Ardón, rei
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século VII  |
| Morte | 721 (Gregoriano) Narbona, Francia |
| Rei dos visigodos | |
| 713 – 720 ← Akhila II – Açame ibne Malique Alcaulani (pt)  → | |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Outro | |
| Título | Rei dos visigodos |
Ardón (ou Ardonus, posiblemente abreviatura de Ardabastus) foi o derradeiro rei dos visigodos en Hispania que, segundo algunhas fontes, reinou na Septimania entre 713 e 720.[1]
Contexto histórico
[editar | editar a fonte]A Chronica regum Visigothorum rexistra os nomes dos reis visigodos e os anos do seu reinado. Despois da entronización de Ervixio, as diferentes versións das Crónica, difiren en canto á continuación dos seguintes reis.[2] A Continuatio codicis C Parisini, que consiste nun manuscrito do século XII, non menciona a Rodrigo e indica que Vitiza sucedeu a Akhila II e que despois de tres anos sucederáo Ardán.[3][4] Tampouco na Crónica Mozárabe nin nas crónicas asturianas posteriores, a Crónica Albeldense e a Crónica de Afonso III, hai ningunha mención a Akhila II nin a Ardón, nin nas crónicas árabes.
Sucede que as crónicas escritas na área de influencia e control de Akhila II -Narbonense e Tarraconense, segundo a distribución das moedas acuñadas no seu nome- ignoraron a existencia de Rodrigo, até despois de mediados do século XIII cando foron traducidos os traballos do bispo Rodrigo Ximénez de Rada.[5] Segundo isto, despois do desastre do exército visigótico do rei Rodrigo, e a morte do propio monarca na batalla de Guadalete,[6] os musulmáns emprenderon a conquista do reino visigótico. O final do reinado de Akhila II foi coetáneo coas vitorias musulmás no val do Ebro e en Zaragoza, de xeito que pode deducirse que a súa morte, no 713, foi coma consecuencia da loita contra os novos conquistadores[7] na que despois da conquista de Narbona, pretendeu defender o resto do territorio, sen éxito.[8]
Reinado de Ardón
[editar | editar a fonte]Despois da súa morte de Akhila II, Ardón, foi elixido rei, séndolle atribuído pola crónica un reinado de sete anos, dende o 713 até o 721. No 716, os musulmáns comandados polo valí Al-Hurr ibn Abd al-Rahman al-Thaqafi, cruzaron os Pireneos e invadiron a Narbonense polo que Ardón houbo defender a derradeira provincia do reino visigodo. A campaña foi continuada polo seu sucesor Al-Samh ibn Malik al-Khawlani, o cal finalmente completou a conquista do territorio no 720.[9] Ardón finou no 721, presumiblemente, loitando contra os invasores.[7][10]
A desaparición total do reino visigodo, produciuse cinco anos máis tarde, coa toma de Carcasona e, pouco despois, de todo o territorio até Nimes.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Thompson (1969), p. 251 (non o recoñece como monarca).
- ↑ Huete Fudio (1994), p. 9.
- ↑ Sayas Abengochea & Abad Varela (2013), p. 416.
- ↑ Isla Frez (2010), p. 116.
- ↑ Hernández Juberías (1996), p. 168.
- ↑ Isla Frez (2010), p. 124.
- ↑ 7,0 7,1 Collins (2005), p. 155.
- ↑ Collins (1989), p. 45.
- ↑ Rábade Obradó, Ramírez Vaquero & Utrilla Utrilla (2005), p. 284.
- ↑ VV.AA. (1998), p. 57.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Collins, Roger (1989). The Arab Conquest of Spain 710-797 (en inglés). Oxford: Blackwell Publishing. ISBN 0-631-15923-1.
- Collins, Roger (2005). La España visigoda 474–711 (en castelán). Barcelona: Crítica. ISBN 9788484326366.
- García Moreno, Luis A. (1992). Real Academia de la Historia, ed. "Los últimos tiempos del reino visigodo". Boletín de la Real Academia de la Historia (en castelán) (Madrid). CLXXXIX (3): 425–460. ISSN 0034-0626.
- Hernández Juberías, Julia (1996). La península imaginaria: Mitos y leyendas sobre Al-Andalus (en castelán). Madrid: CSIC-Dpto. de Publicaciones. ISBN 9788400076177.
- Huete Fudio, Mario (1994). Sociedad Española de Estudios Medievales, ed. "Fuentes menores para el estudio de la historiografía latina de la Alta Edad Media hispánica (siglos VII-X)". Medievalismo. Boletín de la Sociedad Española de Estudios Medievales (Universidade de Murcia) (en castelán) (Murcia) 4 (11): 5–26. ISSN 1131-8155. doi:10.6018/medievalismo.
- Isla Frez, Amancio (2010). Ejército, Sociedad y Política en la Península Ibérica Entre Los Siglos VII y XI (en castelán). Madrid: CSIC-Dpto. de Publicaciones. ISBN 9788497815741.
- Rábade Obradó, María del Pilar; Ramírez Vaquero, Eloísa; Utrilla Utrilla, Juan F. (2005). La Dinámica Política (en castelán). Madrid: Akal. ISBN 9788470904332.
- Sayas Abengochea, Juan José; Abad Varela, Manuel (2013). Historia Antigua de la Península Ibérica: Época Tardoimperial y Visigoda (en castelán) II. Madrid: UNED. ISBN 9788436265347.
- Thompson, E. A. (1969). The Goths in Spain (en inglés). Oxford: Clarendon Press.
- VV.AA. (1998). Diccionari d'Història de Catalunya (en catalán). Barcelona: Edicións 62. ISBN 84-297-3521-6.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Carlos Ivorra: el fin de los visigodos
| Predecesor: Akhila II |
Rei dos visigodos 713-720 |
Sucesor: fin do reino visigodo |
