พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งนาวาร์

เฮนรี่ที่ 2
ภาพเหมือนโดยศิลปินชาวฝรั่งเศสที่ไม่ทราบชื่อ
กษัตริย์แห่งนาวาร์
รัชกาล	12 กุมภาพันธ์ 1517 – 25 พฤษภาคม 1555
รุ่นก่อน	แคทเธอรีน
ผู้สืบทอด	ฌานน์ที่ 3และแอนทวน
เกิด	( 1503-04-18 )18 เมษายน 1503 ซังกุเอซา
เสียชีวิตแล้ว	25 พฤษภาคม ค.ศ. 1555 (25 พ.ค. 58)(อายุ 52 ปี) ฮาเก็ตเมา
คู่สมรส	มาร์กาเร็ตแห่งอองกูแลม ​ ​ ( ครองราชย์ ค.ศ.  1526 สิ้นพระชนม์ ค.ศ. 1549 )
ออกฉบับ เพิ่มเติม...	ฌานน์ที่ 3 แห่งนาวาร์
บ้าน	อัลเบรต
พ่อ	จอห์นที่ 3 แห่งนาวาร์
แม่	แคทเธอรีนแห่งนาวาร์
ศาสนา	โรมันคาธอลิกถึงแม้ว่าเขาจะเห็นอกเห็นใจพวกคาลวินนิสต์ อย่างมาก ตลอดชีวิตของเขา
ลายเซ็น

เฮนรีที่ 2 (18 เมษายน 1503 – 25 พฤษภาคม 1555) มีพระนามเล่นว่าซังเกวซีโนเนื่องจากพระองค์เกิดที่ซังเกวซาทรงเป็นกษัตริย์แห่งนาวาร์ตั้งแต่ปี 1517 อาณาจักรนี้ลดขนาดลงเหลือเพียงดินแดนเล็กๆ ทางเหนือของเทือกเขาพิเรนีสโดยการพิชิตของสเปนในปี 1512 เฮนรีสืบราชสมบัติต่อจากพระมารดา คือราชินีแคทเธอรีน เมื่อพระมารดาสิ้นพระชนม์^[1]บิดาของพระองค์เป็นพระสวามีและผู้ปกครองร่วม คือกษัตริย์จอห์นที่ 3ซึ่งสิ้นพระชนม์ในปี 1516 ^[1]

หลังจากความพยายามยึดครองนาวาร์คืนล้มเหลวในปี ค.ศ. 1516จอห์นที่ 3 สิ้นพระชนม์ ตามมาด้วยการสิ้นพระชนม์ของแคทเธอรีนที่ 1 ในราชบัลลังก์อิสระของแบร์นในอีกหนึ่งปีต่อมาในปี ค.ศ. 1517 รัชทายาทเฮนรีได้รับการสถาปนาเป็นกษัตริย์แห่งนาวาร์และได้รับการสวมมงกุฎอย่างหรูหราในเลสการ์ตำแหน่งนี้ถูกอ้างสิทธิ์โดยเฟอร์ดินานด์ที่ 2 แห่งอารากอนซึ่งได้รุกรานอาณาจักรในปี ค.ศ. 1512 และแย่งชิงตำแหน่งไป และยังคงอ้างสิทธิ์ต่อไปโดยชาร์ลที่ 5 หลานชายของพระองค์ เฮนรีที่ 2 ได้รับการคุ้มครองจากฟรานซิสที่ 1 แห่งฝรั่งเศส

พระเจ้าเฮนรีที่ 2 ทรงมีพระชนมายุ 13 พรรษาเมื่อทรงขึ้นครองราชย์ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1517 และพระขนิษฐาของพระองค์ พระนางแอนน์แห่งนาวาร์ทรงทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จนกระทั่งทรงมีพระชนมายุ 15 พรรษา และทรงได้รับการประกาศให้เป็นผู้บรรลุนิติภาวะเมื่อวันที่ 18 เมษายน ค.ศ. 1518 เนื่องจากพระเจ้าเฮนรีไม่เสด็จไปนาวาร์อยู่บ่อยครั้ง พระขนิษฐาของพระองค์ พระนางแอนน์จึงทรงทำหน้าที่ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ต่อไปในระหว่างที่พระองค์ไม่เสด็จ

