การแข่งขันฟอร์มูล่า 3000 ชิงแชมป์นานาชาติ ปี 2002

ฤดูกาล แข่งขันฟอร์มูล่าวัน อินเตอร์เนชั่นแนล 3000 ประจำปี 2002เป็นฤดูกาลที่ 36 ของ การแข่งขัน ฟอร์มูล่า วันระดับรอง และยังเป็นฤดูกาลที่ 18 ภายใต้ชื่อการแข่งขันฟอร์มูล่าวันอินเตอร์เนชั่นแนล 3000 อีกด้วย โดยฤดูกาลดังกล่าวเป็นการแข่งขันฟอร์มูล่าวันอินเตอร์เนชั่นแนล 3000 ประจำปี 2002 ซึ่งจัดขึ้นทั้งหมด 12 รายการ ตั้งแต่วันที่ 30 มีนาคมถึง 14 กันยายน 2002 โดยผู้เข้าแข่งขันและทีมต่างก็ได้รับตำแหน่งชนะเลิศการแข่งขัน

ทีมและผู้ขับขี่

ทีมและนักแข่งต่อไปนี้เข้าแข่งขันในรายการ FIA Formula 3000 International Championship ประจำปี 2002

ทีม	เลขที่	คนขับรถ	รอบ
โคคาโคล่า นอร์ดิก เรซซิ่ง	1	ไรอัน บริสโก	1–7
	1	เท็ด บยอร์ค	8–12
	2	โซลต์ บอมการ์ทเนอร์	ทั้งหมด
ทีมเปโตรบราส จูเนียร์	3	อันโตนิโอ ปิซโซเนีย	ทั้งหมด
ทีมเปโตรบราส จูเนียร์	4	ริคาร์โด้ สเปราฟิโก้	ทั้งหมด
ซุปเปอร์โนวา เรซซิ่ง	5	เซบาสเตียน บูร์เดส์	ทั้งหมด
ซุปเปอร์โนวา เรซซิ่ง	6	ติอาโก้ มอนเตโร	ทั้งหมด
ทีมเรดบูล จูเนียร์	9	แพทริค ฟรีซาเชอร์	ทั้งหมด
ทีมเรดบูล จูเนียร์	10	ริคาร์โด้ เมาริซิโอ	ทั้งหมด
ทีมแอสโตรเมก้า	14	มาริโอ ฮาเบอร์เฟลด์	ทั้งหมด
ทีมแอสโตรเมก้า	15	ร็อบ เหงียน	ทั้งหมด
รถยุโรป Minardi F3000	16	อเล็กซานเดอร์ สเปราฟิโก	1–9
	16	จัสติน คีน	10–12
	17	เดวิด เซเลนส์	1–5
		อเล็กซ์ มุลเลอร์	6–9
		คริสเตียน โคลบี้	10–12
อาร์เดน อินเตอร์เนชั่นแนล	18	บยอร์น เวิร์ดไฮม์	ทั้งหมด
อาร์เดน อินเตอร์เนชั่นแนล	19	โทมัส เองเก้	ทั้งหมด
สูตรดูรังโก	20	อเล็กซ์ มุลเลอร์	1–5
	20	เดเร็ค ฮิลล์	6–12
	21	โรดริโก สเปราฟิโก	ทั้งหมด
โคโลนี เอฟ3000	24	เอนริโก้ โทคคาเซโล	ทั้งหมด
โคโลนี เอฟ3000	25	จอร์โจ ปันตาโน	ทั้งหมด
พีเอสเอ็ม เรซซิ่ง ไลน์	26	โทนี่ ชมิดท์	ทั้งหมด
พีเอสเอ็ม เรซซิ่ง ไลน์	27	นิโคลัส คีซ่า	ทั้งหมด
แหล่งที่มา: ^[1]^[2]

หมายเหตุ: รถแต่ละคันที่เข้าร่วมใช้ แชสซี Lola B02/50พร้อม เครื่องยนต์ Zytek - Judd KV และ ยาง Avonตามที่กำหนดไว้ในข้อบังคับของการแข่งขัน^[1]

