Bandeira da República Popular da China
| Bandeira da China | |
|---|---|
 | |
| Características | |
| Uso | |
| Proporción | 2:3 |
| Adopción | 27 de setembro de 1949 |
| Cores | Vermello Amarelo |
A bandeira da República Popular da China é un pano de cor vermella que simboliza a revolución, con cinco estrelas amarelas de cinco puntas que simbolizan á súa vez a unidade do pobo revolucionario baixo a dirección do Partido Comunista da China. Como se pode apreciar as estrelas pequenas aparecen orientadas cara á estrela de maior tamaño.
A bandeira foi deseñada por Zang Liansong, un cidadán de Zhejiang e na China é coñecida como 五星红旗 (en pinyin: Wǔ Xīng Hóng Qí) que significa "a bandeira vermella das cinco estrelas". É izada todos os días na Praza Tian'anmen polo Exército Popular de Liberación co himno da Marcha dos Voluntarios, aínda que cando a data é 1 de outubro, día nacional chinés, a bandeira ízase cunha cerimonia especial previa ao desfile militar.
Regulación e regulamentos
[editar | editar a fonte]A lei actual sobre a bandeira nacional foi aprobada pola 14ª Reunión do Comité Permanente no sétimo congreso da Asemblea Popular Nacional da República Popular da China do 28 de xuño de 1990 e aplicouse a partir do 1 de outubro de 1990. O punto principal da lei era non só establecer normas sobre como fabricar correctamente a bandeira chinesa, tamén sobre como se debe facer voar. A lei fai fincapé á súa vez en que a bandeira nacional é "o símbolo e selo da República Popular da China" e que todo o mundo "debe mostrar respecto e coidado á Bandeira Nacional."
Significado
[editar | editar a fonte]Interpretación
[editar | editar a fonte]Segundo a interpretación actual do goberno chinés no referente á bandeira nacional, o fondo de cor vermella brillante simboliza a revolución do pobo, e a cor dourada foi utilizada para "destacar" sobre a cor vermella. A relación entre o cinco estrelas representa a unidade do pobo chinés baixo a dirección do Partido Comunista da China. A orientación mostra que dita unidade debe virar sempre ao redor dun centro (neste caso, o partido, pois é quen guía ao pobo). Na descrición orixinal da bandeira que realizou Zeng, a estrela máis grande simboliza o Partido Comunista Chinés, e o catro estrelas de menor tamaño que a rodean e están orientadas cara a ela simbolizan o catro clases sociais, mencionadas por Mao Zedong no seu libro "Sobre a ditadura democrática do pobo" (facendo referencia ao concepto comunista da Ditadura do proletariado):
- Traballadores (工, gōng)
- Campesiños (农, nóng)
- A "pequena burguesía" (城市 小 资产, chéngshì xiǎozīchǎn, ou máis xeralmente 商, shāng: comerciante)
- Os "burgueses nacionais" (民族 资产, mínzú zīchǎn. Máis convencionalmente: 学, xué)
As cinco estrelas que forman o elipse representan o territorio da China (incluíndo Mongolia Exterior), coa forma dunha folla de begonia. Ás veces afírmase que o cinco estrelas da bandeira representan o cinco maiores grupos étnicos. Isto considérase xeralmente como unha errata proveniente da bandeira das Cinco razas baixo unha unión (五族共和, pinyin: wǔzú gōnghé) utilizada polo Goberno de Beiyang (1912-1928) e a República da China, cuxas franxas en diferentes cores representaban os han, manchús, mongois, os musulmáns e os tibetanos.
Á parte, o número cinco (hai cinco estrelas representadas na bandeira) é tradicionalmente unha figura de "auspicio" na cultura chinesa do mesmo xeito que o cor vermella, que por unha coincidencia é tamén o símbolo da revolución socialista e do movemento comunista en xeral.
