โรเบิร์ต สกิเดลสกี้
นักประวัติศาสตร์และนักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษ

ท่านผู้ทรงเกียรติ
ลอร์ดสกิเดลสกี้
เอฟบีเอ
ภาพอย่างเป็นทางการ ปี 2024
สมาชิกสภาขุนนาง
ลอร์ดเทมโพรัล
ผู้ดำรงตำแหน่ง
ดำรงตำแหน่ง
เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 1991
ตลอดชีพ
รายละเอียดส่วนตัว
เกิด
โรเบิร์ต เจคอบ อเล็กซานเดอร์

( 25 เมษายน 2482 )25 เมษายน 1939 (อายุ 85 ปี)
ฮาร์บินสาธารณรัฐจีน
สัญชาติอังกฤษ
พรรคการเมืองไม่มี ( ครอสเบนช์ )

สังกัดพรรคการเมืองอื่น ๆ		พรรคแรงงาน (จนถึงปี 1981)
SDP (1981–88)
SDP 'ที่ยังคงดำรงตำแหน่งอยู่' (1988–90)
พรรคอนุรักษ์นิยม (1992–2001)
โรงเรียนเก่า
เว็บไซต์เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ

โรเบิร์ต เจคอบ อเล็กซานเดอร์ สกิเดลสกี้ บารอน สกิเดลสกี้เอฟบีเอ (เกิดเมื่อวันที่ 25 เมษายน 1939) เป็นนักประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ ชาวอังกฤษ เขาเป็นผู้เขียนชีวประวัติของนักเศรษฐศาสตร์ชาวอังกฤษ จอห์น เมย์นาร์ด เคนส์ (ค.ศ. 1883–1946) จำนวน 3 เล่มที่ได้รับรางวัลสกิเดลสกี้ศึกษาประวัติศาสตร์ที่Jesus College, Oxfordและเป็นศาสตราจารย์กิตติคุณด้านเศรษฐศาสตร์การเมืองที่University of Warwickประเทศอังกฤษ

ชีวิตช่วงต้น

พ่อแม่ของ Skidelsky คือ Boris Skidelsky และ Galia Sapelkin เป็นพลเมืองอังกฤษที่มีเชื้อสายรัสเซีย โดยพ่อเป็น ชาวยิวส่วนแม่เป็นคริสเตียน[1]พ่อของเขาทำงานให้กับบริษัทครอบครัว LS Skidelsky [2]ซึ่งเช่าเหมืองถ่านหิน Mulin [3] ซึ่งเป็น เหมืองถ่านหินเอกชนที่ใหญ่ที่สุดในแมนจูเรียจากรัฐบาลจีนในปี 1920 [4]บอริสมีพี่ชายสามคน โดยหนึ่งในนั้นคือSJ "Skid" Simon (1904–1948) นักเขียนและนักเล่นบริดจ์ชาวอังกฤษ ในปี 1919 LS Skidelsky ได้สร้างโรงงานขึ้นในเมืองฮาร์บินเพื่อสกัดอัลบูมินจากเลือด[5]

เมื่อสงครามระหว่างอังกฤษและญี่ปุ่นปะทุขึ้นในเดือนธันวาคมปี 1941 สกิเดลสกีและพ่อแม่ของเขาถูกคุมขังในแมนจูเรียก่อนแล้วจึงไปคุมขังในญี่ปุ่น และในที่สุดก็ได้รับการปล่อยตัวเพื่อแลกกับนักโทษชาวญี่ปุ่นในอังกฤษ เขากลับไปจีนกับพ่อแม่ของเขาในปี 1947 และอาศัยอยู่ที่เทียนจิน (ปัจจุบันคือเทียนจิน) เป็นเวลาหนึ่งปีเศษ พวกเขาออกเดินทางไปฮ่องกงก่อนที่คอมมิวนิสต์จีนจะเข้ายึดเมืองนี้[2]

