เอ็มโพเรีย เวอร์จิเนีย | |
---|---|
ชื่อเล่น: "อี-ทาวน์" | |
พิกัดภูมิศาสตร์: 36°41′34″N 77°32′17″W / 36.69278°N 77.53806°W / 36.69278; -77.53806 | |
ประเทศ | ประเทศสหรัฐอเมริกา |
สถานะ | เวอร์จิเนีย |
เขต | กรีนส์วิลล์ (ไม่มีหลังจากจัดตั้งเป็นเมืองอิสระ ) |
กฎบัตร | 1967 |
รัฐบาล | |
• นายกเทศมนตรี | แคโรไลน์ แครี่ |
พื้นที่ [1] | |
• ทั้งหมด | 6.97 ตร.ไมล์ (18.05 ตร.กม. ) |
• ที่ดิน | 6.90 ตร.ไมล์ (17.88 ตร.กม. ) |
• น้ำ | 0.06 ตร.ไมล์ (0.17 ตร.กม. ) |
ระดับความสูง | 128 ฟุต (39 ม.) |
ประชากร ( 2020 ) | |
• ทั้งหมด | 5,766 |
• ความหนาแน่น | 830/ตร.ไมล์ (320/ ตร.กม. ) |
เขตเวลา | UTC-5 ( EST ) |
• ฤดูร้อน ( DST ) | เวลามาตรฐานสากล ( UTC-4 ) |
รหัสไปรษณีย์ | 23847/23867 |
รหัสพื้นที่ | 434 |
รหัส FIPS | 51-25808 [2] |
รหัสคุณลักษณะGNIS | 1498475 [3] |
เว็บไซต์ | ซีไอเอ็มโพเรียวา.ยูเอส |
Emporiaเป็นเมืองอิสระในเครือรัฐเวอร์จิเนียล้อมรอบด้วยGreensville Countyสหรัฐอเมริกา Emporia และเมืองก่อนหน้าเป็นเมืองหลวงของ Greensville County ตั้งแต่ปี 1791 [4]จากการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2020มีประชากร 5,766 คน[5]ทำให้เป็นเมืองที่มีประชากรน้อยเป็นอันดับสามในเวอร์จิเนียสำนักงานวิเคราะห์เศรษฐกิจรวมเมือง Emporia เข้ากับ Greensville County ที่อยู่โดยรอบเพื่อวัตถุประสงค์ทางสถิติ เมืองนี้มีชื่อเสียงในด้านการเป็นกับดักความเร็วที่สำคัญ[ 6 ]
เมือง เอ็มโพ เรียเป็นจุดตัดของเส้นทางคมนาคมมาช้านานแม่น้ำเมเฮอร์ ริน เช่นเดียวกับแม่น้ำน็อตโตเวย์และแม่น้ำแบล็กวอเตอร์ ไหลลงสู่อัลเบมาร์ลซาวด์ ทางตะวันออกเฉียงใต้ เมืองฮิกส์ฟอร์ด (เดิมชื่อฮิกส์ฟอร์ด [7] ) ตั้งรกรากโดยกัปตันโรเบิร์ต ฮิกส์ (1658-1739) ในอาณานิคมเวอร์จิเนียซึ่งฟอร์ตโรดของเวอร์จิเนียตะวันออกข้ามแม่น้ำเมเฮอร์รินระหว่างทางไปยังฟอร์ตคริสทานนา ถนนสายนี้เป็นเส้นทางหลักในแนวเหนือ-ใต้ที่ชนพื้นเมืองใช้ และบางครั้งเรียกว่า "ถนนฮาลิแฟกซ์"
กัปตันฮิกส์เป็นพ่อค้าชาวอินเดียที่อาศัยอยู่ใน Prince George Co. ก่อนที่จะย้ายครอบครัวไปที่ Hicksford หลังจากที่ได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการFort Christanna (นามสกุลของเขาสะกดทั้ง "Hicks" และ "Hix" ในบันทึกอาณานิคม) ในปี ค.ศ. 1709 ฮิกส์ซื้อที่ดินขนาด 1,280 เอเคอร์ตามแนวเหนือของแม่น้ำ Meherrin ซึ่งได้รับการสำรวจโดย Arthur Kavanaugh ก่อนหน้านี้[7]
เมื่อเทศมณฑลกรีนส์วิลล์แยกออกจากเทศมณฑลบรันสวิกในปี พ.ศ. 2324 ฮิกส์ฟอร์ดก็กลายมาเป็นเมืองหลวงของเทศมณฑล (ศาลจะประชุมทุกเดือนที่โรงเตี๊ยมใกล้เคียง) ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2324 กองทหารม้าของพันเอกบานาสเตร ทาร์ลตัน แห่งอังกฤษ ได้ข้ามมาที่ฮิกส์ฟอร์ดในขณะที่โจมตีเทศมณฑลกรีนส์วิลล์และเซาท์แธมป์ตัน[8]