Simbolismo
[editar | editar a fonte]A bandeira chinesa é un emblema de forte identidade para a poboación chinesa, sobre todo tendo en conta que as súas cores proveñen da Chinesa tradicional. O amarelo era a cor imperial, relacionado co emperador e a súa familia, aínda que o goberno da República Popular da China critica con frecuencia as Dinastías Imperiais Chinesas. A cor vermella, por contra, goza de maior popularidade, xa que se asocia coa felicidade, a sorte ou o matrimonio. O vermello, a pesar de todo, foi tamén utilizado por distintas dinastías ao longo da historia, especialmente na ornamentación de palacios.
A bandeira, por contra, asóciase ás veces con manifestacións severas de nacionalismo chinés. Así, durante a primeira conmemoración do Día da Emancipación levado a cabo no Tíbet o 28 de marzo de 2009, Zhang Qinghe, secretario do PCCh para a Rexión Autónoma do Tíbet, anunciou: "A bandeira con cinco estrelas sempre voará sobre o Tíbet". Cabe destacar o conflito actual na China pola cuestión de identidade do pobo tibetano, que esixe dereito á autodeterminación, e as tensas relaciones froito de varios desacordos entre o goberno chinés e o Dalai Lama.
Historia do deseño
[editar | editar a fonte]O 4 de xullo de 1949, o sexto grupo de traballo do Comité Preparatorio da Nova Conferencia Consultiva Política colocou un anuncio no que se solicitaban deseños para a nova bandeira nacional do pobo chinés. O anuncio publicouse en varios diarios durante un período comprendido entre o quince e o vinte e seis de xullo. A lista de requisitos para o deseño da bandeira nacional tamén se publicaron no anuncio: características propias da China (xeografía, nación, historia, cultura etc), características relacionadas con política (comunismo) e a forma debía ser rectangular, cunha relación entre lonxitude e anchura do 3:2. A cor principal debía ser o vermello brillante (idea de Zhou Enlai), sendo similar á Bandeira da URSS.
.svg)
Zeng estaba a traballar en Shanghai no momento no que se publicou o anuncio, quería crear un deseño para expresar o seu entusiasmo patriótico polo novo país. A inspiración para o deseño provén das estrelas brillando no ceo nocturno. Pensou entón nun proverbio chinés "Anhelo das estrelas, anhelo da lúa" (盼星星盼月亮). Máis tarde, deuse conta de que o Partido Comunista Chinés era o salvador do pobo chinés, desde o seu punto de vista, e debía estar representado pola estrela máis grande. A introdución das outras catro máis pequenas veu dun artigo "Sobre a ditadura democrática do pobo", escrito por Mao Zedong no que situou ao pobo chinés como un formado por catro clases sociais. Despois de traballar nos detalles da colocación das estrelas e o seu tamaño, enviou o seu "Cinco estrelas nun campo vermello" (紅地五星旗).
A partir do 20 de agosto, un total de 2992 deseños foron enviados á comisión do pavillón, que incluían tamén as achegas dos membros do propio comité, como é o caso de Guo Moruo e Tan Kah Kee. Do 16 ao 20 de agosto fóronse elixindo os deseños nun hotel de Pequín, dos cales quedaron soamente 38.
Na mañá do 23 de setembro, os representantes discutiron sobre as bandeiras nacionais, pero non se chegou a ningunha conclusión. A algúns non lles gustaba o simbolismo que Zeng achegaba ao catro estrelas máis pequenas, e díxose que non se debería incluír á burguesía. O deseño preferido por moitos, entre eles Mao Zedong, consistía nunha bandeira vermella cunha estrela amarela na esquina superior esquerda e unha franxa horizontal do mesma cor que representaba ao riu Amarelo, en torno ao cal di a lenda que xurdiu a civilización chinesa. Porén, Zhang Zhizhong criticábaa porque, ao seu parecer, a franxa dourada representaba o desgarramento do país, que se atopaba na Guerra Civil China.
