รัฐสภาแห่งเมืองรูอ็อง

บทความนี้มีรายการอ้างอิงทั่วไปแต่ขาดการอ้างอิงแบบอินไลน์ ที่ เพียงพอโปรดช่วยปรับปรุงบทความนี้โดยเพิ่มการอ้างอิงที่แม่นยำยิ่งขึ้น ( มกราคม 2017 ) ( เรียนรู้วิธีและเวลาในการลบข้อความนี้ )

รัฐสภาแห่งรูอ็อง ( ฝรั่งเศส : Parlement de Rouen ) หรือที่รู้จักกันในชื่อรัฐสภาแห่งนอร์มังดี (ฝรั่งเศส: Parlement de Normandie ) ตามชื่อสถานที่ซึ่งรัฐสภาตั้งอยู่ (เมืองหลวงของแคว้นนอร์มังดี) เป็นรัฐสภาของราชอาณาจักรฝรั่งเศส รัฐสภา แห่งนี้เข้ามาแทนที่ศาลคลังของนอร์มังดีซึ่งก่อตั้งโดยโรลโล ดยุคแห่งนอร์มังดีองค์ แรก

อาคาร รัฐสภาแห่งนี้สร้างขึ้นโดยผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมสไตล์ฝรั่งเศสแบบหรูหรากับ สถาปัตยกรรม เรอเนสซองส์โดยโรเจอร์ อองโกและรูลแลนด์ เลอ รูซ์ ระหว่างปี ค.ศ. 1499 ถึง 1508 ในรัชสมัยของพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศสปัจจุบัน อาคารแห่งนี้เป็นที่ตั้งของศาลยุติธรรมของเมืองรูอ็อง

ศาลนี้ได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นราชสำนักและได้รับการยกฐานะขึ้นเป็นฐานที่มั่นในเมือง Rouen โดยพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 แห่งฝรั่งเศส ต่อมา ชื่อศาลนี้ได้ถูกเปลี่ยนจากéchiquierเป็นparlementโดยพระเจ้าฟรองซวนที่ 1 แห่งฝรั่งเศสเมื่อพระองค์ขึ้นครองราชย์ในปี ค.ศ. 1515 parlement de Rouen มีหน้าที่รับผิดชอบในการปกครอง 7 bailliages ที่สำคัญ ใน Normandy ซึ่งได้แก่Rouen , Caudebec -en-Caux , Évreux , Les Andelys , Caen , CoutancesและAlençonประกอบด้วยประธาน 4 คน (ซึ่งคนแรกและคนที่สามเป็นนักบวช และอีกสองคนเป็นฆราวาส) ที่ปรึกษาคณะนักบวช 13 คน ที่ปรึกษาฆราวาส 15 คน เกรฟเฟียร์ 2 คน (เลขานุการฝ่ายกฎหมายแพ่งและอีกคนสำหรับกฎหมายอาญา) ฮุยซิเยร์ผู้ฟังคำพิพากษา (เจ้าหน้าที่บังคับคดีที่มอบหมายเอกสารระหว่างทนายความและแนะนำผู้พิพากษาในห้องพิจารณาคดีสาธารณะ) ฮุย ซิเยร์เดอจัสติส อีก 6 คน ทนายความทั่วไป 2 คน และอัยการสูงสุด 1 คน หลังจากได้รับจดหมายสิทธิบัตรจากพระเจ้าหลุยส์ที่ 12 ในปี 1507 อาร์ชบิชอปแห่งรูอ็องและเจ้าอาวาสแห่งแซงต์-อ็องก็ได้รับตำแหน่งที่ปรึกษากิตติมศักดิ์โดยตำแหน่งต่อรัฐสภา