หลังจากการประชุมที่เมืองโนยงในปี ค.ศ. 1516 และที่เมืองมงต์เปลลิเยร์ในปี ค.ศ. 1518 ซึ่งไม่มีประสิทธิผล ความพยายามอย่างจริงจังก็ได้เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1521 เพื่อสถาปนาอำนาจอธิปไตยโดยพฤตินัยในแคว้นปัมโปลนาและดินแดนที่ถูกยึดครอง^[2]คณะสำรวจชาวฝรั่งเศสและนาวาร์เรซได้พยายามอีกครั้งในการยึดนาวาร์ที่ถูกยึดครองคืน แต่สุดท้ายพวกเขาก็ถูกชาร์ลส์ขับไล่หลังจากการสู้รบที่โนอาอิน ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1521 ^[3]

ในปี ค.ศ. 1525 เฮนรีถูกจับเป็นเชลยระหว่างการสู้รบที่ปาเวีย [ ^4]แต่เขาสามารถหลบหนีได้ และในปี ค.ศ. 1526 แต่งงานกับมาร์กาเร็ตน้องสาวของกษัตริย์ฟรานซิสที่ 1 แห่งฝรั่งเศสและภรรยาม่ายของชาร์ลส์ ดยุคแห่งอาล็องซง [ ^2]ในปี ค.ศ. 1530 หลังจากสนธิสัญญาคัมเบรระหว่างคาสตีลและฝรั่งเศส ชาร์ลส์ที่ 5 ได้อพยพออกจากมณฑลทางเหนือสุด ( เมรินดาด ) ของนาวาร์นาวาร์ตอนล่างทำให้เฮนรีสามารถยึดครองได้ พรมแดนเทือกเขาพิเรนีสระหว่างนาวาร์ตอนล่างและตอนบนประกอบเป็นพรมแดนฝรั่งเศส-สเปนในภาคนี้

เฮนรีมีความเห็นอกเห็นใจชาว อูเกอโนต์เป็นอย่างมากและสามารถพูดภาษาฝรั่งเศสและสเปนได้อย่างคล่องแคล่ว ตามที่Seigneur de Brantômeกล่าว ไว้ ^[5]เขาเสียชีวิตที่Hagetmauเมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1555 ^[6]

ในปี ค.ศ. 1526 เขาได้แต่งงานกับมาร์กาเร็ตแห่งอองกูแลม^[7]ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในนามมาร์เกอริต เดอ นาวาร์ (11 เมษายน ค.ศ. 1492 – 21 ธันวาคม ค.ศ. 1549) และมีบุตรด้วยกัน:

• ฌานน์ที่ 3 แห่งนาวาร์ (16 พฤศจิกายน 1528 – 9 มิถุนายน 1572) มารดาของอองรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส^[1]
• จอห์น (7 กรกฎาคม 1530 – 25 ธันวาคม 1530)

•  บทความนี้รวมข้อความจากสิ่งพิมพ์ที่เป็นสาธารณสมบัติ ในปัจจุบัน :  Chisholm, Hugh , ed. (1911). "Henry II. of Navarre". Encyclopædia Britannica . Vol. 13 (พิมพ์ครั้งที่ 11) สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ หน้า 293
• โชลาเคียน, แพทริเซีย ฟรานซิส; โชลาเคียน, รูเบน ชาร์ลส์ (2549) Marguerite de Navarre: แม่แห่งยุคฟื้นฟูศิลปวิทยา สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย.
• คอมเมียร์ แอนน์ (2000). สตรีในประวัติศาสตร์โลกเล่ม 10.
• Hillgarth, JN (2000). กระจกแห่งสเปน 1500–1700: การก่อตัวของตำนานมหาวิทยาลัยมิชิแกน
• สตีเฟนสัน, บาร์บารา (2017). อำนาจและการอุปถัมภ์ของมาร์เกอริต เดอ นาวาร์เร . รูทเลดจ์
• ทักเกอร์, สเปนเซอร์ ซี., บรรณาธิการ (2011). ลำดับเหตุการณ์ความขัดแย้งทั่วโลก: จากโลกยุคโบราณสู่ตะวันออกกลางยุคใหม่เล่มที่ II. ABC-CLIO
• เวอร์เนียร์, ริชาร์ด (2008). เจ้าแห่งเทือกเขาพิเรนีส: กัสตอง เฟบุส เคานต์แห่งฟัวซ์ (1331-1391)สำนักพิมพ์บอยเดลล์