หลังจากมีสถานะเป็นรัฐแล้ว สมัชชาใหญ่แห่งเวอร์จิเนียยอมรับเมืองเบลฟิลด์บนฝั่งเหนือของแม่น้ำในปี พ.ศ. 2341 และเมืองฮิกส์ฟอร์ดบนฝั่งใต้ในปีถัดมา[9]
ในทศวรรษต่อมา บริเวณโดยรอบยังคงเป็นชนบท แต่การพัฒนาในฮิกส์ฟอร์ดนั้นเกินกว่าที่เบลฟิลด์จะรับมือได้ บัญชีในปี 1847 ระบุว่ามีบ้าน 12-20 หลังในฮิกส์ฟอร์ดซึ่งมีมูลค่าประมาณ 10,025 ดอลลาร์ และอาคารในเบลฟิลด์มีมูลค่า 3,050 ดอลลาร์ ในปี 1865 อาคารในฮิกส์ฟอร์ดมีมูลค่า 20,700 ดอลลาร์ และในเบลฟิลด์มีมูลค่า 3,650 ดอลลาร์ อย่างไรก็ตาม ในปี 1885 ทรัพย์สินของฮิกส์ฟอร์ดเพิ่มขึ้นเป็น 22,915 ดอลลาร์เท่านั้น ในขณะที่เบลฟิลด์เพิ่มขึ้นเป็น 7,300 ดอลลาร์[10]
ในช่วงสงครามกลางเมืองอเมริกาทางรถไฟสายปีเตอร์สเบิร์ก (ไปเวลดอน) ซึ่งสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1830 ถือเป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญในขณะที่กองทหารสหภาพพยายามแยกเมืองหลวงของสมาพันธรัฐออกไป ในปี ค.ศ. 1857 เบลฟิลด์เป็นจุดจอดของทางรถไฟสายปีเตอร์สเบิร์ก มีการสู้รบเพื่อควบคุมทางรถไฟเวลดอนสองครั้งใกล้เมืองปีเตอร์สเบิร์กระหว่างการปิดล้อมเมืองปีเตอร์สเบิร์กในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1864และ ใน เดือนกันยายน ค.ศ. 1864
เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม ค.ศ. 1864 กองกำลังสหภาพจำนวน 28,000 นาย ซึ่งนำโดยพลตรีกูเวอร์เนอร์ เค. วาร์เรนพยายามตัดเส้นทางส่งกำลังบำรุงสำคัญทางตอนใต้โดยขุดรางรถไฟ และพยายามหยุดกองกำลังฝ่ายสมาพันธรัฐภายใต้การนำของพลตรีเวด แฮมป์ตันไม่ให้ทำลายสะพานแม่น้ำเมเฮอร์ริน อย่างไรก็ตาม เมื่อฝ่ายสมาพันธรัฐล่าถอย ฝ่ายสมาพันธรัฐจึงได้สร้างทางรถไฟขึ้นใหม่[11]หลังสงคราม ทางรถไฟวิลมิงตันและเวลดอนถูกเช่าให้กับทางรถไฟวิลมิงตัน โคลัมเบีย และออกัสตา แต่ทางรถไฟก็ล้มละลายในปี ค.ศ. 1878
เบนจามิน ดี. ทิลลาร์ จูเนียร์ (ค.ศ. 1855-1887) ชาวเมืองกรีนส์วิลล์เคาน์ตี้และผู้แทนรัฐ ได้รับสัมปทานสำหรับทางรถไฟแอตแลนติกและแดนวิลล์เขาวางแผนให้ทางรถไฟสายนี้ไปจากพอร์ตสมัธเช่นเดียวกับทางรถไฟสายเวลดอน แต่จะมีเส้นทางที่มุ่งหน้าไปทางตะวันตกมากขึ้นผ่านเมืองต่างๆ ริมแม่น้ำเมเฮอร์ริน[12]
ในปี 1887 เมือง Hicksford และ Belfield ได้รวมเข้าด้วยกันและก่อตั้งเป็นเมือง Emporia ที่เพิ่งก่อตั้ง ขึ้นใหม่ โดยตั้งชื่อตามเมืองEmporia ในรัฐแคนซัสซึ่งเป็นบ้านเกิดของPreston B. Plumb วุฒิสมาชิกสหรัฐฯ ในรัฐแคนซัส ซึ่งเป็นเพื่อนของ Tillar อย่างไรก็ตาม การเติบโตของทางรถไฟนั้นอยู่ได้ไม่นาน เนื่องจากสภาพฟาร์มที่ย่ำแย่และเหตุการณ์ตื่นตระหนกในปี 1893ทำให้ประชากรของมณฑลลดลงระหว่างปี 1880 ถึง 1890 นอกจากนี้ ยังมี รถไฟ Seaboard และ Roanokeที่วิ่งผ่านเมือง Emporia อีกด้วย
