پرش به محتوا

مایک پومپئو

صفحه نیمه‌حفاظت‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مایک پومپئو
تک‌چهره رسمی در سال ۲۰۱۸
هفتادمین وزیر امور خارجه آمریکا
آغاز به کار
۲۶ آوریل ۲۰۱۸–۲۱ ژانویه ۲۰۲۱
رئیس‌جمهوردونالد ترامپ
پس ازرکس تیلرسون
پیش ازآنتونی بلینکن
ششمین اداره‌کننده سازمان اطلاعات مرکزی
دوره مسئولیت
۲۳ ژانویه ۲۰۱۷ – ۲۶ آوریل ۲۰۱۸
رئیس‌جمهوردونالد ترامپ
قائم‌مقامجینا هسپل
پس ازجان برنان
پیش ازجینا هسپل
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده
از کانزاس حوزهٔ چهارم
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۲۰۱۱ – ۲۳ ژانویه ۲۰۱۷
پس ازتاد تیاهرت
پیش ازران استاس
اطلاعات شخصی
زاده۳۰ دسامبر ۱۹۶۳ ‏(۶۰ سال)
اورنج، کالیفرنیا
حزب سیاسیجمهوری‌خواه
همسر(ان)لزلی لیبرت (ا. ۱۹۸۶–ج)
سوزان جاستیس مُستروس (ا. ۲۰۰۰–اکنون)
فرزندان۱
اقامتگاهویچیتا، کانزاس
محل تحصیلآکادمی نظامی وست‌پوینت
مدرسه حقوق هاروارد
پیشهوکیل، حقوقدان، سیاستمدار
ثروت خالص۳۴۵٬۰۰۰ دلار آمریکا (۲۰۱۴)[۱]
امضا
خدمات نظامی
وفاداری ایالات متحده آمریکا
خدمت/شاخهنیروی زمینی ایالات متحده آمریکا
سال‌های خدمت۱۹۸۶–۱۹۹۱[۲]
درجه کاپیتان[۲]

مایکل ریچارد پامپِیو (انگلیسی: Michael Richard Pompeo[۳]؛ ‏ ۳۰ دسامبر ۱۹۶۳) یا مایک پومپئو؛ وکیل و سیاستمدار آمریکایی است که از آوریل سال ۲۰۱۸ تا ژانویه سال ۲۰۲۱ میلادی، به عنوان ۷۰اُمین وزیر امور خارجه آمریکا خدمت کرد. او پیش از آن به مدت یک سال اداره‌کننده آژانس اطلاعات مرکزی (سیا)[۴] و پیش‌تر نیز نماینده حوزه انتخابیه چهارم کانزاس از حزب جمهوری‌خواه در مجلس نمایندگان آمریکا بود که برای نخستین‌بار در ۳ ژانویه ۲۰۱۱ میلادی به‌عضویت این مجلس درآمد.[۵] او افسر سابق نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا بوده‌است.

پمپئو که زمانی از منتقدان دونالد ترامپ بود و او را «اقتدارگرا» خوانده بود، وقتی ترامپ نامزد حزب جمهوری‌خواه در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۱۶) شد، هوادار سرسخت او شد.[۶][۷] رئیس‌جمهور دونالد ترامپ، پمپئو را به عنوان اداره‌کننده آژانس اطلاعات مرکزی منصوب کرد. در مارس ۲۰۱۸، ترامپ پس از اخراج رکس تیلرسون وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا، پمپئو را ترفیع داد و وزیر کرد.[۸] پمپئو در ۲۵ آوریل ۲۰۱۸ با رای ۵۷–۴۲ از سنا رأی اعتماد گرفت[۹][۱۰][۱۱]و همان روز سوگند خورد.[۱۲]

مایک پومپئو عضو جنبش تی‌پارتی در حزب جمهوری‌خواه آمریکا است و در سمت راست طیف سیاسی جمهوری‌خواهان قرار می‌گیرد.[۱۳] او همچنین عضو انجمن ملی اسلحه،[کدام؟] گروه لابی گسترش استفاده از سلاح گرم در آمریکا است.[نیازمند منبع]

مایک پومپئو از افراد مورد نظر حزب جمهوری‌خواه آمریکا برای بدست‌گیری جایگاه‌های کلیدی در حکومت فدرال ایالات متحده آمریکا در آینده است.[۱۳]

