การถวายพระพร (การเลือกตั้งพระสันตปาปา)

วิธีการเลือกตั้งพระสันตปาปาในอดีตในคริสตจักรนิกายโรมันคาธอลิก

การโหวตเสียงเคยเป็นวิธีหนึ่งในการเลือกตั้งพระสันตปาปา ใน อดีต

วิธีการเลือกพระสันตปาปามีอยู่ในรัฐธรรมนูญของเกรกอรีที่ 15 Æterni Patris FiliusและDecet Romanum PontificemรัฐธรรมนูญของUrban VIII ที่ ชื่อว่า Ad Romani Pontificis ProvidentiamและUniversi Dominici gregisของสมเด็จพระสันตปาปาจอห์น ปอลที่ 2ที่ออกในปี 1996 ก่อนที่จะออกUniversi Dominici gregisมีวิธีการเลือกตั้งสามวิธีที่ถูกต้อง ได้แก่ การตรวจสอบการประนีประนอมและการสรรเสริญ (หรือ "กึ่งการดลใจ") รูปแบบการเลือกตั้งครั้งสุดท้ายนี้ประกอบด้วยผู้มีสิทธิเลือกตั้งทั้งหมดที่เข้าร่วมประชุมประกาศให้ผู้สมัครคนหนึ่งเป็นพระสันตปาปาโดยไม่มีพิธีการในการลงคะแนนเสียง เนื่องจากจำเป็นต้องทำโดยไม่ปรึกษาหารือหรือเจรจากันก่อน จึงถือว่าดำเนินการโดยพระวิญญาณบริสุทธิ์และจึงได้รับการกำหนดให้เป็น "กึ่งการดลใจ" ด้วย^[1]

รายชื่อการเลือกตั้งพระสันตปาปาตามการโหวตเสียง

ปีแห่งการสรรเสริญ	พระสันตปาปาได้รับเลือก	หมายเหตุ
236	ฟาเบียน	“...และด้วยเหตุนี้ ด้วยความดลใจจากพระเจ้า พวกเขาจึงเลือกฟาเบียนด้วยความยินดีเป็นเอกฉันท์และวางเขาไว้ในเก้าอี้ของเปโตร” ^[2]
590	เกร็กอรี ฉัน	^[3]
731	เกรกอรีที่ 3	“ชาวโรมันเลือกเขาให้เป็นพระสันตปาปาโดยการประกาศพระนาม เมื่อพระองค์เสด็จร่วมขบวนแห่ศพของพระสันตปาปาองค์ก่อน” ^[4]
1073	เกรเกอรีที่ 7	เมื่อพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 สิ้นพระชนม์ (21 เมษายน ค.ศ. 1073) ขณะที่กำลังประกอบพิธีสวดอภิธรรมที่มหาวิหารลาเตรัน ก็มีเสียงร้องตะโกนดังขึ้นจากบรรดานักบวชและประชาชนจำนวนมากว่า "ให้ฮิลเดอบรันด์เป็นพระสันตปาปาเถิด!" "ขอให้นักบุญเปโตรทรงเลือกฮิลเดอบรันด์เป็นอัครสังฆราช!" ต่อมาในวันเดียวกันนั้น ฮิลเดอบรันด์ถูกนำตัวไปที่โบสถ์ซานเปียโตรในวินโคลี และได้รับเลือกโดยพระคาร์ดินัลที่มาร่วมประชุมตามรูปแบบกฎหมาย โดยได้รับความยินยอมจากนักบวชโรมัน และท่ามกลางเสียงโห่ร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าของประชาชน
1621	เกรโกรีที่ 15
1670	เคลเมนต์ เอ็กซ์	กล่าวกันว่าการเลือกตั้งถูกกำหนดขึ้นโดยเสียงร้องอย่างกะทันหันของผู้คนภายนอกคอนเคลฟ " อัลติเอรีปาปา" ซึ่งได้รับการยืนยันจากพระคาร์ดินัล^[1]
1676	อินโนเซ็นต์ XI	บรรดาพระคาร์ดินัลล้อมรอบเขาในโบสถ์ของคอนเคลฟ และแม้ว่าเขาจะต่อต้าน แต่ทุกคนก็จูบมือเขา และประกาศให้พระองค์เป็นพระสันตปาปา^[1]

การเปลี่ยนแปลงล่าสุดในกฎหมายการเลือกตั้งพระสันตปาปา

มหาวิทยาลัยโดมินิซีเกรกิ ส ไม่อนุญาตให้มีการเลือกตั้งทั้งแบบการโหวตเสียงสนับสนุนและการประนีประนอม ดังนั้นการลงคะแนนลับจึงเป็นวิธีเดียวที่ถูกต้องในการเลือกตั้งพระสันตปาปา เดิมทีมหาวิทยาลัยโดมินิซีเกรกิสอนุญาตให้มีการเลือกตั้งพระสันตปาปาด้วยคะแนนเสียงข้างมากธรรมดา หากไม่สามารถบรรลุข้อกำหนดปกติของคะแนนเสียงข้างมากสองในสามหลังจากลงคะแนนเสียงไปแล้วสามสิบสี่ครั้ง เมื่อวันที่ 11 มิถุนายน 2007 พระสันตปาปาเบเนดิกต์ที่ 16ได้ออกคำสั่ง motu proprioซึ่งกำหนดให้ต้องมีคะแนนเสียงข้างมากสองในสามไม่ว่าจะใช้คะแนนเสียงจำนวนเท่าใดก็ตามในการเลือกตั้งพระสันตปาปาองค์ใหม่^[5]