ปฏิทิน

การแข่งขัน FIA Formula 3000 International Championship จัดขึ้นทั้งหมด 12 รายการ

กลม	วงจรไฟฟ้า	วันที่	รอบ	ระยะทาง	เวลา	ความเร็ว	ตำแหน่งโพลโพซิชัน	รอบที่เร็วที่สุด	ผู้ชนะ	ทีมที่ชนะ	รายงาน
1	ออโตโดรโม โฮเซ คาร์ลอส เพซ	30 มีนาคม	35	4.309=150.785 กม.	0'53:24.841	169.395 กม./ชม.	เซบาสเตียน บูร์เดส์	เซบาสเตียน บูร์เดส์	โรดริโก สเปราฟิโก	สูตรดูรังโก	รายงาน
2	สนามแข่งรถเอนโซและไดโนเฟอร์รารี่	13 เมษายน	32	4.933=157.619 กม.	0'51:39.076	183.096 กม./ชม.	เซบาสเตียน บูร์เดส์	จอร์โจ ปันตาโน	เซบาสเตียน บูร์เดส์	ซุปเปอร์โนวา เรซซิ่ง	รายงาน
3	สนามแข่ง Circuit de Catalunya	27 เมษายน	32	4.728=151.233 กม.	0'51:44.572	175.367 กม./ชม.	เซบาสเตียน บูร์เดส์	เซบาสเตียน บูร์เดส์	จอร์โจ ปันตาโน	โคโลนี เอฟ3000	รายงาน
4	แหวน A1	11 พฤษภาคม	35	4.326=151.410 กม.	0'48:53.862	185.788 กม./ชม.	โทมัส เองเก้	โทมัส เองเก้	โทมัส เองเก้	ทีมอาร์เดน รัสเซีย	รายงาน
5	สนามแข่งเซอร์กิต เดอ โมนาโก	25 พฤษภาคม	45	3.37=151.65 กม.	1'07:40.545	134.449 กม./ชม.	เซบาสเตียน บูร์เดส์	โทมัส เองเก้	เซบาสเตียน บูร์เดส์	ซุปเปอร์โนวา เรซซิ่ง	รายงาน
6	นูร์เบิร์กริง	22 มิถุนายน	30	5.138=154.14 กม.	0'54:55.289	168.393 กม./ชม.	เซบาสเตียน บูร์เดส์	โทมัส เองเก้	เซบาสเตียน บูร์เดส์	ซุปเปอร์โนวา เรซซิ่ง	รายงาน
7	สนามแข่งซิลเวอร์สโตน	6 กรกฎาคม	30	5.141=154.126 กม.	0'49:45.388	185.856 กม./ชม.	โทมัส เองเก้	โทมัส เองเก้	โทมัส เองเก้	ทีมอาร์เดน รัสเซีย	รายงาน
8	สนามแข่งเนเวอร์ส แมกนี-คูร์ส	20 กรกฎาคม	35	4.251=148.599 กม.	0'54:58.076	162.202 กม./ชม.	โทมัส เองเก้	โทมัส เองเก้	โทมัส เองเก้	ทีมอาร์เดน รัสเซีย	รายงาน
9	ฮอคเคนไฮม์ริง	27 กรกฎาคม	33	4.574=150.942 กม.	0'50:00.768	181.084 กม./ชม.	จอร์โจ ปันตาโน	ริคาร์โด้ สเปราฟิโก้	จอร์โจ ปันตาโน	โคโลนี เอฟ3000	รายงาน
10	ฮังการอริง	17 สิงหาคม	38	3.975=151.044 กม.	0'59:25.829	152.491 กม./ชม.	โทมัส เองเก้	ริคาร์โด้ สเปราฟิโก้	เอนริโก้ โทคคาเซโล	โคโลนี เอฟ3000	รายงาน
11	สนามแข่งสปา-ฟรองกอร์ชองส์	31 สิงหาคม	22	6.968=153.296 กม.	0'47:06.609	195.239 กม./ชม.	เซบาสเตียน บูร์เดส์	เซบาสเตียน บูร์เดส์	จอร์โจ ปันตาโน	โคโลนี เอฟ3000	รายงาน
12	สนามแข่งรถโอโตโดรโม นาซิโอนาเล มอนซ่า	14 กันยายน	26	5.793=150.353 กม.	0'44:57.538	200.654 กม./ชม.	บยอร์น เวิร์ดไฮม์	จอร์โจ ปันตาโน	บยอร์น เวิร์ดไฮม์	ทีมอาร์เดน รัสเซีย	รายงาน
ที่มา : ^[3]

