นิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ของจอห์น เรย์มอนด์

ระหว่างปี 1952 ถึง 1954 จอห์น เรย์มอนด์ได้ตีพิมพ์ นิตยสาร นิยายวิทยาศาสตร์และแฟนตาซีขนาดย่อ สี่ ฉบับ เรย์มอนด์เป็นผู้จัดพิมพ์นิตยสารสำหรับผู้ชายชาว อเมริกัน ที่รู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับนิยายวิทยาศาสตร์แต่การเติบโตอย่างรวดเร็วของสาขานี้และคำแนะนำของผู้จัดจำหน่ายทำให้เขาตัดสินใจเลือกแนวนี้ เรย์มอนด์ปรึกษาหารือและจ้างเลสเตอร์ เดล เรย์ให้แก้ไขนิตยสารฉบับแรกSpace Science Fictionซึ่งตีพิมพ์ในเดือนพฤษภาคม 1952 หลังจากคำแนะนำของผู้จัดจำหน่ายรายที่สองในปีนั้น เรย์มอนด์ได้เปิดตัวScience Fiction Adventuresซึ่งเดล เรย์ได้แก้ไขอีกครั้ง แต่ใช้ชื่อปลอมในปี 1953 เรย์มอนด์ได้ให้เดล เรย์แก้ไขนิตยสารอีกสองฉบับ ได้แก่Rocket Storiesซึ่งมุ่งเป้าไปที่ผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า และFantasy Magazineซึ่งตีพิมพ์นิยายแฟนตาซีมากกว่านิยายวิทยาศาสตร์

นิตยสารทั้งสี่ฉบับมีกำไร แต่เรย์มอนด์ไม่ได้นำกำไรกลับไปลงทุนปรับปรุงนิตยสารและจ่ายเงินให้ผู้สนับสนุนช้าเกินไป เดล เรย์โน้มน้าวให้เรย์มอนด์นำกำไรบางส่วนกลับไปลงทุนในนิตยสาร แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเมื่อเดล เรย์รู้ว่าเรย์มอนด์กำลังวางแผนที่จะลดอัตราค่าบริการแทน เขาจึงลาออก นิตยสารสองฉบับยังคงตีพิมพ์ต่อไปชั่วระยะเวลาสั้นๆ โดยมีแฮร์รี แฮร์ริสันเป็นบรรณาธิการ แต่เมื่อสิ้นสุดปี 1954 นิตยสารทั้งสี่ฉบับก็หยุดตีพิมพ์

นิตยสารเหล่านี้ได้รับการยกย่องจากนักประวัติศาสตร์นิยายวิทยาศาสตร์ นิตยสาร เหล่านี้มีนิยายจากหลายชื่อที่รู้จักกันดีในสาขานี้หรือผู้ที่ต่อมามีชื่อเสียง เช่นไอแซก อาซิมอฟฟิลิป เค. ดิก โรเบิร์ตอี. ฮาวเวิร์ดและจอห์น เจคส์

นิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ของอเมริกาปรากฏตัวครั้งแรกในปี ค.ศ. 1920 ด้วยการเปิดตัวAmazing Storiesนิตยสารเยื่อกระดาษที่จัดพิมพ์โดยHugo Gernsbackสงครามโลกครั้งที่สองและการขาดแคลนกระดาษที่ตามมาขัดขวางตลาดที่ขยายตัวสำหรับประเภทนี้ แต่ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1940 ตลาดเริ่มฟื้นตัวอีกครั้ง^[1] ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2493 นิตยสารGalaxy Science Fiction ฉบับแรก ได้วางจำหน่าย โดยมียอดจำหน่ายถึง 100,000 ฉบับภายในหนึ่งปี และความสำเร็จของนิตยสารนี้ได้กระตุ้นให้ผู้จัดพิมพ์รายอื่น ๆ เข้ามาสู่สาขานี้^[2] จอห์น เรย์มอนด์ ซึ่งในเวลานั้นเป็นผู้จัดพิมพ์นิตยสารผู้ชาย เป็นหลัก ได้รับแจ้งจากผู้จัดจำหน่ายของเขาว่านิยายวิทยาศาสตร์เป็นสาขาที่กำลังเติบโต เรย์มอนด์ไม่รู้เรื่องนิยายวิทยาศาสตร์เลยถามเลสเตอร์ เดล เรย์เพื่อขอคำแนะนำ จากนั้นก็เสนองานบรรณาธิการนิตยสารใหม่ให้กับเดล เรย์ เดล เรย์ลังเลในตอนแรก แต่ในที่สุดก็ตกลงที่จะเป็นบรรณาธิการของSpace Science Fiction ฉบับแรกลงวันที่เดือนพฤษภาคม 1952 เมื่อผู้จัดจำหน่ายรายอื่นเข้ามาหา Raymond เพื่อถามว่าเขาสนใจที่จะตีพิมพ์ชื่อนิยายวิทยาศาสตร์หรือไม่ เขาเสนอต่อ del Rey ว่านิตยสารฉบับที่สองนี้ควรเน้นไปที่เรื่องราวแอ็กชันผลลัพธ์คือScience Fiction Adventuresซึ่งวางจำหน่ายในเดือนพฤศจิกายนปีนั้น Raymond ตัดสินใจขยายกิจการต่อไป โดยเปิดตัวFantasy Magazineในเดือนมีนาคม 1953 และRocket Storiesซึ่งเช่นเดียวกับScience Fiction Adventuresที่มุ่งเป้าไปที่ผู้อ่านเยาวชน ในเดือนถัดมา Ziff-Davisได้เปิดตัวFantasticซึ่งเป็นนิตยสารแฟนตาซีคู่แข่งในปี 1952 และเมื่อFantasy Magazineวางจำหน่าย พวกเขาขู่ว่าจะฟ้อง Raymond เพราะชื่อคล้ายกัน ดังนั้น Raymond จึงเปลี่ยนชื่อนิตยสารเป็นFantasy Fictionตั้งแต่ฉบับที่สองเป็นต้นไป^[3]

เดลเรย์ใช้ชื่อแฝงหลายชื่อสำหรับนิตยสารเหล่านี้ เขาแก้ไข นิตยสาร Fantasyฉบับล่าสุดในชื่อ "Cameron Hall" และแก้ไขRocket Storiesในชื่อ "Wade Kaempfert" สำหรับScience Fiction Adventuresเขาแก้ไขในชื่อ "Philip St. John" ^[4]และใช้ชื่อแฝงอื่น "R. Alvarez" เป็นชื่อผู้จัดพิมพ์^[3] เดลเรย์จ้างไมเคิล ชาอาราซึ่งต่อมาเป็น นักเขียนที่ได้รับ รางวัลพูลิตเซอร์ ให้ เป็นบรรณาธิการผู้ช่วย^[3]

การจัดการนิตยสารของเรย์มอนด์นั้นวุ่นวายตามคำบอกเล่าของเดลเรย์ ไม่มีกำหนดการที่แน่นอน วันหนึ่งเรย์มอนด์บอกกับเดลเรย์ว่านิตยสารจะเปลี่ยนเป็นตารางรายเดือน แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรย์มอนด์ตัดสินใจเพียงแค่ว่านิตยสารฉบับใดฉบับหนึ่งจะต้องส่งในวันถัดไป ซึ่งหมายความว่าเดลเรย์ต้องดิ้นรนหาเนื้อหาที่พร้อมใช้งาน เนื่องจากเรย์มอนด์จ่ายเงินเมื่อตีพิมพ์ เดลเรย์จึงไม่ได้จัดทำรายการเรื่องราวไว้ล่วงหน้าเพื่อใช้เมื่อจำเป็น ทำให้เขาไม่สามารถรักษาแผนในการกำหนดกลุ่มเป้าหมายของนิตยสารแต่ละฉบับให้ชัดเจนได้ เดลเรย์บางครั้งต้องเขียนเรื่องราวข้ามคืนเพื่อให้มีเรื่องหลักสำหรับฉบับใดฉบับหนึ่ง "นั่นเป็นวิธีที่น่าผิดหวังในการบริหารนิตยสาร" เขาเล่า^[5] เรย์มอนด์ให้เดลเรย์ควบคุมการซื้อเรื่องราวทั้งหมด ในฐานะความช่วยเหลือจากเดลเรย์จอห์น แคมป์เบลล์บรรณาธิการที่มีอิทธิพลของAstounding Science-Fictionได้โทรหาเรย์มอนด์และโน้มน้าวให้เขาเชื่อว่าจำเป็นต้องให้บรรณาธิการเป็นผู้ตัดสินใจเกี่ยวกับนิยาย^[5]

