انقلاب سدر

انقلاب سدر
انقلاب سدر
	راه‌پیمایی تظاهرکنندگان به صورت پیاده و با خودرو به سمت میدان شهید
تاریخ	۱۴ فوریه– ۲۷ آوریل ۲۰۰۵
موقعیت	لبنان پایتخت بیروت
علت(ها)	ترور رفیق حریری نخست‌وزیر پیشین لبنان
اهداف	خروج نیروهای سوری از لبنان; اتحاد همه لبنانی‌ها در مبارزه برای آزادی و استقلال; برکناری دولت کرمی حامی سوریه; برکناری شش فرمانده سرویس امنیتی لبنان همراه با دادستان کشور; نهایی شدن خروج کامل نیروهای سیاسی و امنیتی سوریه از لبنان; افشای قاتلان رفیق حریری، نخست‌وزیر سابق; انتخابات پارلمانی آزاد و دموکراتیک در بهار ۲۰۰۵ بدون دخالت سوریه;
منجرشد به	پیروزی اتحاد علیه سوریه، خروج کامل نیروهای سوریه از لبنان، در ۲۷ آوریل ۲۰۰۵.
طرف‌های مدنی درگیر
ائتلاف ۱۴ مارس جریان مستقبل; حزب سوسیالیست ترقی‌خواه; القوات اللبنانیه; حزب فالانژ لبنان; حزب ملی لیبرال; جنبش چپ دموکراتیک; Others جنبش آزاد میهن‌پرستان; Supported by: ایالات متحده آمریکا; فرانسه;	سوریه; ائتلاف ۸ مارس حزب‌الله لبنان; جنبش امل; جنبش مارادا;
تعداد
قریب به ۱ میلیون تظاهرکننده
تلفات
مرگ(ها)	۰
زخمیان	۰
دستگیرشدگان	۰
بازداشتی	۰
متهم‌شده	۰
غرامت داده	۰
	شعارهای مردمی این جنبش عبارت بودند از: آزادی، حاکمیت، استقلال و حقیقت، آزادی، وحدت ملی

انقلاب سدر (عربی: ثورة الأرز؛ ۱۴ مارس ۲۰۰۵–۲۷ آوریل ۲۰۰۵) شامل مجموعه ای از تظاهرات مردمی و مدنی در لبنان، به ویژه در پایتخت آن در بیروت است، پس از ترور رفیق حریری نخست‌وزیر پیشین در ۱۴ فوریه ۲۰۰۵ به وقوع پیوست. گرچه اکنون به عنوان انقلاب سدر شناخته می‌شود، ولی به عنوان قیام استقلال شناخته شده است.
اهداف اصلی انقلاب عبارت بودند از: خروج نیروهای سوریه از لبنان، تشکیل یک کمیسیون بین‌المللی برای تحقیق در مورد ترور نخست‌وزیر، رفیق حریری، استعفای مقامات امنیت عمومی در کشور و سازماندهی انتخابات پارلمانی آزاد. تظاهرکنندگان همچنین خواستار پایان نفوذ سوریه در لبنان شدند.^[۲]^[۳]

اهداف

هدف اصلی این تظاهرات، پایان دادن به حضور نظامی ۳۰ ساله سوریه از سال ۱۹۷۶ در قلمرو لبنان بود و همچنین خواستار بازگشت نخست‌وزیر سابق میشل عون و آزادی فرمانده نیروهای لبنانی سمیر جعجع به عنوان یکی از اهداف انقلاب بود.

اهداف انقلاب همچنین شامل چندین موضوع دیگر از جمله موارد زیر بود:

متحد کردن همه لبنان در مبارزه برای آزادی و استقلال
سرنگونی هواداران دولت سوریه در داخل لبنان.
اخراج فرماندهان امنیت عمومی کشور و همچنین دادستان کل.
اجرای خروج کامل نیروهای سوری و تجهیزات امنیتی از لبنان.
افشاء قاتلان رفیق حریری، نخست‌وزیر سابق.
برگزاری انتخابات آزاد و سالم پارلمانی در بهار سال ۲۰۰۵^[۴]^[۵]

نتیجه قیام

نیروی سوریه در لبنان حدود ۱۴٬۰۰۰ سرباز بود که علاوه بر آن شامل عناصر اطلاعاتی در داخل لبنان می‌شد، پس از فشار آمریکا و فرانسه به سوریه، نیروهای سوری از لبنان در ۲۷ آوریل ۲۰۰۵ عقب‌نشینی کردند. مخالفان در این تظاهرات، رنگ قرمز و سفید را به نمایش گذاشتند و وفاداران نخست‌وزیر رفیق حریری به رنگ آبی مشخص می‌شدند.

