پرش به محتوا

اکنکار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اکنکار
نماد اکنکار
نوعدرمه influenced خداشناسی و خودشناسی
گرایشSant Mat
کتاب مقدسMain:Shariyat-Ki-Sugmad
Minor:Autobiography of a Modern Prophet and etc.
MasterSri Harold Klemp
منطقهMostly worldwide
مقرهامعبد اک، چنهسن، مینه‌سوتا
بنیان‌گذارپال توئیچل
خاستگاه۱۹۶۵
آمریکا
Centres367+ (Late 1990s)
وبگاه رسمی
معبد اک، چنهسن، مینه‌سوتا

اکنکار (به انگلیسی: ECKANKAR) جنبش نوپدید دینی است که در سال ۱۹۶۵ در ایالات متحده بنیان گذاشته شد. این جنبش افراد را به ممارست معنوی که ممارست‌کنندگان را به تجربه آنچه پیروانش «نور و صوت الهی» می‌نامند، قادر می‌سازد. براساس واژه‌شناسی، اصطلاح اکنکار به معنی «همکاری با خدا» می‌باشد.[۱] این احتمال وجود دارد که این کلمه از کلمهٔ پنجابی اکنکار (Ekankār) یا اک اونکار (Ik Oankār)، (کلمه‌ای که برای اولین بار در کتاب گورو گرانت صاحب یازدهمین پیشوای دین سیک آمده و یکی از نام‌های خداوند در این دین است) گرفته شده‌ باشد. کلمه اک یا ایک همان عدد یک در هندی، اردو و پنجابی (از ایکا سانسکریت) است. این کلمه از اکُنکار یا اک اونکار (سانسکریت اکا اومکآرا)، که نامی برای خداوند است گرفته شده و توسط گورو نانک بکار برده شده[۲]

از ۱۹۸۵ پیروان اکنکار این طریقت را به‌عنوان آیین نور و صوت الهی توصیف کرده‌اند. قبل از ۱۹۸۵ اکنکار به‌عنوان علم باستانی سفر روح، علم آگاهی کلی و روشی از زندگی شناخته می‌شد.[۳] اک واژهٔ دیگری برای روح الهی است که همچنین به‌عنوان جریان حیات قابل شنیدن، نیروی زندگی یا نور و صوت الهی شناخته می‌شود.

معبد و دفتر مرکزی اکنکار در چنهسن، مینه‌سوتا (جنوب‌غربی مینیاپولیس) قرار دارد.

پیشینه

[ویرایش]

رهبر اکنکار با نام ماهانتا، استاد زندهٔ اک شناخته می‌شود.[۴] برطبق آموزه‌های اکنکار به استاد زندهٔ اک احترام گذاشته می‌شود اما پیروان اکنکار او را نمی‌پرستند بلکه به او به‌عنوان راهنمایی معنوی برای پیشرفت معنوی پیروان نگاه می‌کنند. پال توئیچل اکنکار را در ۱۹۶۵ با عنوان ماهانتا، ۹۷۱مین استاد زندهٔ اک بنیان گذاشت، و آن را تا ۱۹۷۱ رهبری کرد. داروین گراس (Gross) (نام معنوی: دیپ رن) پس از او ۹۷۲مین استاد زندهٔ اک شد و آن را تا ۱۹۸۱ رهبری کرد. در ۲۳ اکتبر ۱۹۸۱، هارولد کلِمپ ۹۷۳مین استاد زنده شد و هم‌اکنون رهبر معنوی فعلیِ اکنکار است.

تعالیم

[ویرایش]