นิตยสารทั้งสี่ฉบับทำเงินได้ นิตยสารแต่ละฉบับมียอดจำหน่ายที่จุดคุ้มทุน 45,000 ฉบับนิตยสาร Fantasyขายได้ประมาณ 70,000 ฉบับต่อฉบับ และ นิตยสาร Science Fiction Adventuresก็ทำเงินได้เกือบเท่ากัน ทั้งนิตยสารSpace Science FictionและRocket Stories ต่างก็ มี ปัญหา ด้านการจัดจำหน่ายซึ่งส่งผลกระทบต่อยอดจำหน่าย แต่ก็ยังทำกำไรได้ เงินจำนวนดังกล่าวไม่ได้นำไปลงทุนกับนิตยสารอีก และเดล เรย์ได้เสนอต่อเรย์มอนด์ให้เพิ่มอัตราค่าพิมพ์ต่อคำที่จ่ายให้กับนักเขียน จ่ายเร็วขึ้นแทนที่จะจ่ายเมื่อตีพิมพ์ และเพิ่มค่าตอบแทนของเดล เรย์เอง เดล เรย์คำนวณยอดจำหน่ายที่เพิ่มขึ้นซึ่งจำเป็นต่อการลงทุนเหล่านี้เพื่อให้แสดงผลกำไรสุทธิ และขู่ว่าจะลาออก เว้นแต่เรย์มอนด์จะอนุมัติการเปลี่ยนแปลงดังกล่าว เรย์มอนด์เห็นด้วยแต่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อนำแผนใหม่ไปปฏิบัติ และเมื่อเดลเรย์ไปที่สำนักงานเพื่อร้องเรียนเพราะเขาได้ยินมาว่านักเขียนบางคนไม่ได้รับเงินผู้อำนวยการฝ่ายศิลป์ บอกกับเขา ว่าเรย์มอนด์ซึ่งไม่ได้อยู่ที่นั่นได้ตัดสินใจลดอัตราการชำระเงินลงเหลือหนึ่งเซ็นต์ต่อคำ รวมเฉพาะผลงานของผู้อำนวยการฝ่ายศิลป์เท่านั้น และลดจำนวนหน้าของนิตยสารทุกฉบับลงเหลือ 144 หน้า เดลเรย์ลาออกและเล่าในภายหลังว่า "เรย์มอนด์แจ้งให้ทุกคนทราบว่าฉันถูกไล่ออก และทนายความของเขาขู่ว่าจะฟ้องฉันในข้อหาหมิ่นประมาทเพราะฉันส่งต้นฉบับคืนให้กับนักเขียน โดยระบุว่าอัตราใหม่มีผลบังคับใช้แล้ว คำตอบของฉันทำให้ทนายความตัดสินใจเลิกจ้าง" ^[5]

เรย์มอนด์จ้างแฮร์ริสันมาแทนที่เดลเรย์สำหรับนิตยสารสามฉบับ แฮร์ริสันไม่รับนิตยสารแฟนตาซี เพราะเขารู้สึกว่าเขารู้เกี่ยวกับ แนวแฟนตาซีน้อยเกินไปเรย์มอนด์จ้างเฟล็ตเชอร์ แพรตต์สำหรับนิตยสารแฟนตาซีแทน แพรตต์รวบรวมฉบับที่ห้า แต่จะไม่ส่งต้นฉบับให้เรย์มอนด์จนกว่าผู้เขียนจะได้รับเงิน เรย์มอนด์ไม่จ่ายเงิน และฉบับที่ห้าก็ไม่ได้รับการตีพิมพ์ ชื่อเรื่องอื่นๆ ไม่นาน นัก นิยายวิทยาศาสตร์อวกาศไม่เคยมีฉบับที่มีชื่อของแฮร์ริสันเป็นบรรณาธิการ และมีฉบับ Rocket Stories ออกมา อีกเพียงฉบับเดียว และ Science Fiction Adventuresอีกสามฉบับ โดยฉบับสุดท้ายของฉบับหลังลงวันที่เดือนพฤษภาคม 1954 ^[3]