การศึกษา

ตั้งแต่ปี 1953 ถึง 1958 Skidelsky เป็นนักเรียนประจำที่Brighton Collegeเขาได้ศึกษาประวัติศาสตร์ที่Jesus College, Oxfordระหว่างปี 1961 ถึง 1969 เขาเป็นนักศึกษาวิจัย นักศึกษาชั้นปีที่ 4 และนักวิจัยที่Nuffield College, Oxford ตามลำดับ ในปี 1967 เขาได้ตีพิมพ์หนังสือเล่มแรกของเขาPoliticians and the Slump ซึ่งอิงจากวิทยานิพนธ์ DPhil ของเขา ซึ่งสำรวจวิธีการที่นักการเมืองอังกฤษจัดการกับภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่[6]

อาชีพทางวิชาการ

ระหว่างที่เป็นนักวิจัยที่ British Academyเป็นเวลา 2 ปีSkidelsky ได้ตีพิมพ์English Progressive Schools (1969) และเริ่มทำงานเกี่ยวกับชีวประวัติของOswald Mosleyซึ่งตีพิมพ์ในปี 1975 ในปี 1970 เขาได้เป็นรองศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ในSchool of Advanced International Studiesที่Johns Hopkins Universityอย่างไรก็ตาม ข้อโต้แย้งที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับการตีพิมพ์ชีวประวัติของ Mosley ซึ่งนักวิจารณ์บางคนรู้สึกว่าทำให้ Mosley พลาดโอกาสไป ทำให้ Johns Hopkins ปฏิเสธไม่ให้เขาดำรงตำแหน่ง นอกจากนี้ Oxford ยังไม่เต็มใจที่จะให้เขาดำรงตำแหน่งถาวรอีกด้วย

ตั้งแต่ปี 1976 ถึง 1978 Skidelsky เป็นศาสตราจารย์ด้านประวัติศาสตร์ ปรัชญา และการศึกษายุโรปที่วิทยาลัยโพลีเทคนิคแห่งลอนดอนเหนือในปี 1978 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นศาสตราจารย์ด้านการศึกษาระหว่างประเทศที่มหาวิทยาลัย Warwickซึ่งเขายังคงอยู่ที่นั่นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเขาจะเข้าร่วมภาควิชาเศรษฐศาสตร์ในฐานะศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์การเมืองในปี 1990 เขาเคยเป็นศาสตราจารย์ประจำที่ Global Policy Institute ที่มหาวิทยาลัย London Metropolitanและเป็น Honorary Fellow ของ Jesus College, Oxford เขาได้รับเลือกให้เป็น Fellow ของ British Academy ในปี 1994 [6]ตั้งแต่ปี 2016 เขาเป็นผู้อำนวยการและผู้ดูแลของ School of Civic Education [7]เขาเป็นศาสตราจารย์กิตติคุณด้านเศรษฐศาสตร์การเมืองที่มหาวิทยาลัย Warwick [8] [9]

ปัจจุบัน Skidelsky เขียนคอลัมน์เกี่ยวกับประวัติศาสตร์เศรษฐกิจให้กับProject Syndicateซึ่งเป็นองค์กรสื่อระหว่างประเทศ[10]