یکی از انگاره‌های پایه‌ای این است که روح (خودِ حقیقی) می‌تواند کالبد جسمانی را به‌سوی آگاهی کامل ترک کند و آزادانه در سطوح دیگرِ واقعیت سفر کند.[۵] اکنکار بر تجربه معنوی شخصی به عنوان طبیعی‌ترین شیوه رجوع به خدا تأکید دارد.[۶] که این امر از طریق سفر روح و تغییر در آگاهی از جسم به سطوح درونی وجود حاصل می‌شود.[۷] مانتراهای مشخصی جهت تسهیل در رشد معنوی به‌کار برده می‌شود. یکی از تمرین‌های معنوی مهم اکنکار خواندن سرود هیو (HU) به‌صورت کشیده‌است. هیو در سنت‌های عرفانی و دیگر سنت‌ها و در اکنکار به‌عنوان «سرود عشق الهی» مشاهده می‌شود. در انگلیسی آمریکایی، مشابه واژهٔ "Hue" به‌صورت کشیده هنگام بازدم تلفظ می‌شود، و این سرود اغلب به مدت ۲۰ دقیقه خوانده می‌شود.[۸] اکیست‌ها آن را به‌تنهایی یا گروهی می‌خوانند.[۹] اکیست‌ها معتقدند سرود هیو، با برقراری ارتباط با روح الهی این امکان را برای دانش‌جوی معنوی فراهم می‌آورَد که به مرحله‌ای بالاتری از حواس فیزیکی و ذهنی و احساسات و دیدگاه معنوی دست یابند.[۱۰] رویاها به عنوان ابزار تعلیمی مهمی در نظر گرفته می‌شود و اعضا اغلب دفترچه یادداشت شخصی برای تسهیل در مطالعه این رؤیاها را با خود دارند.[۱۱] بر این اساس پیروان اکنکار، سفر رؤیا را اغلب به عنوان دروازه‌ای برای سفر روح یا تغییر آگاهی شخص به حالت‌های بسیار بالاترِ وجود در نظر می‌گیرند.[۱۲]

اکنکار می‌آموزد که آزادی معنوی در طول عمر فرد است و برای همه افراد وصول به حقیقت (شناخت خود به عنوان جرقه ایی از حق تعالی) و شناخت خدا (شناخت خودش به‌عنوان جرقه‌ای از خدا) در طول یک زندگی امکان‌پذیر است. در پشت کارت عضویت اکنکار عبارتی از کتاب شریعت-کی-سوگماد نوشته است که: هدف و مقصود اکنکار همیشه این بوده است که روح را از مسیر خود به سوی منبع الهی‌اش بازگرداند.

تأکید همیشگی بر تغییر از تجربیات خارج از جسم به بسط آگاهی توسط تجربهٔ عشق الهی در مسائل روزمره منتقل شده‌است. هدف معنوی نهایی همه اکیست‌ها آگاهی به همکار خدا شدن است.[۹][۱۳] شریعت-کی-سوگماد که به‌معنای «راه جاویدان» است، کتاب مقدس اکنکار است. بعضی از این اعتقادات کلیدی که در شریعت کی سوگماد آموزش داده شده شامل سفر روح، کارما، تناسخ، عشق، نور و صوت و بسیاری از موضوعات معنوی دیگر می‌باشد. اکیست معتقدند سوگماد منبع لایزالی از آنچه همه اشکال را به‌وجود آورده‌است و آنکه اک، جریان صدا، جریانی از سوگماد و در ابعاد پایین‌تر است.[۱۴]

هارولد کلِمپ

[ویرایش]

سری هارولد کلِمپ که هم‌اکنون ماهانتا، استاد حق در قید حیات است. نام وجه درونی وی واه‌زی "وازی" (Wah Z) است. اکنکار همیشه استاد در قید حیاتی دارد. هارولد کلمپ کتاب‌ها و مقالات و مباحثات زیادی را در مورد تعالیم اک نگاشته‌است و ویدئوهای زیادی از صحبت‌های وی موجود است. وی در یک مزرعه در ویسکانسین متولد شد، به مدرسه الهیات پیوست و عضو فرقه روسیکروسیان(Rosicrucian) بود. در دهه ۱۹۶۰ وی شروع به مطالعه تعالیم اک کرد. بعد از سال‌ها ممارست معنوی جدی، وی در ۱۹۸۱ ماهانتا، استاد در قید حیات اک شد.[۱۵] گفته می‌شود او توانایی عمل هم به عنوان استاد درونی و هم بیرونی برای نوآموزان اکنکار را دارد.[۱۶] بسیاری از نوآموزان تعالی و تغییر در زندگی را در نتیجه برخورد با استاد درونی، واه زی Wah Z از طریق رؤیا، تمارین معنوی، تجارب سفر روح و طرق دیگر گزارش دادند.[۱۷] گفته می‌شود که تعالیم اِک مردم را تعالی می‌بخشد و به آن‌ها جهت فهم تجارب شخصی شان در زمینه نور و صوت الهی کمک می‌کند.[۱۶] تعالیم اک به مردم در سراسر جهان برای دستیابی به آزادی معنوی بزرگ‌تر و عشق کمک کرده‌است. به عنوان استاد در قید حیات اک، هارولد کلمپ مسئول ادامه تکامل تعالیم اکنکار می‌باشد.[۱۸]

