การสำรวจทางออก
การสำรวจความคิดเห็นผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งหลังออกจากหน่วยเลือกตั้ง

ส่วนหนึ่งของซีรีส์การเมือง
การเลือกตั้ง
หีบบัตรลงคะแนน
ประเภทพื้นฐาน
คำศัพท์
ซีรีย์ย่อย
รายการ
ที่เกี่ยวข้อง
ไอคอน พอร์ทัลการเมือง

การสำรวจผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ออกจากหน่วยเลือกตั้งเป็นการสำรวจผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ทำขึ้นทันทีหลังจากออกจากหน่วยเลือกตั้งการสำรวจที่คล้ายกันซึ่งดำเนินการก่อนที่ผู้มีสิทธิเลือกตั้งจริงจะลงคะแนนเสียงเรียกว่าการสำรวจผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่เข้ามาผู้ทำการสำรวจ ซึ่งโดยปกติเป็นบริษัทเอกชนที่ทำงานให้กับหนังสือพิมพ์หรือผู้ประกาศข่าวจะทำการสำรวจผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่ออกจากหน่วยเลือกตั้งเพื่อให้ทราบผลการเลือกตั้งล่วงหน้า เนื่องจากในการเลือกตั้งหลายๆ ครั้ง การนับผลการเลือกตั้งจริงอาจใช้เวลานานหลายชั่วโมง

ประวัติศาสตร์

มีมุมมองที่แตกต่างกันว่าใครเป็นผู้คิดค้นการสำรวจทางออกMarcel van Damนักสังคมวิทยาชาวดัตช์และอดีตนักการเมืองกล่าวว่าเขาเป็นผู้ประดิษฐ์โดยเป็นคนแรกที่นำการสำรวจนี้ไปใช้ในการเลือกตั้งสภานิติบัญญัติของเนเธอร์แลนด์เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 1967 [1]แหล่งข้อมูลอื่นๆ กล่าวว่าWarren Mitofskyนักสำรวจความคิดเห็นชาวอเมริกันเป็นคนแรกที่คิดค้นการสำรวจทางออกให้กับCBS Newsในการเลือกตั้งผู้ว่าการรัฐเคนตักกี้ในเดือนพฤศจิกายนของปีนั้น[2] [3]แม้จะกล่าวถึงการสำรวจทางออกครั้งแรกนั้นย้อนกลับไปถึงช่วงทศวรรษปี 1940 เมื่อมีการจัดการสำรวจดังกล่าวในเดนเวอร์ โคโลราโด[4] [ การตรวจสอบล้มเหลว ]

วัตถุประสงค์

การสำรวจความคิดเห็นยังใช้เพื่อรวบรวม ข้อมูล ประชากรเกี่ยวกับผู้ลงคะแนนและค้นหาว่าเหตุใดพวกเขาจึงลงคะแนนเช่นนั้น เนื่องจากการลงคะแนนจริงจะทำโดยไม่เปิดเผยตัวตน การสำรวจความคิดเห็นจึงเป็นวิธีเดียวที่จะรวบรวมข้อมูลนี้ได้

การสำรวจทางออกถูกใช้มาโดยตลอดและทั่วโลกเพื่อตรวจสอบและบ่งชี้ระดับการทุจริตการเลือกตั้งตัวอย่างบางส่วน ได้แก่การลงประชามติเพื่อถอดถอนผู้มีสิทธิเลือกตั้งออกจากเวเนซุเอลาในปี 2004และการเลือกตั้งประธานาธิบดียูเครนในปี 2004

คำสั่งเหล่านี้ใช้เพื่อสั่งการและกำหนดว่าการรณรงค์ทางการเมือง ครั้งใด ประสบความสำเร็จหรือไม่

