หมู่เกาะคาลามิอัน
 ภาพถ่ายดาวเทียมหมู่เกาะคาลามิอานที่ถ่ายด้วยSentinel-2ในปี 2559 | |
| ภูมิศาสตร์ | |
|---|---|
| พิกัด | 11°54′N 120°14′E / 11.900°N 120.233°E / 11.900; 120.233 |
| ติดกับ |
|
| เกาะสำคัญ |
|
| การบริหาร | |
| ภูมิภาค | มิมาโรปา |
| จังหวัด | ปาลาวัน |
.svg/1280px-Philippines_relief_location_map_(Palawan).svg.png)
หมู่เกาะคาลาเมียนหรือหมู่ เกาะคา ลาเมียเนสเป็นกลุ่มเกาะในจังหวัดปาลาวันประเทศฟิลิปปินส์ประกอบด้วย:
- เกาะบูซวนกา
- เกาะโคโรน
- เกาะคูลิออน
- เกาะคาลาอิต
- เกาะมัลคาปูยา
- เกาะกล้วย
- เกาะพาส
- เกาะคาลัมบูยัน
- เกาะเล็กเกาะน้อยหลายแห่ง
ประวัติศาสตร์
ในอดีต ก่อนที่สเปนจะเข้ามา คาลามิอาเนสเคยเป็นส่วนหนึ่งของชาติซันดา โอ รัฐบริวารของมาอีที่มินโดโร ใกล้เคียง จากนั้น คาลามิอาเนสก็ตกอยู่ภายใต้การปกครองของสุลต่านบรูไนและซูลู ในที่สุด คาลามิอาเนสก็กลายเป็นที่ตั้งProvincia de Calamianes ซึ่งเป็นรัฐทหารและการเมืองของสเปน ต่อมา ได้กลายเป็นที่ตั้งของปราการหรือกองทหารสเปน และกลุ่มเกาะเล็กๆ เหล่านี้ได้รับทหารอาณานิคมชาวเม็กซิกัน เกือบ 100 นายในช่วงทศวรรษ 1670 [1] ต่อมา จักรวรรดิสเปนได้ซื้อปารากัวแผ่นดินใหญ่จากสุลต่านแห่งบอร์เนียวเมื่อสิ้นสุดทศวรรษ 1700 คาลามิอาเนสก็มีครอบครัวพื้นเมือง 2,289 ครอบครัวเช่นกัน[2] : 539 [3] : 31, 54, 113 ในช่วงที่ถูกอเมริกายึดครอง (พ.ศ. 2441-2491) จังหวัด Calamianes เดิม ถูกยุบลงและถูกบริหารร่วมกับเกาะปารากัวเป็นจังหวัดปาลาวันแห่งใหม่
ในช่วงที่ถูกอเมริกายึดครองและจนกระทั่งไม่นานนี้ เกาะคูลิออนเคยเป็นแหล่งอาศัยของคนเป็นโรคเรื้อนเกาะบูซวนกาเป็นที่ตั้งของเมืองโครอน ซึ่งเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในหมู่เกาะคาลามิอัน เกาะโครอนขึ้นชื่อว่ามีแหล่งน้ำภายในที่สะอาดที่สุดในฟิลิปปินส์ เรียกว่าทะเลสาบคายางัน เกาะคาลาอิตขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งอาศัยของสัตว์แอฟริกาที่ใกล้สูญพันธุ์หลายชนิด นอกจากนี้ ยังมีจุดดำน้ำที่มีแนวปะการังและซาก เรือ อับปางของญี่ปุ่น ใน ช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง อีกด้วย
ธรณีวิทยา
.jpg/1280px-Highly_deformed_bedded_cherts_in_Coron_town,_Busuanga_(Lubos_na_naipit_na_mga_batong_tsert_sa_bayan_ng_Coron).jpg)
เกาะ Busuanga และ Culion ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของNorth Palawan Block ประกอบด้วยหิน เชิร์ต Liminangcong เป็นหลักซึ่งเป็นหินเชิร์ต ในยุคเพอร์ เมียนถึง จู ราสสิกตอน ปลาย หินเชิร์ตนี้ก่อตัวเป็นเทือกเขาที่โดดเด่น โดยมีหินเคิร์ต Guinlo ในยุคจูราสสิกตอนกลางถึงตอนปลายก่อตัวเป็นหุบเขาบนเกาะ Busuanga เกาะ Coron โดดเด่นด้วยหินปูน Coron ในยุคไทรแอส ซิกตอนปลาย[4]
อ้างอิง
- ↑ นักโทษหรือผู้พิชิต? ทหารสเปนในแปซิฟิกศตวรรษที่ 17 โดย Stephanie J. Mawson AGI, México, ขา 25, หมายเลข. 62; AGI, ฟิลิปปินส์, ขา 8, ราโม 3, หมายเลข 50; ขา. 10, ราโม 1, หมายเลข. 6; ขา. 22, ราโม 1, หมายเลข. 1,ฟอส. 408 รอบ –428 โวลต์ ; หมายเลข 21; ขา. 32, หมายเลข 30; ขา. 285, หมายเลข. 1,ฟอส. 30 รอบ –41 โวลต์ .
- ↑ ESTADISMO DE LAS ISLAS FILIPINAS TOMO PRIMERO โดย Joaquín Martínez de Zúñiga (ต้นฉบับภาษาสเปน)
- ↑ ESTADISMO DE LAS ISLAS FILIPINAS TOMO SEGUNDO โดย Joaquín Martínez de Zúñiga (ต้นฉบับภาษาสเปน)
- ↑ ซาโมรัส, ลอว์เรนซ์; มัตสึโอกะ, อัตสึชิ (มกราคม 2544) “กลุ่มเสียงมาลาปายาในหมู่เกาะคาลาเมียน บล็อคปาลาวันเหนือ (ฟิลิปปินส์)” . สืบค้นเมื่อ2 มิถุนายน 2565 .
ลิงค์ภายนอก
คู่มือการท่องเที่ยวหมู่เกาะคาลามิอานจาก Wikivoyage- ข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับหมู่เกาะคาลามิอันที่OpenStreetMap
- Robert S. Pomeroy, Michael D. Pido, John Francisco A. Pontillas, Benjamin S. Francisco, Alan T. White, Geronimo T. Silvestre (ธันวาคม 2548) "การประเมินทางเลือกนโยบายสำหรับการค้าปลาเพื่ออาหารแนวปะการังที่มีชีวิต: เน้นที่หมู่เกาะคาลามิอาเนสและจังหวัดปาลาวัน ประเทศฟิลิปปินส์ พร้อมผลกระทบต่อนโยบายระดับชาติ" (PDF)สภาปาลาวันเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน
- การบอกเล่าเรื่องราวของเรา: การรวบรวมเรื่องราวความสำเร็จจากชุมชนที่ได้รับความช่วยเหลือจากโครงการ FISH (PDF) USAID 2010
.svg){kind=link}
.jpg){kind=link}
 | บทความนี้เกี่ยวกับสถานที่ในภูมิภาคMimaropa ยังเป็น โครงร่างคุณสามารถช่วย Wikipedia ได้โดยการขยายความ |
