มารี เดอ กูร์เนย์

มารี เดอ กูร์เนย์ ( ฝรั่งเศส: [maʁi də ɡuʁnɛ] ^ⓘ ; 6 ตุลาคม 1565,ปารีส– 13 กรกฎาคม 1645) เป็นนักเขียนชาวฝรั่งเศสที่เขียนนวนิยายและงานวรรณกรรมอื่น ๆ จำนวนมากรวมทั้งThe Equality of Men and Women(Égalité des hommes et des femmes, 1622)^[1] และThe Ladies' Grievance(Grief des dames, 1626)^[2]เธอยืนกรานว่าผู้หญิงควรได้รับการศึกษา Gournay ยังเป็นบรรณาธิการและนักวิจารณ์ของMichel de Montaigneหลังจาก Montaigne เสียชีวิต Gournay ได้แก้ไขและตีพิมพ์Essaysเขา

เธอเกิดในปารีสในปี ค.ศ. 1565 ^[3]บิดาของเธอ กีโยม เลอ จาร์ส เป็นเหรัญญิกของกษัตริย์เฮนรีที่ 3 แห่งฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1568 เขาได้รับสิทธิศักดินาในที่ดิน Gournay ในเขต Picardy และในปี ค.ศ. 1573 หลังจากที่เขาซื้อที่ดิน Neufvy เขาก็กลายเป็น Seigneur de Neufvy et de Gournay ^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}ครอบครัวย้ายไปที่Gournay-sur-Arondeหลังจากบิดาของเธอเสียชีวิตกะทันหันในปี ค.ศ. 1577 ^[3]

กูร์เนย์เป็นครูสอนหนังสือด้วยตนเองเธอศึกษาเกี่ยวกับมนุษยศาสตร์และเรียนภาษาละตินด้วยตนเอง การศึกษาของเธอทำให้เธอค้นพบผลงานของมิเชล เดอ มงแตญเธอได้พบกับเขาในปี ค.ศ. 1588 ในปารีสหลังจากเขียนบันทึกถึงเขา^[4]และกลายมาเป็น "ลูกบุญธรรม" ของเขา เธอตีพิมพ์หนังสือเล่มแรกของเธอในปี ค.ศ. 1594 ชื่อLe Proumenoir de Monsieur de Montaigne [ ^3]

หลังจากมารดาของเธอเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1591 มารีก็ย้ายไปปารีส ทิ้งบ้านของครอบครัวไว้ให้ชาร์ลส์ พี่ชายของเธอ ซึ่งถูกบังคับให้ขายบ้านในปี ค.ศ. 1608 มงแตนเสียชีวิตในปีถัดมา และฟรานซัวส์ เดอ ลา ชาสแซญ ภรรยาม่ายของเขาได้มอบสำเนา Essays ให้กับกูร์เนย์และมอบหมายให้เธอจัดพิมพ์^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ] ในปี ค.ศ. 1595 กูร์เนย์ได้ตีพิมพ์} Essaysฉบับแรกหลังเสียชีวิตและในปี ค.ศ. 1598 เธอก็ตีพิมพ์ฉบับแก้ไข เธอตั้งรกรากในปารีส โดยตั้งใจว่าจะหาเลี้ยงชีพด้วยการเขียนหนังสือ เธอตีพิมพ์การอภิปรายเกี่ยวกับการศึกษาของเด็กในBienvenue à Monseigneur le Duc d'Anjou ในปี ค.ศ. 1608 ผลงานนี้ทำให้เธอได้รับความสนใจจากนักวิชาการในปารีสมากขึ้น ผลงานของเธอในปี ค.ศ. 1610 เรื่อง Adieu de l'ame du Roy de France et de Navarreก่อให้เกิดเรื่องอื้อฉาวเพราะเป็นการปกป้องคณะเยสุอิตซึ่งถูกสงสัยว่าร่วมกันวางแผนลอบสังหารพระเจ้าเฮนรีที่ 4กูร์เนย์ถูกโจมตีในแผ่นพับเสียดสีเรื่องThe Anti-Gournayและถูกวาดภาพเป็นหนูแก่ๆ^[3]

