สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8

พระสันตปาปา เมือง 8
บิชอปแห่งโรม
ภาพเหมือนโดยGian Lorenzo Bernini , c.  ค.ศ. 1631–1632 (สีน้ำมันบนผ้าใบGalleria Nazionale d'Arte Antica )
คริสตจักร	โบสถ์คาทอลิก
เริ่มมีพระสันตปาปา	6 สิงหาคม 1623
พระสันตปาปาสิ้นพระชนม์แล้ว	29 กรกฎาคม 1644
รุ่นก่อน	เกรโกรีที่ 15
ผู้สืบทอด	อินโนเซ็นต์ เอ็กซ์
กระทู้ก่อนหน้า	รายชื่อผู้ลงนามของอัครสาวก (1589–1592) ผู้ว่าราชการเมืองฟาโน (1592–1604) อาร์ชบิชอปแห่งนาซาเร็ธ (1604–1608) ผู้แทนพระสันตปาปาประจำฝรั่งเศส (1604–1606) พระคาร์ดินัล-บาทหลวงแห่งซาน มอนโตริโอ (1607–1610) บิชอปแห่งสโปเลโต (1608–1617) อธิการบดีของคณะอัครสาวกซิกนาตูรา (ค.ศ. 1610–1623) พระคาร์ดินัล-บาทหลวงแห่งซานโตโนฟริโอ (1610–1623) คาเมอร์เลนโกแห่งคริสตจักรโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (1623)
การสั่งซื้อ
การอุปสมบท	24 กันยายน 1592
การถวายพร	28 ตุลาคม 1604 โดย  Fabio Blondus de Montealto
สร้างพระคาร์ดินัล	11 กันยายน 1606 โดยพอลที่ 5
รายละเอียดส่วนตัว
เกิด	มาฟเฟโอ วินเซนโซ บาร์เบอรินี 5 เมษายน 1568 บาร์เบรีโน วัล เดลซาดัชชีแห่งฟลอเรนซ์
เสียชีวิตแล้ว	29 กรกฎาคม 1644 (29-07-1644)(อายุ 76 ปี) กรุง โรมรัฐสันตปาปา
ผู้ปกครอง	อันโตนิโอ บาร์เบรินี และ คามิลล่า บาร์บาโดโร
ลายเซ็น
ตราประจำตระกูล
พระสันตปาปาองค์อื่นๆ ที่ชื่อเออร์บัน

สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 ( ละติน : Urbanus VIII ; อิตาลี : Urbano VIII ; รับศีลล้างบาปเมื่อวันที่ 5 เมษายน ค.ศ. 1568 – 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1644) มีพระนามเดิมว่ามัฟเฟโอ วินเชนโซ บาร์เบอรินีทรงเป็นประมุขของค ริ สตจักรนิกายโรมันคาทอลิกและผู้ปกครองรัฐสันตปาปาตั้งแต่วันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1623 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1644 ในฐานะพระสันตปาปาพระองค์ทรงขยายอาณาเขตของพระสันตปาปาด้วยกำลังอาวุธและการเมืองที่เป็นประโยชน์ และยังทรงเป็นผู้อุปถัมภ์ศิลปะคนสำคัญ โดยทรงว่าจ้างศิลปิน เช่นจัน โลเรนโซ เบอร์นินีและเป็นนักปฏิรูปคณะมิชชันนารีของคริสตจักร นอกจากนี้ พระองค์ยังทรงดำรงตำแหน่งพระสันตปาปาครอบคลุมช่วงเวลา 21 ปีของสงครามสามสิบปี อีก ด้วย

หนี้สินจำนวนมหาศาลที่เกิดขึ้นระหว่างที่พระองค์ครองราชย์ ทำให้บรรดาผู้สืบทอดตำแหน่งอ่อนแอลงอย่างมาก เนื่องจากพวกเขาไม่สามารถรักษาอิทธิพลทางการเมืองและการทหารของพระสันตปาปาในยุโรป ที่ทรงครองราชย์มายาวนานได้ พระองค์ยังเป็นฝ่ายต่อต้านลัทธิโคเปอร์นิ กัน และมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีกาลิเลโอซึ่งนักดาราศาสตร์ถูกพิจารณาคดีในข้อหาเป็นพวกนอกรีต พระองค์เป็นพระสันตปาปาพระองค์สุดท้ายจนถึงปัจจุบันที่ใช้พระนาม ตามพระ สันตปาปา ว่า เออ ร์บัน

