بازداشت موقت
بازداشت یا بازداشت موقت یکی از شدیدترین تصمیم‌های مراجع کیفری برای متهم است. این تصمیم قبل از قضاوت دادگاه و بدون اثبات جرمِ متهم صورت می‌گیرد. در واقع، بازداشت بر اساس ادعای ثابت نشده صورت می‌گیرد. در بازداشت موقت آزادی متهم گرفته می‌شود و او را در مکانی که از حقوق و آزادی‌های متعارف برخوردار نباشد، حبس می‌کنند.[۲]
کارکرد اصلی آن، جلوگیری از خطرات احتمالیِ ناشی از آزادی متهم و فرار او است و از این نظر، کارکردی مشابه صدور قرار وثیقه، کفالت یا ممنوعیت خروج متهم از حوزه قضایی یا خروج از کشور دارد.[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ "Unsentenced detainees as a proportion of overall prison population". Our World in Data. Retrieved 6 March 2020.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «بازداشت موقت و عواقب آن». محمدعلی دادخواه. ۲ خرداد ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۸ ژوئن ۲۰۰۸.
