فهرست سفیران ایران در نروژ
ظاهر
تاریخ روابط سیاسی بین ایران و نروژ به سال ۱۲۸۴ ه.خ (۱۹۰۵ میلادی) برمیگردد. همزمان با اعلام استقلال نروژ، ابتدا سفیر ایران در روسیه در نروژ اکردیته شد و پس از تأسیس سفارت در استکهلم در سال ۱۲۸۹ ه.خ (۱۹۱۰ م) سفیران ایران در سوئد در نروژ اکردیته بودند. در تاریخ ۳۰ فروردین ۱۳۴۲ ه.خ (۱۹۶۳ م) سفارت ایران در اسلو تأسیس شد.
- عبدالحسین مفتاح (۳۰ فروردین ۱۳۴۲–آذر ۱۳۴۳)
- سرتیپ عباس فرزانگان (آذر ۱۳۴۳–خرداد ۱۳۴۷)
- احمد اقبال (مرداد ۱۳۴۷–آبان ۱۳۵۲)
- محمد بهنام (آذر ۱۳۵۲–خرداد ۱۳۵۴)
- امیرارسلان نیرنوری (خرداد ۱۳۵۴–دی ۱۳۵۵)
- شعاعالدین شفا (دی ۱۳۵۵–اسفند ۱۳۵۶)
- علی خردمه (اسفند ۱۳۵۶–ابتدای انقلاب اسلامی)
- محمد پورگل (تیر ۱۳۶۸–خرداد ۱۳۷۳)
- عبدالرحیم گواهی (خرداد ۱۳۷۳–۱۳۷۴)
- جواد کچوئیان (۱۳۷۴-۱۳۷۸)
- حسین نقرهکار شیرازی (دی ۱۳۷۸–مرداد ۱۳۸۳)
- عبدالرضا فرجیراد (آذر ۱۳۸۳–آبان ۱۳۸۷)
- سید حسن رضوانی (۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲)[۱][۲]
- مجید نیلی (۲ خرداد ۱۳۹۲–آبان ۱۳۹۵)[۳][۴]
- محمد حسن حبیب اله زاده (آذر ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸)[۵][۶]
- علیرضا یوسفی (از اسفند ۱۳۹۸ تا اکنون)
پانویس
[ویرایش]- ↑ «سفیر ایران در نروژ منصوب شد». همشهری آنلاین. ۲۰۱۰-۰۴-۱۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۸.
- ↑ «رضوانی سفیر ایران در نروژ شد - خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency». دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۸.
- ↑ «سفیر جدید ایران استوارنامه خود را تسلیم پادشاه نروژ کرد- اخبار بین الملل تسنیم - Tasnim». دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۸.
- ↑ «سفیر جدید ایران استوارنامهاش را تسلیم پادشاه نروژ کرد - ایسنا». دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۸.
- ↑ «حبیب اله زاده سفیر جدید ایران در نروژ شد - ایسنا». دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۸.
- ↑ «حبیب اله زاده سفیر جدید ایران استوارنامه اش را به پادشاه نروژ تسلیم كرد - ایرنا». دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۱-۰۸.
منابع
[ویرایش]- «سابقهٔ روابط سیاسی ایران و نروژ». وبگاه سفارت ایران در نروژ. بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲ مرداد ۱۳۹۳.