หมายเหตุ: เวลาในการแข่งขัน/ความเร็วเฉลี่ยของผู้ชนะชั่วคราวของการแข่งขันรอบที่ 10 ( Tomáš Enge ) คือ 0'59:24.642/152.546 กม./ชม. Enge ถูกตัดสิทธิ์ในภายหลังหลังจากไม่ผ่านการทดสอบยา^[4]

ตารางคะแนนการแข่งขัน

แชมป์ประเภททีม

คะแนนแชมเปี้ยนชิพแบบทีมจะได้รับรางวัลตามลำดับ 10-6-4-3-2-1 สำหรับ 6 อันดับแรกในแต่ละการแข่งขัน โดยคะแนนจากรถทั้งสองทีมจะนับรวมเป็นคะแนนรวมของแต่ละทีม^[5]

ตำแหน่ง^[6]	ทีม^[6]													คะแนน^[6]
1	อาร์เดน อินเตอร์เนชั่นแนล	2	1	6	16	4	1	11	10	6	3	3	16	79
2	โคโลนี เอฟ3000	1	4	11	4	-	-	3	5	10	16	10	4	68
3	ซุปเปอร์โนวา เรซซิ่ง	0	10	4	0	10	10	6	6	2	4	6	0	58
4	ทีมเปโตรบราส จูเนียร์	3	3	0	0	5	10	6	3	1	2	4	3	40
5	ทีมเรดบูล จูเนียร์	4	2	3	2	6	3	0	0	-	1	2	-	23
6	สูตรดูรังโก	10	6	0	0	-	0	0	0	4	0	0	0	20
7	ทีมแอสโตรเมก้า	6	0	2	4	1	2	0	2	3	0	0	0	20
8	พีเอสเอ็ม เรซซิ่ง ไลน์	0	0	0	0	-	0	0	0	-	0	1	2	3
9	โคคาโคล่า นอร์ดิก เรซซิ่ง	0	0	0	0	-	0	0	0	0	0	0	1	1
10	รถยุโรป Minardi F3000	-	0	0	-	-	0	0	0	-	0	0	0	0

ผลการแข่งขัน

คะแนนแชมเปี้ยนชิพของนักแข่งจะมอบให้ในแต่ละการแข่งขันดังนี้: ผู้ชนะจะได้รับ 10 คะแนน รองชนะเลิศจะได้รับ 6 คะแนน อันดับที่สามจะได้รับ 4 คะแนน อันดับที่สี่จะได้รับ 3 คะแนน อันดับที่ห้าจะได้รับ 2 คะแนน และอันดับที่หกจะได้รับ 1 คะแนน^[5]

