کاج ایتالیایی

کاج ایتالیایی
برگ و مخروط کاج ایتالیایی
وضعیت حفاظت
کمترین نگرانی  (IUCN 2.3)
رده‌بندی علمی
فرمانرو:	گیاهان
دسته:	مخروطیان
رده:	Pinopsida
راسته:	کاج‌سانان
تیره:	کاجیان
سرده:	Pinus
زیرسرده:	Pinus
گونه:	P. brutia
نام دوبخشی
Pinus brutia Tenore

کاج ایتالیایی یا کاج بروسیا (Pinus brutia) گونه‌ای از درخت کاج بومی منطقه شرق مدیترانه است.

کاج تهران

کاج تهران و سرو سیمین در جلوی تصویر. نمایی از کوه‌های البرز از کاخ نیاوران تهران.

زیرگونه‌ای از کاج ایتالیایی به نام کاج تهران، کاج ایرانی یا کاج الدار (Pinus eldarica) نامیده می‌شود. این گونه بومی دشت الدار در گرجستان است و ورود آن به ایران را به ۸۰۰ سال پیش و هم‌چنین به دوره صفوی نسبت می‌دهند که در آغاز بیشتر در زمین‌های پیرامون تهران و قزوین کاشته شده‌است. بیشترین تمرکز کاشت آن‌ها در استان تهران در پارک‌های جنگلی مانند چیتگر، قوچک و سرخه‌حصار است.

کاج تهران به نوسان‌های دما سازگار و به کم‌آبی مقاوم است و در خاک‌های ژرف رسی رویش چشمگیری دارد.

سن باردهی آن از ۷–۶ سالگی است و تقریباً همه ساله بذر می‌دهد. توان رویشی بذر آن ۶۵٪ است و هر کیلوگرم، در حدود ۲۷۰۰۰ – ۱۹۰۰۰ دانه بذر وجود دارد. بهترین موقع جمع‌آوری بذر در پائیز است به طوریکه مخروط آن را در آفتاب پهن می‌کنند و سپس آن را تکان می‌دهند تا بذر خارج شود. قدرت نگهداری توان رویشی آن، دو سال است.

منابع

• دوره آموزشی تخصصی ارزیابی اثرات زیست‌محیطی EIA، بازدید: سپتامبر ۲۰۱۱.
• مظفریان، ولی‌الله، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی تهران: فرهنگ معاصر ۱۳۷۵.