วิธีการ

การกระจายคะแนนเสียงไม่ได้เกิดขึ้นแม้แต่ในหน่วยเลือกตั้งต่างๆ และยังแตกต่างกันไปในเวลาต่างๆ ของวันด้วย ดังนั้น การสำรวจทางออกเพียงครั้งเดียวอาจให้ภาพรวมที่ไม่สมบูรณ์แบบของคะแนนเสียงในระดับประเทศ ในทางกลับกัน การสำรวจทางออกบางแห่งจะคำนวณการแกว่งตัวและจำนวนผู้มาใช้สิทธิ ผู้สำรวจจะกลับไปยังหน่วยเลือกตั้งเดียวกันในเวลาเดียวกันในการเลือกตั้งแต่ละครั้ง และโดยการเปรียบเทียบผลลัพธ์กับการสำรวจทางออกครั้งก่อน พวกเขาสามารถคำนวณได้ว่าการกระจายคะแนนเสียงในเขตเลือกตั้งนั้นเปลี่ยนไปอย่างไร จากนั้นจึงนำไปใช้กับเขตเลือกตั้งอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน ทำให้สามารถประมาณได้ว่ารูปแบบการลงคะแนนเสียงในระดับประเทศเปลี่ยนไปอย่างไร สถานที่ลงคะแนนเสียงจะถูกเลือกให้ครอบคลุมสังคมทั้งหมด และหากเป็นไปได้ ให้รวมถึงที่นั่งที่มีความสำคัญเป็นพิเศษ[ 5 ] [6] [7]ข้อมูลจะถูกนำเสนอในสามวิธี ได้แก่ตารางกราฟ หรือการตีความเป็นลายลักษณ์อักษร[8]

การสำรวจผู้มีสิทธิเลือกตั้งในสหรัฐฯ ดำเนินการมาเป็นเวลานานแล้วโดย Edison Research สำหรับNational Election Poolขององค์กรสื่อ โดยสัมภาษณ์กลุ่มตัวอย่างผู้มีสิทธิเลือกตั้งขณะที่พวกเขาออกจากหน่วยเลือกตั้ง ผู้ทำการสำรวจเหล่านี้จะเลือกเขตเลือกตั้งที่มีผู้มีสิทธิเลือกตั้งหลากหลายกลุ่ม ซึ่งผู้มีสิทธิเลือกตั้งเหล่านี้อาจไม่ใช่กลุ่มทั่วไป ตัวอย่างเช่น ผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่เป็นชนกลุ่มน้อยในเขตเลือกตั้งที่มีผู้มีสิทธิเลือกตั้งหลากหลายกลุ่มอาจลงคะแนนเสียงในอัตราที่แตกต่างกันและให้กับผู้สมัครที่แตกต่างกันจากผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่เป็นชนกลุ่มน้อยในเขตเลือกตั้งที่มีผู้มีสิทธิเลือกตั้งเป็นส่วนใหญ่[9] ตั้งแต่ปี 2018 สำนักข่าว Associated Pressได้เปลี่ยนมาใช้การสำรวจทางโทรศัพท์ซึ่งไม่จำเป็นต้องจัดกลุ่มตามเขตเลือกตั้ง พวกเขาเริ่มโทรสุ่มกลุ่มตัวอย่างผู้มีสิทธิเลือกตั้งจนกว่าจะลงคะแนนเสียง เพื่อครอบคลุมถึงบัตรลงคะแนนทางไปรษณีย์การลงคะแนนเสียงล่วงหน้าและการลงคะแนนเสียงในวันเลือกตั้ง[9]

ปัญหา

เช่นเดียวกับการสำรวจความคิดเห็นทั้งหมด การสำรวจทางออกโดยธรรมชาติจะรวมถึงขอบเขตของข้อผิดพลาดตัวอย่างที่มีชื่อเสียงของข้อผิดพลาดในการสำรวจทางออกเกิดขึ้นในการเลือกตั้งทั่วไปของสหราชอาณาจักรในปี 1992เมื่อการสำรวจทางออกสองครั้งคาดการณ์ ว่า รัฐสภาจะมีเสียงข้างมาก เท่ากัน การลง คะแนนจริงเผยให้เห็นว่ารัฐบาลของพรรคอนุรักษ์นิยม ภายใต้การนำของ จอห์น เมเจอร์ยังคงยืนหยัดในตำแหน่งของตน แม้ว่าเสียงข้างมากจะลดลงอย่างมากก็ตาม การสอบสวนเกี่ยวกับความล้มเหลวนี้ระบุสาเหตุหลายประการ รวมถึงอัตราการตอบสนองที่แตกต่างกัน ( ปัจจัย Shy Tory ) การใช้ข้อมูลประชากรที่ไม่เพียงพอ และการเลือกจุดสุ่มตัวอย่างที่ไม่ดี[10] [11]