เมื่อศาลของเอชีคิเยร์กลายเป็นศาลถาวร ศาลก็ถูกแบ่งออกเป็นสองห้อง ห้องหนึ่งใช้ในตอนเช้าและอีกห้องหนึ่งใช้ในตอนบ่าย ห้องที่สองนี้ต่อมากลายเป็นที่รู้จักในชื่อห้องพิจารณาคดีเบื้องต้น (première des enquêtes) แชมเบร เดอ ลา ตูร์แนล ซึ่งได้รับมอบหมายให้ดูแลคดีอาญา ถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1519 และแชมเบร เดส์ วาเคชันส์ ก็ไม่ได้ถูกจัดตั้งขึ้นจนกระทั่งปี ค.ศ. 1547 จนกระทั่งวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1506 รัฐสภาแห่งนอร์มังดีจึงประชุมกันที่ปราสาทรูอ็องซึ่งอยู่ในพระราชวังในขณะนั้น (ซึ่งเริ่มก่อสร้างในปี ค.ศ. 1499 และแล้วเสร็จในเวลาต่อมาอีกนาน)

กษัตริย์ฝรั่งเศสหลายพระองค์ได้จัดการประชุมlits de justiceที่รัฐสภาแห่งนอร์มัง ดี ชาร์ลที่ 8ประชุมเมื่อวันที่ 27 เมษายน ค.ศ. 1485 และยืนยันเอกสิทธิ์ของนอร์มังดี พระเจ้าหลุยส์ที่ 12 เสด็จไปพร้อมกับเจ้าหน้าที่ระดับสูงของราชสำนักในวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 1508 เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1517 พระเจ้าฟรองซัวร์ที่ 1 ประชุมที่นั่น พร้อมด้วยนายกรัฐมนตรีดูปรัตและเจ้าหน้าที่หลายคนของราชสำนัก ไม่กี่วันต่อมา โดแฟ็งเสด็จมาที่รัฐสภา ซึ่งพระองค์ได้รับเกียรติเช่นเดียวกับพระราชาเองตามที่พระราชาสั่ง ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1518 พระองค์ได้ทรงให้รัฐสภาแห่งนอร์มังดีได้รับเอกสิทธิ์เช่นเดียวกับที่รัฐสภาแห่งปารีสทรงได้รับและด้วยพระราชกฤษฎีกาอีกฉบับในเดือนกุมภาพันธ์ถัดมา ทรงยกเว้นการห้ามชั่วคราว

ในวันที่ 8 ตุลาคม ค.ศ. 1550 พระเจ้าเฮนรีที่ 2ทรงจัดการประชุมผู้พิพากษาที่รัฐสภาแห่งรูอ็อง โดยมีพระคาร์ดินัล พระเจ้าเฮนรีที่ 2 แห่งนาวาร์ ดยุคหลายพระองค์แอนน์ เดอ มงต์มอ ร็ องซี พลเรือเอก ดยุกแห่งลองเกอวิลล์ นายกรัฐมนตรีโอลิเวียร์ และขุนนางอีกหลายคน เข้าร่วมด้วย พระเจ้า ชาร์ลที่ 9 ทรง ได้รับการประกาศให้ทรงบรรลุนิติภาวะที่รัฐสภา โดยมีนายกรัฐมนตรีมิเชล เดอ ลอสปิตาลเดินทาง มาด้วย

ในปี ค.ศ. 1523 สมเด็จพระสันตปาปาฟรานซิสที่ 1 ทรงยกเว้นรัฐสภาจากกาเบลล์และทรงออกพระราชกฤษฎีกาให้รัฐสภาออกเกลือให้แก่เจ้าหน้าที่และภริยาของตนทุกคนตามปริมาณที่จ่ายในครัวเรือนของตน โดยไม่กำหนดปริมาณที่แน่นอน โดยจ่ายเพียงราคาตลาด โดยมีเงื่อนไขว่าจะต้องไม่ใช้สิทธิพิเศษนี้ในทางที่ผิด ในปี ค.ศ. 1540 นายกรัฐมนตรีกีโยม ปัวเยต์ได้ยุยงให้กษัตริย์ต่อต้านรัฐสภาแห่งรูอ็อง และกษัตริย์ก็ทรงสั่งห้าม คณะกรรมาธิการได้รับการเสนอชื่อจากตูร์แนล และประธานและสมาชิกสภาอีก 12 คนถูกส่งไปที่เมืองบาเยอซ์เพื่อให้ความยุติธรรมแก่ราษฎรในแคว้นบาส-นอร์มังดี จนกระทั่งกษัตริย์ทรงยกเลิกการห้าม และเนื่องจากทรงต้องการมอบเครื่องหมายแห่งความพอใจในความประพฤติของเจ้าหน้าที่ในศาลนี้ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1542 พระองค์จึงทรงยกเว้นการห้าม ...