ในบทบรรณาธิการของเขาสำหรับ Space Science Fictionฉบับแรกdel Rey ประกาศว่าชื่อนิตยสารไม่ได้จำกัดนิตยสารให้อยู่แค่เรื่องแต่งเกี่ยวกับอวกาศ โดยตีความอวกาศว่าเป็น "การขยายออกไปทุกทิศทาง" รวมถึงแฟนตาซีด้วย แม้ว่าในที่สุดFantasy Magazineก็กลายเป็นช่องทางสำหรับเรื่องราวแฟนตาซีที่ del Rey ได้รับมา "ข้อห้ามเดียวของเราก็คือต่อต้านความน่าเบื่อ" del Rey อ้าง และตามคำกล่าวของนักประวัติศาสตร์นิยายวิทยาศาสตร์Mike Ashley "โดยรวมแล้ว del Rey ก็ทำตามคำพูดของเขา" ^[6] Space Science Fiction ฉบับแรกจัดทำขึ้นจากสิ่งที่ del Rey สามารถหามาได้อย่างรวดเร็ว เขาร่วมงานกับ สำนักงานวรรณกรรมของ Frederik Pohlเพื่อค้นหาเรื่องราว และเขียนเรื่องหลักเรื่อง "Pursuit" เองโดยใช้ชื่อเล่นว่า "Philip St. John" ผู้เขียนคนอื่นๆ ในฉบับแรก ได้แก่Henry Kuttnerกับเรื่อง "The Ego Machine" ซึ่งเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับหุ่นยนต์ตลกๆ เรื่องหนึ่งของเขา และIsaac Asimovกับเรื่อง "Youth" ^[3] Del Rey ยังเขียนเรื่องหลักสำหรับฉบับที่สองภายใต้ชื่อเล่นอื่นว่า "Erik van Lhin" เค้าโครงปกเปลี่ยนไปเพื่อให้สะท้อนรูปแบบ "L" กลับหัวที่ใช้โดยGalaxyโดยภาพปกถูกลดขนาดลงและมีแถบสีที่ขอบซ้ายและขอบบนของปก Del Rey ได้รับเนื้อหาจากนักเขียนที่มีชื่อเสียงอีกครั้ง ได้แก่Clifford Simak , Fletcher Pratt และMurray Leinsterฉบับนี้ยังรวมถึง " The God in the Bowl " ซึ่งเป็นเรื่องแรกของConan the Barbarianที่ไม่เคยตีพิมพ์ของRobert E. Howardที่จะได้รับการแก้ไขเพื่อตีพิมพ์โดยL. Sprague de Campโดย de Camp ได้รับบันทึกย่อของHP Lovecraft เกี่ยวกับเรื่องนี้และได้รับการตีพิมพ์เช่นกัน ^[6]

ฉบับหลังๆ มีนวนิยายแบบต่อเนื่อง 3 เรื่อง ได้แก่Ullr UprisingของH. Beam Piper , Cue for QuietของTL SherredและThe EscapeของPoul Andersonซึ่งถูกตัดให้สั้นลงหลังจากตีพิมพ์ไปหนึ่งงวดเมื่อนิตยสารหยุดตีพิมพ์ ต่อมาจึงได้รับการตีพิมพ์ฉบับเต็มโดยใช้ชื่อว่าBrain Waveนอกจากนี้ Del Rey ยังได้ซื้อ การขายครั้งแรกของ Algis Budrysเรื่อง "Walk to the World" ซึ่งปรากฏในฉบับเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2495 ^[3] และได้ตีพิมพ์ เรื่องราวในช่วงแรกๆ ของPhilip K. Dickบาง เรื่อง รวมถึงเรื่อง " Second Variety " ซึ่งปรากฏในฉบับเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2496 ^[6] ผู้สนับสนุนรายอื่นๆ ได้แก่Damon KnightและJames E. Gunnศิลปินตกแต่งภายใน ได้แก่ Paul Orban, Kelly Freas , Peter Poulton และAlex Ebel Hannes BokและEarle Bergeyเป็นหนึ่งในศิลปินที่วาดปก^[6]