Na noite, Peng Guanghan recomendou o deseño de Zeng a Zhou Enlai, e este mostrouse satisfeito con el e pediu unha copia máis grande. Tan Kah Kee e Zhou aconsellaron a Mao que o elixise xa que, ao seu parecer, as características políticas son máis importantes que as características xeográficas da China, polo que non había necesidade de incluír a franxa horizontal que representaba o río Amarelo. Dous días máis tarde, Mao tivo unha reunión na súa oficina acerca da bandeira. Convenceu a todos a adoptar o deseño de Zeng con algunhas lixeiras modificacións. De acordo cos debates no Hotel Beijing, a fouce e o martelo do deseño orixinal de Zeng foron retirados xa que era bastante similar á bandeira da Unión Soviética. O 27 de setembro de 1949, o deseño de Zeng modificado foi elixido por unanimidade na Primeira Sesión Plenaria.
O 29 de setembro, a nova bandeira foi publicada no Diario do Pobo para que o deseño puidese ser copiado por outras autoridades locais. A bandeira foi presentada oficialmente na Praza de Tiananmen de Pequín o 1 de outubro de 1949, o mesmo día que se proclamou a fundación da República Popular da China. A primeira bandeira na praza de Tiananmen foi cosida por Zhao Wenrei, unha costureira, quen terminou a tarefa ao redor de únaa da tarde o 30 de setembro. A Zeng foille difícil crer que o seu deseño fose finalmente o escollido, debido á falta do martelo e a fouce na estrela grande.
Outras bandeiras vixentes
[editar | editar a fonte]Hong Kong e Macau
[editar | editar a fonte]Á parte da nacional, outras bandeiras son vixentes na República Popular da China. É o caso da bandeira das Rexións Administrativas Especiais de Hong Kong e Macau, adoptadas en febreiro de 1990 e decembro de 1999 respectivamente. Con todo, debido a unha orde aprobada polo Comité Central do PCCh e a Oficina Xeral da Oficina Xeral do Consello de Estado, as cidades e as provincias xa non están autorizadas a adoptar os seus propios símbolos, polo que Hong Kong e Macau son as únicas excepcións. A utilización precisa das bandeiras réxense polas leis aprobadas polo Congreso Nacional do Pobo.
Catro bandeiras son usadas polas forzas armadas chinesas. O seu deseño é bastante parecido á bandeira nacional, pero o catro estrelas pequenas non están e no seu lugar aparecen os caracteres chineses "??", que significan literalmente 'oito un', pero fan referencia á data na que foi fundado o exército polo Partido Comunista Chinés: 1 de agosto de 1927. A bandeira foi creada, porén, en xuño de 1949.É usada nas cerimonias e desfiles oficiais cunha hasta decorada cunha espiral vermella e amarela acompañada das bandeiras das Forzas Terrestres, Mariñas e Aéreas.
Bandeiras relacionadas co PCCh
[editar | editar a fonte]A bandeira do Partido Comunista Chinés é bastante similar á bandeira da Unión Soviética e a usada antigamente polos bolxeviques. O seu deseño é simple: é totalmente vermella e na esquina superior esquerda aparece o símbolo do partido, unha versión alternativa á común da fouce e o martelo. O deseño foi adoptado en 1996.
A bandeira da Liga da Mocidade Comunista foi adoptada o 4 de maio de 1950 polo Comité Central da liga, despois de ser aprobada polo Comité Central do Partido Comunista da China. O deseño foi supervisado por líderes do Partido, como Mao Zedong e Zhou Enlai. O fondo da bandeira é de cor vermella e o cantón esquerdo está ocupado por unha estrela amarela de cinco puntas inscrita nun círculo tamén amarelo. Este motivo representa aos mozos da China unidos en torno ao Partido Comunista.
A bandeira do Corpo de Mozos Pioneiros mostra unha estrela amarela de cinco puntas xunto a un facho sobre fondo vermello. A estrela representa o liderado do Partido Comunista da China, o facho representa o esplendor do comunismo e o fondo vermello representa o triunfo da revolución.
-
-
-
Bandeira do EPL -
Bandeira das Forzas Terrestres do EPL -
Bandeira da Armada do EPL -
Bandeira das Forzas Aéreas do EPL -
Bandeira do Partido Comunista da China -
Bandeira do Corpo de Mozos Pioneiros
.svg)