آغاز زندگی و تحصیل

مایکل ریچارد پومپئو، زاده اورنج در کالیفرنیا است.[۱۴][۱۵] او ایتالیایی تبار است. مادربزرگ پدری او متولد کارامانیچو ترمه بود.[۱۶] مادر او، زنی از ایالت کانزاس و صاحب سالن بیلیارد بود. پدرش در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا کار می‌کرد و به حزب دموکرات نزدیک بود.[۱۳] مایک پومپئو در دبیرستانی در فانتین ولی، کالیفرنیا تحصیل کرد و در مجاورت آن در سانتا آنا زندگی کرد. او در تیم بسکتبال این مدرسه در پست فوروارد بازی می‌کرد و در سال ۱۹۸۲ از این مدرسه فارغ‌التحصیل شد.[۱۷] سپس وارد آکادمی نظامی ایالات متحده آمریکا (دانش‌آموخته کالج نظامی وست پوینت) در نیویورک شد و در سال ۱۹۸۶ با رتبه نخست در رشته مهندسی مکانیک فارغ‌التحصیل شد. مایک پومپئو پس از آن به عنوان افسر سواره نظام در شاخه زرهی نیروی زمینی از ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۱ فعالیت کرد.[۱۸] مایک پومپئو جی‌دی خود را از مدرسه حقوق هاروارد دریافت کرد و در آنجا از دبیران نشریه نقد حقوق هاروارد بود.

بسیاری از مدیران رده‌بالای دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ مانند مارک اسپر از همکلاسان پمپئو در سال ۱۹۸۶ در آکادمی نظامی ایالات متحده بودند.[۱۳]

نمایندگی مجلس

مایک پومپئو به عنوان وکیل در شرکت حقوقی ویلیام اند کانلی کار کرد.[۱۹] در سال‌های بعدی، فعال و سهام‌دار شرکت‌های امنیتی و نفتی بود. بسیاری از اعضای تیم مایک پومپئو در وزارت امور خارجه آمریکا، همکاران او در همان شرکت‌های امنیتی و نفتی هستند. این روند تا سال ۲۰۰۹ و نزدیک‌شدن به جنبش تی‌پارتی، ادامه یافت.[۱۳]

پیشرفت کاری مایک پومپئو به دنبال نزدیک شدن او به دیوید اچ. کوک و چارلز جی. کوک در شرکت صنایع کوک بود. با کمک برادران کوک، مایک پومپئو همراه با هم‌دوره‌های آکادمی نظامی ایالات متحده، یک شرکت هوافضا را بنیان گذاشتند؛ ولی کار این شرکت زیاد نگرفت. مایک پومپئو از سال ۲۰۰۹ به جنبش تی‌پارتی پیوست و در سال ۲۰۱۱ با پشتیبانی برادران کوک، به نمایندگی مجلس نمایندگان از ایالت کانزاس رسید. در دوره نمایندگی مجلس و دوره عضویت در کمیسیون انرژی و تجارت تلاش کرد که قوانین و مقررات سختگیرانه‌ای (از جمله در زمینه‌های مالیاتی و محیط زیست) بر خلاف منافع خانواده کوک در کانزاس تصویب نشوند. مایک پومپئو بعدتر به دنبال مسائل امنیتی و اطلاعاتی رفت و عضوی فعال در کمیسیون نهادهای اطلاعاتی شد. سخنان افراطی او در دوره نمایندگی، مانند حمله به هیلاری کلینتون، درخواست اعدام ادوارد اسنودن، مخالفت با بستن بازداشتگاه گوانتانامو و جلوگیری از القای حس غرق‌شدن، همیشه خبرساز بودند.[۱۳]

ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ

پس از انتخابات دونالد ترامپ به ریاست‌جمهوری در انتخابات سال ۲۰۱۶، مایک پنس (از نزدیکان به برادران کوک) مایک پومپئو را برای ریاست بر آژانس اطلاعات مرکزی به دونالد ترامپ معرفی کرد.[۱۳]

اداره‌کننده سیا

پمپئو در دیدار با کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی در پیونگ‌یانگ، آوریل ۲۰۱۸