ในปี ค.ศ. 1560 รัฐสภาแห่งนอร์มังดีและรัฐสภาอื่นๆ ในจังหวัดต่างๆ ถูกระงับก่อนที่จะได้รับการสถาปนาขึ้นใหม่ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1568 โดยชาร์ลที่ 9 ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1589 พระราชกฤษฎีกาประจำเดือนโดยอองรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศสได้โอนรัฐสภาไปยังเมืองแคนหลังจากที่เมืองรูอ็องลุกฮือต่อต้านกษัตริย์ ก่อนที่รัฐสภาจะได้รับการสถาปนาขึ้นใหม่ในรูอ็องโดยพระราชกฤษฎีกาฉบับอื่นเมื่อวันที่ 8 เมษายน ค.ศ. 1594 รัฐสภาถูกห้ามอีกครั้งในปี ค.ศ. 1639 เนื่องจากไม่ต่อต้านการกบฏของพวกวานูปีเอดอย่างแข็งกร้าวเพียงพอ จึงถูกแทนที่ด้วยคอมมิสแซร์จากรัฐสภาแห่งปารีสจนกระทั่งมีการสถาปนาขึ้นใหม่ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1641 ^[1]

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1545 พระเจ้าฟรานซิสที่ 1 ได้จัดตั้งห้องพิจารณาคดีอาญาที่นี่เพื่อพิจารณาคดีที่เกี่ยวข้องกับโปรเตสแตนต์ ซึ่งถูกแทนที่ด้วยห้องพิจารณาคดีอาญา (chambre de l'édit) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการบังคับใช้พระราชกฤษฎีกาแห่งน็องต์ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1598 ซึ่งถูกระงับในเดือนมกราคม ค.ศ. 1685 ตามลำดับ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพระราชกฤษฎีกาแห่งฟงแตนโบล พระราชกฤษฎีกาในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1680 ประกอบด้วยสมาชิกสภา 57 คนและประธาน 2 คน ได้สร้างห้องพิจารณาคดีอาญาแห่งที่ สองขึ้น หลังจากนั้น รัฐสภาจึงประกอบด้วยห้องพิจารณาคดีอาญา 5 ห้อง ได้แก่ ห้องพิจารณาคดีใหญ่ ตูร์แนล ห้องพิจารณาคดีอาญา 2 ห้อง และห้องพิจารณาคดีอาญาแห่งปาแลส์ จนกระทั่งถึงการปฏิวัติฝรั่งเศสตั้งแต่ปี 1728 เป็นต้นมา รัฐสภาแห่งนอร์มังดีเป็นที่ที่สภาผู้แทนราษฎรจากศาลต่างๆ และบุคคลสำคัญอื่นๆ ได้ประชุมกันเพื่อหารือเกี่ยวกับกิจการสาธารณะ เช่น ความต้องการของโรงพยาบาล และสิ่งจำเป็นอื่นๆ

• สารานุกรม ou Dictionnaire raisonné des sciences, des Arts et des métiersโดย Diderot & d'Alembertเล่มที่ 1 12, น. 60

• Amable Floquet, Histoire du parlement de Normandie , 7 เล่ม, รูอ็อง, Édouard Frère , 1840–1842
• Olivier Chaline , Godart de Belbeuf : le parlement, le roi et les Normands , Luneray, Bertout, 1996, ISBN 2-86743-250-2 
• (เอ็ด. Nicolas Plantrou), Du Parlement de Normandie à la Cour d'appel de Rouen 1499–1999 , รูอ็อง, 1999

49°26′32″N 1°05′33″E / 49.4423°N 1.0926°E / 49.4423; 1.0926