ตัวอย่างอีกประการหนึ่งคือการเลือกตั้งทั่วไปของอินเดียในปี 2024ซึ่งหลังจากการลงคะแนนสิ้นสุดลง ผลการสำรวจทางออกแสดงให้เห็นว่า พรรค Bharatiya Janata PartyหรือNDA ในปัจจุบัน ของนายกรัฐมนตรีNarendra Modiจะได้รับชัยชนะ 350 ต่อ 370 ที่นั่งในรัฐสภาของอินเดียซึ่งถือเป็นชัยชนะแบบถล่มทลาย แต่ผลที่แท้จริงกลับแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพที่แข็งแกร่งของฝ่ายค้าน และนำไปสู่การที่พรรค BJP ไม่สามารถคว้าเสียงข้างมากได้ด้วยตัวเอง

เนื่องจากการสำรวจทางออกจำเป็นต้องมีข้อมูลพื้นฐานเพื่อเปรียบเทียบกับผลต่างที่เกิดขึ้น จึงไม่น่าเชื่อถือสำหรับการลงคะแนนครั้งเดียว เช่น การลงประชามติเอกราชของสกอตแลนด์หรือการลงประชามติสมาชิกสหภาพยุโรปของสหราชอาณาจักร [ 5] [6]เนื่องจากการสำรวจทางออกไม่สามารถเข้าถึงผู้ที่ลงคะแนนโดยใช้บัตรลงคะแนนทางไปรษณีย์หรือรูปแบบอื่นของการลงคะแนนล่วงหน้าจึงอาจลำเอียงไปทางข้อมูลประชากรบางกลุ่มและพลาดการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเฉพาะในกลุ่มผู้ลงคะแนนล่วงหน้าเท่านั้น[7]ตัวอย่างเช่น ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีออสเตรียรอบเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2559การสำรวจทางออกชี้ให้เห็นอย่างถูกต้องว่าNorbert Hofer มีคะแนนนำเพียงเล็กน้อย จากผู้ที่ลงคะแนนที่หน่วยเลือกตั้ง[12]อย่างไรก็ตาม คะแนนโหวตทางไปรษณีย์ (ซึ่งคิดเป็นประมาณ 12% ของคะแนนเสียงทั้งหมด) [13]เข้าข้างคู่แข่งของเขาAlexander Van der Bellen เล็กน้อยแต่ชัดเจน และท้ายที่สุด Van der Bellen ก็ได้รับชัยชนะ นี่อาจถือเป็นตัวอย่างนอกสหรัฐฯ ของปรากฏการณ์ที่เรียกว่า "การเปลี่ยนแปลงสีน้ำเงิน"ในสหรัฐอเมริกา

องค์กรที่ดำเนินการสำรวจทางออกการเลือกตั้ง

ในสหรัฐอเมริกาNational Election Pool (NEP) ดำเนินการสำรวจทางออกการเลือกตั้งร่วมกัน ณ ปี 2018 สมาชิก NEP ได้แก่ABC , CBS , CNNและNBC (เดิมรวมถึงAPและFox News ด้วย ) ตั้งแต่ปี 2004 การสำรวจทางออกนี้ดำเนินการโดย Edison Media Research สำหรับ NEP บริษัท Edison ใช้การสุ่มตัวอย่างตามความน่าจะเป็น[14] ในปี 2020 ได้มีการสัมภาษณ์แบบตัวต่อตัวในวันเลือกตั้งที่กลุ่มตัวอย่างแบบสุ่มจากสถานที่ลงคะแนน 115 แห่งทั่วประเทศจากผู้ลงคะแนนเสียงในวันเลือกตั้ง 7,774 คน ผลลัพธ์ยังรวมถึงการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ 4,919 ครั้งกับผู้ลงคะแนนเสียงล่วงหน้าและผู้ลงคะแนนเสียงนอกเขต[15]

การเปิดเผยข้อมูลการสำรวจทางออกในสหรัฐอเมริกาได้รับการควบคุม ในระหว่างการเลือกตั้งปี 2012ได้มีการกำหนดมาตรการกักกันการเปิดเผยข้อมูล[16]

ในอียิปต์ ศูนย์วิจัยความคิดเห็นสาธารณะอียิปต์ได้ทำการสำรวจทางออก 2 แห่งในปี 2014 สำหรับการ ลงประชามติรัฐธรรมนูญและการเลือกตั้งประธานาธิบดี