مایک پومپئو در تعطیلات عید پاک سال ۲۰۱۸ از کره شمالی بازدید و با کیم جونگ اون رهبر این کشور برای بحث در خصوص دیدار بین کیم و ترامپ دیدار کرد.[۲۰] پومپئو معمولاً گزارش روزانه اطلاعاتی به رئیس‌جمهور را شخصاً ارائه می‌داد.[۲۱]

پمپئو در دیدار با بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل
پمپئو در دیدار با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه در سوچی، روسیه، ۲۰۱۹
پمپئو در دیدار با محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی
پمپئو در دیدار با شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین
پمپئو در دیدار با هیئت مذاکره کننده طالبان در دوحه، قطر، ۲۱ نوامبر ۲۰۲۰

وزیری امور خارجه

مایک پومپئو یکی از تاثیرگذارترین و نزدیک‌ترین افراد به دونالد ترامپ بود. وی حتی در مسائلی که با ترامپ هم‌نظر نبوده نیز تأثیر زیادی بر او گذاشته‌است. به رسمیت شناختن اشغال اسرائیل بر بلندی‌های جولان، پشتیبانی از محمد بن سلمان پس از قتل جمال خاشقجی، اخراج بازرس وزارت امور خارجه، خروج از توافق هسته‌ای با ایران، فشار بر رئیس‌جمهور اوکراین، ولودیمیر زلنسکی برای ارائه مدارک علیه جو بایدن از نمونه این مسائل هستند.[۱۳] در عین حال خود را مسئول و مأمور وفادار و بی‌چون و چرای تصمیم‌های نهایی ترامپ و دفاع تمام‌عیار از آنها در عرصه عمومی می‌دانست و در این راستا عمل می‌کرد. او گفت: «یک وزیر خارجه باید بداند که رئیس جمهورش چه می‌خواهد».[۱۳]

مایک پومپئو در شکست استیضاح دونالد ترامپ، نقش کلیدی داشت.[۱۳]

سیاست خارجی

اسلام

مایک پومپئو در ظاهر در مورد اسلام موضع‌گیری خاصی ندارد[نیازمند توضیح بیشتر].[۲۲] مایک پومپئو مخالف بستن بازداشتگاه گوانتانامو است. او گفته روحانیون مسلمانی که حملات تروریستی را به شدت محکوم نمی‌کنند، «همدست» تروریست‌ها هستند.[۲۳]

ایران

مایک پومپئو توجه ویژه‌ای به اخبار ایران دارد و منتقد سرسخت توافق هسته‌ای ایران و قدرت‌های جهانی است.[۲۴] او از مبتکران طرح نامه سرگشاده در سال ۲۰۱۵ (میلادی) دربارهٔ ضرورت لغو توافق هسته‌ای بود که ۱۹۰ ژنرال و افسر ارشد پیشین و آن هنگام آمریکا، آن را امضاء کردند.[۱۳] پومپئو بارها ضمن مخالفت شدید با برجام، طرح‌های گوناگونی در ضدیت با جمهوری اسلامی ایران به کنگره ارائه داده‌است که یکی از این طرح‌ها، ممنوعیت خرید اورانیوم از ایران بود.[۲۵][۲۶]

در فوریه ۲۰۱۶ مایک پومپئو به همراه دو نماینده جمهوری‌خواه دیگر از طریق دفتر حافظ منافع ایران در آمریکا برای بازدید از ایران درخواست روادید کردند. این سه نفر هم‌زمان با درخواست روادید در نامه‌ای خطاب به سید علی خامنه‌ای، رهبر ایران و سرلشکر محمدعلی جعفری، فرمانده پیشین کل سپاه پاسداران، از آن‌ها خواستند به درخواست روادید آن‌ها توجه ویژه شود. مایک پامپئو و دو نماینده دیگر نوشتند علت اصلی تصمیمشان برای سفر به ایران نظارت بر انتخابات (انتخابات مجلس شورا و مجلس خبرگان در هفتم اسفند ۱۳۹۴) است. آن‌ها همچنین خواهان دیدار با زندانیان آمریکایی در ایران و بازدید از مجتمع پارچین و تأسیسات هسته‌ای اراک و فردو بودند. وزارت امور خارجه ایران گفت این سه نفر «به نحو کاملاً نامناسبی» درخواست روادید کرده‌اند و بر همین مبنا درخواستشان رد شد.[۲۴]