เมืองเอ็มโพเรียได้รับการประกาศกฎบัตรใหม่โดยรัฐในปี 1892 เมืองนี้ออกพันธบัตรครั้งแรกในปี 1900 (เพื่อสร้างโรงงานน้ำ และจัดหาเงินทุนสำหรับไฟส่องสว่างและปรับปรุงถนน) เมืองนี้จัดงานเกษตรในปี 1906 และมีการใช้ตึกอิฐแทนโครงสร้างกรอบ มีการออกกฎบัตรธนาคาร ตามด้วยบริษัทปรับปรุงที่ดินและบริษัทประกันภัย จากนั้นจึงเป็นร้านค้าต่างๆ บริษัทผลิตรถยนต์ และโรงบรรจุขวดโคล่า[13]
สมัชชาใหญ่แห่งเวอร์จิเนียได้ร่างรัฐธรรมนูญใหม่ให้เมืองเอ็มโพเรียเป็นเมืองอิสระในปี 1967 ซึ่งเป็นเวลา 5 ปีหลังจากที่บริษัทNorfolk and Western Railway ซื้อและจัดระเบียบบริษัท Atlantic and Danville Railway ใหม่ ปัจจุบัน เส้นทางรถไฟ CSXหลักที่วิ่งในแนวเหนือ-ใต้ตัดผ่าน เส้นทางตะวันออก-ตะวันตก ของ Norfolk Southernในเอ็มโพเรีย
นอกจากนี้เส้นทางหมายเลข 58 ของสหรัฐฯยังตัดผ่านเมืองเอ็มโพเรียตะวันออก-ตะวันตก และทางหลวงระหว่างรัฐหมายเลข 95และเส้นทางหมายเลข 301 ของสหรัฐฯยังตัดผ่านเมืองเอ็มโพเรียเหนือ-ใต้ เมืองเอ็มโพเรียยังคงให้บริการแก่ผู้เดินทาง
อาคารประวัติศาสตร์ในเอ็มโพเรียได้แก่เขตประวัติศาสตร์ Belfield-Emporia , เขตประวัติศาสตร์ Hicksford-Emporia , อาคารศาล Greensville County , โรงเรียนฝึกอบรม Greensville County , อาคารงานโลหะแผ่นสถาปัตยกรรม HT Klugel , อาคาร Old Merchants and Farmers BankและVillage Viewซึ่งทั้งหมดนี้ได้รับการขึ้นทะเบียนในรายการสถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งชาติ [ 14]
เอ็มโพเรียตั้งอยู่ที่ละติจูด36°41′34″N 77°32′17″W / 36.69278°N 77.53806°W / 36.69278; -77.53806 (36.693018, -77.53809) [15]
ตามสำนักงานสำมะโนประชากรของสหรัฐอเมริกาเมืองนี้มีพื้นที่ทั้งหมด 7.0 ตารางไมล์ (18.1 ตารางกิโลเมตร)โดย 6.9 ตารางไมล์ (17.9 ตารางกิโลเมตร) เป็นพื้นดินและ 0.1 ตารางไมล์ (0.26 ตารางกิโลเมตร) (1.1%) เป็นน้ำ[15]เมืองนี้ตั้งอยู่ห่างจากเมืองริชมอนด์ ไปทางใต้ประมาณ 65 ไมล์ ห่างจาก เมืองนอร์ฟอล์กไปทางตะวันตกประมาณ 80 ไมล์และ ห่างจากเมือง ร็อคกี้เมาท์รัฐนอร์ทแคโรไลนาไปทางเหนือประมาณ 60 ไมล์
เมืองเอ็มโพเรียถูกปกครองโดยระบบสภา/ผู้จัดการ มีสมาชิกสภาเทศบาลเจ็ดคนที่ได้รับเลือกจากเขตต่างๆ และนายกเทศมนตรีที่อ่อนแอหนึ่งคนได้รับเลือกจากคนทั่วไป สภาเทศบาลและนายกเทศมนตรีได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งสี่ปีในปีที่มีการเลือกตั้งระดับรัฐบาลกลาง โดยวาระการดำรงตำแหน่งของพวกเขาจะสลับกันเพื่อไม่ให้สมาชิกทั้งหมดได้รับเลือกพร้อมกัน[16]
