پرش به محتوا

جانگت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جانگُت

جانگُت (장옷) نوعی لباس است[۱] که زنان دوره سلسله چوسان به هنگام بیرون رفتن از خانه و برای پوشاندن صورت خود از آن استفاده می‌کردند.[۲] جانگت شبیه دوروماگی [نوعی لباس سنتی کره ای بود که به صورت یک شنل و یا کت بلند به روی هانبوک پوشیده می‌شد] است.[۲]تفاوت جانگت با دوروماگی در این است که جانگت دارای یقه (git) و روبان (goreum) است. از روبان برای نگه داشتن دوطرف جانگت با دست و همچنین گره زدن دو طرف جانگت به یکدیگر استفاده می‌شده‌است.[۲] طبق اصول کنفوسیانیسم دوره سلسله چوسان، زنان موظف بودند که چهره خود را در برابر مردان غریبه بپوشانند، بنابراین زنان هنگام بیرون رفتن از خانه با استفاده از جانگت چهره خود را می‌پوشانند.[۲]همچنین زنان از نوع دیگری پوشش به نام سوگه‌چیما که شبیه دامن بود برای پوشاندن صورت خود استفاده می‌کردند. تفاوت سوگه‌چیما و جانگت در این است که سوگه‌چیما فاقد یقه است و کمی کوتاه‌تر و باریک‌تر از جانگت است.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. "Jang-ot , Coat Style Vei - unknown". Google Arts & Culture (به انگلیسی). Retrieved 2 July 2019.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ An Illustrated Guide to Korean Culture - 233 traditional key words. Seoul: Hakgojae Publishing Co. 2002. pp. 134–135. ISBN 9788985846981. {{cite book}}: Cite has empty unknown parameters: |coauthors= و |month= (help)