ในปารีส มารี เดอ กูร์เนย์ พบกับอองรี หลุยส์ อาแบร์ เดอ มงต์มอร์ และนักวิชาการ จุสตุส ลิปซิอุส ได้แนะนำเธอให้ยุโรปรู้จักในฐานะนักวรรณกรรม กูร์เนย์พบว่าตัวเองเป็นผู้ปกป้องโดยเขียนหนังสือให้กับราชินี มาร์โก อองรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศสมารีเดอ เมดิซิส หลุยส์ที่ 13มาร์ควิส เดอ แกร์เชอวิลล์ รัฐมนตรีวิลเลรอยและฌองนิน^{[5] [6]}ราชินี มาร์โก กลายเป็นผู้ให้การอุปถัมภ์ของเธอ กูร์เนย์ได้รับเชิญไปงานราตรีของราชินี และได้รับการสนับสนุนทางการเงินทุกไตรมาส^[7]

เธอแปลงานของSallust , Ovid , VirgilและTacitusนอกจากนี้ Gournay ยังเขียนบทกวีเกี่ยวกับแมวของเธอ Léonore (ซึ่งเป็นชื่อของลูกสาวของ Montaigne ด้วย) และJoan of ArcดัดแปลงRonsardเขียนตามคำสั่งของเจ้าชาย และวิจารณ์Précieuses [ ^{ต้องการการอ้างอิง ]}ในปี 1619 เธอได้ตีพิมพ์คำแปลVersions de quelques pièces de Virgile, Tacite, Sallusteโดยมีคำนำที่เธอคัดค้านมุมมองของFrançois de Malherbe ที่ว่าภาษาฝรั่งเศสต้องถูกกำจัด Gournay ถูกกล่าวหาว่าไร้สาระ มุ่งเน้นอดีต และ เป็น สาวแก่^[3]ในทางกลับกัน Gournay ได้ตีพิมพ์การปกป้องสิทธิสตรีอย่างดุเดือดในปี 1622 ชื่อ Égalité des Hommes et des Femmes ^[1]ซึ่งเธออุทิศให้กับราชินี Anne d' Autriche ในปี 1624 เธอได้ตีพิมพ์บทกวี Remerciement, au RoyของPierre de Ronsardฉบับปรับปรุงใหม่^[8]

ในนวนิยายเรื่องLe Promenoir de M. de Montaigne qui traite de l'amour dans l'œuvre de Plutarque ของเธอในปี 1626 เธอได้สำรวจอันตรายที่ผู้หญิงต้องเผชิญเมื่อพวกเธอต้องพึ่งพาผู้ชาย^{[ ต้องการอ้างอิง ]}ผลงานรวมเรื่องของเธอได้รับการตีพิมพ์ในปี 1626 ชื่อว่าL'ombre de la damoiselle de Gournayเธอย้ายไปที่อพาร์ทเมนต์บนถนน Rue Saint Honoré และช่วยก่อตั้งFrench Academyเงินบำนาญเล็กน้อยที่มอบให้เธอโดยพระคาร์ดินัล Richelieu ทำให้เธอสามารถตีพิมพ์ Montaigne's Essaysฉบับปี 1635 ได้ในปี 1641 เธอได้ตีพิมพ์ผลงานรวมเรื่องของเธอเองอีกชุดหนึ่งคือLes Advis, ou les Presens de la Demoiselle de Gournayเธอเสียชีวิตในปี 1645 ^[8]อายุ 79 ปี และถูกฝังที่โบสถ์ Saint-Eustacheในปารีส^[9]ปัจจุบัน Marie de Gournay ได้รับการยอมรับว่าเป็นผู้หญิงคนแรกในฝรั่งเศสที่สนับสนุนการวิจารณ์วรรณกรรม และเป็นคนแรกๆ ที่โต้แย้งอย่างจริงจังเกี่ยวกับความเท่าเทียมกันระหว่างผู้ชายและผู้หญิง ผลงานรวมเล่มสุดท้ายของเธอมีความยาวเกือบ 1,000 หน้า^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