เมืองเอ็มโพเรียยังได้รับการดูแลโดยเหรัญญิก กรรมาธิการรายได้ นายอำเภอ และนายทะเบียนทั่วไป ระบบศาล นายอำเภอกรีนส์วิลล์เคาน์ตี้ อัยการประจำรัฐ และโรงเรียนของรัฐจะใช้ร่วมกับกรีนส์วิลล์เคาน์ตี้
เมืองเอ็มโพเรียเป็นที่ตั้งของหน่วยลงคะแนนเสียงหลายแห่งซึ่งใช้เป็นสถานที่ลงคะแนนเสียงสำหรับเขตการเลือกตั้งที่ 1 ของเทศมณฑลกรีนส์วิลล์[17]
ภูมิอากาศในพื้นที่นี้มีลักษณะเด่นคือฤดูร้อนอากาศร้อนชื้น และฤดูหนาวโดยทั่วไปอากาศจะอุ่นถึงเย็นสบาย ตาม ระบบ การจำแนกภูมิอากาศแบบเคิปเพน เอ็ม โพเรียมีภูมิอากาศกึ่งร้อนชื้นซึ่งย่อว่า "Cfa" บนแผนที่ภูมิอากาศ[18]
ข้อมูลภูมิอากาศสำหรับเมืองเอ็มโพเรีย รัฐเวอร์จิเนีย (ค่าปกติระหว่างปี 1991–2020 ค่าสุดขั้วระหว่างปี 1893–ปัจจุบัน) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เดือน | ม.ค | ก.พ. | มาร์ | เม.ย. | อาจ | จุน | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พฤศจิกายน | ธันวาคม | ปี |
บันทึกสูงสุด °F (°C) | 81 (27) | 82 (28) | 89 (32) | 95 (35) | 98 (37) | 106 (41) | 109 (43) | 103 (39) | 100 (38) | 100 (38) | 85 (29) | 80 (27) | 109 (43) |
ค่าเฉลี่ยสูงสุดรายวัน °F (°C) | 50.9 (10.5) | 54.2 (12.3) | 61.5 (16.4) | 71.7 (22.1) | 78.8 (26.0) | 86.0 (30.0) | 89.8 (32.1) | 88.3 (31.3) | 82.7 (28.2) | 72.9 (22.7) | 62.6 (17.0) | 54.0 (12.2) | 71.1 (21.7) |
ค่าเฉลี่ยรายวัน °F (°C) | 39.8 (4.3) | 42.4 (5.8) | 49.0 (9.4) | 58.7 (14.8) | 67.2 (19.6) | 75.4 (24.1) | 79.6 (26.4) | 78.1 (25.6) | 72.2 (22.3) | 60.9 (16.1) | 50.4 (10.2) | 43.1 (6.2) | 59.7 (15.4) |
ค่าต่ำสุดเฉลี่ยรายวัน °F (°C) | 28.7 (−1.8) | 30.5 (−0.8) | 36.6 (2.6) | 45.8 (7.7) | 55.7 (13.2) | 64.8 (18.2) | 69.3 (20.7) | 67.8 (19.9) | 61.6 (16.4) | 49.0 (9.4) | 38.3 (3.5) | 32.3 (0.2) | 48.4 (9.1) |
บันทึกค่าต่ำสุด °F (°C) | -24 (-31) | 0 (−18) | 12 (−11) | 21 (−6) | 32 (0) | 41 (5) | 50 (10) | 43 (6) | 34 (1) | 23 (−5) | 12 (−11) | 0 (−18) | -24 (-31) |
ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยนิ้ว (มม.) | 3.40 (86) | 2.59 (66) | 4.05 (103) | 3.43 (87) | 3.71 (94) | 3.97 (101) | 4.86 (123) | 5.07 (129) | 4.92 (125) | 3.47 (88) | 3.16 (80) | 3.56 (90) | 46.19 (1,173) |
ปริมาณหิมะที่ตกลงมาเฉลี่ย นิ้ว (ซม.) | 0.6 (1.5) | 0.3 (0.76) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.0 (0.0) | 0.5 (1.3) | 1.4 (3.6) |
จำนวนวันที่มีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย(≥ 0.01 นิ้ว) | 10.0 | 8.7 | 10.3 | 9.2 | 10.5 | 9.5 | 10.6 | 9.2 | 8.9 | 7.0 | 8.3 | 9.9 | 112.1 |