سرچشمه

[ویرایش]

اگرچه پال توئیچل اکنکار را در سال ۱۹۶۵ بنیان نهاد، اما این تعالیم ابراز میکند که پایه تعالیم اکنکار به آغاز زندگی بشری برمی‌گردد.[۱۹] بنا به گفتهٔ دوگ مارمان (Doug Marman)، پال توئیچل تحت تأثیر بسیاری از تعالیم مذهبی باستانی و مدرن در ایجاد آموزش اکنکار است، اما منابع اصلی‌اش به نظر می‌رسد سوفیسم (Sufism) و تعلیم کمتر شناخته شده در هند که «ایمان به اولیا» نامیده می‌شود می‌باشد. این‌جایی است که دیگر تعالیم نور و صوت، همچون سانت مات[۲۰] و سورات شابد یوگا[۲۱] همچنین ریشه‌هایشان منشعب شد.

مجموعه بزرگی از آثار در زمینه نور و صوت توسط متخصصان هندی تألیف شده‌است، و همچنین توسط استادان نور و صوت «شیودال سینگ»(Shivdayāl Singh) (نویسنده سار باچان(the Sar Bachan)، کتاب مقدس پال توئیچل)، ساوان سینگ، کیرپال سینگ (کسی که در ۱۹۵۵ پال توئیچل را متشرف به سورات شابد یوگا کرد)، چاران سینگ، دارشان سینگ و راجیندر سینگ نوشته شده‌است. چاران سینگ بنابراین در کتاب «فرموده استاد» (Beas: RSSB) به پال توئیچل اشاره می‌کند. در این کتاب، شاگردی از این نویسنده در مورد اینکه چطور آمریکایی با نام پال توئیچل می‌آید و تعلیمات طریقت نور و صوت را دریافت می‌کند اما آن را سانت مات نمی‌نامد، می‌پرسد. برای بحث آکادمیکی عمیق و گسترده در این زمینه منبع تعلیم نور و صوت، می‌توانید به منابع زیر رجوع کنید.[۲۲]

اکنکار به عنوان سازمانی تجاری تأسیس شد و بعداً به عنوان سازمانی غیرانتفاعی ثبت شد. ۱۸ سال بعد، در ۱۹۸۳، هارولد کلمپ آن را به نهاد مذهبی به رسمیت شناخته شده تغییر داد.

اتهام دزدی ادبی

[ویرایش]

بعد از مرگ پال توئیچل در ۱۹۷۱، دیوید سی لین کتابی را انتشار داد[۲۳] که مدعی بود بعضی از کتاب‌های اکنکار پال توئیچل شامل متونی از کتب سایر نویسندگانی است که به آن‌ها استناد نشده‌است.

در سال ۲۰۰۷ دوگ مارمن، یک متشرف سطح بالای اکنکار، در پاسخگویی به انتقادهای وارد شده توسط لین کتابی را با عنوان تمام حقیقت منتشر کرد،[۲۴] که به بررسی انتقادها به‌طور مفصلی به وسیلهٔ مراجع تاریخی قابل اثباتی می‌پردازد.

سانسور و اعدام اعضا در ایران

[ویرایش]

به گزارش فعالان حقوق بشر ایران در دهم بهمن ماه ۱۳۹۶ حکم اعدام کریم زرگر، از مدیران پیشین صدا و سیما و بنیان‌گذار «مؤسسه راه معرفت» در ایران زندان رجایی شهر کرج به اجرا گذاشته شده[۲۵] روزنامه ایران روز ۲۳ بهمن در خبری بدون ذکر نام یا تاریخ از به دار آویختن مردی میانسال خبر داده که به نوشته این روزنامه «با دایر کردن یک مؤسسه عرفان قلابی در تهران و با کمک همسرش، زنان و دختران گرفتار را به خلوتگاه شیطانی کشانده و نقشه‌های سیاهش را اجرا می‌کرد.»

