Il signor Bruschino

Il signor Bruschino, ossia Il figlio per azzardo O señor Bruschino, ou o fillo por azar
Forma	Ópera
Actos e escenas	1 acto
Idioma orixinal do libreto	Italiano
Libretista	Giuseppe Maria Foppa
Fontes literarias	Baseado en Le fils par hasard, ou ruse et folie de Alissan de Chazet e E.T.M. Ourry.
Estrea	27 de xaneiro de 1813
Teatro da estrea	Teatro San Moisè
Lugar da estrea	Venecia
Duración	75 minutos
Música
Compositor	Gioachino Rossini
Localización da partitura	Bibliothèque du Conservatoire, París
Personaxes
Gaudenzio (baixo buffo) Sofia (soprano) Bruschino (baixo buffo) Bruschino (tenor) Florville (tenor) Un delegato di polizia (tenor) Filiberto (baixo buffo) Marianna (soprano) Servitori (mudos)

Il signor Bruschino, ossia Il figlio per azzardo (en galego O señor Bruschino, ou o fillo por azar) é unha ópera nun acto con música de Gioachino Rossini e libreto en italiano de Giuseppe Maria Foppa baseado na obra teatral cómica francesa Le fils par hasard, ou ruse et folie de Alissan de Chazet e E.T.M. Ourry. A súa estrea tivo lugar o 27 de xaneiro de 1813 no Teatro San Moisè de Venecia.

Esta ópera rara vez se representa na actualidade, aparecendo nas estatísticas de Operabase con só 8 representacións no período 2005-2010, sendo a 76ª en Italia e a 10ª de Rossini.

Historia

Entre 1810 e 1813, o xove Rossini compuxo catro farsas italianas, comezando por La cambiale di matrimonio, a súa primeira ópera, e acabando con Il signor Bruschino. Este tipo de pezas breves foron populares en Venecia a finais do século XVIII e principios do XIX. As pezas eran íntimas, cun elenco de cinco a oito cantantes, sempre incluíndo unha parella de amantes, neste caso Sofia e Florville, alo menos dúas partes cómicas, neste caso Bruschino pai, Gaudenzio e Filiberto, e un ou dous papeis menores, aquí Marianna, Bruschino fillo e un policía. O estilo esixía moita comedia visual improvisada polos intérpretes, e decotío un "tic" lingüístico compulsivo. Nesta ópera, Bruschino fillo adoita repetir a frase "Oh, é tan cálido!". As farsas de Rossini teñen tamén un significativo elemento sentimental.

A ópera non se estreou nos Estados Unidos nin no Reino Unido ata o século XX. A súa estrea en Nova York tivo lugar o 9 de decembro de 1932 no Metropolitan e viuse por primeira vez o 14 de xullo de 1960 en Inglaterra, presentado polo Grupo de Ópera Kent, unha compañía de afeccionados.

Personaxes

Personaxe	Tesitura	Elenco na estrea, 27 de xaneiro de 1813 (Director: -)
Gaudenzio (o titor e gardián de Sofia)	baixo	Nicola De Grecis
Sofia	soprano	Teodolinda Pontiggia
Bruschino (pai)	baixo	Luigi Raffanelli
Bruschino (fillo)	tenor	Gaetano Dal Monte
Florville (amante de Sofia)	tenor	Tommaso Berti
Filiberto (un taberneiro)	baixo	Nicola Tacci
Marianna (camareira)	soprano	Carolina Nagher
Un delegato di polizia	tenor	Gaetano Dal Monte
Sirvientes	papeis mudos

Argumento

A trama transcorre no castelo de Gaudenzio en Francia no século XVIII. Sofia e Florville están namorados, mais o seu gardián, Gaudenzio, oponse ao matrimonio. O pai de Florville e Gaudenzio son antigos inimigos. O pai de Florville morre, co que queda eliminado un obstáculo, mais Gaudenzio xa está conforme con casar a Sofia co fillo do seu antigo amigo, o Signor Bruschino. Sofia nunca coñecera ao seu prometido, pois os prometeran por correspondencia. No seu camiño para coñecer a Sofia, o xove Bruschino para nunha taberna, gasta unha factura elevadísima e é detido por ser incapaz de pagar. Captando a oportunidade, Florville pretende ser Bruschino fillo, de xeito que poida casar con Sofia. As complicacións xorden cando Bruschino fillo chega á casa de Gaudenzio. Afortunadamente, porén, ao final vese obrigado a aceptar a Florville como o seu propio fillo. Nun xoguetón trío, Florville (como Bruschino fillo) pídelle a seu "pai" o perdón, mentres que Gaudenzio censura ao vello Bruschino pola súa falla de simpatía paternal.

Orquestración

A partitura de Rossini foi escrita para pequena orquestra composta por:

• 1 frauta, 2 óboe (II. tamén corno inglés solo na aria de Sofia n. 5) , 2 clarinetes, fagot
• 2 trompas
• arcos

Para os recitativos:

• clavicembalo (violonchelo e contrabaixo ad libitum)

Estrutura

• Sinfonia
• 1 Introduzione Deh, tu m'assisti, amore (Florville, Marianna, Sofia)
• 2 Duetto Io danari vi darò! (Florville, Filiberto)
• 3 Cavatina Nel teatro del gran mondo (Gaudenzio)
• 4 Terzetto Per un figlio già pentito (Gaudenzio, Bruschino, Florville)
• 5 Recitativo e Aria Ah, donate il caro sposo (Sofia)
• 6 Aria Ho la testa o è andata via? (Bruschino)
• 7 Duetto E' un bel nodo (Gaudenzio, Sofia)
• 8 Finale Ebben, ragion, dovere (Gaudenzio, Bruschino, Florville, Sofia, Marianna, Filiberto, Bruschino fillo)

Discografía

Ano	Elenco: Gaudenzio, Sofia, Bruschino padre, Marianna, Florville	Director, Teatro de ópera e orquestra	Selo discográfico
1991	Samuel Ramey, Kathleen Battle, Claudio Desderi, Jennifer Larmore, Frank Lopardo	Ion Marin, Orquestra de Cámara Inglesa (Gravado en Henry Wood Hall, Londres, maio)	CD de son: DG Cat: 477 5668 & 000875102
2009	David Park, Olga Peretyatko, Vladimir Chernov, Michaela Adamcova, Kirlianit Cortes	Michi Gaigg, L'Orfeo Barockorchester (Gravación dunha interpretación no Kammermusksaal, Graz, marzo)	CD de son: premiereopera.net Cat: sen número