วันที่มีหิมะตกเฉลี่ย(≥ 0.1 นิ้ว) | 0.3 | 0.2 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.0 | 0.2 | 0.7 |
ที่มา: NOAA [19] [20] |
สำมะโนประชากร | โผล่. | บันทึก | % |
---|---|---|---|
1890 | 1,088 | - | |
1900 | 1,027 | -5.6% | |
1910 | 2,018 | 96.5% | |
1920 | 1,869 | -7.4% | |
1930 | 2,144 | 14.7% | |
1940 | 2,735 | 27.6% | |
1950 | 5,664 | 107.1% | |
1960 | 5,535 | -2.3% | |
1970 | 5,300 | -4.2% | |
1980 | 4,840 | -8.7% | |
1990 | 5,306 | 9.6% | |
2000 | 5,665 | 6.8% | |
2010 | 5,927 | 4.6% | |
2020 | 5,766 | -2.7% | |
สำมะโนประชากร 10 ปีของสหรัฐฯ[21] 1790-1960 [22] 1900-1990 [23] 1990-2000 [24] |
เชื้อชาติ / ชาติพันธุ์( NH = ไม่ใช่กลุ่มชาติพันธุ์ฮิสแปนิก ) | ป๊อป. 2010 [25] | ป๊อป. 2020 [26] | % 2010 | % 2020 |
---|---|---|---|---|
ขาวอย่างเดียว (NH) | 1,848 | 1,529 | 31.18% | 26.52% |
คนผิวดำหรือแอฟริกันอเมริกันเพียงคนเดียว (NH) | 3,685 | 3,631 | 62.17% | 62.97% |
ชนพื้นเมืองอเมริกันหรือชาวพื้นเมืองอลาสก้าเพียงลำพัง (NH) | 8 | 7 | 0.13% | 0.12% |
คน เอเชียเท่านั้น (NH) | 43 | 50 | 0.73% | 0.87% |
ชาวเกาะแปซิฟิกเพียงคนเดียว (NH) | 4 | 4 | 0.07% | 0.07% |
เชื้อชาติอื่นเท่านั้น (NH) | 7 | 37 | 0.12% | 0.64% |
ลูกผสมหรือหลายเชื้อชาติ (NH) | 70 | 163 | 1.18% | 2.83% |
ฮิสแปนิกหรือลาติน (เชื้อชาติใดก็ได้) | 262 | 345 | 4.42% | 5.98% |
ทั้งหมด | 5,927 | 5,766 | 100.00% | 100.00% |
จากการสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐในปี 2010มีประชากร 5,927 คนอาศัยอยู่ในเมืองนี้ โดย 62.5% เป็นคนผิวดำหรือแอฟริกันอเมริกัน 32.7% เป็น คนผิวขาว 0.7% เป็นชาวเอเชีย 0.3% เป็นชาวพื้นเมืองอเมริกัน 0.1% เป็นชาวเกาะแปซิฟิก 2.1% เป็นเชื้อชาติอื่น และ 1.5% เป็นสองเชื้อชาติขึ้นไป 4.4% เป็นชาวฮิสแปนิกหรือลาติน (ทุกเชื้อชาติ)
จากการสำรวจสำมะโนประชากร[27]ปี 2543 มีประชากร 5,665 คน 2,226 ครัวเรือน และ 1,406 ครอบครัวอาศัยอยู่ในเมืองความหนาแน่นของประชากรอยู่ที่ 821.9 คนต่อตารางไมล์ (317.3 คน/ตร.กม. )มีหน่วยที่อยู่อาศัย 2,412 หน่วย โดยมีความหนาแน่นเฉลี่ย 349.9 หน่วยต่อตารางไมล์ (135.1 หน่วย/ตร.กม. )องค์ประกอบทางเชื้อชาติของเมืองคือ 56.15% เป็นคนผิวดำหรือแอฟริกันอเมริกัน 42.45% เป็นคนผิวขาว 0.07% เป็นคนพื้นเมืองอเมริกัน 0.53% เป็นคนเอเชีย 0.07% เป็นคนเกาะแปซิฟิก 0.30% เป็นคนเชื้อชาติอื่นและ 0.42% เป็นคนสองเชื้อชาติขึ้นไป 1.48% ของประชากรเป็นชาวฮิสแปนิกหรือลาตินจากเชื้อชาติใดก็ได้
