หลอกลวงบ้านพักเอล์ม
ข้อกล่าวหาเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศในภาษาอังกฤษ

The Elm Guest Houseเป็นโรงแรมแห่งหนึ่งใน Rocks Lane ใกล้กับBarnes Commonทางตะวันตกเฉียงใต้ของลอนดอนในรายชื่อที่จัดทำโดย Chris Fay นักต้มตุ๋นที่ถูกตัดสินจำคุก มีชายชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียงหลายคนถูกกล่าวหาว่าล่วงละเมิดทางเพศและล่อลวงเด็กที่ Guest House ในช่วงปลายทศวรรษ 1970 และต้นทศวรรษ 1980 Tom Watson สมาชิกรัฐสภาจากพรรคแรงงาน ซึ่งได้ฟังคำให้การจากCarl Beechได้เสนอในแถลงการณ์ต่อสภาสามัญ เมื่อเดือนตุลาคม 2012 ว่าเครือข่ายผู้ล่วงละเมิดเด็กซึ่งมีอยู่จริงในเวลานั้นอาจนำเด็กไปงานปาร์ตี้ที่บ้านพักส่วนตัวแห่งนี้

ระหว่างปี 2014 และ 2015 ข้อกล่าวหานักการเมืองชั้นนำหลายคนในยุคนั้นซึ่งส่วนใหญ่เสียชีวิตไปแล้ว ได้รับการเปิดเผยต่อสาธารณะในสื่อของอังกฤษ ข้อกล่าวหาเหล่านี้หลายข้อได้รับการตรวจสอบและวิพากษ์วิจารณ์ในรายการโทรทัศน์เรื่องเหตุการณ์ปัจจุบันของ BBC ที่ มีชื่อว่า Panorama เมื่อเดือนตุลาคม 2015

บทบาทของเกสต์เฮาส์กลายเป็นหัวข้อ การสอบสวนของ กรมตำรวจนครบาลที่เรียกว่าปฏิบัติการแฟร์แบงก์ในช่วงปลายปี 2012 วัตถุประสงค์ของ "การฝึกฝนขอบเขต" นี้คือเพื่อประเมินคำกล่าวอ้างของวัตสัน อันเป็นผลมาจากข้อกล่าวหาที่เกิดขึ้นจากปฏิบัติการแฟร์แบงก์ การสอบสวนทางอาญาอย่างเต็มรูปแบบที่เรียกว่าปฏิบัติการเฟิร์นบริดจ์จึงเริ่มขึ้นในเดือนกุมภาพันธ์ 2013 [1]ไม่พบหลักฐานการละเมิดที่เชื่อมโยงกับเกสต์เฮาส์เอล์ม และปฏิบัติการดังกล่าวถูกปิดในเดือนมีนาคม 2015 [2]การสอบสวนอีกครั้งคือปฏิบัติการมิดแลนด์ซึ่งจัดตั้งขึ้นเพื่อตรวจสอบการเรียกร้องการฆาตกรรมที่เป็นไปได้ การสอบสวนในเวลาต่อมาพบว่าผู้ที่ถูกสอบสวนโดยปฏิบัติการมิดแลนด์เป็นเหยื่อของข้อกล่าวหาเท็จ ในเดือนพฤศจิกายน 2016 ผู้บัญชาการตำรวจนครบาลในขณะนั้นเบอร์นาร์ด โฮแกน-ฮาวได้กล่าวขอโทษเป็นการส่วนตัวต่อฝ่ายที่บริสุทธิ์ที่เกี่ยวข้อง ในเดือนพฤษภาคม 2019 บีชซึ่งพบว่าตัวเองเป็นผู้กระทำความผิดทางเพศเด็ก ถูกนำตัวขึ้นพิจารณาคดี โดยถูกกล่าวหาว่าบิดเบือนกระบวนการยุติธรรมและฉ้อโกง ซึ่งเขาปฏิเสธ บีชถูกตัดสินว่ามีความผิดและถูกตัดสินจำคุก 18 ปีในเดือนกรกฎาคม 2019 [3]