ในเกาหลีใต้ Kantar Public ดำเนินการสำรวจทางออกสำหรับKBS , SBSและMBC [17 ]

ในอินเดีย การสำรวจความคิดเห็นจากผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้งจะดำเนินการโดยสถานีข่าวเอกชนและสำนักข่าวต่างๆ เช่นThe Times Group , CVoter , India Todayเป็นต้น อินเดียเป็นประเทศประชาธิปไตยที่ใหญ่ที่สุดในโลก จึงมีหน่วยงานหลายแห่งที่เผยแพร่การสำรวจความคิดเห็นจากผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้ง ซึ่งคาดการณ์ผลการเลือกตั้งคร่าวๆ ได้[18]

ในสิงคโปร์ ซึ่งห้ามทำการสำรวจทางออกเนื่องจากปัญหาความเป็นส่วนตัว[19] [20] จึงใช้ วิธีการสำรวจทางออกในรูปแบบหนึ่งที่เรียกว่าการนับตัวอย่างแทน และนำมาใช้ในทุกการเลือกตั้งนับตั้งแต่ปี2558 [21] [22]

การวิจารณ์และการโต้แย้ง

การวิพากษ์วิจารณ์อย่างแพร่หลายเกี่ยวกับการสำรวจทางออกเกิดขึ้นในบางกรณี โดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกาซึ่งผลการสำรวจทางออกปรากฏออกมาและ/หรือให้พื้นฐานสำหรับการคาดการณ์ผู้ชนะก่อนที่การสำรวจจริงทั้งหมดจะปิดลง ซึ่งอาจส่งผลต่อผลการเลือกตั้ง รัฐต่างๆ พยายามและล้มเหลวในการจำกัดการสำรวจทางออก อย่างไรก็ตาม การสำรวจดังกล่าวได้รับการคุ้มครองโดยการแก้ไขเพิ่มเติมรัฐธรรมนูญครั้งที่ 1 [23]ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาในปี 1980 NBC คาดการณ์ว่าโรนัลด์ เรแกนจะชนะในเวลา 20.15 น. EST โดยอิงจากการสำรวจทางออกของผู้ลงคะแนน 20,000 คน เป็นเวลา 17.15 น. บนชายฝั่งตะวันตก และการสำรวจยังคงเปิดอยู่ มีการคาดเดาว่าผู้ลงคะแนนไม่เข้าร่วมหลังจากได้ยินผลการสำรวจ[24]หลังจากนั้น เครือข่ายโทรทัศน์ได้นำนโยบายไม่คาดการณ์ผู้ชนะภายในรัฐจนกว่าการสำรวจทั้งหมดจะปิดลงสำหรับรัฐนั้นโดยสมัครใจ[25] ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ ประจำปี 2543มีการกล่าวหาว่าองค์กรสื่อเผยแพร่ผลการสำรวจความคิดเห็นก่อนปิดการเลือกตั้ง ใน รัฐฟลอริดา ในเขต แพนแฮนเดิลที่พรรครี พับลิกันสนับสนุน เนื่องจากพื้นที่ทางตะวันตกสุดของรัฐอยู่ห่างจากคาบสมุทรหลักหนึ่งชั่วโมง การศึกษาวิจัยโดยนักเศรษฐศาสตร์จอห์น ล็อตต์พบว่าผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้งในเขตแพนแฮนเดิลลดลงอย่าง "ผิดปกติ" เมื่อเทียบกับการเลือกตั้งครั้งก่อน และคำเรียกร้องของเครือข่ายต่างๆ ที่ต้องการสนับสนุนอัล กอร์จากพรรคเดโมแครตในฟลอริดาตั้งแต่เนิ่นๆอาจส่งผลให้ผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้งในรัฐอื่นๆ ที่ยังคงเปิดการเลือกตั้งลดลง[26]

ประเทศบางประเทศ เช่น สหราชอาณาจักร อิตาลี ฝรั่งเศส เยอรมนี อินเดีย และสิงคโปร์ ได้กำหนดให้การเปิดเผยตัวเลขการสำรวจก่อนหน่วยลงคะแนนเสียงจะปิดเป็นความผิดทางอาญา[27] [28]