มีครัวเรือนทั้งหมด 2,226 ครัวเรือน โดย 29.2% มีเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีอาศัยอยู่ด้วย 37.5% เป็นคู่สามีภรรยาที่อาศัยอยู่ด้วยกัน 21.0% มีแม่บ้านที่ไม่มีสามีอยู่ด้วย และ 36.8% ไม่ใช่ครอบครัว 32.2% ของครัวเรือนทั้งหมดประกอบด้วยบุคคล และ 17.4% มีคนอยู่คนเดียวที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป ขนาดครัวเรือนโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 2.43 คน และขนาดครอบครัวโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 3.05 คน
เมื่อพิจารณาตามเปอร์เซ็นต์ของมณฑลหรือเมืองอิสระแล้ว เอ็มโพเรียมีประชากรชาวมุสลิมมากที่สุดในสหรัฐอเมริกาจากการสำรวจสำมะโนประชากรในปี 2010 โดยมีชาวมุสลิมที่นับถือศาสนาพุทธอยู่ 28.99% ของเมืองอิสระ[28]
ในเมือง ประชากรกระจายตัว โดยมี 25.2% อายุต่ำกว่า 18 ปี 8.1% อายุระหว่าง 18 ถึง 24 ปี 25.6% อายุระหว่าง 25 ถึง 44 ปี 20.6% อายุระหว่าง 45 ถึง 64 ปี และ 20.6% อายุ 65 ปีขึ้นไป อายุเฉลี่ยอยู่ที่ 39 ปี สำหรับผู้หญิงทุก 100 คน มีผู้ชาย 83.4 คน สำหรับผู้หญิงอายุ 18 ปีขึ้นไปทุก 100 คน มีผู้ชาย 78.1 คน
รายได้เฉลี่ยสำหรับครัวเรือนในเมืองอยู่ที่ 30,333 เหรียญสหรัฐ และรายได้เฉลี่ยสำหรับครอบครัวอยู่ที่ 35,743 เหรียญสหรัฐ ผู้ชายมีรายได้เฉลี่ย 27,772 เหรียญสหรัฐ เทียบกับ 21,657 เหรียญสหรัฐสำหรับผู้หญิงรายได้ต่อหัวสำหรับเมืองอยู่ที่ 15,377 เหรียญสหรัฐ ประมาณ 11.4% ของครอบครัวและ 16.0% ของประชากรอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจนรวมถึง 21.5% ของผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีและ 14.5% ของผู้ที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไป
ชมรมจักรยาน Emporia เป็นเจ้าภาพจัดงานปั่นจักรยานเป็นกลุ่มเป็นประจำ รวมถึงการปั่น Great Peanut ประจำปี ซึ่งดึงดูดนักปั่นจักรยานหลายร้อยคนมาปั่นไปเยี่ยมชมฟาร์มถั่วลิสง และรับประทานอาหารมื้อใหญ่พร้อมชมการแสดงสดที่แคมป์
เทศกาล หมูเวอร์จิเนียจัดขึ้นทุกวันพุธที่สองของเดือนมิถุนายน โดยเสิร์ฟหมูกว่า 40,000 ปอนด์พร้อมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ฮัชพัปปี้ และมันฝรั่งทอดหวาน ปัจจุบันเทศกาลนี้ต้องระงับเนื่องจากขาดเงินทุน
Greensville County Public Schoolsให้บริการทั้ง Emporia และ Greensville County [29]โรงเรียนมัธยมศึกษาคือGreensville County High School
ประมาณปี 1972 ชาวเมืองเอ็มโพเรียได้พยายามจัดตั้งเขตการศึกษาแยกกัน เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน 1972 ศาลฎีกาสหรัฐได้ปฏิเสธการจัดตั้งเขตการศึกษาดังกล่าวด้วยคะแนนเสียง 5 ต่อ 4 โดยผู้คัดค้านทั้ง 4 คนได้รับการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดีริชาร์ด นิกสันแห่ง สหรัฐอเมริกา [30]
36°41′35″N 77°32′17″W / 36.693018°N 77.53809°W / 36.693018; -77.53809