پرش به محتوا

خا-۵۹

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خا-۵۹ اُوُد
(سامانه نام‌گذاری در ناتو: ای‌اس-۱۳ 'کینگ‌بولت')
خا-۵۹ام اُوُد-ام (ای‌اس-۱۸ 'کازُ')
خا-59ام‌کی در ماکس نمایشگاه هوایی 2009
نوعموشک کروز
موشک کروز هواپایه
موشک هوابه‌سطح
موشک ضدکشتی
موشک حمله زمینی
خاستگاهاتحاد جماهیر شوروی/روسیه
تاریخچه خدمت
خدمت1980–اکنون
استفاده‌شده توسطروسیه، چین، هند، الجزایر
جنگ‌هاجنگ نخست چچن
جنگ دوم چچن
جنگ روسیه و اوکراین
تاریخچه تولید
طراحام‌کی‌بی رادوگا
سازندهشرکت موشک‌های تاکتیکی
ویژگی‌ها
وزن۹۳۰ کیلوگرم (۲٬۰۵۰ پوند)[۱]
طول۵۷۰ سانتیمتر (۲۲۰ اینچ)[۱]
قطر۳۸٫۰ سانتیمتر (۱۵٫۰ اینچ)[۱]
طول بال۱۳۰ سانتیمتر (۵۱٫۲ اینچ)[۱]
سر جنگیخوشه یا شارژ شکل تکه‌تکه شدن[۱]
وزن سر جنگی۳۲۰ کیلوگرم (۷۰۵ پوند)[۲]
موتورخا-59: موشک دو مرحله ای
خا-59ام‌ای: موشک و سپس آر95تی‌پی-300[۳] توربوجت/توربوفن
برد
عملیاتی
خا-59ام‌ای (export): ۱۱۵ کیلومتر (۶۲ مایل دریایی)[۱]
خا-59ام‌ای: ۲۰۰ کیلومتر (۱۱۰ مایل دریایی)
خا-59ام2کی: ۲۸۵ کیلومتر (۱۵۰ مایل دریایی)
خا-59ام‌کی2: ۲۹۰ کیلومتر (۱۶۰ مایل دریایی)
بیشینهٔ سرعتماخ ۰٫۷۲–ماخ ۰٫۸۸ (۵۴۸٫۰۷–۶۶۹٫۸۶ مایل بر ساعت؛ ۸۸۲٫۰۳–۱٬۰۷۸٫۰۴ کیلومتر بر ساعت)[۱]
سامانهٔ
هدایت
سامانه ناوبری اینرسیایی (سپس هدایت تلویزیونی), بسامد بس‌بالا آشیانه‌یابی راداری فعال (نسخه حمله زمینی خا-59ام‌کی، خا-59ام‌کی2)[۴]
سکوی
پرتاب
خا-59ام‌ای: سوخو-30ام‌کی[۱]
خا-59: سوخو-24ام، میگ-27, سوخو-17ام3/22ام4, هال تجاس، سوخو-۳۰ام‌کی‌آی سوخو-25 و سوخو-30[۵]
خا-59ام‌کی2: سوخو-57[۶]

خا-۵۹ (به انگلیسی: Kh-59 Ovod) (به روسی: Х-59 Овод) ' Gadfly '; AS-13 'Kingbolt') یک موشک کروز روسی با سیستم پیشرانش سوخت جامد دو مرحله ای و برد ۲۰۰ کیلومتر است. Kh-59M Ovod-M (AS-18 'Kazoo') یک نوع با سرجنگی بزرگتر و موتور توربوجت است. این در درجه اول یک موشک حمله زمینی است. نوع Kh-59MK کشتی‌ها را هدف قرار می‌دهد.[۴]

توسعه

[ویرایش]

طراحی اولیه بر اساس Raduga خا-58 (AS-11 'Kilter') بود، اما باید کنار گذاشته می‌شد.[۷][۸] زیرا سرعت موشک برای دستیابی به هدف بصری بسیار بالا بود.

