สถาบันวิทยาศาสตร์ปรัสเซีย

ราชวิทยาลัยวิทยาศาสตร์ปรัสเซีย ( เยอรมัน : Königlich-Preußische Akademie der Wissenschaften ) เป็นสถาบันที่ก่อตั้งขึ้นในกรุงเบอร์ลินประเทศเยอรมนี เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1700 ซึ่งเป็นเวลาสี่ปีหลังจากราชวิทยาลัยศิลปะปรัสเซียหรือ "สถาบันศิลปะ" ซึ่ง "สถาบันเบอร์ลิน" ก็สามารถอ้างถึงได้เช่นกัน^{[1] [2] [3]} ในศตวรรษที่ 18 เมื่อภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาแห่งวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรม จึงเป็นสถาบันที่ใช้ภาษา ฝรั่งเศส

เจ้าชาย เฟรเดอริกที่ 3แห่งบรันเดินบวร์กประเทศเยอรมนี ก่อตั้งสถาบันภายใต้ชื่อKurfürstlich Brandenburgische Societät der Wissenschaften ("Electoral Brandenburg Society of Sciences") ตามคำแนะนำของGottfried Wilhelm Leibnizซึ่งได้รับแต่งตั้งเป็นประธาน สถาบันแห่งนี้แตกต่างจากสถาบันอื่นๆ ตรงที่สถาบันปรัสเซียไม่ได้รับเงินทุนโดยตรงจากกระทรวงการคลังของรัฐ เฟรเดอริกมอบอำนาจผูกขาดในการผลิตและจำหน่ายปฏิทินในบรันเดินบวร์ก ซึ่งเป็นข้อเสนอแนะจากไลบนิซ เมื่อเฟรเดอริกได้รับการสวมมงกุฎเป็น " กษัตริย์แห่งปรัสเซีย " ในปี ค.ศ. 1701 และก่อตั้งราชอาณาจักรปรัสเซียสถาบันแห่งนี้จึงเปลี่ยนชื่อเป็นKöniglich Preußische Sozietät der Wissenschaften ("Royal Prussian Society of Sciences") ในขณะที่สถาบันอื่นๆ เน้นที่หัวข้อเพียงไม่กี่หัวข้อ สถาบันปรัสเซียกลับเป็นแห่งแรกที่สอนทั้งวิทยาศาสตร์และมนุษยศาสตร์ ในปี ค.ศ. 1710 กฎบัตรของสถาบันได้ถูกกำหนดขึ้น โดยแบ่งสถาบันออกเป็นสองสาขาวิทยาศาสตร์และสองสาขามนุษยศาสตร์ กฎบัตรนี้ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจนกระทั่งในปี ค.ศ. 1830 เมื่อวิชาฟิสิกส์-คณิตศาสตร์และปรัชญา-ประวัติศาสตร์มาแทนที่วิชาเดิมสี่วิชา^{[1] [2]}

ในรัชสมัยของพระเจ้าฟรีดริชที่ 2 แห่งปรัสเซีย ("ฟรีดริชมหาราช") สถาบันได้เกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญ ในปี ค.ศ. 1744 สมาคมNouvelle Société Littéraireและสมาคมวิทยาศาสตร์ได้รวมเข้าเป็นKönigliche Akademie der Wissenschaften ("ราชวิทยาลัยวิทยาศาสตร์") ข้อผูกพันตามพระราชบัญญัติฉบับใหม่คือการเรียกร้องความคิดเห็นจากสาธารณชนเกี่ยวกับปัญหาทางวิทยาศาสตร์ที่ยังไม่ได้รับการไขให้กระจ่าง พร้อมรางวัลเป็นเงินสำหรับการแก้ปัญหา สถาบันได้ซื้อสิ่งอำนวยความสะดวกด้านการวิจัยของตนเองในศตวรรษที่ 18 รวมถึงหอดูดาวในปี ค.ศ. 1709 โรงละครกายวิภาคในปี ค.ศ. 1717 Collegium medico-chirurgicumในปี ค.ศ. 1723 สวนพฤกษศาสตร์ในปี ค.ศ. 1718 และห้องปฏิบัติการ ในปี ค.ศ. 1753 อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมาสิ่งอำนวยความ สะดวก เหล่านี้ได้ถูก มหาวิทยาลัยเบอร์ลินเข้าครอบครอง