เดิมที Science Fiction Adventuresตั้งใจให้ประกอบด้วยเรื่องราวที่เน้นการแอ็กชั่นมากกว่าSpace Science Fiction [ ^3] Del Rey อธิบายเป้าหมายของเขาสำหรับนิตยสารในบทบรรณาธิการฉบับแรก: "เรารู้สึกว่านิยายวิทยาศาสตร์ไม่ได้มีไว้เพื่อการศึกษา มันเป็นนิยายเป็นหลัก ไม่ใช่การอภิปรายเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์ในเรื่องราวควรเป็นที่ยอมรับ แน่นอน ... แต่ปัญหาของผู้คนในเรื่องต้องได้รับการเน้นย้ำมากกว่าอุปกรณ์ที่พวกเขาใช้" ^[7] นิยายในฉบับแรก ได้แก่The Fires of ForeverนวนิยายโดยChad Oliverเรื่องราวโดย L. Sprague de Camp และCM Kornbluthและบทความสารคดีโดย del Rey ในความคิดเห็นของนักประวัติศาสตร์นิยายวิทยาศาสตร์ Ted Krulik และ Bruce Tinkel นิตยสารได้รับการปรับปรุงจากปีแรก พวกเขาชื่นชมPolice Your Planetนวนิยายโดย del Rey ที่เริ่มตีพิมพ์เป็นตอนในฉบับเดือนมีนาคม พ.ศ. 2496 โดยใช้ชื่อปากกาว่า Erik van Lhin และTen to the StarsของRaymond Gallun ^[7] นักเขียนที่มีชื่อเสียงที่เดลเรย์สามารถหาเรื่องราวมาได้รวมถึง Algis Budrys, Robert Sheckley , Ross RocklynneและWilmar Shiras [ ^{3] [7]} เมื่อแฮร์ริสันเข้ารับตำแหน่งบรรณาธิการ เขามีเวลาไม่มากที่จะสร้างผลงานบนนิตยสาร แต่เรื่องราวที่โดดเด่นในช่วงดำรงตำแหน่งของเขา ได้แก่ นวนิยายของ Kornbluth เรื่องThe Syndicซึ่งตีพิมพ์เป็นตอนๆ ในสองฉบับแรกของแฮร์ริสัน^[7] แฮร์ริสันยังพิมพ์ " The Hanging Stranger " ซึ่งเป็นเรื่องราวในช่วงแรกของ Philip K. Dick ในฉบับเดือนธันวาคม พ.ศ. 2496 และ"The Prodigy" ซึ่งเป็นผลงานการขายครั้งแรกของThomas Scortia ในฉบับเดือนมีนาคม พ.ศ. 2497 ^[3]ศิลปินที่ออกแบบปกหลายคนมีชื่อเสียงในสาขานี้ รวมถึงAlex Schomburg , Mel Hunter , Ed EmshwillerและHR Van Dongenศิลปินที่ออกแบบตกแต่งภายใน ได้แก่Roy Krenkel , Kelly Freas และ Paul Orban ^[7]

บทความเกี่ยวกับนิยายวิทยาศาสตร์จำนวนหนึ่งปรากฏขึ้น^[8]รวมถึง"The Fiction in Science Fiction" ของWilliam Tenn ซึ่ง Krulik และ Tinkel อธิบายว่าเป็น "หนึ่งในคนแรกๆ ที่ถือว่านิยายวิทยาศาสตร์เป็นรูปแบบวรรณกรรมที่จริงจัง" ^[7] Damon Knight หนึ่งในนักวิจารณ์วรรณกรรมนิยายวิทยาศาสตร์ที่สำคัญที่สุดที่เกิดขึ้นในประเภทเดียวกัน ได้เขียนบทวิจารณ์หนังสือหลายเล่ม เขาเริ่มคอลัมน์ชื่อ "The Dissecting Table" ในปี 1950 ในนิตยสารWorlds Beyond ที่มีอายุสั้น และเขียนต่อในScience Fiction Adventuresแอชลีย์คิดว่าแม้จะใช้เวลาสักพักกว่าที่ผลกระทบของบทวิจารณ์ของ Knight จะปรากฏ แต่คอลัมน์ดังกล่าวก็ "สร้างรอยร้าวให้กับโลก [นิยายวิทยาศาสตร์] และ [เริ่ม] แยกว่าอะไรดีจากอะไรไม่ดี" หลังจากที่Science Fiction Adventuresปิดตัวลง คอลัมน์ของ Knight ยังคงดำเนินต่อไปในFuture Science Fictionและที่อื่นๆ และต่อมาบทวิจารณ์ของเขาถูกรวบรวมไว้ในIn Search of Wonderซึ่งได้รับรางวัล Hugoในปี 1956 ^[3]