ام‌کی‌بی رادوگا خا-۵۹ را در دهه ۱۹۷۰ به عنوان یک نسخه برد بلندتر از خا-25 (AS-10 'Karen') توسعه داد،[۹] به عنوان یک سلاح ایستاده دقیق برای Su-24M و مدل جدید MiG- 27.[۵] حسگرهای الکترواپتیکی این سلاح و سایر سلاح‌ها مانند بمب‌های خا-29 (AS-14 'Kedge') و KAB-500KR توسط کراسنوگورسکی زاود در کراسنوگورسک توسعه داده شدند.[۹]

اعتقاد بر این است که توسعه خا-۵۹ام در دهه ۱۹۸۰ آغاز شد.[۴] جزئیات خا-۵۹ام برای اولین بار در اوایل دهه ۱۹۹۰ فاش شد.[۴]

طرح

[ویرایش]

Kh-59 اصلی توسط یک موتور سوخت جامد حرکت می‌کند و یک شتاب‌دهنده سوخت جامد در دم تعبیه شده‌است. تثبیت کننده‌های تاشو در جلوی موشک قرار دارند و بال‌ها و سکان آن در عقب قرار دارند. Kh-59 در ارتفاع حدود ۷ متری بالای آب یا ۱۰۰–۱٬۰۰۰ متر (۳۳۰–۳٬۲۸۰ فوت) سفر می‌کند. بالای زمین با کمک ارتفاع سنج رادار. می‌توان آن را با سرعت‌های ۶۰۰ تا ۱٬۰۰۰ کیلومتر بر ساعت (۳۷۰ تا ۶۲۰ مایل بر ساعت) راه اندازی کرد در ارتفاعات ۰٫۲ تا ۱۱ کیلومتر (۶۶۰ تا ۳۶٬۰۹۰ فوت) و دارای CEP 2 تا ۳ متر است. این بر روی یک دکل پرتاب AKU-58-1 حمل می‌شود.[۵]

خا-۵۹ام‌ایی دارای یک موتور توربوفن خارجی در زیر بدنه درست جلوی بالهای عقب است، اما شتاب‌دهنده سوخت پودر را حفظ می‌کند. همچنین دارای یک سیستم هدایت دوگانه متشکل از یک سیستم هدایت اینرسی برای هدایت آن به منطقه هدف و یک سیستم تلویزیونی برای هدایت آن به سمت هدف است.[۱۰]

موتور توربوفن ۳۶ام‌تی توسعه یافته برای موشک‌های کلاس Kh-59M توسط ان‌پی‌او ساترن روسیه ساخته شده‌است.[۱۱]

مختصات هدف قبل از پرتاب به موشک وارد می‌شود و مرحله اولیه پرواز تحت هدایت اینرسی انجام می‌شود. در فاصله ۱۰ کیلومتر (۶٫۲ مایل) از هدف، سیستم هدایت تلویزیون فعال می‌شود. اپراتور هواپیما به صورت بصری هدف را شناسایی کرده و موشک را روی آن قفل می‌کند.

سابقه عملیاتی

[ویرایش]
خا-۵۹ام‌ای
خا-۵۹ام‌کی۲

اگرچه خا-۵۹ اصلی می‌توانست توسط میگ-۲۷، سوخو-۱۷، سوخو-۱۷، سوخو-۲۴، سوخو-۲۵ و سوخو سو-۳۰ حمل شود، اما آن را فقط در غلاف داده APK-9 حمل می‌کردند. Su-24M در خدمت روسیه است.[۵] از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۵، روسیه حدود ۲۰۰ موشک خا-۵۹ برای استفاده در Su-30MK2 به چین تحویل داد. تحویل ممکن است شامل هر دو نسخه Kh-59MK و Kh-59MK2 باشد.[۱۲] خا-۵۹ام‌کی۲ توسط یک جنگنده رادارگریز سوخو-۵۷ در طول استقرار سال ۲۰۱۸ در سوریه مورد آزمایش قرار گرفته‌است.[۶]

در ۴ آوریل ۲۰۲۲، در جریان تهاجم روسیه به اوکراین، شواهد تصویری در کانال‌های تلگرامی منتشر شد که نشان می‌دهد یک موشک Kh-59M توسط نیروهای هوافضای روسیه به یک سیلو غلات در نزدیکی میکولایف اوکراین پرتاب شده‌است. این موشک زمانی که در حال حرکت به سمت منطقه هدف بود، با دوربین مدار بسته ضبط شد.[۱۳]

در ۱۶ اوت ۲۰۲۲، نیروی هوایی اوکراین از طریق رسانه‌های اجتماعی تأیید کرد که موشک‌های Kh-59 برای حمله به یک پایگاه هوایی در منطقه ژیتومیر استفاده شده‌است، موشک‌هایی که از جت‌های سوخو-۳۴ به سمت مرز بلاروس شلیک می‌شوند.