ข้อโต้แย้งของ Gournay เกี่ยวกับสิทธิของสตรีในการศึกษาได้รับการสนับสนุนจากศาสนา Gournay เป็นชาวโรมันคาธอลิกและเป็นที่รู้จักในฐานะฝ่ายตรงข้ามของขบวนการโปรเตสแตนต์ ใน สงครามศาสนาของฝรั่งเศสเธอสนับสนุนการศึกษาของสตรีในบทความสองเรื่อง ได้แก่Égalité des Hommes et des Femmes ^[1] ( ความเท่าเทียมของผู้ชายและผู้หญิง ) ตีพิมพ์ในปี 1622 และGrief des Dames ^[2] ( ความคับข้องใจของสุภาพสตรี ) ตีพิมพ์ในปี 1626 เธอโต้แย้งว่าผู้ชายและผู้หญิงเท่าเทียมกันเพราะ "คุณธรรมของผู้ชายและคุณธรรมของผู้หญิงเป็นสิ่งเดียวกัน เนื่องจากพระเจ้าประทานการสร้างสรรค์และเกียรติยศเดียวกันแก่พวกเขา" ^[10]

“ คุณผู้อ่านมีความสุขดี หากคุณไม่ได้อยู่ในเพศที่ต้องห้ามซึ่งความดีทั้งหมด ” ^[1]

ในหนังสือ The Equality of Men and Women Gournay ได้จัดโครงสร้างการโต้แย้งของเธอในลักษณะเดียวกับChristine de Pizanและเริ่มต้นด้วยการสร้างโปรไฟล์ของผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ในอดีตเพื่อแสดงให้เห็นถึงความสามารถในการเรียนรู้ของผู้หญิง เธอหลีกเลี่ยงการอภิปรายเกี่ยวกับความเหนือกว่าของเพศหนึ่งเหนืออีกเพศหนึ่งโดยเน้นย้ำถึงความเท่าเทียมกันของผู้ชายและผู้หญิง แต่เธอโจมตีแนวคิดที่ว่าผู้หญิงที่ยิ่งใหญ่ก็เหมือนกับผู้ชายที่ยิ่งใหญ่ เธอโต้แย้งว่าไม่น่าแปลกใจที่ผู้หญิงจะถูกมองว่าไร้ความสามารถ โง่เขลา และมุ่งเน้นที่ร่างกายของตนเอง เนื่องจากผู้หญิงได้รับการศึกษาเพียงเล็กน้อย Gournay โต้แย้งว่าหากได้รับโอกาส สิทธิพิเศษ และการศึกษาเช่นเดียวกับผู้ชาย ผู้หญิงก็สามารถเทียบเท่ากับความสำเร็จของผู้ชายได้ ในหนังสือThe Ladies' Grievance Gournay บ่นว่าผู้หญิงไม่ได้เป็นเจ้าของทรัพย์สิน ไม่ได้ใช้เสรีภาพ หรือเข้าถึงตำแหน่งสาธารณะ เธอโต้แย้งว่าผู้หญิงที่มีการศึกษามีสิทธิ์ที่จะได้รับการรับฟัง เช่นเดียวกับผู้ชายที่มีการศึกษา เช่นเดียวกับRené Descartesเธอแยกจิตใจออกจากร่างกาย และโต้แย้งว่าผู้หญิงมีความสามารถเท่ากับผู้ชาย^[11]