โพส	คนขับรถ	อินที	ในความคิดของฉัน	แมว	เอวันอาร์	จันทร์	นัวร์	เอสไอแอล	แม็ก	ฮอค	ฮุน	สปา	เอ็มเอ็นซี	คะแนน
1	เซบาสเตียน บูร์เดส์	14	1	3	เกษียณ	1	1	2	2	เกษียณ	3	2	เกษียณ	56
2	จอร์โจ ปันตาโน	8	3	1	4	เกษียณ	เกษียณ	4	3	1	2	1	3	54
3	โทมัส เองเก้	เกษียณ	6	2	1	3	13	1	1	เกษียณ	ดีเอสคิว	4	2	50
4	บยอร์น เวิร์ดไฮม์	5	7	8	2	เกษียณ	6	6	เกษียณ	2	4	เกษียณ	1	29
5	ริคาร์โด้ สเปราฟิโก้	7	14	9	8	5	2	3	15	6	5	3	4	22
6	โรดริโก สเปราฟิโก	1	2	7	12	เกษียณ	8	9	8	3	เกษียณ	12	8	20
7	มาริโอ ฮาเบอร์เฟลด์	2	เกษียณ	5	3	6	เกษียณ	เกษียณ	5	4	เกษียณ	14	9	18
8	อันโตนิโอ ปิซโซเนีย	4	4	10	7	4	3	5	4	เกษียณ	เกษียณ	เกษียณ	ดีเอสคิว	18
9	เอนริโก้ โทคคาเซโล	6	12	6	6	เกษียณ	เกษียณ	8	6	เกษียณ	1	เกษียณ	เกษียณ	14
10	แพทริค ฟรีซาเชอร์	10	5	11	5	2	4	7	7	เกษียณ	6	16	เกษียณ	14
11	ริคาร์โด้ เมาริซิโอ	3	เกษียณ	4	15	7	9	เกษียณ	10	เกษียณ	11	5	เกษียณ	9
12	นิโคลัส คีซ่า	15	8	เกษียณ	10	เกษียณ	10	10	เกษียณ	เกษียณ	เกษียณ	6	5	3
13	ติอาโก้ มอนเตโร	9	10	เกษียณ	16	เกษียณ	เกษียณ	13	9	5	13	เกษียณ	10	2
14	ร็อบ เหงียน	13	11	14	9	เกษียณ	5	15	11	11	10	15	เกษียณ	2
15	โซลต์ บอมการ์ทเนอร์	เกษียณ	9	เกษียณ	11	เกษียณ	12	14	12	8	7	8	6	1
16	เท็ด บยอร์ค								เกษียณ	7	8	13	7	0
17	เดเร็ค ฮิลล์						7	เกษียณ	เกษียณ	9	เกษียณ	7	เกษียณ	0
18	จัสติน คีน										9	9	เกษียณ	0
19	คริสเตียน โคลบี้										12	10	11	0
20	อเล็กซ์ มุลเลอร์	11	เกษียณ	เกษียณ	13	ดีเอสคิว	เกษียณ	11	14	เกษียณ				0
21	โทนี่ ชมิดท์	16	เกษียณ	13	14	เกษียณ	เกษียณ	เกษียณ	13	เกษียณ	14	11	12	0
22	อเล็กซานเดอร์ สเปราฟิโก	เกษียณ	15	15	เกษียณ	เกษียณ	11	เกษียณ	เกษียณ	เกษียณ				0
23	ไรอัน บริสโก	12	13	12	17	เกษียณ	เกษียณ	12						0
24	เดวิด เซเลนส์	เกษียณ	เกษียณ	16	เกษียณ	เกษียณ								0
โพส	คนขับรถ	อินที	ในความคิดของฉัน	แมว	เอวันอาร์	จันทร์	นัวร์	เอสไอแอล	แม็ก	ฮอค	ฮุน	สปา	เอ็มเอ็นซี	คะแนน
แหล่งที่มา : ^[7]^[8]^[9]

สี	ผลลัพธ์
ทอง	ผู้ชนะ
เงิน	อันดับที่ 2
บรอนซ์	อันดับที่ 3
สีเขียว	แต้มสิ้นสุด
สีฟ้า	จบแบบไม่มีแต้ม
สีฟ้า	งานตกแต่งแบบไม่ระบุประเภท (NC)
สีม่วง	เกษียณอายุ (Ret)
สีแดง	ไม่ผ่านเกณฑ์ (DNQ)
สีแดง	ไม่ผ่านการคัดเลือกเบื้องต้น (DNPQ)
สีดำ	ถูกตัดสิทธิ์ (DSQ)
สีขาว	ไม่ได้เริ่มต้น (DNS)
	ถอนตัว (WD)
	การแข่งขันถูกยกเลิก (C)
ว่างเปล่า	ไม่ได้ปฏิบัติ (DNP)
	ไม่มาถึง(ดีเอ็นเอ)
	ไม่รวม (EX)

ตัวหนา – Pole
Italics – รอบเร็วที่สุด

หมายเหตุ

โทมัส เอนเก้ถูกตัดสิทธิ์จากตำแหน่งที่หนึ่งในฮังการีหลังจากไม่ผ่านการทดสอบยา^[10]
อันโตนิโอ ปิซโซเนียถูกตัดสิทธิ์จากตำแหน่งที่สองที่มอนซาในอิตาลีเนื่องจากใส่ชิ้นส่วนปีกหลังกลับหัว^[11]
อเล็กซานเดอร์ มุลเลอร์ถูกตัดสิทธิ์จากอันดับที่ 6 ที่โมนาโก หลังจากพบว่ารถของเขามีน้ำหนักต่ำกว่ามาตรฐาน^[12]