ในฐานะสถาบันภาษาฝรั่งเศส สิ่งพิมพ์ของสถาบันก็เป็นภาษาฝรั่งเศส เช่นHistoire de l'Académie royale des sciences et belles Lettres de Berlinซึ่งตีพิมพ์ระหว่างปี 1745 ถึง 1796

นักประวัติศาสตร์ด้านภาษาศาสตร์จากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันฮันส์ อาร์สเลฟฟ์ตั้งข้อสังเกตว่า ก่อนที่เฟรเดอริกจะขึ้นครองบัลลังก์ในปี ค.ศ. 1740 สถาบันแห่งนี้ก็ถูกบดบังโดยองค์กรที่คล้ายกันในลอนดอนและปารีสเฟร เดอ ริกได้ทำให้ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาราชการและปรัชญาเชิงทฤษฎีเป็นหัวข้อการศึกษาที่สำคัญที่สุด สมาชิกส่วนใหญ่อยู่ในสาขาคณิตศาสตร์และปรัชญา และมีนักปรัชญาที่มีชื่อเสียง เช่นอิมมานูเอล คานท์ ฌอง - บัพติสต์ เลอ รงด์ ดาล็องแบร์ ​​ปิแอร์ - หลุยส์ เดอ โมแปร์ตุย และเอเตียน เดอ กงดิญักอย่างไรก็ตาม สถาบันแห่งนี้อยู่ในภาวะวิกฤตเป็นเวลาสองทศวรรษในช่วงกลางศตวรรษ เนื่องมาจากเรื่องอื้อฉาวและความขัดแย้งภายใน เช่น การโต้วาทีระหว่างลัทธินิวตันกับ ทัศนะ ของไลบ์ นิซ และความขัดแย้งทางบุคลิกภาพระหว่างโวลแตร์ นัก ปรัชญา และ โมแปร์ตุยนักคณิตศาสตร์ในระดับที่สูงกว่า Maupertuis ผู้อำนวยการตั้งแต่ปี 1746 ถึง 1759 และเป็นผู้สนับสนุนระบอบกษัตริย์ได้โต้แย้งว่าการกระทำของปัจเจกบุคคลนั้นถูกกำหนดโดยลักษณะของสถาบันที่ควบคุมพวกเขาอยู่ และพวกเขาทำงานเพื่อความรุ่งเรืองของรัฐ ในทางตรงกันข้าม d'Alembert ใช้ แนวทาง สาธารณรัฐมากกว่าระบอบกษัตริย์ และเน้นย้ำถึงสาธารณรัฐแห่งวรรณกรรม ระดับนานาชาติ ในฐานะยานพาหนะสำหรับความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์^[4]อย่างไรก็ตาม ในปี 1789 สถาบันแห่งนี้ได้รับชื่อเสียงระดับนานาชาติในขณะที่มีส่วนสนับสนุนวัฒนธรรมและความคิดของเยอรมันเป็นอย่างมาก Frederick ได้เชิญJoseph-Louis Lagrangeให้มาดำรงตำแหน่ง ผู้อำนวยการแทน Leonhard Eulerทั้งสองคนเป็นนักคณิตศาสตร์ระดับโลก ปัญญาชนคนอื่นๆ ที่สนใจอาณาจักรของนักปรัชญาคนนี้ ได้แก่Francesco Algarotti , Jean-Baptiste de BoyerและJulien Offray de La Mettrie Immanuel Kantตีพิมพ์งานเขียนเกี่ยวกับศาสนาในเบอร์ลิน ซึ่งน่าจะถูกเซ็นเซอร์ในที่อื่นๆ ในยุโรป^{[1] [2] [5]}