• ลาก่อน เดอ ลาม ดู รอย เดอ ฟรองซ์ และนาวาร์ อองรี เลอ กรองด์ อา ลา รอยน์, avec la défence des Pères Jésuites / พาร์ ลา ดามัวแซล เดอ จี.
• ลอมเบร เดอ ลา ดาโมแซล เดอ กูร์เนย์ (1626, 1634 และ 1641)
• Les advis ou Les présens de la demoiselle de Gournay (1634)
• Les essais de Michel seigneur de Montaigne : nouvelle édition exactement purgée des défauts des precedentes, selon le vray original, et richie & augmentée aux marges du nom des autheurs qui y sont citez, & de la version de leurs Passages, avec des ข้อสังเกตที่สำคัญ & necessaires pour le soulagement du lecteur, ensemble la vie de l'auteur, & deux tables, l'une des chapitres, & l'autre des maines matières, de beaucoup บวกเพียงพอ & บวก utile que celles des dernieres éditions / [Henri Estienne ] ; [มารี เดอ จาร์ เดอ กูร์เนย์]
• ผลงานเล่มแรกของผลงานทั้งหมดของเธอ (1641) ได้รับการตีพิมพ์โดยRodopi ในปี 1997

• Œuvres complètes : Les advis ou Les présens de la demoiselle de Gournay  ; ต. ดู เบรย์, 1634 Lire en ligne sur Gallica
• เปรี้ยว 1588 : un sonnet et une ode dans les « Regrets funèbres sur la mort d'Aymée » ใน Œuvres de Pierre de Brach (Le Tombeau d'Aymée)
• พ.ศ. 2137 (ค.ศ. 1594) : เลอ พัวเมนัวร์ เดอ มองซิเออร์ เดอ มงแตญ
• พ.ศ. 2138 (ค.ศ. 1595) : Préface sur les Essais de Michel, seigneur de Montaigne Lire en ligne sur gallica ใน Les Essais de Michel Seigneur de Montaigne
• 1595 : hommage en prose à Jean de Sponde และ Response du Feu Sieur de Sponde...
• 1598 : คำนำ sur les Essais de Michel, seigneur de Montaigne ใน Les Essais de Michel Seigneur de Montaigne
• 1608 : Bienvenue de Monseigneur le duc d'Anjou
• 1610 : Adieu de l'Ame du Roy de France et de Navarre Henry le Grand, avec la Defense des Peres Jesuites
• 1619 : Versions de quelques pièces de Virgile, Tacite, Salluste, avec l'Institution de Monseigneur, frere Unique du Roy (comprend également un « traicté sur la Poësie »)
• 1620 : เอสชานตียงส์ เดอ เวอร์จิเล
• 1620 : deux poèmes dans Les Muses en deuil
• 1621 : การแปล Partie du Quatriesme de l'Eneide, avec une oraison de Tacite, และ une de Saluste
• 1622 : Égalité des Hommes และ des Femmes ^[1]
• 1624 : การไถ่ถอน, ออ รอย
• 1626 : L'ombre de la Damoiselle de Gournay - OEuvre composée de mélanges - L'homme est l'ombre d'un songe & son OEuvre est son ombre qui comprend :

De l'éducation des Enfans de France - Naissance des Enfans de France - อัศเจรีย์ sur l'assassinat deplorable de l'année 1610 - Adieu de l'ame du Roy à la Reyne Regente ลูกชายผู้สืบสกุล - Priere pour l'ame du mesme Roy, escrite à son trépas - ความพอใจ à Venise sur une ชัยชนะ - Institution du Prince - Du langage François - De la medisance - Des fausses devotions, Si la vangeance est lice - Antipathie des ames basses et hautes - การพิจารณา sur quelques contes de Cour - Advis à quelques gens d'Église - Que les grands esprits และเลส์เฌ็นเดอเบียง s'entrecherchent - เด ลา เนอตีส เดอ la commune vaillance de ce temps et du peu de prix de la qualité de Noblesse - Que l'integrité suit la vraye suffisance - Sur la version des Poètes โบราณวัตถุ, ou des Metaphores - Chrysante, ou convalescence d'une petite fille - Des Vertus vicieuses - เดส์ ไรมส์ - เดจิ๋ว ฟรองซัวส์ - เดส์ grimaces mondaines - De l'impertinente amitié - Des sottes ou presomptives finesses - Grief des Dames - Défense de la Poësie et du langage des Poètes - Advis sur la nouvelle edition du Promenoir - Promenoir - ขอโทษ pour celle qui escrit - Lettre sur l'art de traduire les Orateurs - เวอร์ชัน d'une Oraison de Tacite - เวอร์ชันของ Oraison de Salluste - Epistre de Laodamie traduicte d'Ovide - Seconde Philippique de Ciceron traduicte - De la façon d'escrire de Messieurs du Perron et Bertault, qui sert d'Advertissement sur les Poesies de ce Volume - Partie du Premier de l'Æneide, commençant หรือนายพระคาร์ดินัล ดู แปรอง acheve de le traduire - Second de l'Æneide traduict - Partie du Quatriesme de l'Æneide, commençant comme dessus après monsieur le Cardinal, Bouquet de Pynde, composé de fleurs varietys - Si ce Livre me survit ...