مایک پومپئو به همراه سناتور تام کاتن مدعی شدند که به غیر از توافق هسته‌ای بین ایران و قدرت‌های جهانی، ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم دو توافق جانبی محرمانه دارند. دولت باراک اوباما، این ادعا را تکذیب کرد.[۲۴]

مایک پومپئو معتقد است باید تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران گسترش پیدا کند. او در جلسه‌ای در مجلس نمایندگان آمریکا در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۶ دربارهٔ گسترش تحریم‌های تسلیحاتی ایران گفت: «مفتخرم که در کنار نمایندگانی از هر دو جناح در مقابل تخاصم ایران ایستاده‌ام. گسترش تحریم‌های تسلیحاتی ایران نقش مهمی در حفظ امنیت آمریکایی‌ها دارد.»[۲۴]

مایک پومپئو پس از ترور قاسم سلیمانی در حمله هوایی به فرودگاه بین‌المللی بغداد در ژانویه ۲۰۲۰ به عنوان وزیر امور خارجه دولت ترامپ که مسئول اجرای عملیات بودند با طرح این ادعا که سلیمانی در حال برنامه‌ریزی حملات قریب‌الوقوع به اهداف ایالات متحده در عراق بود، این عملیات را نشانه‌ای از راهبرد تازه آمریکا و نیز حمله‌ای بازدارنده و قاطع در برابر حملات سلیمانی علیه منافع و شهروندان آمریکایی دانست. او گفت «طرف مقابل (ایران) نه تنها باید درک کند که آمریکا در مقابل تهدید توانایی تحمیل هزینه را دارد، بلکه حاضر به انجام آن است».[۲۷]

مایک پومپئو به همراه جان بولتون و بنیامین نتانیاهو، شدیدترین تلاش‌ها را برای جلوگیری از هرگونه گفتگو یا توافق میان ایران و دولت ترامپ گرفته‌اند.[۱۳]

اسرائیل

مایک پومپئو یکی از سرسخت‌ترین باورمندان به پایداری اسرائیل و یهودیان است. او گفته: «خدا به شدت در روندهای خاورمیانه درگیر است…» و «امکان دارد دونالد ترامپ را خدا فرستاده باشد تا اسرائیل را از شر ایران نجات دهد.» مایک پومپئو با استناد به روایت بحث‌برانگیز عهد عتیق که استر را نجات‌بخش یهودیان در دوران هخامنشی معرفی می‌کند، دونالد ترامپ را نیز نجات‌بخش امروزی یهودیان از خطر جمهوری اسلامی می‌داند.[۱۳]

تحریم توسط چین

دولت چین در ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱، پمپئو و ۲۷ مقام سابق دیگر دولت ترامپ را تحریم کرد. در بیانیه وزارت امور خارجه چین که دقایقی پس از شروع به کار بایدن به عنوان رئیس‌جمهور منتشر شد، اعلام شد این وزارتخانه تصمیم گرفته «کسانی که اقتدار چین را شدیداً نقض کرده و مسئول چنین حرکت‌هایی از سوی آمریکا در خصوص مسایل مرتبط با چین» بوده‌اند را تحریم کند. این تحریم‌ها این افراد و اعضای درجه یک خانواده‌شان را از ورود به چین، ماکائو و هنگ کنگ بازمی‌دارد و آن‌ها و شرکت‌ها و نهادهای مرتبط با آنان از کسب و کار با چین، محروم می‌شوند. پمپئو یک روز پیش از آن در بیانیه شدیدالحنی چین را متهم به ارتکاب نسل‌کشی علیه اویغورهای مسلمان و دیگر اقلیت‌ها در منطقه سین‌کیانگ کرده بود و آمریکا مقامات چینی متعددی را در ژوئیه تحت تحریم قرار داده بود. سخنگوی وزارت امور خارجه چین با رد این اتهامات در پاسخ گفت که پومپئو به دروغگویی و تقلب شهره است و خود را با این کار به یک «مضحکه و دلقک» تبدیل می‌کند.[۲۸][۲۹][۳۰]

