سوداد
_-_Google_Art_Project.jpg)
این اثر اکنون در مالکیت موزهٔ پیناکوتکای سائو پائولو قرار دارد.
سودآد (به پرتغالی: Saudade) واژه عمیقی در فرهنگ و زبان پرتغالی است و به معنای نوعی حالت روحی و حس نوستالژی، اندوه، دل‌تنگی و دل‌گرفتگی از نبودن فرد یا متعلقی است که دیگر احتمالاً هیچ‌گاه برنخواهد گشت. یک نوع اندوه و آسودگی خاطر توامان به‌جهت مطمئن شدن از هیچ وقت بازنگشتن فرد می‌باشد.[۱]
در زبان پرتغالی
[ویرایش]سودآد، همانی که تنها،
پرتغالی‌ها می‌توانند دریابند.
این واژه تنها از آنِ آنان است،
تا با آن احساس‌شان را بازگو کنند.
سروده‌ای از فرناندو پسوآ در اشاره به ویژگی واژه سوداد برای پرتغالی‌ها.[۲]
پرتغالی‌ها عقیده دارند که درک عمق این واژه تنها برای افراد پرتغالی‌زبان مقدور است. به همین دلیل اغلب در سایر زبان‌ها، واژه‌ای معادل سوداد قرار نمی‌دهند و آن را به همان‌گونه می‌خوانند و می‌نویسند.
در فرهنگ عامه
[ویرایش]- سوداد نام یکی از ترانه‌های مشهور سزاریا اوورا است.
پانویس
[ویرایش]- ↑ Bell, A. F. (1912) In Portugal. London and New York: The Bodley Head. Quoted in Emmons, Shirlee and Wilbur Watkins Lewis (2006) Researching the Song: A Lexicon. Oxford and New York: Oxford University Press, p. 402.
- ↑ Saudades, só portugueses