انواع

[ویرایش]
  • خا-59 (AS-13 'Kingbolt') - نسخه اصلی با موتورهای موشک دوگانه سوخت جامد. اولین بار در سال ۱۹۹۱ نمایش داده شد. به عنوان Kh-59 یا Kh-59E صادر می‌شود.[۹]
  • خا-۵۹ام (AS-18 'Kazoo') - موتور توربوجت و کلاهک بزرگتر را اضافه می‌کند. محدوده ۱۱۵ کیلومتر[۱۰]
  • خا-۵۹ام‌ای – ۲۰۰ نوع برد کیلومتر برای صادرات در سال ۱۹۹۹ ارائه شد[۴]
  • خا-۵۹ام‌کی – ۲۸۵ نوع ضد کشتی برد کیلومتر با موتور توربوفن و جستجوگر رادار فعال ARGS-59.[۴][۱۴]
  • خا-۵۹ام‌کی2 (AS-۲۲) - نوع حمله زمینی Kh-59MK (آتش و فراموش کردن)،[۴] مجهز به ۳۲۰ کیلوگرم نافذ یا ۲۸۵ کیلوگرم (۶۲۸ پوند) کلاهک گلوله ای.[۱۲][۱۵] اولین بار در نمایشگاه هوایی ماکس ۲۰۱۵ رونمایی شد.[۱۶][۱۷]
  • خا-۵۹ام2 - Kh-59M/Kh-59MK با جویندگان تلویزیون/IIR جدید، گزارش شده در سال 2004.[۴]
  • خا-۲۰ - نام احتمالی برای نوع هسته ای که توسط خانواده سوخو-۲۷ حمل می‌شود.[۴]
  • خا-۵۹ال - نوع هدایت لیزری که توسعه یافته‌است.[۵]
  • خا-۵۹تی - نوع هدایت لیزری به جای هدایت تلویزیون.
  • خا-۵۹ام‌کی‌ام - نسخه نفوذی که بخش جستجوگر را حذف کرد و ۳۶۰ کیلوگرم (۷۹۰ پوند) را نصب کرد. کلاهک، قادر به نفوذ ۳ متر بتن مسلح.[۱۸]

گزینه‌های پیشنهادی توسعه برای خا-۵۹ام/ام‌ای شامل محموله‌های جایگزین (از جمله مهمات خوشه ای) است اما وضعیت توسعه فعلی آنها نامشخص است.[۵][۱۹]