• 1628 : trois poèmes ใน Recueil de plusieurs inscriptions proposées pour remplir les Tables d'attente estans sous lesstats du Roy Charles VII et de la Pucelle d'Orléans...
• 1634 : Les Advis, ou les Presens de la Demoiselle de Gournay (ajoute à L'Ombre : Discours sur ce livre à Sophrosine, Oraison du Roy à S. Louys durant le siège de Rhé, Première delivrance de Casal, De la temerité et la traduction du VIe livre de แมงเอเนเด)
• 1635 : un poème ใน Le Sacrifice des Muses
• 1635 : un poème ในราชวงศ์เลอปาร์นาส
• 1641 : ฉบับคำแนะนำ
• 1642 : deux épigrammes ใน le Jardin des Muses
• 1643 : les petits gros hommes dirigent le monde
• 1644 : une épigramme ใน l'Approbation du Parnasse qui précède Les Chevilles de Me Adam Menuisier de Nevers

• คอนรอย, เดอร์วัล. 'การป้องกันและภาพประกอบของ Marie de Gournay: การต้อนรับ 'Cette Savante Demoiselle' ของ Bayle, French Studies Bulletin, 40.152 (2019): 51–54 https://doi.org/10.1093/frebul/ktz009
• คอนรอย, เดอร์วัล; 'Advis à quelques gens d'Église' ของ Marie de Gournay และการอภิปรายผู้เข้มงวดในยุคแรกรีวิวโรแมนติก 112.3 (2021): 423–36 ดอย : https://doi.org/10.1215/00358118-9377342
• เดซอน-โจนส์ เอลียาน, มารี เดอ กูร์เนย์ Fragments d'un discours féminin , ปารีส, José Corti , 1988
• Fogel Michèle, Marie de Gournay, itinéraires d'une femme savante , ปารีส, ฟายาร์ด, 2004
• ชิฟฟ์, มาริโอ (1910) ลาฟิล ดาลลิอันซ์ เดอ มงแตญ, มารี เดอ กูร์เนย์ ปารีส: แชมป์Honoré
• Les historiettes de Tallemant des Réaux , t. ครั้งที่สอง น. 124-128 ปารีส 1834
• Œuvresเติมเต็มความเป็นจริงของ J.-C. อาร์โนลด์, อี. เบอร์ริออต-ซัลวาดอร์, เอ็ม.-ซี. Bichard-Thomine, C. Blum, AL Franchetti, V. Worth-Stylianou, Paris, Honoré Champion, 2002
• Égalité des hommes et des femmes , suivi de Grief des Dames , édition établie par Claude Pinganaud et présentée par Séverine Auffret, Paris, Arléa , 2008
• Beaulieu JP, Fournier H. "Pratiques Dialogiques et réécriture dans l'oeuvre de Marie de Gournay", Neophilologusเล่มที่ 82 หมายเลข 3 (1998), 357–367, DOI:10.1023/A:1004225101249
• Noiset Marie-Thérèse, "Marie de Gournay และ le caprice des siècles", Études françaises , vol. 29 ฉบับที่ 3, 1993, น. 193-205. ข้อความอินทิกรัล
• Dezon-Jones Elyane, "Marie de Gournay" ในงานเขียนของสตรีชาวฝรั่งเศสก่อนการปฏิวัติโดย Anne R. Larsen, Colette H. Winn, นิวยอร์ก, Garland, 1999, 237–42