دیدگاه

مایک پومپئو عضو کلیسای پرسبیتری اِوَنجلیک (مسیحیت انجیلی) است. او روی میز کار خود، انجیل می‌گذارد و همیشه در حال خواندن آن است.[۱۳] در سال ۲۰۱۴، او به یک گروه کلیسایی گفت مسیحیان باید «بدانند که عیسی مسیح به عنوان منجی ما حقیقتاً تنها راه حل برای جهان ماست.»[۳۱] در سال ۲۰۱۵ در گفتگویی در یک کلیسا، پمپئو گفت که «تا پیش از آخرالزمان، سیاست تقلایی پایان ناپذیر است»[۳۲]

پمپئو در ژانویه ۲۰۲۲ گفت در شش ماه پیش از آن از طریق ورزش سرخود و تغییرات در رژیم غذایی بیش از ۹۰ پاوند (۴۱ کیلوگرم) وزن کم کرده‌است. کارشناسان نسبت به ادعای پمپئو که چنین تغییراتی می‌تواند چنین کاهش وزنی را در مردی در سن او موجب شود، ابراز تردید کردند و گفتند که پیشینه اظهارات گمراه کننده پمپئو شبهه بیشتری بر ادعاهای او می‌افکند.[۳۳]

رمان اطلس شورید اثر آین رند و ستایش خودخواهی، تاثیرگذارترین کتاب‌ها بر مایک پومپئو هستند. [نیازمند منبع]همچنین وجود فضای راستگرایانه در آمریکا (رونالد ریگان) و بریتانیا (مارگارت تاچر) در طول دهه ۱۹۸۰ (میلادی) تأثیر چشمگیری بر دیدگاه سیاسی مایک پومپئو داشته‌است.[۱۳]