اپراتورها

[ویرایش]
نقشه با اپراتورهای خا-۵۹ به رنگ آبی و اپراتورهای قبلی به رنگ قرمز

اپراتورهای فعلی

[ویرایش]
 الجزایر
 چین
 هند
 اندونزی
 مالزی
 روسیه
 ونزوئلا
 ویتنام

اپراتورهای سابق

[ویرایش]
 اتحاد جماهیر شوروی

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ ۱٫۷ Rosoboronexport Air Force Department and Media & PR Service (2005). Aerospace Systems. Export Catalogue (PDF). Rosoboronexport. p. 124. Archived from the original (PDF) on 30 October 2007.
  2. ↑ Närväinen, Tuomas. "Soviet Missiles". Tuomas Närväinen's Homepage. Archived from the original on 1 January 2009. Retrieved 22 December 2008.
  3. ↑ "مجتمع علمی و فنی موتور هوایی "Soyuz"". amntksoyuz.ru. انجمن علمی تولیدی سایوز. Retrieved 10 April 2022.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ ۴٫۷ ۴٫۸ "Kh-59M, Kh-59ME Ovod-M (AS-18 'Kazoo')". Jane's Air-Launched Weapons. 3 دسامبر 2010. Archived from the original on 11 August 2011. Retrieved 28 April 2011.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ "Kh-59 Ovod (AS-13 'Kingbolt')". Jane's Air-Launched Weapons. 24 اکتبر 2007. Archived from the original on 2 January 2011. Retrieved 3 February 2009.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "Russian Su-57 reportedly fired cutting-edge Kh-59Mk2 cruise missile during tests in Syria". Russian Aviation. 29 مه 2018. Retrieved 21 July 2019.
  7. ↑ "Kh-59M, Kh-59ME Ovod-M (AS-18 'Kazoo')". Jane's Air-Launched Weapons. 3 دسامبر 2010. Archived from the original on 11 August 2011. Retrieved 28 April 2011.
  8. ↑ "Kh-59 (AS-13 'Kingbolt'/Ovod)". Jane's Strategic Weapon Systems. 9 سپتامبر 2008. Archived from the original on 31 May 2012. Retrieved 3 February 2009.
  9. ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ "Kh-59 (AS-13 'Kingbolt'/Ovod)". Jane's Strategic Weapon Systems. 9 سپتامبر 2008. Archived from the original on 31 May 2012. Retrieved 3 February 2009.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ Rosoboronexport Air Force Department and Media & PR Service (2005). Aerospace Systems. Export Catalogue (PDF). Rosoboronexport. p. 124. Archived from the original (PDF) on 30 October 2007.
  11. ↑ Двигатели для беспилотных летательных аппаратов [Engines for unmanned aerial vehicles]. npo-saturn.ru (به روسی). NPO Saturn. Archived from the original on 30 June 2010. Retrieved 28 April 2011.
  12. ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "China's PLAN Received about 200 Kh-59MK Anti-Ship Missiles for Su-30MK2 by end-2015". Navy Recognition. TASS. 21 مارس 2016. Retrieved 10 April 2022.
  13. ↑ "Russia's KH-59M missile hit a grain depot in southern Ukraine". News7F. 7 آوریل 2022. Retrieved 10 April 2022.[پیوند مرده]
  14. ↑ "Kh-59MK extended-range Air-to-Surface Missile". roe.ru. Rosoboronexport. Retrieved 10 April 2022.
  15. ↑ "Kh-59MK2 Air-to-Surface Guided Missile". roe.ru. Rosoboronexport. Retrieved 10 April 2022.
  16. ↑ Eshel, Tamir (30 اوت 2015). "Russian Stealth Ship Killers Debut at MAKS 2015". Defense Update. Retrieved 21 July 2019.
  17. ↑ "The X-59MK2 guided aircraft missile updated version". Retrieved 10 April 2022 – via Imgur.[منبع نامعتبر؟]
  18. ↑ Novichkov, Nikolai (28 ژوئیه 2021). "Russia unveils Kh-59MKM upgrade variant air-to-surface missile". Janes.com. Archived from the original on 4 August 2021.
  19. ↑ Wiebe, Virgil; Peachey, Titus (2000). "Chapter 2: Cluster Munitions in the Russian Arsenal". Clusters of Death: The Mennonite Central Committee Global Report on Cluster Bomb Production and Use (Report). Mennonite Central Committee. Archived from the original on 17 February 2001. Retrieved 28 April 2011. Also known as the Kh-59M Ovod-M, the AS-18 is 'modernized version of AS-13 Kingbolt.['] [...] The warhead can be either a 705-lb high explosive or 617-lb cluster submunitions.
  20. ↑ "Trade Registers". armstrade.sipri.org. Stockholm International Peace Research Institute. Archived from the original on 14 April 2010. Retrieved 23 January 2024.
  21. ↑ "2011 Annual Report of Tactical Missile Corporation". bmpd (به روسی). Archived from the original on 21 August 2012. Retrieved 31 July 2013 – via LiveJournal.[منبع بهتری نیاز است]

کتابشناسی - فهرست کتب

[ویرایش]

گوردون, یفیم (2004). تسلیحات هواپیماهای شوروی/روسی: از زمان جنگ جهانی دوم. هینکلی، انگلستان: انتشارات میدلند. ISBN 1-85780-188-1.الگو:Russian and Soviet missiles

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=خا-۵۹&oldid=40483792»