• Freeman Ring, Lynn Wendy, 'In Her Own Fashion': Marie de Gournay and the Fabrication of the Writer's Persona , 2007. ข้อความครบถ้วน
• Frelick Nancy, "(Re) Fashoning Marie de Gournay" ในLa Femme au XVII ^e siècle Actes du Colloque ของแวนคูเวอร์ มหาวิทยาลัยบริติชโคลัมเบีย. 5-7 ตุลาคม 2000เรียบเรียงโดย Richard G. Hodgson, Tübingen, Gunter Narr, 2002 https://books.google.com/books?id=UY8ONbC9l9ECpg=PP1 เพิ่มเติม
• Venesoen Constant, "Mademoiselle de Gournay" ในÉtudes sur la Littérature féminine du XVIIe siècle ,Birmingham, Summa, 1990,p. 13-42 ข้อความปริพันธ์
• Maryanne Cline Horowitz, "Marie de Gournay, บรรณาธิการ Essais of Michel de Montaigne : A Case-Study in Mentor-Protegee Friendship", The Sixteenth Century Journal , เล่ม 17, ฉบับที่ 3, ฤดูใบไม้ร่วง ปี 1986, หน้า 271-284 เนื้อหาพร้อมใช้งาน
• Poudérou Robert, Parce que c'était lui, parce que c'était moi , pièce de théâtre parue en 1992 ^[12]พบในฉากMichel de Montaigne , Marie de Gournay และ Françoise de La Chassaigne Dossier de presse
• Jean-Claude Idée, Parce que c'était lui , pièce de théâtre parue en 2014 และ les Cahiers des Universités Populaires du Théâtre et jouée au Théâtre Montparnasse , à Paris
• Marie de Gournay, "Escritos sobre la igualdad y en defensa de las mujeres" M. Cabré i Pairet และ E. Rubio Hernández (บรรณาธิการ) แปลภาษาสเปนโดย M. Cabré i Pairet, E. Rubio Hernández & E. Teixidor Aránegui มาดริด, CSIC , 2014 http://libros.csic.es/product_info.php?products_id=772
• Jenny Diski , “คำขอโทษสำหรับผู้หญิงที่เขียน”, Virago Press, 2008 ISBN 9781844083855  : งานนวนิยายอิงประวัติศาสตร์ที่อิงจากชีวิตของ Marie de Gournay 

• สตรีนิยมยุคแรก
• สตรีนิยม

• Égalité des hommes et des femmes โดย Marie de Gournay เป็นภาษาฝรั่งเศส
• Grief des dames โดย Marie de Gournay เป็นภาษาฝรั่งเศส
• ผลงานของหรือเกี่ยวกับ Marie de Gournay ที่Internet Archive
• ผลงานสามารถเข้าถึงได้บนเว็บไซต์ของGallica
• ชีวประวัติ(ภาษาฝรั่งเศส)
• Project Continua: ชีวประวัติของ Marie de Gournay Project Continua เป็นแหล่งข้อมูลมัลติมีเดียบนเว็บที่อุทิศให้กับการสร้างและการอนุรักษ์ประวัติศาสตร์ทางปัญญาของผู้หญิงตั้งแต่หลักฐานที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่จนถึงศตวรรษที่ 21
• Querelle | Marie de Gournay Querelle.ca เป็นเว็บไซต์ที่อุทิศให้กับผลงานของนักเขียนที่สนับสนุนฝ่ายผู้หญิงของQuerelle des Femmes