เอล์ม เกสต์เฮาส์

Elm Guest House สูงสามชั้นตั้งอยู่ในย่าน Rocks Lane ใกล้กับBarnes Commonทางตะวันตกเฉียงใต้ของลอนดอน มีห้องพักสำหรับแขกแปดห้อง และมีสิ่งอำนวยความสะดวก ได้แก่ ห้องซาวน่าห้องอาบแดด และสตูดิโอวิดีโอ[4] [5]บ้านสไตล์เอ็ดเวิร์ดหลังนี้ได้รับการดัดแปลงเป็นอพาร์ตเมนต์สองห้องนอนแล้ว[5]และผู้เข้าพักปัจจุบันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับข้อกล่าวหานี้[6]

ในช่วงทศวรรษ 1970 เจ้าของ Elm Guest House คือ Haroon และ Carole Kasir อนุญาตให้ชายโสเภณีพาลูกค้าของตนไปยังสถานประกอบการ[5]ตำรวจบุกเข้าตรวจค้นงานปาร์ตี้ในปี 1982 และครอบครัว Kasir ถูกตั้งข้อหาบริหารบ้านที่ไร้ระเบียบ[5]ตัวตนของผู้ชายที่เข้าร่วมงานปาร์ตี้ครั้งนี้ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด และกลายเป็นประเด็นที่คาดเดากันมากในปีต่อๆ มา ในปี 2012 The Independentบรรยายถึงบ้านหลังนี้ว่าเป็น "ความฝันของนักทฤษฎีสมคบคิด" [7]

แคโรล คาซิร์เสียชีวิตในปี พ.ศ. 2533 ขณะอายุได้ 47 ปี ผลการสอบสวนพบว่าสาเหตุของการเสียชีวิตคือ การ ฆ่าตัวตายเนื่องจากได้รับอินซูลิน เกินขนาด [7]

พื้นหลัง

ประวัติการเรียกร้อง

ในปี 1990 ตามที่นักข่าวเจมส์ แฮนนิง คริส เฟย์ สมาชิกสภาแรงงาน ผู้ต้องหาคดีฉ้อโกง[8]และนักรณรงค์ของสมาคมเยาวชนแห่งชาติในความดูแล อ้างในคำสาบานว่าอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยลีออน บริตตันมีส่วนเกี่ยวข้องกับการล่วงละเมิด และในเดือนมีนาคม 1990 เขาได้เห็นรูปถ่ายของบริตตันกับเด็กชาย เขาบอกว่ารูปภาพนั้นถูกแสดงให้เขาดูโดยแคโรล คาซิร์ เจ้าของร่วมของเอล์ม เกสต์เฮาส์ ซึ่งเสียชีวิตไปหลายสัปดาห์ต่อมา[9]เฟย์กล่าวหาว่าเด็กๆ จาก Grafton Close Children's Home ในริชมอนด์ทางตะวันตกเฉียงใต้ของลอนดอน บอกกับเขาว่าพวกเขาถูกค้ามนุษย์ไปที่เอล์ม เกสต์เฮาส์[10]เขาจัดทำรายชื่อบุคคลสาธารณะที่เขากล่าวว่าเหยื่อบอกเขาว่าเคยพักที่เอล์ม เกสต์เฮาส์

รายชื่อดังกล่าวประกอบด้วยอดีตรัฐมนตรีส.ส.ระดับ สูง เจ้าหน้าที่ตำรวจระดับสูง ผู้พิพากษา ดาราเพลงป็อป และบุคคลที่มีความเชื่อมโยงกับราชวงศ์[11]และมีการอัปโหลดขึ้นอินเทอร์เน็ต[12]