Maffeo Vincenzo Barberini เกิดในเดือนเมษายน ค.ศ. 1568 เป็นบุตรชายของ Antonio Barberiniขุนนางชาวฟลอเรนซ์ และ Camilla Barbadoro ^[1]เขาเกิดที่Barberino Val d'Elsaในบ้าน "Tafania" พ่อของเขาเสียชีวิตเมื่อเขาอายุเพียงสามขวบ และแม่ของเขาพาเขาไปที่กรุงโรมซึ่งเขาถูกวางไว้ในความดูแลของลุงของเขา Francesco Barberini ผู้ช่วยอัครสาวก^[2]เมื่ออายุ 16 ปี เขากลายเป็นทายาทของลุงของเขา^[3]เขาได้รับการศึกษาจากSociety of Jesus ("Jesuits") และได้รับปริญญาเอกด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัยปิซาในปี ค.ศ. 1589

ในปี 1601 บาร์เบอรินีได้รับอิทธิพลจากลุงของเขา จึงสามารถได้รับการแต่งตั้ง จาก สมเด็จพระสันตปาปาเคลเมนต์ที่ 8 ให้เป็น ผู้แทนพระสันตปาปาในราชสำนักของพระเจ้าอองรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศสได้ ในปี 1604 สมเด็จพระสันตปาปาองค์เดียวกันได้แต่งตั้งให้เขาเป็นอาร์ชบิชอปแห่งนาซาเร็ธ [ ^2]ซึ่งเป็นตำแหน่งที่เชื่อมโยงกับตำแหน่งบิชอปของสังฆมณฑลคานน์และมอนเตเวอร์เดที่ถูกยุบ โดยมีที่ประทับของเขาที่บาร์เล็ตตาเมื่อลุงของเขาเสียชีวิต เขาได้รับมรดกเป็นสมบัติล้ำค่าของเขา โดยนำไปซื้อพระราชวังในกรุงโรม ซึ่งเขาได้ปรับปรุงให้เป็น ที่ประทับแบบเรอเนส ซอง ส์ที่หรูหรา

ต่อมา สมเด็จพระสันตปาปาปอลที่ 5 ได้ทรงแต่งตั้ง ให้บาร์เบอรินีดำรงตำแหน่งที่คล้ายคลึงกัน โดยในปี ค.ศ. 1606 พระองค์ได้ทรงเลื่อนตำแหน่งเป็นพระคาร์ดินัล-ปุโรหิต โดยมีชื่อเรียก ตามโบสถ์ ซานเปียโตร อินมอนโตริโอและทรงแต่งตั้งพระองค์เป็นผู้แทนพระสันตปาปาแห่งโบโลญญา [ ^2]

แบบอย่างของ พระสันตปาปาเออร์บันที่ 8
รูปแบบการอ้างอิง	สมเด็จพระสังฆราช
สไตล์การพูด	พระองค์ทรงศักดิ์สิทธิ์
สไตล์ทางศาสนา	พระบิดาผู้ศักดิ์สิทธิ์
สไตล์หลังความตาย	ไม่มี

