill Crystal Globe in Courchevel» olympics.com 16 March 2022.
- ↑ Season over for Sofia Goggia. fis-ski.com 1 February 2021.
- ↑ Mullin, Eric. «Watch: Sofia Goggia Wins Downhill Silver Weeks After Partial ACL Tear» yahoo!sports.
- ↑ Season over for Sofia Goggia. fis-ski.com 1 February 2021."Season over for Sofia Goggia". fis-ski.com. 1 February 2021. Retrieved 3 February 2021.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Sofia Goggia FIS (alpinoa)
- Sofia Goggia Olympedia
- Sofia Goggia Italian Olympic Committee-n (italieraz)
- Sofia Goggia FISIn (italieraz)
- Sofia Goggia Ski-DB Alpine Ski Database-n
- Sofia Goggia Atomic Skis-en
| Aurrekoa: |
Hurrengoa: | |
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q2297435
Multimedia: Sofia Goggia / Q2297435
- 1992ko jaiotzak
- Gizabanako biziak
- Bergamotarrak
- Italiako eskiatzaileak
- Olinpiar Jokoetako dominadunak alpetar eskian
- 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetako dominadunak
- 2018ko Neguko Olinpiar Jokoetako dominadunak
- 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetako alpetar eskiatzaileak
- 2018ko Neguko Olinpiar Jokoetako alpetar eskiatzaileak