ในบางกรณี ปัญหาของการสำรวจความคิดเห็นก่อนการเลือกตั้งได้กระตุ้นให้กลุ่มผู้ทำการสำรวจรวบรวมข้อมูลร่วมกันโดยหวังว่าจะมีความแม่นยำมากขึ้น วิธีการนี้ประสบความสำเร็จในการเลือกตั้งทั่วไปของสหราชอาณาจักรในปี 2548เมื่อBBCและITVผสานข้อมูลเข้าด้วยกันเพื่อแสดงการสำรวจความคิดเห็นก่อนการเลือกตั้ง ซึ่งพบว่าพรรคแรงงานได้ที่นั่งข้างมาก 66 ที่นั่ง ซึ่งกลายเป็นตัวเลขที่แน่นอน วิธีการนี้ยังประสบความสำเร็จในการเลือกตั้งระดับสหพันธรัฐออสเตรเลียในปี 2550ซึ่งความร่วมมือระหว่างSky News , Seven Networkและ Auspoll ทำให้พรรคแรงงานได้รับชัยชนะเหนือพรรคร่วมรัฐบาลที่ครองเสียงข้าง มาก 53 เปอร์เซ็นต์

เกิดความขัดแย้งอย่างกว้างขวางระหว่างการเลือกตั้งทั่วไปของอินเดียในปี 2014เมื่อคณะกรรมการการเลือกตั้งของอินเดียห้ามไม่ให้องค์กรสื่อแสดงผลการสำรวจทางออกจนกว่าจะนับคะแนนเสร็จ หลังจากนั้นสื่อก็ออกมาประท้วงอย่างรุนแรงจนทำให้คณะกรรมการการเลือกตั้งต้องถอนแถลงการณ์และยืนยันว่าการสำรวจทางออกสามารถแสดงผลได้ในเวลา 18.30 น. ของวันที่ 12 พฤษภาคม หลังจากลงคะแนนเสียงครั้งสุดท้าย ตั้งแต่นั้นมา การสำรวจทางออกก็ถูกห้ามในอินเดียในขณะที่ยังเปิดทำการอยู่ โดยอนุญาตให้ทำการสำรวจความคิดเห็นหลังการลงคะแนนเท่านั้น