ในความเห็นของแอชลีย์ นิตยสารดังกล่าวได้พัฒนาอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นหนึ่งในนิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ (SF) ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุคนั้น และครูลิกและทิงเคิลก็เห็นด้วย โดยอธิบายว่านิตยสารดังกล่าวเป็น "หนึ่งในนิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ที่น่าสนใจและมีการแก้ไขที่ดีที่สุดที่ปรากฏในทศวรรษ 1950 เป็นเรื่องน่าเสียดายที่ผู้จัดพิมพ์ไม่ใส่ใจนิตยสารดังกล่าวScience Fiction Adventuresอาจเป็นหนึ่งในนิตยสารที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในช่วงทศวรรษ 1950 ก็ได้" ^[7]

Rocket Storiesมุ่งเป้าไปที่ผู้อ่านที่เป็นเยาวชนมากกว่านิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์อื่นๆ ของ Raymond และ del Rey ยอมรับอย่างเปิดเผยว่า เรื่องราว ในอวกาศโอเปร่าและเวสเทิร์น มีความคล้ายคลึงกัน ในบทบรรณาธิการของเขา โดยเขียนว่า "เราไม่ได้เรียกนิตยสารนี้ว่านิยายวิทยาศาสตร์ด้วยเหตุผลเดียวกับที่เรื่องราวในตะวันตกเก่าไม่เคยถูกเรียกว่านิยายวิทยาศาสตร์หรือนิยายประดิษฐ์ Colt ทำให้เวสเทิร์นเป็นไปได้ในการประดิษฐ์ปืนลูกโม่ และผู้คนที่ทำงานเกี่ยวกับจรวดจะทำให้อนาคตของเราเป็นไปได้" ^[9] เขาโน้มน้าว Algis Budrys ให้เขียนเวสเทิร์นตรงไปตรงมาที่แปลเป็นศัพท์นิยายวิทยาศาสตร์ ชื่อว่า "Blood on My Jets" และภายใต้ชื่อสำนักพิมพ์ Wade Kaempfert เรื่องราวที่พิมพ์โดยนักเขียนเวสเทิร์นสองคนคือNoel Loomisและ H. A DeRosso นักเขียนนิยายคนอื่นๆ ได้แก่ Poul Anderson, Milton Lesser , George O. SmithและJohn Jakesส่วนศิลปิน ได้แก่ Ed Emshwiller, Paul Orban และ Kelly Freas ^{[3] [9]} นักประวัติศาสตร์นิยายวิทยาศาสตร์ EF Casebeer มองว่านิตยสารดังกล่าวตีพิมพ์เนื้อหาดีๆ บ้าง และมีเนื้อหา "มากกว่าปกและชื่อนิตยสารจะสื่อถึง" ^[9]