کریم زرگر متولد ۱۳۳۲ در شهر اهواز در جنوب ایران بود و در رشته حقوق در دانشگاه تهران و استراسبورگ فرانسه تحصیل کرده بود. زرگر سال‌ها در صدا و سیمای ایران فعال بود و در سوابق او مدیریت کل سیمای برون‌مرزی، مدیریت پخش شبکه اول سیما و ریاست دانشکده صدا و سیما دیده می‌شود. علاوه بر این او در حوزه سینما هم فعالیت‌هایی داشت که ساختن دو فیلم بلند و بازی در فیلم عروسی خوبان، ساخته محسن مخملباف و مدیریت تولید این فیلم از جمله آن‌ها بود. آقای زرگر مدتی هم صاحب امتیاز و مدیر مسئول ماهنامه «گزارش فیلم» بود.

کریم زرگر اوایل پاییز سال ۱۳۹۴ همراه با مرجان داوری بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. به گزارش هرانا جلسات دادگاه این دو نفر به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی در مهر و آذر ۱۳۹۵ برگزار شده و در نهایت هر دو به اتهاماتی از جمله فساد فی‌الارض به اعدام محکوم شده‌اند. علاوه بر حکم دادگاه انقلاب، کریم زرگر در پرونده دیگری به اتهام «تجاور به عنف» در شعبه ششم دادگاه کیفری استان تهران هم محاکمه و به اعدام محکوم شده بود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ A Glossary of ECK Terms
  2. ↑ The word ek or ik is the number one in Hindī, Urdu, and Pañjabī (from the Sanskrit eka). "Eckankar" derives from Ekonkār or Ik Onkār (Sanskrit Eka Omkāra), a name for God given by Guru Nānak and the first word of the Mūl Mantra which is recited everyday by Sikhs and opens the Japjī Sahib of Guru Nānak. Written in Gurmukhī alphabet, it is one of the two emblems of the Sikh faith, and can be found written or drawn on Sikh items, motor vehicles, and in all Sikh edifices and Gurdwāra (temple).
  3. ↑ Klemp, Cosmic Sea of Words, p. 55
  4. ↑ a word from the Prakrit languages of South Asia; mahant in modern Hindi. Mahanta is also a common surname in the state of Assam in India. Several public figures had this name, including Heerak Jyoti Mahanta, Nani Mahanta, and most notably, Prafulla Kumar Mahanta.
  5. ↑ "Each and every man, when properly trained, is able to detach himself from the physical body while still living in that body in perfect health, and then travel to all parts of the outlying universe. Everyone has this ability whether he is conscious of it or not." -- Johnson, 1939, Path of the Masters, page 343 (1985 pagination). Cited by Twitchell, Far Country chapter 5 page 117, Tiger's Fang ch 8 p 118, Spiritual Notebook pb ch 11 p 182
  6. ↑ Eckankar: Spiritual Exercise of the Week
  7. ↑ Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p.187.
  8. ↑ In Arabic, it is pronounced like the English word who.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p. 59.
  10. ↑ Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p.59.
  11. ↑ Dreams: A Source of Inner Truth
  12. ↑ Soul Travel
  13. ↑ Shariyat-Ki-Sugmad, Books One and Two, p. 65
  14. ↑ Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p. 59, 187 & p. 194.
  15. ↑ Harold Bio Info
  16. ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ Klemp, A Modern Prophet, xii
  17. ↑ Harold Stories
  18. ↑ International Who's Who of Intellectuals
  19. ↑ Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words. Eckankar, 2009, p. 59.
  20. ↑ literally, Saints' Way or Masters' Path
  21. ↑ literally, Attention-Sound Union; figuratively, Soul-Spirit Union
  22. ↑ A huge corpus of works on the Light and Sound Path has been authored by Indian scholars, and also by Indian Light and Sound Masters Shivdayāl Singh (author of the Sar Bachan, Twitchell's "bible"), Sāwan Singh, Kirpal Singh (who initiated Twitchell into Surat Shabd Yoga in 1955), Charan Singh, Darshan Singh, and Rajinder Singh. Charan Singh's Thus Saith the Master (Beas: RSSB) mentions Paul Twitchell. In this book, a disciple queries the author how come an American named Paul Twitchell was giving out teachings from the Path of Sound and Light but did not call it Sant Mat. (Out-of-print; used copies available by online sales.) The publications of the Radha Soami Satsang Beas and Sawan Kirpal Ruhani Mission are readable and easily available. For in-depth and extensive academic discussions on the source of the Sound and Light Teaching, see: Barthwal, Nirguna School of Hindi Poetry (1936). Puri, Mysticism (1964). Schomer & McLeod, eds, The Sants (1987). Gold, The Lord as Guru (1987). Ināyat Khān, Mysticism of Music, Sound and Word. Davidson, Gospel of Jesus (1995). A handy browsers' introduction for beginners in this field of study is A Treasury of Mystic Terms by the Science of the Soul Research Centre, New Delhi. The Holy Siri Guru Granth Sāhibji is also a treasury of references to Sat Nām (True Name), the Sat Shabd (True Sound), the Sat Guru (True Master), and Sat Sang (True Company). Well-known historical mystics who were Living Masters of Sant Mat / Shabd Marg (Sound Path) include Kabir (d 1518), Guru Nānak (1469-1539), Ravidās (1414?-1540?), Dādū (d c1603), Dariya (c1674-1789), Pāltu (1710?-1780?), and Sant Tulsī (c1760-c1843).
  23. ↑ «The Unauthorized Eckankar (tm) Page». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۰۹.
  24. ↑ http://www.littleknownpubs.com بایگانی‌شده در ۱۶ فوریه ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine spiritualdialogues.com
  25. ↑ http://www.bbc.com/persian/iran-43044612