บาร์เบอรินีถือเป็นบุคคลที่สามารถได้รับเลือกเป็นพระสันตปาปาได้ แม้ว่าจะมีพระคาร์ดินัลอย่างอ็อตตาวิโอ บันดินีที่พยายามขัดขวางไม่ให้เป็นเช่นนั้นก็ตาม แม้จะเป็นเช่นนั้น ตลอดช่วงวันที่ 29–30 กรกฎาคม พระคาร์ดินัลก็เริ่มเจรจากันอย่างเข้มข้นเพื่อทดสอบจำนวนผู้ที่อาจได้รับเลือกเป็นพระสันตปาปาจากคอนเคลฟ โดยพระคาร์ดินัลลูโดวิโก ลูโดวิซีปฏิเสธโอกาสของบาร์เบอรินีตราบใดที่บาร์เบอรินียังคงเป็นพันธมิตรใกล้ชิดของพระคาร์ดินัลสคิปิโอเน บอร์เก เซ ซึ่งกลุ่มของบาร์เบอรินีสนับสนุนอยู่ เมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม ลูโดวิซีได้หารือกับพระคาร์ดินัลโอโดอาร์โด ฟาร์เนเซคาร์โล เดอ เมดิชิและอิปโปลิโต อัลโดบรันดินี เกี่ยวกับการดูแลการเลือกตั้งบาร์เบอรินี ทั้งสามคนสนับสนุนการเสนอชื่อของเขาและพยายามหาเสียงสนับสนุนจากคนอื่นๆ ซึ่งนำไปสู่การเลือกตั้งบาร์เบอรินีเพียงหนึ่งสัปดาห์เศษต่อมา^[4]เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1623 ในการประชุมพระสันตปาปาหลังจากการสิ้นพระชนม์ของสมเด็จพระสันตปาปาเกรกอรีที่ 15บาร์เบอรินีได้รับเลือกให้เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากสมเด็จพระสันตปาปาเกรกอรีที่ 15 และใช้พระนามว่าเออร์บันที่ 8 พิธีราชาภิเษกของพระองค์ต้องเลื่อนออกไปจนถึงวันที่ 29 กันยายน ค.ศ. 1623 เนื่องจากพระสันตปาปาองค์ใหม่ทรงประชวรในขณะที่ทรงได้รับเลือก

หลังจากได้รับเลือกเป็นสมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 เซโน ทูตเวนิส ได้เขียนบรรยายถึงพระองค์ดังนี้: ^[5]

พระสันตปาปาองค์ใหม่มีพระชนมายุ 56 พรรษา พระองค์มีรูปร่างสูงใหญ่ ผิวคล้ำ มีพระพักตร์ปกติ และพระเกศาสีดำที่เริ่มหงอก พระองค์มีความสง่างามและประณีตอย่างยิ่งในรายละเอียดต่างๆ ของเครื่องแต่งกาย ทรงมีกิริยามารยาทที่สง่างามและสูงศักดิ์ และมีรสนิยมที่ประณีต พระองค์เป็นนักพูดและนักโต้วาทีที่ยอดเยี่ยม ทรงแต่งกลอนและอุปถัมภ์กวีและนักวรรณกรรม

สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 ดำรงตำแหน่งครอบคลุมระยะเวลา 21 ปีของสงครามสามสิบปี (ค.ศ. 1618-1648) และเป็นสงครามที่มีเหตุการณ์มากมาย แม้แต่ตามมาตรฐานในสมัยนั้น

แม้ว่าเออร์บันที่ 8 จะเป็นเพื่อนและสนับสนุนคำสอนของเขาตั้งแต่สมัยเด็ก แต่ในปี 1633 เออร์บันก็เป็นผู้เรียกกาลิเลโอ นักวิทยาศาสตร์และนักดาราศาสตร์ มายังกรุงโรมเพื่อถอนคำพูดของเขา เออร์บันที่ 8 คัดค้านแนวคิดสุริยคติแบบโคเปอร์นิกันและเขาสั่งให้พิจารณาคดีกาลิเลโอเป็นครั้งที่สองหลังจากที่หนังสือDialogue Concerning the Two Chief World Systems ตีพิมพ์ ซึ่งในหนังสือมีตัวละคร "ซิมพลิซิโอ" เป็นผู้โต้แย้งมุมมองของเออร์บัน