อาชีพการเมือง

Skidelsky เป็นสมาชิกของพรรคการเมืองสี่พรรค ในตอนแรกเป็นสมาชิกของพรรคแรงงานเขาออกไปเป็นสมาชิกผู้ก่อตั้งของพรรคสังคมประชาธิปไตย (SDP) ซึ่งเขาอยู่จนกระทั่งพรรครวมเข้ากับพรรคเสรีนิยมเพื่อกลายเป็นพรรคเสรีนิยมในปี 1988 เขาคัดค้านการควบรวมกิจการและเข้าร่วมSDP "ต่อเนื่อง"และอยู่จนกระทั่งยุบพรรคในปี 1990 ในวันที่ 15 กรกฎาคม 1991 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นขุนนางตลอดชีพในฐานะบารอน Skidelsky แห่ง Tilton ในเขต East Sussex [11]และในปี 1992 เขาก็เข้าร่วมพรรคอนุรักษ์นิยม[6] ในช่วงเวลาของการประกาศตำแหน่งขุนนาง มีการคาดเดาว่าDavid Owenผู้ก่อตั้งร่วมของ SDP ได้ล็อบบี้นายกรัฐมนตรีJohn Major ในขณะนั้น ให้แต่งตั้ง Skidelsky [12] เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นโฆษกฝ่ายค้านในสภาขุนนาง ก่อนในตำแหน่งฝ่ายวัฒนธรรม จากนั้นจึงดำรงตำแหน่งในฝ่ายกระทรวงการคลัง (พ.ศ. 2540–2542) แต่เขาถูกปลดออกจากตำแหน่งโดยวิลเลียม เฮกซึ่งขณะนั้นเป็นหัวหน้าพรรค เนื่องจากเขาคัดค้าน การทิ้งระเบิด ยูโกสลาเวียของนาโต้ อย่างเปิดเผย ในปี พ.ศ. 2542 [6]

ในปี 2001 สกิเดลสกี้ลาออกจากพรรคอนุรักษ์นิยมเพื่อไปดำรงตำแหน่งสมาชิกรัฐสภาชุดใหม่เขาดำรงตำแหน่งประธานมูลนิธิตลาดสังคมระหว่างปี 1991 ถึง 2001 [6]

ในเดือนกันยายน 2015 Skidelsky สนับสนุนแคมเปญของJeremy Corbynในการเลือกตั้งหัวหน้าพรรคแรงงานโดยเขียนในThe Guardianว่า: "ควรยกย่อง Corbyn ไม่ใช่ตำหนิ สำหรับการนำประเด็นสำคัญเหล่านี้เกี่ยวกับบทบาทของรัฐและวิธีที่ดีที่สุดในการระดมทุนสำหรับกิจกรรมของรัฐมาสู่ความสนใจของสาธารณชน ความจริงที่ว่าเขาถูกไล่ออกเพราะทำเช่นนั้น แสดงให้เห็นถึงความประมาทเลินเล่อที่เป็นอันตรายของชนชั้นนำทางการเมืองในปัจจุบัน ผู้คนนับล้านในยุโรปรู้สึกได้อย่างถูกต้องว่าระเบียบเศรษฐกิจในปัจจุบันล้มเหลวในการสนองความต้องการของพวกเขา พวกเขาจะทำอย่างไรหากการประท้วงของพวกเขาถูกเพิกเฉย" [13]

รัสเซีย

ในเดือนมีนาคม 2014 มีรายงานว่า Skidelsky เป็นกรรมการในคณะกรรมการของบริษัท Rusnano Capital ของรัฐบาลรัสเซีย[14]หลังจากที่รัสเซียผนวกไครเมียในปี 2014 Skidelsky ก็ปฏิเสธที่จะลาออกจาก Rusnano วิพากษ์วิจารณ์มาตรการคว่ำบาตรที่กำหนดเป้าหมายรัสเซีย และโต้แย้งว่าพื้นที่ที่พูดภาษารัสเซียในยูเครนควรได้รับโอกาสในการแยกตัวออกจากยูเครน[14]

ระหว่างปี 2016 ถึง 1 มกราคม 2022 Skidelsky ดำรงตำแหน่งกรรมการบริหารที่ไม่ใช่อำนวยการในคณะกรรมการบริหารของบริษัทน้ำมันรัสเซียRussneft [ 15] [16] [17]

เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 2022 เขาได้ลงนามในจดหมายถึงFinancial Timesเกี่ยวกับประเด็นยูเครน ร่วมกับDavid Owenและคนอื่นๆ โดยระบุว่า "รัฐบาลนาโต้ได้กล่าวอย่างถูกต้องว่าพวกเขายินดีที่จะแก้ไขข้อกังวลด้านความมั่นคงของรัสเซีย แต่ในขณะเดียวกันก็กล่าวด้วยว่ารัสเซียไม่มีข้อกังวลด้านความมั่นคงที่ชอบธรรม เนื่องจากนาโต้เป็นพันธมิตรเชิงป้องกันล้วนๆ ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ก็ตาม นาโต้ที่ตอนนี้มีพรมแดนติดกับรัสเซียและในอนาคตอาจมีพรมแดนติดกับรัสเซียมากขึ้น รัสเซียมองว่าเป็นข้อกังวลด้านความมั่นคง" [18] [19]

เมื่อวันที่ 17 เมษายน 2022 เขาได้โต้แย้งต่อฟินแลนด์ที่เข้าร่วมนาโต[20] [21]และไม่นานหลังจากนั้นก็โต้แย้งต่อการกำหนดมาตรการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจต่อรัสเซียหลังจากการรุกรานยูเครน[22]ในเดือนมิถุนายน 2023 สกิเดลสกีเข้าร่วมงานปาร์ตี้ที่จัดโดยสถานทูตรัสเซียในลอนดอนและต่อมาได้อธิบายว่าเขาต้องการแสดง "ความเคารพและความรักต่อชาวรัสเซียในวันชาติของพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์เช่นนี้" [23]

เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน 2023 ตามคำแนะนำที่เสนอไปสองสัปดาห์ก่อนหน้านี้ ลอร์ดสกิเดลสกีถูกระงับจากสภาขุนนางเป็นเวลาหนึ่งเดือน หลังจากพบว่าเขาละเมิดจรรยาบรรณของสภาขณะดำรงตำแหน่งประธานศูนย์การศึกษาระดับโลก ซึ่งเป็นกลุ่มวิจัยด้านเศรษฐศาสตร์[24] [25]

รางวัล

วิดีโอภายนอก
ไอคอนวิดีโอบทสัมภาษณ์ของ Booknotes กับ Skidelsky ในหนังสือ John Maynard Keynes: Fighting for Freedom, 1937–1946 28 เมษายน 2002 C-SPAN

หนังสือชีวประวัติสามเล่มของJohn Maynard Keynes ชื่อ The Economist as Saviour, 1920–1937 ของ Skidelsky ได้รับรางวัล Wolfson History Prizeในปี 1992 [6]หนังสือเล่มที่สามFighting for Britain, 1937–1946ได้รับรางวัลDuff Cooper Prizeในปี 2000 รางวัลJames Tait Black Memorial Prizeสำหรับชีวประวัติในปี 2001 รางวัล Arthur Ross Book Awardสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศในปี 2002 และรางวัล Lionel Gelber Prizeสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ[6]และได้รับการคัดเลือกให้เข้าชิงรางวัล Samuel Johnson Prizeสำหรับการเขียนสารคดีในปี 2001

ชีวิตส่วนตัว

Skidelsky มีลูกชายสองคนคือ Edward Skidelsky ซึ่งเป็นอาจารย์ด้านปรัชญาที่มหาวิทยาลัย Exeter [ 26 ] [27]และ William Skidelsky ซึ่งเป็นนักข่าวและผู้เขียนFederer and Me: A Story of Obsession