ตั้งแต่ปี 1815 เป็นต้นมา ธุรกิจวิจัยที่นำโดยคณะกรรมการของสถาบัน (เช่น คณะกรรมการโบราณคดีกรีก-โรมัน หรือคณะกรรมการตะวันออก) ได้รับการก่อตั้งขึ้นที่สถาบัน โดยส่วนใหญ่แล้วคณะกรรมการจะจ้างนักวิทยาศาสตร์ให้ทำงานร่วมกับสมาชิกของคณะกรรมการที่เกี่ยวข้อง แผนกต่างๆ ของมหาวิทยาลัยเกิดขึ้นจากธุรกิจเหล่านี้บางส่วนหลังจากปี 1945

วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2458 อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ได้นำเสนอสมการภาคสนามของทฤษฎีสัมพันธภาพทั่วไปให้กับสถาบัน

ภายใต้การปกครองของนาซีเยอรมนีระหว่างปี 1933 ถึง 1945 สถาบันแห่งนี้อยู่ภายใต้ กระบวนการ Gleichschaltungซึ่งเป็นกระบวนการ "การนาซี" ที่จัดตั้งขึ้นเพื่อยึด อำนาจ เบ็ดเสร็จเหนือด้านต่างๆ ของสังคม อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับสถาบันอื่นๆ เช่น มหาวิทยาลัยที่ พนักงานและสมาชิก ชาวยิวถูกไล่ออกตั้งแต่ปี 1933 สมาชิกของสถาบันชาวยิวไม่ได้ถูกไล่ออกจนกระทั่งปี 1938 ตามคำร้องขอโดยตรงจากกระทรวงศึกษาธิการ^[6] กฎหมายสถาบันฉบับใหม่มีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 8 มิถุนายน 1939 โดยจัดระเบียบสถาบันใหม่ตามหลักการความเป็นผู้นำของนาซี ( Führerprinzip )

หลังสงครามโลกครั้งที่สองกองบริหารทหารโซเวียตในเยอรมนีหรือSMAD ได้จัดระเบียบสถาบันใหม่ภายใต้ชื่อDeutsche Akademie der Wissenschaften zu Berlin (อังกฤษ: German Academy of Sciences at Berlin ) เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 1946 ในปี 1972 ได้มีการเปลี่ยนชื่อเป็นAkademie der Wissenschaften der DDRหรือAdW (อังกฤษ: Academy of Sciences of the GDR ) ในช่วงที่ AdW รุ่งเรืองที่สุด มีนักวิจัย 400 คนและพนักงาน 24,000 คนในสถานที่ต่างๆ ทั่วเยอรมนีตะวันออกหลังจากการรวมประเทศเยอรมนีสถาบันได้ถูกยุบลง และBerlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (" Berlin-Brandenburg Academy of Sciences and Humanities ") ก่อตั้งขึ้นแทนที่ โดยเป็นไปตามสนธิสัญญาปี 1992 ระหว่างรัฐสภาแห่งรัฐเบอร์ลินและบรันเดินบวร์ก สมาชิก AdW จำนวน 60 คนแยกตัวออกไปและก่อตั้ง Leibniz Society ขึ้นในปี 1993 ^[7]

