پرش به محتوا

جرج پی. شولتس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جرج پی. شولتس
شصتمین وزیر امور خارجه آمریکا
دوره مسئولیت
۱۶ ژوئیه ۱۹۸۲ – ۲۰ ژانویه ۱۹۸۹
رئیس‌جمهوررونالد ریگان
قائم‌مقاموالتر استوسل
کنت جرج دم
جان سی. وایتهد
پس ازالکساندر هیگ
پیش ازجیمز بیکر
شصت و دومین وزیر خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۱۲ ژوئن ۱۹۷۲ – ۸ مه ۱۹۷۴
رئیس‌جمهورریچارد نیکسون
پس ازجان کانلی (سیاستمدار)
پیش ازویلیام ئی سیمون
نهمین اداره‌کنندهٔ اداره مدیریت و بودجه
دوره مسئولیت
۱ ژوئیه ۱۹۷۰ – ۱۱ ژوئن ۱۹۷۲
رئیس‌جمهورریچارد نیکسون
پس ازرابرت مایو
پیش ازکاسپار واینبرگر
یازدهمین وزیر کار ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۲۲ ژانویه ۱۹۶۹ – ۱ ژوئیه ۱۹۷۰
رئیس‌جمهورریچارد نیکسون
پس ازویلارد ویرتز
پیش ازجیمز هودسن
اطلاعات شخصی
زاده
جرج پرت شولتس

۱۳ دسامبر ۱۹۲۰
نیویورک، ایالت نیویورک
درگذشته۶ فوریهٔ ۲۰۲۱ (۱۰۰ سال)
استنفورد، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیجمهوری‌خواه
همسر(ان)
  • هلن اوبراین (ا. ۱۹۴۶–۱۹۹۵)
  • شارلوت میلارد شولتس
    (ا. ۱۹۹۷)
فرزندان۵
محل تحصیل
امضا
خدمات نظامی
وفاداری ایالات متحده آمریکا
خدمت/شاخه نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا
سال‌های خدمت۱۹۴۲–۱۹۴۵
درجه سروان
جنگ‌ها/عملیات‌

جرج پرَت شولْتْس (به انگلیسی: George Pratt Shultz)؛ (زاده ۱۳ دسامبر ۱۹۲۰ در نیویورک – درگذشته ۶ فوریهٔ ۲۰۲۱ در استنفورد) اقتصاددان، سیاستمدار، و بازرگان اهل ایالات متحده آمریکا بود. او در سمت‌هایی همچون وزیر کار، وزیر خزانه‌داری، وزیر امور خارجه، و رئیس اداره مدیریت و بودجه آمریکا کار کرد.

زندگی

[ویرایش]

شولتس دکترای اقتصاد صنعتی خود را در ۱۹۴۹ از مؤسسه فناوری ماساچوست (ام‌آی‌تی) دریافت کرد.[۱]

جورج شولتز در جنگ جهانی دوم از ۱۹۴۲ تا ۱۹۴۵ در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا خدمت کرد. پس از پایان جنگ، به همراه داشتن پست مدیریت در بخش خصوصی، به عنوان استاد در دانشگاه‌های شیکاگو، ام‌آی‌تی، و استنفورد تدریس می‌کرد و عضو پیوسته نهاد هوور در دانشگاه استنفورد بود.[۲]

سیاست

[ویرایش]

جرج شولتس در حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا به چهار سمت رسید. جرج پی. شولتس از زمان مرگ ویلیام تداوس کولمان پیرترین عضو زنده کابینه ایالات متحده آمریکا محسوب می‌شد.

جرج شولتس از اعضای شورای اقتصادی کاخ سفید در دولت دوایت آیزنهاور بود[۲] و در دولت ریچارد نیکسون سمت‌های وزیر کار، وزیر دارایی، و ریاست اداره بودجه و مدیریت کاخ سفید را برعهده داشت.[۳][۴][۵]

شولتس با رکس تیلرسون و کاندولیزا رایس، ۱۷ ژانویه ۲۰۱۸

شوروی

[ویرایش]

جورج شولتز در جایگاه وزیر امور خارجه ریاست‌جمهوری رونالد ریگان، نقش مهمی در جهت‌دهی به سیاست خارجی آمریکا در سال‌های پایانی جنگ سرد و بهبود روابط با اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی داشت.[۶] از جمله تلاش‌های وی، امضای پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد در سال ۱۹۸۷ (میلادی) بود.[۶]

ایران

[ویرایش]

او از جمله مقام‌های ارشد دولت رونالد ریگان بود که در جریان ماجرای مک‌فارلین (فروش مخفیانه سلاح به ایران) نبود. با اینحال در سال ۱۹۸۷ (میلادی) برای پاسخ به پرسش‌های نمایندگان به کنگره احضار شد. او در کنگره اعلام کرد که مخالف فروش سلاح به ایران در برابر آزادی گروگان‌های غربی بوده و رئیس آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) و مشاوران رونالد ریگان بارها به او دروغ گفته‌اند. جورج شولتز خواستار انزوای بیشتر ایران بود. در پی این رسوایی، شولتز، سه بار استعفا کرد. اما در نهایت تصمیم گرفت در دولت رونالد ریگان باقی بماند و به او در زمینه سیاست خارجی آمریکا کمک کند. این موضوع، باعث تضعیف رقیب شولتس، کاسپار واینبرگر شد سیاست آمریکا در برابر شوروی، از موارد اختلاف آنها بود.[۷][۸]

درگذشت

[ویرایش]

جرج شولتس در ۶ فوریه ۲۰۲۱، در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت.[۹][۱۰]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ project editor, Tracie Ratiner. (2006). Encyclopedia of World Biography (2nd ed.). Detroit, Michigan: Thomson Gale. ISBN 1-4144-1041-7. OCLC 1414410417. Retrieved 2009-04-26. {{cite book}}: |author= has generic name (help)
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Ronald Reagan: Nomination of George P. Shultz To Be Secretary of State". www.presidency.ucsb.edu. Retrieved 2017-12-15.
  3. ↑ Frum, David (2000). How We Got Here: The '70s. New York: Basic Books. p. 243. ISBN 0-465-04195-7.
  4. ↑ "Remembering George Shultz: Washington Insider and Infighter". News Talk WBAP-AM (به انگلیسی). Archived from the original on 8 February 2021. Retrieved 2021-02-08.
  5. ↑ Richard J. Ellis (2015). The Development of the American Presidency (2nd ed.). New York: Routledge. pp. 387–388. ISBN 978-1-317-55296-3.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "The United States in Europe". Short History of the Department of State. United States Department of State, Office of the Historian. Retrieved 2009-02-13.
  7. ↑ "Shultz Says U.S. Has Moral Duty To Support Contras". AP NEWS. Retrieved 2021-02-08.
  8. ↑ "Preceed WASHINGTON". AP NEWS. Retrieved 2021-02-08.
  9. ↑ «George P. Shultz, Influential Cabinet Official Under Nixon and Reagan, Dies at 100». نیویورک تایمز. ۲۰۲۱-۰۲-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۷.
  10. ↑ «جورج شولتز وزیر خارجه ریگان درگذشت». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۲-۰۸.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جرج پی. شولتس موجود است.

منابع

[ویرایش]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=جرج_پی._شولتس&oldid=40021606»