สำหรับนิตยสาร Fantasyนั้น Del Rey ได้ประกาศนโยบายบรรณาธิการที่มุ่งเน้นไปที่แฟนตาซีสมัยใหม่ มากกว่าสยองขวัญแบบโกธิก: "แฟนตาซี...คือเกมแห่งตรรกะ เช่นเดียวกับหมากรุกนางฟ้า มันควรเป็นเกมแห่งตรรกะที่กฎพื้นฐานมีความยืดหยุ่น เต็มไปด้วยความประหลาดใจอันน่ายินดีเพื่อบิดความคิดออกจากร่อง และต้องเล่นด้วยทักษะที่ดีเลิศจึงจะน่าสนใจ" ^[10] แนวทางนี้ทำให้Fantasy Magazine อยู่ ในประเพณีแฟนตาซีแบบใหม่ที่เริ่มต้นโดยUnknownในปี 1939 และดำเนินต่อไปโดยBeyond Fantasy Fictionแทนที่จะเป็นประเพณีโกธิกเก่าที่เป็นตัวอย่างโดยWeird Tales [ ^10] นิตยสาร Fantasy ฉบับแรกมีเรื่องราวของ Conan โดย Robert E. Howard บรรณาธิการโดย L. Sprague de Camp และเขียนใหม่โดย del Rey โดยอิงจากเรื่อง " The Black Stranger " ของ Howard; ^{[3] [11]}เรื่องราวของ Conan อีกเรื่องหนึ่งซึ่งเขียนใหม่โดย de Camp เช่นกัน ตามมาในปีนั้น^[10] Del Rey เผยแพร่ผลงานของ Algis Budrys, L. Sprague de Camp, John Wyndham , Clark Ashton Smith , Philip K. Dick, Katherine MacLean , Harry Harrison และ Robert Sheckley และได้รับหน้าปกจาก Hannes Bok สำหรับนิตยสารทั้งสี่ฉบับ^[3] Ashley อธิบายนิตยสารนี้ว่าเป็น "ผลิตภัณฑ์คุณภาพสูงอีกชิ้นหนึ่ง" และ "น่าสะสมอย่างยิ่ง" ^[3]และนักประวัติศาสตร์นิยายวิทยาศาสตร์ Russell Letson ก็เห็นด้วยว่า "[นิตยสาร] ผสมผสานรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูด...เข้ากับนิยายเหนือค่าเฉลี่ย" และแสดงความคิดเห็นว่านิตยสารนี้หยุดตีพิมพ์ "นานก่อนที่ศักยภาพของนิตยสารจะหมดลง" ^[10] นิตยสารนี้เป็นที่นิยมในหมู่ผู้อ่านในสมัยนั้น นักประวัติศาสตร์นิยายวิทยาศาสตร์David Kyleกล่าวว่านิตยสารนี้ "ได้รับคำชื่นชมอย่างมาก" ^[12]และDonald Tuckบรรณานุกรมนิยายวิทยาศาสตร์และนักสารานุกรม บันทึกว่า "ผู้ที่ชื่นชอบนิยายแฟนตาซีหลายคนให้คะแนนนิตยสารนี้ว่าเป็นนิตยสารแฟนตาซีที่ดีที่สุดตั้งแต่Unknown " ^[13]

นิตยสารแต่ละฉบับของทั้งสี่ฉบับมีขนาดย่อ 160 หน้าและราคา 35 เซ็นต์และผู้จัดพิมพ์ในแต่ละกรณีคือ John Raymond ^{[6] [7] [9] [10]}บริษัทจัดพิมพ์ที่ใช้คือ Science Fiction Publications สำหรับฉบับแรกของScience Fiction Adventures [ ^7] Future Publications สำหรับฉบับที่เหลือของScience Fiction Adventures ^[7]และสำหรับFantasy Magazine [ ^10]และ Space Publications สำหรับSpace Science FictionและRocket Stories ^{[6] [9]}การสืบทอดตำแหน่งบรรณาธิการแสดงไว้ในตารางทางด้านขวา Del Rey ใช้ชื่อแฝงสำหรับงานแก้ไขของเขาในบางกรณี: Rocket Stories สองฉบับแรก ได้รับการแก้ไขภายใต้ชื่อ "Wade Kaempfert" ^[9]และScience Fiction Adventures หกฉบับแรก ได้รับการแก้ไขภายใต้ชื่อเล่นของ del Rey คือ "Philip St. John" ^{[7] สำหรับ} Fantasy Magazine ฉบับสุดท้ายdel Rey ใช้ชื่อ "Cameron Hall" เป็นบรรณาธิการ^[10]