منابع

  1. ↑ Tate, Curtis (January 10, 2017). "Mike Pompeo: Just a regular guy among Trump nominees worth millions, billions". The McClatchy Company. Archived from the original on March 13, 2018. Retrieved November 30, 2017.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Once a Soldier... Always a Soldier" (PDF). Legislative Agenda. Association of the United States Army. 2011. Archived from the original (PDF) on 21 October 2013. Retrieved 26 January 2013.
  3. ↑ Research، CNN Editorial. «Mike Pompeo Fast Facts». CNN. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۴.
  4. ↑ RFE/RL (۲۰۱۸-۰۳-۱۳). «رئیس "سی.آی. ای" به‌حیث وزیر خارجه آمریکا تعیین می‌شود». رادیو آزادی. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۳-۱۳.
  5. ↑ "Members of the United States Congress" (به انگلیسی). GovTrack. Archived from the original on 11 April 2017. Retrieved 12 July 2013.
  6. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام loyalsoldier وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  7. ↑ "What does the future hold for Michael Pompeo, Trump's most Trumpy Cabinet secretary?". Los Angeles Times (به انگلیسی). 2020-12-28. Retrieved 2021-01-01.
  8. ↑ "Trump fires Tillerson as secretary of state". BBC News. March 13, 2018. Archived from the original on June 15, 2018. Retrieved July 21, 2018.
  9. ↑ "Mike Pompeo confirmed as secretary of state, in a move Republicans hope will rebuild morale at the State Department". واشینگتن پست (به انگلیسی). Retrieved April 26, 2018.
  10. ↑ Harris, Gardiner; Kaplan, Thomas (April 26, 2018). "Mike Pompeo, Confirmed as Secretary of State, Plans to Quickly Head to Europe". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on April 26, 2018. Retrieved April 26, 2018.
  11. ↑ "Mike Pompeo confirmed as secretary of state". CBS News (به انگلیسی). April 26, 2018. Archived from the original on April 27, 2018. Retrieved April 26, 2018.
  12. ↑ Fox, Lauren; Walsh, Deirdre; Koran, Laura (April 26, 2018). "Mike Pompeo sworn in as Trump's second secretary of state". CNN. Archived from the original on April 26, 2018. Retrieved April 26, 2018.
  13. ↑ ۱۳٫۰۰ ۱۳٫۰۱ ۱۳٫۰۲ ۱۳٫۰۳ ۱۳٫۰۴ ۱۳٫۰۵ ۱۳٫۰۶ ۱۳٫۰۷ ۱۳٫۰۸ ۱۳٫۰۹ ۱۳٫۱۰ ۱۳٫۱۱ ۱۳٫۱۲ ۱۳٫۱۳ ۱۳٫۱۴ حبیب حسینی فرد-روزنامه‌نگار (۲۲ تیر ۱۳۹۹). «ایران؛ دغدغه مشترک ترامپ و پمپئو». بی‌بی‌سی فارسی.
  14. ↑ Jarlson, Gary (May 31, 1986). "Santa Ana Cadet Wins Top West Point Honor". لس‌آنجلس تایمز. Retrieved December 5, 2016. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  15. ↑ Lee, Teresa (October 20, 2010). "Pompeo Visits Mother's Childhood Home". The Wellington Daily News. Archived from the original on 19 November 2016. Retrieved December 5, 2016. {{cite web}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  16. ↑ ""Mike Pompeo", futuro capo della Cia, ha origini abruzzesi". Prima Da Noi. December 5, 2016. Archived from the original on 1 August 2017. Retrieved 1 August 2017.
  17. ↑ Wisckol, Martin (November 18, 2016). "Friend says Mike Pompeo, Trump's CIA nominee from O.C. , was 'born smart'". Orange County Register. Retrieved 30 January 2017.
  18. ↑ "Congressman Mike Pompeo". Archived from the original on 26 October 2015. Retrieved October 21, 2015.
  19. ↑ Lefler, Dion (2010-07-29). "Pompeo hopes varied background gives him edge". Wichita Eagle. Archived from the original on 10 November 2013. Retrieved 2010-08-04.
  20. ↑ Harris, Shane; Leonnig, Carol; Jaffe, Greg; Nakamura, David (17 April 2018). "CIA Director Pompeo met with North Korean leader Kim Jong Un over Easter weekend". The Washington Post. Retrieved 17 April 2018.
  21. ↑ Rosenberg, Matthew (8 August 2017). "Trump Likes When C.I.A. Chief Gets Political, but Officers Are Wary". The New York Times. p. A1. Retrieved 15 March 2018.
  22. ↑ https://theintercept.com/2016/11/23/mike-pompeo-religious-war/
  23. ↑ «نامزد ریاست سیا دربارهٔ ایران چه می‌گوید؟». BBC News فارسی. ۲۰۱۶-۱۱-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۴.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ ۲۴٫۲ ۲۴٫۳ «نامزد ترامپ برای ریاست سیا دربارهٔ ایران چه می‌گوید؟». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۸ نوامبر ۲۰۱۶.
  25. ↑ «منابع نزدیک به ترامپ: مایک پمپئو ریاست سیا را پذیرفت». mashreghnews.ir. مشرق نیوز. ۲۸ آبان ۱۳۹۵.
  26. ↑ «مایک پمپئو عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان آمریکا ریاست سیا را پذیرفت». خبرگزاری فارس. ۲۸ آبان ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۶.
  27. ↑ «Pompeo says Soleimani killing part of new strategy to deter U.S. foes». Reuters. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۴.
  28. ↑ "China Slaps Sanctions On 28 Trump Administration Officials, Including Mike Pompeo". NPR.org (به انگلیسی). 2021-01-20. Retrieved 2021-03-06.‏
  29. ↑ "China sanctions Pompeo and other Trump administration officials". U.S. (به انگلیسی). 2021-01-20. Retrieved 2021-03-06.‏
  30. ↑ Reuters (2021-01-20). "China announces sanctions against 'lying and cheating' outgoing Trump officials". the Guardian (به انگلیسی). Retrieved 2021-03-06.‏
  31. ↑ Price, Greg (April 12, 2018). "Watch: Mike Pompeo faces 'no more war' protest during first confirmation hearing for Secretary of State". نیوزویک. Archived from the original on April 27, 2018. Retrieved April 27, 2018.
  32. ↑ Goldberg, Michelle (January 12, 2017). "This Evil Is All Around Us". اسلیت (مجله). San Francisco, California: The Slate Group. Archived from the original on April 27, 2018. Retrieved April 27, 2018.
  33. ↑ "Mike Pompeo says he lost over 90lb – but experts are skeptical about his fitness journey". the Guardian (به انگلیسی). 11 January 2022. Retrieved 15 August 2022.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مایک پومپئو موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=مایک_پومپئو&oldid=40365261»