• คริสตอฟ ลุดวิก ฟอน สติลเลอ 1696–1752 ภัณฑารักษ์
• กอทท์ฟรีด วิลเฮล์ม ไลบ์นิซผู้ก่อตั้งประธานาธิบดี 1700
• จาค็อบ พอล ฟอน กุนด์ลิง
• Dimitrie Cantemirสมาชิกต่างประเทศ 1714
• Gassen von Stein รองประธาน แพทย์ และสมาชิก; 1732
• เลออนฮาร์ด ออยเลอร์ 1741–1766
• มงเตสกิเออสมาชิกต่างประเทศ 1746
• โวลแตร์ประมาณ ค.ศ. 1750
• เดนิส ดิดโรต์สมาชิกต่างประเทศ 1751
• อัสมุส เออเรนไรช์ ฟอน เบรโดว์ พลโท 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2296 ^[8]
• โยฮันน์ ไฮน์ริช แลมเบิร์ต , ค. พ.ศ. 2306
• โจเซฟ-หลุยส์ ลากรองจ์ 1766–1786
• ก๊อตโฮลด์ เอฟราอิม เลสซิ่งสมาชิกต่างประเทศ 1769
• อิมมานูเอล คานท์สมาชิกต่างประเทศ 1786
• ไฮน์ริช ฟรีดริช ฟอน ดิเอซสมาชิกกิตติมศักดิ์ พ.ศ. 2357
• ฟรีดริช ชไลเออร์มาเคอร์สมาชิกที่เหมาะสม ค.ศ. 1810
• แฮร์มันน์ ฟอน เฮล์มโฮลทซ์สมาชิกที่ติดต่อได้ในปี ค.ศ. 1857 สมาชิกต่างประเทศในปี ค.ศ. 1870 สมาชิกที่แท้จริงในปี ค.ศ. 1871
• ไฮน์ริช ฟอน ไวลด์สมาชิกที่ติดต่อได้ พ.ศ. 2424 ^[9]
• เฟอร์ดินันด์ เกออร์ก โฟรเบเนียสสมาชิกที่เหมาะสม พ.ศ. 2436
• มักซ์ พลังค์สมาชิกดั้งเดิม 1894
• วิลเลียม ทอมสัน บารอนเคลวินคนที่ 1สมาชิกต่างประเทศ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• ฟรีดริช แม็กซ์ มุลเลอร์สมาชิกต่างประเทศ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีสถาบัน) ^[10]
• Josiah Willard Gibbsสมาชิกที่ติดต่อได้ 1900 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• Henry Augustus Rowlandสมาชิกที่ติดต่อได้ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• เซอร์ จอห์น เบอร์ดอน-แซนเดอร์สันสมาชิกที่ติดต่อได้ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• วิลเลียม เจมส์สมาชิกที่ติดต่อได้ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• เซอร์ จอห์น เพนท์แลนด์ มาฮาฟฟีสมาชิกที่ติดต่อได้ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• Alexander Stuart Murrayสมาชิกที่ติดต่อได้ 1900 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• ฟรานซิส ลูเวลลิน กริฟฟิธสมาชิกที่ติดต่อได้ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• เฟรเดอริก วิลเลียม เมตแลนด์สมาชิกที่ติดต่อได้ พ.ศ. 2443 (ครบรอบ 200 ปีของสถาบัน) ^[10]
• ฟิลิปป์ เลนนาร์ดสมาชิกดั้งเดิม 1905
• ฟริตซ์ ฮาเบอร์
• อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์สมาชิกดั้งเดิม 1914
• เคิร์ต เซเธสมาชิกที่ติดต่อได้ในปี 1920 สมาชิกที่เหมาะสมในปี 1930
• แฮร์มันน์ กราโพว์สมาชิกดั้งเดิม 1938

• ประธานของสถาบันวิทยาศาสตร์และมนุษยศาสตร์เบอร์ลิน-บรันเดินบวร์ก (สำนักพิมพ์) ประวัติศาสตร์กว่า 300 ปี สถาบันวิทยาศาสตร์และมนุษยศาสตร์เบอร์ลิน-บรันเดินบวร์ก อดีตสถาบันวิทยาศาสตร์ปรัสเซีย BBAW เบอร์ลิน 2009 ISBN 978-3-939818-14-4 (ภาษาอังกฤษและภาษาเยอรมัน) 
• Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften (ชั่วโมง): Vertrieben aus rassistischen Gründen Ausstellung im Rahmen des Berliner Themenjahres 2013 “Zerstörte Vielfalt. เบอร์ลิน 1933–1938–1945“, BBAW, เบอร์ลิน 2013 ISBN 978-3-939818-48-9 

• MacTutor, สถาบันวิทยาศาสตร์เบอร์ลิน, มหาวิทยาลัยเซนต์แอนดรูว์, สกอตแลนด์
• ประวัติความเป็นมาของสถาบันวิทยาศาสตร์(ภาษาเยอรมัน)
• รายงานการประชุมของสถาบันวิทยาศาสตร์ปรัสเซีย(ภาษาเยอรมัน)ที่วิกิซอร์ส
• นักวิชาการและผู้รู้หนังสือที่ Royal Prussian Academy of Sciences (1700–1800), Repertorium Eruditorum Totius Europae – RETE