ریشه نامگذاری

نام «انقلاب سدر» اصطلاحی است که لبنان را زیر پرچم میهن متحد کرده است. کلمه سدر به نماد ملی لبنانی، اشاره به درخت سدر دارد. گروه‌های مدنی و سازمان‌های شرکت کننده:

ائتلاف قرنه شهوان.
شهروندان برای لبنان آزاد: سازمان‌های غیردولتی.
مرکز دموکراسی لبنان: سازمان‌های غیردولتی جنبش مردمی.
سازمان جهانی معتقدین به دموکراسی: یک گروه متشکل از داوطلبان با از مذاهب متعدد.^[۶]^[۷]

احزاب سیاسی شرکت کننده

جریان آینده
جنبش آزاد میهن پرستانه
نیروهای لبنانی
حزب فالانژ لبنان
حزب سوسیالیست پیشرو
جنبش تجدید دموکراتیک
جنبش چپ دموکراتیک
حزب لیبرال ملی
فراکسیون ملی لبنان^[۸]^[۹]

جستارهای وابسته

انقلاب رنگی

منابع

↑ See United Nations Security Council Resolution 1559
↑ «Beirut protesters denounce Syria» (به انگلیسی). ۲۰۰۵-۰۲-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.
↑ "Cedar Revolution moves towards free democracy". The Sydney Morning Herald (به انگلیسی). 2005-05-28. Retrieved 2021-09-25.
↑ «Lebanon's Independence Intifada: Dynamics, Achievements, and Shortcomings». web.archive.org. ۲۰۰۸-۰۶-۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.
↑ «Syria sidesteps Lebanon demands» (به انگلیسی). ۲۰۰۵-۰۳-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.
↑ الدستور؛ عون، الرئیس میشال؛ عون، میشال؛ الحالیة، رئیس‌الوزراء حسان دیاب الحکومة؛ دیاب، حسان؛ الحالیة، الحکومة؛ النواب، مجلس النواب رئیس مجلس؛ النواب، رئیس مجلس؛ السیاسیة، الأحزاب. «ثورة الأرز». المعرفة (به عربی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.
↑ The Branding of Lebanon's 'Revolution'
↑ «Democracy in Lebanon Establishes Web Presence». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷.
↑ «DEMOCRACY IN LEBANON - Post-Liberation Address - خطاب الجلاء». www.democracyinlebanon.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «ثورة الأرز». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای عربی، بازبینی‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Cedar Revolution». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون

[1] See United Nations Security Council Resolution 1559

[2] «Beirut protesters denounce Syria» (به انگلیسی). ۲۰۰۵-۰۲-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.

[3] "Cedar Revolution moves towards free democracy". The Sydney Morning Herald (به انگلیسی). 2005-05-28. Retrieved 2021-09-25.

[4] «Lebanon's Independence Intifada: Dynamics, Achievements, and Shortcomings». web.archive.org. ۲۰۰۸-۰۶-۰۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.

[5] «Syria sidesteps Lebanon demands» (به انگلیسی). ۲۰۰۵-۰۳-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.

[6] الدستور؛ عون، الرئیس میشال؛ عون، میشال؛ الحالیة، رئیس‌الوزراء حسان دیاب الحکومة؛ دیاب، حسان؛ الحالیة، الحکومة؛ النواب، مجلس النواب رئیس مجلس؛ النواب، رئیس مجلس؛ السیاسیة، الأحزاب. «ثورة الأرز». المعرفة (به عربی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.

[7] The Branding of Lebanon's 'Revolution'

[8] «Democracy in Lebanon Establishes Web Presence». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۰ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۷.

[9] «DEMOCRACY IN LEBANON - Post-Liberation Address - خطاب الجلاء». www.democracyinlebanon.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]