เออร์บันที่ 8 ฝึกฝนระบบอุปถัมภ์ในระดับใหญ่ สมาชิกในครอบครัวของเขาหลายคนได้รับความร่ำรวยมหาศาลจากเขา ทำให้คนร่วมสมัยรู้สึกเหมือนว่าเขากำลังก่อตั้งราชวงศ์บาร์เบอรินี^[6]เขาเลื่อนยศพี่ชายของเขาอันโตนิโอ มาร์เชลโล บาร์เบอรินี (อันโตนิโอผู้เฒ่า) จากนั้นหลานชายของเขา ฟราน เชสโก บาร์เบอรินีและอันโตนิโอ บาร์เบอรินี (อันโตนิโอผู้น้อง) เป็นพระคาร์ดินัลเขายังมอบบรรดาศักดิ์ให้กับทัดเดโอ บาร์เบอรินี พี่ชายของพวกเขาเป็นเจ้าชายแห่ง ปาเลส ตรินา กอนฟาโลนิเอแห่งคริสตจักรผู้ปกครองกรุงโรมและผู้บัญชาการของซานตันเจ โล นักประวัติศาสตร์ลีโอโปลด์ ฟอน รัง เค ประมาณการว่าในช่วงรัชสมัยของเขา ครอบครัวใกล้ชิดของเออร์บันที่ 8 สะสม ความมั่งคั่งส่วนตัวได้ 105 ล้านสกูดี^[7]

Urban VIII เป็นนักเขียนกลอนภาษาละตินที่มีทักษะ และยังมีการพิมพ์ซ้ำบทกวีของเขาหลายบท รวมถึงบทเพลงสรรเสริญต้นฉบับ ด้วย

พระราชบัญญัติคอมมิสซัมโนบิสปี ค.ศ. 1638 ของพระสัน ตปาปา ได้ปกป้องการดำรงอยู่ของคณะ มิชชัน นารีเยซูอิต ในอเมริกาใต้โดยห้ามมิให้ชาวพื้นเมืองที่อยู่ในเหตุการณ์ลดจำนวนคณะมิชชันนารีเยซูอิตเป็น ทาส ^{[8] [9]}ในเวลาเดียวกัน สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 ได้เพิกถอนการผูกขาดของคณะมิชชันนารีเยซูอิตในประเทศจีนและญี่ปุ่นโดยเปิดประเทศเหล่านี้ให้มิชชันนารีจากคณะอื่นและสมาคมมิชชันนารีเข้าไปได้^[10]

เพื่อตอบสนองต่อข้อร้องเรียนในเขตปกครองของเซบียา Urban VIII ได้ออกจดหมายCum Ecclesiaeลงวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 1642 ซึ่งระบุว่าการใช้ยาสูบในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์มีโทษถึงขั้นถูกขับออกจาก คริสตจักร ^{[11] แม้ว่ามักจะถูกกล่าวถึงว่าเป็นประกาศของพระสันตปาปา แต่เอกสารดังกล่าวไม่ได้ถูกจัดเก็บตามนั้น และน่าจะเป็นสาร} ตรามากกว่าสมเด็จพระสันตปาปาเบเนดิกต์ที่ 13 ทรง ยกเลิกข้อห้ามใช้ยาสูบในที่สุด โดยทรงเลือกใช้วิธีอื่นแทนการรักษาความสะอาดของสถานที่ในโบสถ์^[12]

พระสัน ตปา ปาเออร์บันที่ 8 ทรงประกาศแต่งตั้งนักบุญ 5 ท่านเป็นนักบุญในช่วงที่ทรงดำรงตำแหน่ง ได้แก่สตีเฟน ฮาร์ดิง (ค.ศ. 1623) เอลิ ซาเบธแห่งโปรตุเกสและคอนราดแห่งเปียเซนซา (ค.ศ. 1625) ปีเตอร์ โนลาสโก (ค.ศ. 1628) และอันเดรีย คอร์ซินี (ค.ศ. 1629) นอกจากนี้ พระองค์ยังทรงประกาศแต่งตั้งบุคคล 68 คนเป็นนักบุญ รวมทั้ง มรณสักขีแห่งนางาซากิ (ค.ศ. 1627) พระองค์ยังทรงออกประกาศ แต่งตั้ง นักบุญให้แก่อิกเนเชียสแห่งโลโยลา (ผู้ก่อตั้งสมาคมเยซู อิต หรือ “คณะเยสุอิต”) และฟรานซิส เซเวียร์ (คณะเยสุอิตเช่นกัน) ซึ่งได้รับการประกาศแต่งตั้งโดยสมเด็จพระสันตปาปาเกรกอรีที่ 15 ซึ่งเป็นพระสันตปาปาองค์ก่อนพระองค์

สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 เป็นที่รู้จักในฐานะพระสันตปาปาองค์แรกที่ทรงทำพิธีราชาภิเษกตามหลักเกณฑ์แก่ไอคอนของแมเรียน ไอคอนแรกที่ทรงทำพิธีราชาภิเษกคือ La Madonna della Febbre ซึ่งประดิษฐานอยู่ในห้องเก็บเครื่องพิธีของมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์พิธีราชาภิเษกมีขึ้นในปี ค.ศ. 1631 ทำให้เป็นพิธีราชาภิเษกครั้งแรกของโลก

สมเด็จพระสันตปาปาทรงแต่งตั้งพระคาร์ดินัล 74 พระองค์ใน 8 คณะตลอดระยะเวลาที่ทรงครองราชย์ ซึ่งรวมถึงพระหลานชายของพระองค์ฟรานเชสโกและอันโตนิโอลูกพี่ลูกน้องลอเรนโซ มา การอตติ และ อันโตนิโอ มาร์เชลโลน้องชายของสมเด็จพระสันตปาปาเองพระองค์ยังทรงแต่งตั้งจิโอวานนี บัตติสตา ปัมฟิลิ เป็นพระคาร์ดินัล โดยปัมฟิลิเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากพระองค์ทันที คือสมเด็จพระสันตปาปาอินโนเซ็นต์ที่ 10 สมเด็จพระสันตปาปายังทรงแต่งตั้งพระ คาร์ดินัล 8 พระองค์ที่ทรงสงวนไว้

ในพระบัญญัติของพระสันตปาปาSanctissimus Dominus Nosterเมื่อวันที่ 13 มีนาคม ค.ศ. 1625 เออร์บันได้สั่งสอนชาวคาธอลิกไม่ให้เคารพผู้ล่วงลับหรือแสดงตนเป็นนักบุญโดยไม่ได้รับอนุมัติจากคริสตจักร โดยต้องได้รับการอนุมัติจากบิชอปจึงจะเผยแพร่การเปิดเผยส่วนตัวได้ ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมา หนังสือที่ผู้คนนับถือศรัทธานิยมมักมีข้อความปฏิเสธความรับผิดชอบ โดยส่วนหนึ่งระบุว่า "ตามคำสั่งของเออร์บันที่ 8 ข้าพเจ้าขอประกาศว่าข้าพเจ้าไม่มีเจตนาที่จะมอบอำนาจอื่นใดนอกเหนือจากอำนาจของมนุษย์ล้วนๆ ให้กับปาฏิหาริย์ การเปิดเผย ความโปรดปราน และกรณีเฉพาะที่บันทึกไว้ในหนังสือเล่มนี้..." ^{[13] [14] [15]}

การมีส่วนร่วมทางทหารของเออร์บันที่ 8 มุ่งเป้าไปที่การฟื้นฟูนิกายโรมันคาธอลิกในยุโรปมากกว่าการปรับสมดุลอำนาจเพื่อสนับสนุนเอกราชของพระองค์เองในอิตาลีในปี ค.ศ. 1626 ดัชชีแห่งเออร์บิโนถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของพระสันตปาปา^[16]และในปี ค.ศ. 1627 เมื่อสายตรงชายของกอนซากัสในมานตัวสูญพันธุ์ พระองค์สนับสนุนการสืบทอดตำแหน่งของดยุคชาร์ลส์แห่งเนเวอร์ส อย่างขัดแย้ง แม้ว่าจะขัดต่อคำอ้างของราชวงศ์ฮาพส์เบิร์กก็ตาม พระองค์ยังทรงเปิดฉากสงครามคัสโตรในปี ค.ศ. 1641 เพื่อต่อต้านโอโดอาร์โด ฟาร์เนเซ ดยุคแห่งปาร์มาและเปียเซนซาซึ่งพระองค์ทรงขับไล่ พวกเขาออกไป คัสโตรถูกทำลายล้างและ ดัชชีของคัสโตรก็ถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรของพระสันตปาปา

สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 เป็นพระสันตปาปาพระองค์สุดท้ายที่ขยายอาณาเขตของพระสันตปาปา พระองค์ทรงสร้างป้อม ปราการ ที่ Castelfranco Emiliaบนชายแดนของมานตวน และทรงมอบหมายให้Vincenzo Maculaniสร้างป้อมปราการ ที่ Castel Sant'Angeloในกรุงโรม สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 ยังได้ก่อตั้งคลังอาวุธในนครวาติกัน โรงงานผลิตอาวุธที่Tivoliและสร้างป้อมปราการที่ท่าเรือCivitavecchia อีก ด้วย

เพื่อจุดประสงค์ในการสร้างปืนใหญ่และบัลดาคชิโนในมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ คานเหล็กสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่ถูกปล้นสะดมจากเสาเฉลียงของวิหารแพนธีออนซึ่งนำไปสู่คำล้อเลียนอันโด่งดัง: quod non fecerunt barbari, fecerunt Barberini "สิ่งที่คนป่าเถื่อนไม่ได้ทำ พวกบาร์เบอรินีต่างหากที่ทำ" ^[10]

Urban VIII ได้ทุ่มเงินมหาศาลในการนำผู้รอบรู้ เช่นAthanasius Kircherมายังกรุงโรม และให้ทุนสนับสนุนงานสำคัญต่างๆ ของBernini ประติมากรและสถาปนิก ซึ่งเขาเคยว่าจ้างให้สร้างBoy with a Dragon ไว้แล้ว เมื่อราวปี 1617 และได้รับความนิยมเป็นพิเศษในช่วงรัชสมัยของ Urban VIII นอกจากรูปปั้นครึ่งตัวของ Urban แล้ว Urban ยังว่าจ้างให้ Bernini สร้างพระราชวังของตระกูลในกรุงโรมPalazzo BarberiniวิทยาลัยPropaganda Fide Fontana del TritoneในPiazza Barberiniบัลดาคชิโนและคาเทดราในมหาวิหารเซนต์ปีเตอร์และโครงสร้างสำคัญอื่นๆ ในเมือง นอกจากนี้ Bernini ยังนำภาพเหมือนของสมาชิกในครอบครัวของ Barberini ไปสลักบนหินอีกด้วย เช่น พี่ชายของเขาCarloและAntonio Urban ยังได้สร้างโบสถ์Santa Bibianaและโบสถ์San Sebastiano al Palatinoบนเนิน Palatineขึ้น ใหม่ด้วย

ตระกูลบาร์เบอรินีเป็นผู้อุปถัมภ์จิตรกร เช่นนิโกลาส์ ปูแซ็งและคล็อด ลอร์เรนผลงานศิลปะชิ้นหนึ่งที่ยกย่องสรรเสริญพระองค์มากที่สุดเพื่อเฉลิมฉลองรัชสมัยของพระองค์ คือ ภาพอุปมานิทัศน์แห่งพระเจ้าและอำนาจของบาร์เบอรินีซึ่งวาดโดยปิเอโตร ดา คอร์โทนาบนเพดานห้องโถงใหญ่ของพระราชวังบาร์เบอรินี

การซื้อแจกัน Barberini อีกครั้งในคอลเลกชันขนาดใหญ่ เชื่อกันว่าพบแจกันนี้ในสุสานของจักรพรรดิโรมันSeverus Alexander และครอบครัวของเขาที่ Monte Del Grano การค้นพบแจกันนี้ได้รับการบรรยายโดยPietro Santi Bartoliและอ้างอิงถึงในหน้า 28 ของหนังสือเรื่อง The Portland Vase ^[17] Pietro Bartoli ระบุว่าแจกันนี้บรรจุอัฐิของจักรพรรดิโรมัน อย่างไรก็ตาม ข้อเท็จจริงและการตีความฉากที่ปรากฏบนแจกันนี้ถือเป็นที่มาของทฤษฎีและ "ข้อเท็จจริง" ที่เป็นข้อโต้แย้งมากมายนับไม่ถ้วน แจกันนี้ยังคงอยู่ในคอลเลกชันของตระกูล Barberini เป็นเวลาประมาณ 150 ปีก่อนที่จะผ่านมือของ Sir William Hamiltonเอกอัครราชทูตประจำราชสำนักในเนเปิลส์ ต่อมาแจกันนี้ถูกขายให้กับDuke of Portlandและต่อมาได้รับการขนานนามว่าPortland Vase หลังจากได้รับความเสียหายอย่างร้ายแรง แจกันแก้วนี้ (1-25 ปีก่อนคริสตกาล ) ได้รับการสร้างขึ้นใหม่สามครั้งและเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์อังกฤษแจกันพอร์ตแลนด์นั้นถูกยืมมาและเกือบจะลอกเลียนแบบโดยJosiah Wedgwoodซึ่ง ดูเหมือนว่าจะได้เพิ่มความสวยงามให้กับแจกัน แจกันนี้เป็นพื้นฐานของJasperware