ทอม วัตสันกล่าวข้อกล่าวหาดังกล่าวต่อสภาสามัญ

หลังจากเกิดเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศของ Jimmy Savileในเดือนตุลาคม 2012 สมาชิกรัฐสภาจากพรรคแรงงานTom Watsonกล่าวในสภาสามัญว่าเขามีหลักฐานว่ามี "เครือข่ายผู้ล่วงละเมิดเด็กที่มีอิทธิพลซึ่งเชื่อมโยงกับรัฐสภาและหมายเลข 10" [13] [2]วัตสันได้ให้ความเห็นหลังจากได้รับข้อมูลจากเว็บไซต์ข่าวการสืบสวนExaro [ 14]ด้วยความไม่พอใจของสาธารณชนที่Jimmy Savileไม่เคยได้รับการสอบสวนอย่างเหมาะสมเกี่ยวกับอาชญากรรมที่ถูกกล่าวหา ตำรวจนครบาลจึงเริ่มปฏิบัติการแฟร์แบงก์เพื่อดำเนินการตรวจสอบข้อกล่าวหาของวัตสัน[2]วัตสันได้กำหนดการประชุมกับเฟย์และคนอื่นๆ เพื่อหารือเกี่ยวกับข้อกล่าวหาในปี 2013 แต่เฟย์ไม่ได้รับเชิญก่อนการประชุมหลังจากที่มีข้อกังวลเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของเขา หลังการประชุม วัตสันได้รับคำเตือนเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของข้อกล่าวหา[15]

ในเดือนกรกฎาคม 2014 นักข่าวจาก Exaro ได้แนะนำ Watson ให้รู้จักกับCarl Beechผู้ซึ่งกล่าวหา Brittan และคนอื่นๆ อย่างเท็จๆ ว่าทำร้ายร่างกาย[16] Watson เขียนจดหมายถึงผู้อำนวยการสำนักงานอัยการสูงสุดเพื่อเปิดการสืบสวนคดีข่มขืนแยกกันกับ Brittan ที่ตำรวจได้ปิดไปก่อนหน้านี้แล้วหลังจากไม่พบหลักฐานใดๆ ที่จะสนับสนุนการกล่าวอ้างดังกล่าวและ "ความไม่สอดคล้องกันอย่างเห็นได้ชัด" ในคำกล่าวของผู้กล่าวหา[17]ในที่สุดตำรวจก็ตัดสินใจว่า Brittan จะไม่ต้องดำเนินการใดๆ เพิ่มเติม แต่เขาไม่เคยได้รับแจ้งว่าเขาจะไม่ถูกตั้งข้อกล่าวหา ก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในเดือนมกราคม 2015 [18]หลังจาก Brittan เสียชีวิต Watson ได้เขียนคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์โดยอ้างถึง Beech โดยเรียก Brittan ว่า "ใกล้เคียงกับความชั่วร้ายที่มนุษย์คนหนึ่งจะทำได้" [16]

ข้อเรียกร้องถูกท้าทายและถูกทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง

ในฉบับหนึ่งของรายการ Panoramaที่ออกอากาศเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2015 อดีตโสเภณีจาก Elm Guest House ได้รับการสัมภาษณ์ โดยเขาอ้างว่าเขาไม่ทราบว่ามีสมาชิกรัฐสภาคนใดมาเยี่ยมซ่องโสเภณีแห่งนี้ นักข่าวชื่อ John Oakes บอกพวกเขาว่าเขาได้สืบสวนคำกล่าวอ้างของ Chris Fay แต่ไม่เคยพบข้อมูลที่ "ชัดเจน" หรือภาพถ่ายที่ Fay บอกว่าเขาเคยเห็นเลย ชายคนหนึ่งชื่อ Mark กล่าวว่าเขาเคยเป็นเหยื่อการล่วงละเมิดที่ Grafton Close แต่ไม่เคยไปที่ Elm Guest House และไม่เคยพูดคุยกับ Fay บุคคลอื่นที่Panorama สัมภาษณ์ กล่าวว่าพวกเขาระบุ Brittan ว่าเป็นผู้ล่วงละเมิดพวกเขาหลังจากที่ถูก Fay กดดัน[10] ต่อมา Daily Telegraphรายงานว่า Fay ถูกจำคุกในข้อหาฉ้อโกงในปี 2011 [12] Fay กล่าวว่าเขาเสียใจที่เริ่ม "การล่าแม่มด" [12]