อ้างอิง

  1. ↑ แวน ดาม, มาร์เซล พีเอ และยาน เป่ยซุยเซน (1967) " Kijk op de kiezer " อัมสเตอร์ดัม: เฮต ปารูล
  2. ^ วาร์เรน เจ. มิทอฟสกี้ วัย 71 ปี ผู้คิดค้นการสำรวจความคิดเห็นก่อนการเลือกตั้ง เสียชีวิตแล้วThe New York Times 4 กันยายน 2549
  3. ^ David W. Moore, บรรณาธิการอาวุโสของ Gallup Poll, “New Exit Poll Consortium Vindication for Exit Poll Inventor,” Gallup News Service, 11 ตุลาคม 2546
  4. ^ Frankovic, K. A (1992) เทคโนโลยีและภูมิทัศน์ที่เปลี่ยนแปลงไปของการสำรวจความคิดเห็นผ่านสื่อและ Fritz J. Scheuren, Wendy Alvey (2008) การเลือกตั้งและการสำรวจความคิดเห็นก่อนออกจากสถานที่ หน้า 5
  5. ^ ab Delphine Strauss (31 พฤษภาคม 2016). "The hedge funds' EU referendum exit polls are not to be believed" . Financial Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 ธันวาคม 2022 . สืบค้นเมื่อ 9 มิถุนายน 2016 .
  6. ^ โดย Anthony J Wells (1 มิถุนายน 2016). "การสำรวจความคิดเห็นก่อนการเลือกตั้งในสหภาพยุโรป" รายงานการสำรวจความคิดเห็นของสหราชอาณาจักรสืบค้นเมื่อ9 มิถุนายน 2016
  7. ^ โดย David Firth (พฤษภาคม 2010). "คำอธิบายการสำรวจทางออก". ภาควิชาสถิติ มหาวิทยาลัยวอร์วิกสืบค้นเมื่อ10มิถุนายน2016
  8. ^ Best, Samuel J.; Brian S. Krueger (2012). Exit Polls: Surveying the American Electorate, 1972-2010. CQ Press. หน้า 1,2 ISBN 9781452234403. ดึงข้อมูลเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2559 .
  9. ^ ab Ahebee, Sojourner (18 ธันวาคม 2020). "เหตุใดข้อมูลการออกไปใช้สิทธิเลือกตั้งเฉพาะเชื้อชาติจึงเป็นความท้าทายในการรวบรวม" Poynter . สืบค้นเมื่อ24 พฤศจิกายน 2021 .
  10. ^ Market Research Society (1994), การสำรวจความคิดเห็นและการเลือกตั้งปี 1992: รายงานต่อ Market Research Society , ลอนดอน: Market Research Society
  11. ^ Payne, Clive ( 28 พฤศจิกายน 2001). "Election Forecasting in the UK" (PDF) สืบค้นเมื่อ23 ตุลาคม 2008
  12. ^ "ออสเตรียกลั้นหายใจขณะที่ผลสำรวจทางออกแสดงให้เห็นว่าผู้สมัครฝ่ายขวาจัด นอร์เบิร์ต โฮเฟอร์ นำอยู่ด้วยคะแนนที่สูสีที่สุด" The Daily Telegraph . 21 พฤษภาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ10 มิถุนายน 2016 .
  13. ^ "การลงคะแนนเสียงประธานาธิบดีออสเตรีย: ผู้แข่งขันชิงตำแหน่งประธานาธิบดีเผชิญการแข่งขันที่สูสี" 22 พฤษภาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ10 มิถุนายน 2016 .
  14. ^ "การสำรวจความคิดเห็นการเลือกตั้งของเอดิสัน". การวิจัยของเอดิสัน . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กันยายน 2022 . สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2020 .
  15. ^ Agiesta, Jennifer (3 พฤศจิกายน 2020). "ผู้มีสิทธิลงคะแนนมีความคิดเห็นแตกต่างกันเกี่ยวกับประเด็นสำคัญในการลงคะแนนเลือกประธานาธิบดี โดยผลการสำรวจผู้ลงคะแนนเสียงทั่วประเทศของ CNN เผยแพร่ครั้งแรก" CNN .
  16. ^ Beaujon, Andrew (6 พฤศจิกายน 2012). "ข้อมูลการสำรวจผู้มาติดต่อจะถูกตรวจสอบใน 'ห้องกักกัน'". สถาบัน Poynter . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 พฤศจิกายน 2012. สืบค้นเมื่อ6 พฤศจิกายน 2012 .
  17. ^ "การคาดการณ์การเลือกตั้งของเกาหลีใต้". Kantar . สืบค้นเมื่อ6 กรกฎาคม 2024 .
  18. ^ “การสำรวจทางออก: นี่คือทุกสิ่งที่คุณจำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับการสำรวจทางออก” The Economic Times . 7 มีนาคม 2022
  19. ^ Shafeeq, Syarafana (22 สิงหาคม 2023). "Public warned to avoid publishing, reposting election surveys, ads: ELD". The Straits Times . สืบค้นเมื่อ6 กรกฎาคม 2024 .
  20. ^ "คำเตือนเกี่ยวกับกฎหมายว่าด้วยการโฆษณาการเลือกตั้งออนไลน์ แบบสำรวจการเลือกตั้ง และการสำรวจทางออกการเลือกตั้ง" (PDF)สืบค้นเมื่อ6 กรกฎาคม 2024
  21. ^ "eld.gov.sg" (PDF) . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 26 กันยายน 2015 . สืบค้นเมื่อ12 กันยายน 2015 .
  22. ^ "GE2020 อธิบาย: จำนวนตัวอย่างคืออะไรและสร้างขึ้นได้อย่างไร" วันนี้ . สิงคโปร์ เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กรกฎาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ10 กรกฎาคม 2020 .
  23. ^ Pickert, Kate. "A Brief History of Exit Polling." Time. Time Inc., 04 พ.ย. 2551. เว็บ. 16 พ.ย. https://content.time.com/time/politics/article/0,8599,1856081,00.html
  24. ^ ข้อเท็จจริงในแฟ้ม สมุดรายปี 1980 หน้า 865
  25. ^ "การอธิบายการสำรวจทางออก". AAPOR . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 เมษายน 2016 . สืบค้นเมื่อ27 เมษายน 2016 .
  26. ^ John Lott (1 ธันวาคม 2000). Documenting Unusual Declines in Republican Voting Rates in Florida's Western Panhandle Counties in 2000 (Report). American Enterprise Institute. หน้า 7. doi :10.2139/ssrn.276278 . สืบค้นเมื่อ16 เมษายน 2022 . ผลลัพธ์แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าจำนวนผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้งของพรรครีพับลิกันใน 10 มณฑลทางตะวันตกของ Panhandle ของฟลอริดาลดลงอย่างผิดปกติในปี 2000
  27. ^ "การศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายและระเบียบข้อบังคับที่จำกัดการเผยแพร่ผลสำรวจความคิดเห็นการเลือกตั้ง" (PDF) . บทความที่ 19 . 2003. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2008
  28. ^ ลี, โจชัว (25 มิถุนายน 2020) “นี่คือเหตุผลที่คุณจะไม่มีวันเห็นผลการสำรวจทางออกและการเลือกตั้งแม้ว่าจะเป็น GE2020 ก็ตาม” Mothership .