ผลที่ตามมาจากความพยายามทางการทหารและศิลปะเหล่านี้คือหนี้สินของพระสันตปาปาที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างมหาศาล เออร์บันที่ 8 สืบทอดหนี้สินจำนวน 16 ล้านสกูดีและในปี ค.ศ. 1635 หนี้สินก็เพิ่มขึ้นเป็น 28 ล้านส กูดี

ตามคำบอกเล่าของจอห์น บาร์เกรฟ ในยุคนั้น ในปี ค.ศ. 1636 สมาชิก กลุ่ม ชาวสเปนในคณะพระคาร์ดินัลตกตะลึงกับพฤติกรรมของพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8 มากจนพวกเขาร่วมกันวางแผนจับกุมและจำคุก (หรือฆ่า) พระองค์เพื่อแทนที่พระองค์ด้วยพระสันตปาปาองค์ใหม่ คือเลาดีวิโอ ซัคเคีย [ ^18]เมื่อเออร์บันที่ 8 เดินทางไป พักผ่อนที่ Castel Gandolfoสมาชิกกลุ่มชาวสเปนได้พบกันเป็นการลับและหารือถึงวิธีการที่จะผลักดันแผนของพวกเขา แต่พวกเขาถูกค้นพบและพระสันตปาปาก็รีบกลับไปที่กรุงโรม ซึ่งพระองค์ได้จัดประชุมทันทีและต้องการทราบว่าพระสันตปาปาองค์ใหม่คือใคร เพื่อยุติการสมคบคิดนี้ พระสันตปาปาจึงออกคำสั่งให้พระคาร์ดินัล-บิชอปทุกคนออกจากกรุงโรมและกลับไปยังโบสถ์ของตนเอง^[18]

เมื่อแผนการของสเปนล้มเหลว ในปี ค.ศ. 1640 หนี้ก็สูงถึง 35 ล้านสกูดี ซึ่งกินเงินรายได้ประจำปีของพระสันตปาปาไปมากกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ในการชำระดอกเบี้ย^[19]

กล่าวกันว่าการสิ้นพระชนม์ของเออร์บันที่ 8 ในวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1644 เกิดขึ้นเร็วขึ้นเนื่องจากความไม่พอใจต่อผลของสงครามกัสโตรเนื่องจากเมืองโรมต้องเสียค่าใช้จ่ายจำนวนมากในการระดมทุนสำหรับสงครามนี้ ทำให้เออร์บันที่ 8 กลายเป็นที่นิยมในหมู่ราษฎรของพระองค์น้อยลงอย่างมาก

เมื่อเขาเสียชีวิต รูปปั้นครึ่งตัวของ Urban VIII ที่วางอยู่ข้างพระราชวังของผู้รักษาบนเนินเขาคาปิโตลินก็ถูกทำลายอย่างรวดเร็วโดยฝูงชนที่โกรธแค้น และมีเพียงบาทหลวงผู้เฉลียวฉลาดเท่านั้นที่รักษาประติมากรรมของพระสันตปาปาผู้ล่วงลับที่เป็นสมาชิกของคณะเยสุอิต ไว้ จากชะตากรรมที่คล้ายกัน^[20]