ในช่วงปลายปี 2558 วัตสันถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็นอย่างต่อเนื่องหลังจากเปิดเผยว่าตำรวจถูกวัตสันกดดันให้สอบสวนข้อกล่าวหาข่มขืนต่อบริตตัน[19]ในเดือนพฤศจิกายน วัตสันได้ขอโทษภรรยาม่ายของบริตตันและครอบครัวของเธอสำหรับความทุกข์ใจที่เกิดจากการสอบสวน[18]ผู้บัญชาการตำรวจนครบาลเบอร์นาร์ด โฮแกน-โฮว์ได้ออกคำขอโทษในเดือนกุมภาพันธ์ 2559 สำหรับการจัดการการสอบสวนที่ผิดพลาด[20]

การสืบสวนคดีอาญา

ปฏิบัติการแฟร์แบงค์

การสืบสวนของตำรวจที่รู้จักกันในชื่อ Operation Fairbank เป็นการสอบสวนแบบครอบคลุมที่จัดตั้งขึ้นภายใต้เงื่อนไขของความลับในเดือนพฤศจิกายน 2012 [7] [21] The Independent เมื่อวันอาทิตย์รายงานว่าการสอบสวนมุ่งเน้นไปที่ข้อกล่าวหาเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศและล่อลวงเด็ก ซึ่งเกี่ยวข้องกับงานปาร์ตี้สำหรับผู้ชายที่อดีต Elm Guest House [7]ตำรวจยังสืบสวนข้อกล่าวหาทางประวัติศาสตร์จาก Grafton Close Children's Home [21] Operation Fairbank ก่อให้เกิดการคาดเดามากมายบนอินเทอร์เน็ต แต่ไม่ได้เปิดเผยเครือข่ายผู้ล่วงละเมิดทางเพศที่ถูกกล่าวหา[2]

ปฏิบัติการเฟิร์นบริดจ์

การสอบสวนทางอาญาเต็มรูปแบบที่เรียกว่า Operation Fernbridge ได้เริ่มต้นขึ้นอันเป็นผลจากข้อกล่าวหาที่เกิดขึ้นจาก Operation Fairbank Operation Fernbridge สอบสวนข้อกล่าวหาที่เกี่ยวข้องกับทั้งสถานสงเคราะห์เด็ก Grafton Close และ Elm Guest House [22]

ชายสองคนที่มีความเชื่อมโยงกับบ้านเด็ก Grafton Close: Tony McSweeney บาทหลวงคาทอลิกจากเมือง Norwich และ John Stingemore อดีตผู้จัดการบ้านเด็ก[23]ถูกจับกุมในข้อหาล่วงละเมิดทางเพศและถูกสอบปากคำโดยเจ้าหน้าที่สืบสวนเด็กจาก Operation Fernbridge ในเดือนกุมภาพันธ์ 2013 [1] [14] [22]การพิจารณาคดีต่อ Tony McSweeney เริ่มขึ้นที่ศาล Southwark Crownในเดือนกุมภาพันธ์ 2015 อย่างไรก็ตาม John Stingemore ถูกพบเสียชีวิตที่บ้านของเขาในเดือนมกราคม 2015 ในขณะที่ยังรอการพิจารณาคดี[23] ต่อมา McSweeney ถูกตัดสินว่ามีความผิดในข้อกล่าวหาและถูกตัดสินจำคุก[22]