สำนักพิมพ์ Archer Press ตีพิมพ์ Space Science Fictionฉบับอังกฤษ ในปี 1952 และ 1953 โดยฉบับเหล่านี้ไม่มีวันที่ แต่มีหมายเลขประจำเล่มตั้งแต่ 1/1 ถึง 2/3 โดยมีเลขประจำเล่มละ 5 ฉบับ ^[6] ฉบับเหล่านี้พิมพ์ซ้ำฉบับของสหรัฐอเมริกาโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง ยกเว้นฉบับแรกของสหรัฐอเมริกาพิมพ์เป็นเล่มที่ 2 ของอังกฤษหมายเลข 3 และฉบับที่สองถึงแปดของสหรัฐอเมริกาพิมพ์เป็นฉบับแรกถึงเจ็ดของอังกฤษ^[14]

• แอชลีย์, ไมเคิล (1976). "บทนำ: จากระเบิดสู่บูม" ในแอชลีย์, ไมเคิล (บรรณาธิการ) ประวัติศาสตร์ของนิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ เล่มที่ 3 1946–1955ชิคาโก: Contemporary Books, Inc. หน้า 13–109 ISBN 0-8092-7842-1-
• แอชลีย์ ไมค์ (1985). "นิยายวิทยาศาสตร์อวกาศ". ใน ทิมน์ มาร์แชลล์ บี.; แอชลีย์ ไมค์ (บรรณาธิการ). นิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ แฟนตาซี และนิยายประหลาด เวส ต์พอร์ต คอนเนตทิคัต: สำนักพิมพ์กรีนวูด หน้า 585–587 ISBN 0-3132-1221-X-
• แอชลีย์ ไมค์ (2005). Transformations: The Story of the Science Fiction Magazines from 1950 to 1970.ลิเวอร์พูล: Liverpool University Press ISBN 0-85323-779-4-
• Casebeer, EF (1985). "Rocket Stories". ใน Tymn, Marshall B.; Ashley, Mike (บรรณาธิการ). นิตยสาร Science Fiction, Fantasy and Weird Fiction . เวสต์พอร์ต คอนเนตทิคัต: Greenwood Press. หน้า 488–490 ISBN 0-3132-1221-X-
• เอ็ดเวิร์ดส์, มัลคอล์ม ; นิโคลส์, ปีเตอร์ (1993). "นิตยสาร SF". ใน Clute, John; นิโคลส์, ปีเตอร์ (บรรณาธิการ). สารานุกรมนิยายวิทยาศาสตร์ . นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์เซนต์มาร์ติน หน้า 1066–1071 ISBN 0-312-09618-6-
• Krulik, Ted; Tinkel, Bruce (1985). "Science Fiction Adventures (1952–1954)". ใน Tymn, Marshall B.; Ashley, Mike (บรรณาธิการ). Science Fiction, Fantasy and Weird Fiction Magazines . เวสต์พอร์ต คอนเนตทิคัต: Greenwood Press. หน้า 520–524 ISBN 0-3132-1221-X-
• ไคล์ เดวิด (1977) [1976]. ประวัติศาสตร์ภาพแห่งนิยายวิทยาศาสตร์ลอนดอน: แฮมลินISBN 0-600-38193-5-
• Letson, Russell (1985). "นิตยสารแฟนตาซี". ใน Tymn, Marshall B.; Ashley, Mike (บรรณาธิการ). นิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์ แฟนตาซี และนิยายประหลาดเวสต์พอร์ต คอนเนตทิคัต: Greenwood Press. หน้า 268–270 ISBN 0-3132-1221-X-
• สโตน, เกรแฮม (1977). ดัชนีนิตยสารนิยายวิทยาศาสตร์อังกฤษ: เล่มที่ 1: รายการเนื้อหาซิดนีย์: สมาคมนิยายวิทยาศาสตร์ออสเตรเลียISBN 0-9598342-2-2-
• Strauss, Erwin (1966) ดัชนีนิตยสาร SF, 1951–1965เคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์: MIT Science Fiction Society OCLC  746542
• ทัค โดนัลด์ เอช. (1982). สารานุกรมนิยายวิทยาศาสตร์และแฟนตาซี: เล่มที่ 3.ชิคาโก: Advent Publishers. ISBN 0-911682-26-0-