อ้างอิง

^ ab "FIA Formula 3000 Int. Championship - 2002: Entrylist". Speedsport Magazine . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .
^ "F3000 International Championship Entry List 2002". Motorsport Stats . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .
^ "ผลการแข่งขันชิงแชมป์นานาชาติ F3000 ปี 2002". Motorsport Stats . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .
^ "Enge Happy to be Allowed to Race On". Autosport . Reuters . 1 ตุลาคม 2002. สืบค้นเมื่อ8 พฤศจิกายน 2024 .
^ ab กฎข้อบังคับกีฬาที่ www.fia.com ดึงข้อมูลจาก replay.waybackmachine.org เมื่อ 23 มีนาคม 2554
^ การจัดอันดับทีม abc ที่ www.fia.com ดึงข้อมูลจาก replay.waybackmachine.org เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2554
^ "F3000 International Championship Standings 2002". Motorsport Stats . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .
^ "FIA Formula 3000 Int. Championship - Season 2002: Results". Speedsport Magazine สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023
^ "2002 FIA International F3000 Championship". Motor Sport . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .
^ "มอเตอร์สปอร์ต: FIA ถอดเครื่องยนต์ของ F3000 ออก" Belfast Telegraph . 2 ตุลาคม 2002 . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .
^ Alan Jones, Mark; Wright, David (9 ตุลาคม 2002). "Elsewhere in Racing - Updates from the Rest of the Racing World - Formula 3000 - Bourdais Confirmed As Champion". AtlasF1 . 8 (41) . สืบค้นเมื่อ8 พฤศจิกายน 2024 .
^ Alan Jones, Mark; Wright, David (29 พฤษภาคม 2002). "Elsewhere in Racing - Updates from the Rest of the Racing World - Formula 3000 - Blockbuster Bourdais". AtlasF1 . 8 (22) . สืบค้นเมื่อ8 พฤศจิกายน 2024 .

อ่านเพิ่มเติม

รถยนต์ ปี 2002/2003 หน้า 234–238 และ 270

ลิงค์ภายนอก

ทีมและนักขับที่ www.f3000.com เก็บถาวร 28 กันยายน 2011 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
บทวิจารณ์ฤดูกาลที่ www.carenthusiast.com
ผลการแข่งขันที่ www.teamdan.com เก็บถาวร 2017-12-11 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
รูปภาพที่ www.f3000.com เก็บถาวร 28 กันยายน 2011 ที่เวย์แบ็กแมชชีน

[2002Entry-1] "FIA Formula 3000 Int. Championship - 2002: Entrylist". Speedsport Magazine . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .

[2] "F3000 International Championship Entry List 2002". Motorsport Stats . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .

[3] "ผลการแข่งขันชิงแชมป์นานาชาติ F3000 ปี 2002". Motorsport Stats . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .

[4] "Enge Happy to be Allowed to Race On". Autosport . Reuters . 1 ตุลาคม 2002. สืบค้นเมื่อ8 พฤศจิกายน 2024 .

[SportingRegs-5] กฎข้อบังคับกีฬาที่ www.fia.com ดึงข้อมูลจาก replay.waybackmachine.org เมื่อ 23 มีนาคม 2554

[TeamsPoints-6] การจัดอันดับทีม abc ที่ www.fia.com ดึงข้อมูลจาก replay.waybackmachine.org เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2554

[7] "F3000 International Championship Standings 2002". Motorsport Stats . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .

[8] "FIA Formula 3000 Int. Championship - Season 2002: Results". Speedsport Magazine สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023

[9] "2002 FIA International F3000 Championship". Motor Sport . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .

[10] "มอเตอร์สปอร์ต: FIA ถอดเครื่องยนต์ของ F3000 ออก" Belfast Telegraph . 2 ตุลาคม 2002 . สืบค้นเมื่อ30 ธันวาคม 2023 .

[11] Alan Jones, Mark; Wright, David (9 ตุลาคม 2002). "Elsewhere in Racing - Updates from the Rest of the Racing World - Formula 3000 - Bourdais Confirmed As Champion". AtlasF1 . 8 (41) . สืบค้นเมื่อ8 พฤศจิกายน 2024 .

[12] Alan Jones, Mark; Wright, David (29 พฤษภาคม 2002). "Elsewhere in Racing - Updates from the Rest of the Racing World - Formula 3000 - Blockbuster Bourdais". AtlasF1 . 8 (22) . สืบค้นเมื่อ8 พฤศจิกายน 2024 .