แม้ว่าการจับกุมจาก Operation Fernbridge จะส่งผลให้มีการตัดสินลงโทษเด็กที่บ้านพักเด็ก Grafton Close แต่ก็ไม่ได้เปิดเผยการล่วงละเมิดที่เกี่ยวข้องกับ Elm Guest House [2]หลังจากที่ McSweeney ถูกตัดสินลงโทษ Operation Fernbridge ก็ถูกปิดลง และการสืบสวนที่เกี่ยวข้องกับ Elm Guest House ก็ถูกเปลี่ยนเป็น Operation Athabasca [22] ผู้บัญชาการตำรวจนครบาล Neil Jerome ได้ให้การเป็นพยานเกี่ยวกับการค้นพบของ Operation Athabasca ต่อคณะกรรมการสอบสวนอิสระเกี่ยวกับการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก (IICSA) เมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2019 Jerome สรุปว่า "ไม่มีเหยื่อที่น่าเชื่อถือรายใดออกมากล่าวโทษความผิดเฉพาะที่เกิดขึ้นขณะอยู่ที่ Elm Guest House" และไม่มีบุคคลสำคัญคนใดที่ถูกระบุอย่างชัดเจนว่าเคยล่วงละเมิดเด็กที่นั่น[24]

ปฏิบัติการมิดแลนด์

คาร์ล บีช ผู้ซึ่งข้อกล่าวหาอันเป็นเท็จเป็นพื้นฐานของปฏิบัติการมิดแลนด์

ในเดือนกรกฎาคม 2014 Exaro เริ่มตีพิมพ์บทความที่ Carl Beech ซึ่งในขณะนั้นรู้จักกันในชื่อเล่นว่า "Nick" กล่าวหาบุคคลที่มีชื่อเสียงอย่างเท็จว่าทำร้ายเขา[25]สี่เดือนต่อมา Beech บอกกับนักสืบ Operation Fairbank ว่าเขาถูกแก๊ง VIP ของพวกชอบเด็กล่วงละเมิดมานานกว่าทศวรรษในสถานที่ต่างๆ รวมทั้งที่ Elm Guest House และDolphin Square [ 26]และเขาได้เห็นพวกเขาฆ่าเด็กชายสามคน[2]การฆาตกรรมVishal Mehrotra , [22] Martin Allen [26]และเด็กชายอีกคนได้รับการสอบสวนในภายหลังเป็นส่วนหนึ่งของOperation Midland [22 ]

โดยอาศัยเพียงคำกล่าวอ้างของ Beech ปฏิบัติการ Midland จึงได้สืบสวนEdward Heath , Leon Brittan , Edwin Bramall , Harvey Proctorและคนอื่นๆ[2]การสอบสวนที่ดำเนินการโดยRichard Henriquesพบว่าผู้ต้องหาเหล่านั้นเป็นเหยื่อของข้อกล่าวหาอันเป็นเท็จ และผู้บัญชาการตำรวจนครบาล Hogan-Howe ก็ได้กล่าวขอโทษต่อผู้ต้องสงสัยที่ยังมีชีวิตอยู่ (Bramall และ Proctor) และภรรยาม่ายของ Brittan ในเวลาต่อมา[27]