อ่านเพิ่มเติม

  • เบลโล, อเดโมลา (4 กรกฎาคม 2024) "What Makes the UK Exit Poll So Trusted" . The New York Times . สืบค้นเมื่อ29 สิงหาคม 2024 .
  • Blumenthal, Mark (2008). "คำถามเกี่ยวกับการสำรวจทางออก" Pollster.com สืบค้นเมื่อ4 พฤศจิกายน 2008
  • Chatterjee, Somdeep และ Jai Kamal “การลงคะแนนเสียงให้กับผู้ด้อยโอกาสหรือการเข้าร่วมกระแส? หลักฐานจากการห้ามออกสำรวจความคิดเห็นของอินเดีย” Public Choice (2020): 1-23
  • Curtice, John; David Firth (17 ตุลาคม 2007). "การสำรวจทางออกในสภาพอากาศหนาวเย็น: ประสบการณ์ของ BBC–ITV ในอังกฤษในปี 2005" (PDF) . วารสารของ Royal Statistical Society, Series A (สถิติในสังคม) . 171 (3). วารสารของ Royal Statistical Society A: 509–539. doi : 10.1111/j.1467-985X.2007.00536.x .
  • Desilver, Drew. “การสำรวจทางออกของการเลือกตั้งทั่วไปทำงานอย่างไรกันแน่” Pew Research Center (2016) ออนไลน์
  • Klima, André และคณะ "การรวมข้อมูลรวมและการสำรวจทางออกเพื่อประเมินการเปลี่ยนแปลงของผู้มีสิทธิ์เลือกตั้ง" Sociological Methods & Research 48.2 (2019): 296–325 ออนไลน์
  • Konner, Joan; James Risser; Ben Wattenberg (29 มกราคม 2001). "Television's Performance on Election Night 2000: A Report for CNN" (PDF) . CNN . เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 31 พฤษภาคม 2013 . สืบค้นเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2008 .
  • Runciman, Carin. "ความเสี่ยงด้านเพศในการสำรวจความคิดเห็น: การสะท้อนจากการสำรวจทางออกของแอฟริกาใต้" วารสารวิธีการวิจัยทางสังคมระหว่างประเทศ (2020): 1–5
  • ซิลเวอร์, เนท (4 พฤศจิกายน 2551). "สิบเหตุผลที่คุณควรละเลยการสำรวจทางออก" FiveThirtyEight.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มีนาคม 2557 . สืบค้นเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2551 .
  • Sproul, Robyn (22 ตุลาคม 2551). "EXPLAINER: How Exit Polls Work". ABCNews.com สืบค้นเมื่อ22 ตุลาคม 2551 .
  • Wilks-Heeg, Stuart และ Peter Andersen "โพล (อื่นๆ) เดียวที่มีความสำคัญ? โพลทางออกและการคาดการณ์วันเลือกตั้งในการออกอากาศผลการเลือกตั้งทั่วไปของ BBC ระหว่างปี 1955–2017" Political Studies (2020) ออนไลน์
  • งานวิจัยของ Edison เก็บถาวรเมื่อวันที่ 14 กันยายน 2022 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนซึ่งดำเนินการสำรวจทางออกหลักในสหรัฐอเมริกา
  • วิธีการดำเนินการลงคะแนนเสียงแบบ Exit Poll เก็บถาวร 17 กันยายน 2018 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
  • การปรับปรุงความแม่นยำของการสำรวจทางออก: นวัตกรรมและแนวโน้มในอนาคต
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Exit_poll&oldid=1258837371"