منابع

[ویرایش]
  • Diem, Andrea Grace. The Guru in America. A survey of offshoots of Sant Mat and Twitchell’s religion in the USA, by a religious scholar.
  • Johnson, Ford. Confessions of a God Seeker: a journey to higher consciousness, ONE Publishing.
  • Johnson, Julian. The Path of the Masters: The Science of Surat Shabd Yoga: The Yoga of the Audible Life Stream, France, 1939; USA, 1957; Beās, East Puñjab: Radha Soami Satsang Beas, 1972, 1985, 1993. شابک ‎۸۱−۸۲۵۶−۰۱۹−۵ (Old copies of early editions available on Amazon.)
  • Johnson, Julian. With a Great Master in India, Beās: Radha Soami Satsang Beas, 1934, 1982, 1988, 1994. شابک ‎۸۱−۸۲۵۶−۰۳۶−۵
  • Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words, The Eckankar Lexicon. Minneapolis: Eckankar,1998. ISBN 978-1-57043-307-8
  • Klemp, Harold. A Cosmic Sea of Words, The ECKANKAR Lexicon. Minneapolis: Eckankar, 2009. ISBN 978-1-57043-286-6
  • Klemp, Harold. A Modern Prophet Answers Your Key Questions about Life. Minneapolis: Eckankar, 2010. ISBN 1-57043-142-6.
  • Klemp, Harold (1989). The Secret Teachings, Crystal, Minnesota: IWP. Mentions Kirpal Singh. ISBN 0-88155-082-5
  • Lane, David Christopher, The Making of a Spiritual Movement: The Untold Story of Paul Twitchell and Eckankar, Del Mar, California: Del Mar Press, 1990. ISBN 0-9611124-0-9 (Soft copies free online at David Lane's website. See https://web.archive.org/web/20091026233847/http://geocities.com/eckcult/)
  • Marman, Doug (2007) The Whole Truth, The Spiritual Legacy of Paul Twitchell, Ridgefield, Washington: Spiritual Dialogs Project. ISBN 978-0-9793260-0-4
  • Steiger, Brad. In My Soul I Am Free, Menlo Park: IWP. Twitchell's authorised biography; the bulk of the book, maybe 90%, was written by Twitchell himself.
  • Twitchell, Paul (1971). The Far Country, Menlo Park: IWP; Minneapolis: Eckankar. ISBN 0-914766-91-0
  • Twitchell, Paul (1988). The Shariyat-Ki-Sugmad, Books One and Two, Menlo Park: IWP; Minneapolis: Eckankar.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اکنکار موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=اکنکار&oldid=40573095»