ในนิยาย

นวนิยายเรื่องHadrian the SeventhของFrederick Rolfe ที่ตีพิมพ์ในปี 1904 มีเนื้อหาเกี่ยวกับการเลือกตั้ง George Arthur Rose ชาวอังกฤษที่ได้รับการบวชในวันนั้น ให้เป็นพระสันตปาปา ซึ่งดูเหมือนว่าจะได้รับแรงบันดาลใจจากพระเจ้า

ในภาพยนตร์เรื่องThe Shoes of the Fisherman ปี 1968 คณะผู้เลือกตั้งพระคาร์ดินัลได้ประกาศให้พระคาร์ดินัล คิริล ลาโกตา เป็นพระสันตปาปา หลังจากการลงคะแนนเสียงซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่สามารถได้คะแนนเสียงตามที่ต้องการ

ในภาพยนตร์โทรทัศน์เรื่องA Man Whose Name Was John เมื่อปี 1973 คณะกรรมการเลือกตั้งพระคาร์ดินัลยกย่องพระคาร์ดินัลแองเจโล รอนคัลลี ( เรย์มอนด์ เบอร์ ) ให้เป็นพระสันตปาปาจอห์นที่ 23ส่วนหนึ่งของเรื่องราวที่เป็นจริงนี้ถูกแต่งขึ้น เนื่องจากพระองค์ไม่ได้รับเลือกโดยการโหวตเสียงสนับสนุน

ในนวนิยายเรื่องThe Rise of EndymionของDan Simmonsซึ่งตีพิมพ์ในปี 1997 ได้กล่าวถึงว่า Lenar Hoyt ได้รับเลือกโดยการโหวตเสียงสนับสนุนถึงเก้าครั้งหลังจากที่เขาเสียชีวิตและฟื้นคืนชีพซ้ำแล้วซ้ำเล่า การเลือกตั้งครั้งที่สิบซึ่งเกิดขึ้นในตอนต้นของหนังสือนั้นไม่ได้เป็นเอกฉันท์เนื่องมาจากการวางแผนของรัฐมนตรีต่างประเทศของเขา แต่การลงคะแนนเสียงก็ยังคงเป็นไปในทางบวกต่อเขา

ในหนังสือAngels & DemonsโดยDan Brown ปี 2000 Camerlengo และ Carlo Ventresca เผชิญการเลือกตั้งโดยการโหวตเสียงสนับสนุน

หมายเหตุ

^ abc ประโยคก่อนหน้าประโยคใดประโยคหนึ่งหรือมากกว่านั้นรวมข้อความจากสิ่งพิมพ์ที่อยู่ในโดเมนสาธารณะ ในปัจจุบัน : Herbermann, Charles, ed. (1913). "Acclamation (in Papal Elections)". Catholic Encyclopedia . New York: Robert Appleton Company.
^ Meier, Gabriel. "Pope St. Fabian." The Catholic Encyclopedia. Vol. 5. New York: Robert Appleton Company, 1909. 19 ม.ค. 2010 <http://www.newadvent.org/cathen/05742d.htm>.
^ Laska, Vera. (2005). บทวิจารณ์หนังสือ The Great Popes through History: An Encyclopedia, 2 เล่มวารสารนานาชาติว่าด้วยสันติภาพโลก
^ Herbermann, Charles, ed. (1913). "Pope St. Gregory III" . สารานุกรมคาทอลิก . นิวยอร์ก: Robert Appleton Company
↑ "De aliquibusmutationibus ในบรรทัดฐานของการเลือกตั้ง Romani Pontificis (Die XI m. Iunii, a. MMVII) | Benedictus XVI".

[CE1913-1] ประโยคก่อนหน้าประโยคใดประโยคหนึ่งหรือมากกว่านั้นรวมข้อความจากสิ่งพิมพ์ที่อยู่ในโดเมนสาธารณะ ในปัจจุบัน : Herbermann, Charles, ed. (1913). "Acclamation (in Papal Elections)". Catholic Encyclopedia . New York: Robert Appleton Company.

[2] Meier, Gabriel. "Pope St. Fabian." The Catholic Encyclopedia. Vol. 5. New York: Robert Appleton Company, 1909. 19 ม.ค. 2010 <http://www.newadvent.org/cathen/05742d.htm>.

[3] Laska, Vera. (2005). บทวิจารณ์หนังสือ The Great Popes through History: An Encyclopedia, 2 เล่มวารสารนานาชาติว่าด้วยสันติภาพโลก

[4] Herbermann, Charles, ed. (1913). "Pope St. Gregory III" . สารานุกรมคาทอลิก . นิวยอร์ก: Robert Appleton Company

[5] "De aliquibusmutationibus ในบรรทัดฐานของการเลือกตั้ง Romani Pontificis (Die XI m. Iunii, a. MMVII) | Benedictus XVI".