หลังจากที่เขาเสียชีวิต การวางแผนทั้งในระดับนานาชาติและในประเทศส่งผลให้คณะพระสันตปาปาไม่เลือกคาร์ดินัลจูลิโอ เซซาเร ซัคเค็ตติซึ่งมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับสมาชิกบางคนในตระกูลบาร์เบอรินี แต่เลือกคาร์ดินัลโจวานนี บัตติสตา ปัมฟิลี ซึ่งใช้ชื่อว่าอินโนเซนต์ที่ 10เป็นผู้สืบทอดตำแหน่งในคณะพระสันตปาปาในปี ค.ศ. 1644แทน

Urban VIII เป็นตัวละครที่ปรากฏตัวซ้ำๆ ในนวนิยายประวัติศาสตร์ทางเลือกเรื่องRing of Fire โดยEric Flintและคณะ ซึ่งตัวละครนี้ได้รับการพรรณนาในเชิงบวก เขาโดดเด่นเป็นพิเศษในเรื่องThe Galileo Affair ปี 1634 (ซึ่งเขาแต่งตั้งให้ Larry Mazzare นักบวชใน Grantville ที่เป็นตัวละครสมมติเป็นพระคาร์ดินัล) และเรื่องThe Cannon Law ปี 1635เรื่องThe Papal Stakes ปี 1635และเรื่อง The Vatican Sanction ปี 1636เขาได้รับการพรรณนาในเชิงบวกน้อยกว่าในเรื่อง Galileo's DreamโดยKim Stanley Robinsonเขา เป็นตัวละครที่ชั่วร้ายในละครวิทยุเรื่องIn Praise of Evilโดย David Pownall ซึ่งออกอากาศครั้งแรกทาง BBC Radio ในปี 2013 ละครเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับการพบกันในจินตนาการระหว่างพระสันตปาปาและนักแต่งเพลงMonteverdi

• บาร์เบอรินี
• สงครามของคัสโตร
• ภาพเหมือนของมาฟเฟโอ บาร์เบอรินี
• พระคาร์ดินัลที่สร้างโดย Urban VIII
• Pontificio Collegio Urbano de Propaganda Fide
• ปาลาซโซ บาร์เบรินี และ จุบโบนารี

• บาร์ตัน, เอเลนอร์ ดอดจ์ (1964). "บันทึกเพิ่มเติมเกี่ยวกับผ้าทอบาร์เบอรินี" วารสารของพิพิธภัณฑ์ศิลปะ62 (329). พิพิธภัณฑ์ศิลปะ บอสตัน: 114–118
• Buescher, John B. (9 พฤศจิกายน 2017). "In the Habit: A History of Catholicism and Tobacco". The Catholic World Report . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2017. สืบค้นเมื่อ 27 กันยายน 2023 .
• คอลลินส์, โรเจอร์ (2009). ผู้รักษากุญแจสวรรค์: ประวัติศาสตร์ของพระสันตปาปาหนังสือพื้นฐาน
• Keyvanian, Carla (2005). "ความพยายามร่วมกัน: ย่านบ้านบาร์เบอรินีในกรุงโรมในศตวรรษที่ 17" วารสารของสมาคมนักประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม . 64 (3): 292–311 doi :10.2307/25068166 JSTOR  25068166
• มูนีย์, เจมส์ (1910). "Catholic Encyclopedia Volume VII". Robert Appleton Company, นิวยอร์กสืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2550
• อ็อตต์, ไมเคิล ที. (1912). "สมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8". สารานุกรมคาทอลิกเล่มที่ 15. นิวยอร์ก: บริษัทโรเบิร์ต แอปเปิลตันสืบค้นเมื่อ 7 กันยายน 2550
• “พระสันตปาปาและยาสูบ” American Ecclesiastical Review . 42 (5): 612–613 พฤษภาคม 1910

• Constitutio contra astrologos iudiciarios (ในภาษาอิตาลี) โรม่า : เอเรดี้ วิตโตริโอ เบนักชี่ 1631.

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับเออร์บานัสที่ 8

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับสมเด็จพระสันตปาปาเออร์บันที่ 8

• คอลเลกชันเกี่ยวกับสถาบันอิตาลี—ห้องสมุดอังกฤษ ประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับการเป็นสมาชิกของสถาบันอิตาลีของบาร์เบอร์นินี และความเชื่อมโยงของเขากับปัญญาชนคนอื่นๆ ในสมัยของเขา