ในเดือนพฤษภาคม 2019 บีชถูกนำตัวขึ้นศาล โดยถูกตั้งข้อหา 12 กระทงฐานบิดเบือนกระบวนการยุติธรรม และ 1 กระทงฐานฉ้อโกง ซึ่งบีชปฏิเสธ[28]ก่อนการพิจารณาคดี บีชรับสารภาพว่ามี ความผิดฐาน ล่วงละเมิดทางเพศเด็กโดยบีชได้ดู ดาวน์โหลด และสร้างภาพล่วงละเมิดเด็กในช่วงเวลาเดียวกับที่เขาโกหกตำรวจ[3]เมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม 2019 บีชถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานแต่งเรื่องขึ้นในเครือข่ายผู้ล่วงละเมิดทางเพศเด็ก VIP ในเวสต์มินสเตอร์[3]เขาถูกจำคุก 18 ปีเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม[29]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ ab Hickman, Martin (6 กุมภาพันธ์ 2013). "จับกุมสองคนในข้อกล่าวหาว่า ส.ส. มีส่วนร่วมในขบวนการค้าประเวณีเด็ก". The Independent . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ6 กุมภาพันธ์ 2013 .
  2. ^ abcdefg Evans, Martin (21 มีนาคม 2016). "Operation Midland: The story behind the Met's controversial VIP paedophile ring investigation". The Daily Telegraph . London . สืบค้นเมื่อ9 ตุลาคม 2017 .
  3. ^ abc Evans, Martin (22 กรกฎาคม 2019). "Carl Beech หรือที่รู้จักในชื่อ Nick พบว่ามีความผิดฐานแต่งเรื่องแก๊งลักพาตัว VIP ในเวสต์มินสเตอร์". The Daily Telegraph . สืบค้นเมื่อ25 กรกฎาคม 2019 .
  4. ^ ฮิคแมน, มาร์ติน (3 มีนาคม 2013). "ความล้มเหลวของตำรวจทำให้เด็กหลายสิบคนตกอยู่ในความเสี่ยงจากกลุ่มคนชอบเด็กที่ฉาวโฉ่" The Independent on Sunday . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ4มีนาคม2013
  5. ^ abcd Boffey, Daniel (5 กรกฎาคม 2014). "บ้านของเอ็ดเวิร์ดที่ใจกลางของเรื่องอื้อฉาวทางเพศที่เดือดพล่านมานาน". The Guardian . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ6 กรกฎาคม 2014 .
  6. ^ "Met investigates guesthouse child abuse claims". BBC News . 18 มกราคม 2013 . สืบค้นเมื่อ25 กรกฎาคม 2014 .
  7. ^ abcd Hanning, James; Cahalan, Paul (16 ธันวาคม 2012). "รายงานพิเศษ: ตำรวจทบทวนความลึกลับที่น่ากลัวของ Elm Guest House". The Independent on Sunday . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ16 ธันวาคม 2012 .
  8. ^ Mendick, Robert (26 กุมภาพันธ์ 2015). "'VIP child abuse ring' accuser served time in prison for fraud". The Daily Telegraph . London . สืบค้นเมื่อ12 พฤศจิกายน 2020 .
  9. ^ ฮันนิ่ง, เจมส์ (25 มกราคม 2015). "ลอร์ดบริตตัน: ข้อกล่าวหาต่ออดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยที่ปฏิเสธที่จะตาย". อินดิเพนเดนท์ ออน ซันเดย์ . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ8 กุมภาพันธ์ 2015 .
  10. ^ ab BBC Panorama - The VIP Paedophile Ring: What's the Truth? (6 ตุลาคม 2558) - 14:49 ถึง 20:38 น.; ลิงค์ iPlayer
  11. ^ Milmo, Cahal; Peachy, Paul (9 มิถุนายน 2013). "Police reveal scale of Elm Guest House investigation into paedophile network". The Independent . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ25 สิงหาคม 2014 .
  12. ^ abc Evans, Martin (7 ตุลาคม 2015). "Man behind Leon Brittan allegations sorrys 'witch-hunt'". The Daily Telegraph . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ 2 กันยายน 2017.
  13. ^ Hickman, Martin (12 ธันวาคม 2012). "Scotland Yard สอบสวนข้อกล่าวหานักการเมืองอาวุโสล่วงละเมิดเด็กในปี 1980 และใช้ 'การเชื่อมโยง' เพื่อหลบหนีความยุติธรรม" The Independent . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2020 .
  14. ^ ab "Operation Fernbridge: Norfolk priest Tony McSweeney captured". BBC News . 7 กุมภาพันธ์ 2013. สืบค้นเมื่อ12 พฤศจิกายน 2020 .
  15. ^ Karim, Fariha (5 สิงหาคม 2019). "Tom Watson 'was told that Carl Beech abuse claims had turning to jelly" . The Times . London . สืบค้นเมื่อ5 สิงหาคม 2019 .
  16. ^ ab "Carl Beech: Tom Watson says he held meeting 'to reassure him'". BBC News. 23 กรกฎาคม 2019. สืบค้นเมื่อ5 สิงหาคม 2019 .
  17. ^ Mendick, Robert (1 กันยายน 2019). "Tom Watson คาดว่าจะเผชิญกับการเรียกร้องให้ลาออกเมื่อมีการเปิดเผยขอบเขตความสัมพันธ์กับ 'Nick' ในรายงานที่ไม่ได้แก้ไข". The Daily Telegraph . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ8 กันยายน 2019 .
  18. ^ ab "Tom Watson to issue written apology to Leon Brittan's widow". The Guardian . ลอนดอน 20 พฤศจิกายน 2015 . สืบค้นเมื่อ8 ตุลาคม 2017 .
  19. ^ Cecil, Nicholas (9 ตุลาคม 2015). "Watson urged to break silence over Lord Brittan abuse claims". London Evening Standard . หน้า 6.
  20. ^ Dodd, Vikram (16 กุมภาพันธ์ 2016). "Leon Brittan's widow receives apology from Met police chief". The Guardian . London . สืบค้นเมื่อ8 ตุลาคม 2017 .
  21. ^ ab "การล่วงละเมิดเด็กในประวัติศาสตร์: การสืบสวนที่สำคัญ" BBC News. 1 ธันวาคม 2015 . สืบค้นเมื่อ12 พฤศจิกายน 2020 .
  22. ^ abcdef Grierson, Jamie (4 สิงหาคม 2015). "Police child abuse inquiries: Operation Yewtree to Operation Midland". The Guardian . London . สืบค้นเมื่อ18 ธันวาคม 2014 .
  23. ^ ab “หัวหน้าบ้านเด็กถูกกล่าวหาว่าล่วงละเมิดทางเพศในอดีตพบศพ”. The Daily Telegraph . ลอนดอน. 16 มกราคม 2015. สืบค้นเมื่อ11 พฤศจิกายน 2020 .
  24. ^ "คำให้การของ Neil Jerome" (PDF) . การสอบสวนอิสระเรื่องการล่วงละเมิดทางเพศเด็ก . 14 กุมภาพันธ์ 2019. หน้า 24 . สืบค้นเมื่อ15 มกราคม 2021 .
  25. ^ Mayhew, Freddy. "อดีตบรรณาธิการของ Exaro กล่าวว่าไม่จำเป็นต้องขอโทษสำหรับการรายงาน 'ความสุจริต' ของการกล่าวอ้าง 'เครือข่ายค้าประเวณีเด็ก VIP' ที่เป็นแฟนตาซี" Press Gazetteสืบค้นเมื่อ27 กรกฎาคม 2019
  26. ^ ab Evans, Martin (14 พฤษภาคม 2019). "ชายที่รู้จักในชื่อ 'นิค' ถ่ายวิดีโอร้องไห้ขณะที่เขาบอกเท็จกับตำรวจเรื่องเพื่อนร่วมโรงเรียนที่ถูกฆ่า การพิจารณาคดี VIP ของเวสต์มินสเตอร์ได้ยิน". The Daily Telegraph . สืบค้นเมื่อ25 กรกฎาคม 2019 .
  27. ^ Dodd, Vikram; Taylor, Matthew (8 พฤศจิกายน 2016). "รายงานระบุว่าตำรวจปฏิบัติการมิดแลนด์ตกเป็นเหยื่อ 'การกล่าวอ้างเท็จ' เกี่ยวกับการล่วงละเมิดบุคคลสำคัญ". The Guardian . ลอนดอน. สืบค้นเมื่อ25 กุมภาพันธ์ 2017 .
  28. ^ "Carl Beech told 'extraordinary tale' of VIP paedophile ring". BBC News . 14 พฤษภาคม 2019. สืบค้นเมื่อ15 พฤษภาคม 2019 .
  29. ^ Evans, Martin (22 กรกฎาคม 2019). "Carl Beech หรือ Nick ถูกตัดสินว่ามีความผิดฐานแต่งเรื่องแก๊งลักพาตัว VIP ในเวสต์มินสเตอร์". The Daily Telegraph . สืบค้นเมื่อ22 กรกฎาคม 2019 .
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Elm_Guest_House_hoax&oldid=1250711047"