ผลงานที่ได้รับการคัดเลือก

  • พ.ศ. 2510: นักการเมืองและภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ
  • 1969: โรงเรียนอังกฤษก้าวหน้า
  • 1975: ออสวอลด์ มอสลีย์
  • 1983: John Maynard Keynes : Hopes Betrayed, 1883–1920 (เล่ม 1)
  • 1992: John Maynard Keynes: The Economist as Saviour, 1920–1937 (เล่ม 2)
  • 1993: ความสนใจและความหลงใหล: เรียงความประวัติศาสตร์ (Macmillan)
  • 1995: โลกหลังลัทธิคอมมิวนิสต์: การถกเถียงในยุคสมัยของเรา (Macmillan)
    • ตีพิมพ์ในอเมริกาในชื่อThe Road from Serfdom: The Economic and Political Consequences of the End of Communism
  • 1996: Keynes (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด: อดีตปรมาจารย์)
  • 2000: John Maynard Keynes: การต่อสู้เพื่ออิสรภาพ 1937–1946 (เล่ม 3)
  • 2009: Keynes: The Return of the Master (ลอนดอน: Allen Lane)
  • 2012: เท่าไหร่จึงจะพอ? เงินและชีวิตที่ดีโดย Edward Skidelsky ( Allen Lane )
  • 2018: เงินและรัฐบาล: อดีตและอนาคตของเศรษฐศาสตร์
  • 2020: เศรษฐศาสตร์มีอะไรผิดปกติ?: คู่มือสำหรับผู้ที่สับสน
  • 2022: มาตรการคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจ: อาวุธที่ควบคุมไม่ได้? [28]

อ้างอิง

  1. ^ ลอร์ด สกิเดลสกี้ (12 กันยายน 2546) "นรกระดับ A ของฉัน โดยลอร์ด สกิเดลสกี้" เดอะการ์เดียน
  2. ^ ab Skidelsky, R (มกราคม 2549). "การกลับคืนสู่บ้านเกิดของชาวจีน" Prospect .
  3. ^ Bazilevich, ME (2020). "สถาปัตยกรรมอุตสาหกรรมของตะวันออกไกลของรัสเซียในบริบทของกิจกรรมของสถาปนิกและวิศวกรกลุ่มแรก". IOP Conference Series: Materials Science and Engineering . 962 (3): 032067. Bibcode :2020MS&E..962c2067B. doi :10.1088/1757-899x/962/3/032067. ISSN  1757-8981.
  4. ^ Pan, MH (2020). ชุมชนชาวยิวฮาร์บินและความขัดแย้งในภูมิภาคของจีนตะวันออกเฉียงเหนือ 1903-1963 (วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอก). มหาวิทยาลัยคอนคอร์เดีย.
  5. ^ Yin-tʻang Chang (1933). การพัฒนาเศรษฐกิจและแนวโน้มของมองโกเลียใน (Chahar, Suiyuan, and Ningsia). Commercial Press, Limited. หน้า 117
  6. ^ abcdefg "ชีวประวัติ". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 ตุลาคม 2008.
  7. ^ "ประวัติการยื่นเอกสารของ SCHOOL OF CIVIC EDUCATION – ค้นหาและอัปเดตข้อมูลบริษัท – GOV.UK" find-and-update.company-information.service.gov.uk .
  8. ^ "ศาสตราจารย์ลอร์ดโรเบิร์ต สกิเดลสกี้". มหาวิทยาลัยวอร์วิก. สืบค้นเมื่อ23 มกราคม 2012 .
  9. ^ "How Much is Enough? The Economics of the Good Life". University of Warwick. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มกราคม 2011 . สืบค้นเมื่อ 23 มกราคม 2012 .
  10. ^ "Robert Skidelsky – Project Syndicate". Project Syndicate . สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2017 .
  11. ^ "ฉบับที่ 52606". The London Gazette . 18 กรกฎาคม 1991. หน้า 10975.
  12. ^ "Pendennis: ลอร์ดโอเวนผู้สูญเสียสาเหตุ" The Observer . 16 มิถุนายน 1991
  13. ^ Skidelsky, Robert (10 กันยายน 2015). "เหตุใดเราจึงควรพิจารณา Corbynomics อย่างจริงจัง". The Guardian . สืบค้นเมื่อ15 กรกฎาคม 2017 .
  14. ^ โดย Pickard, Jim (26 มีนาคม 2014). "Leading Britons' business links with Russians under spotlight" . Financial Times . สืบค้นเมื่อ18 มีนาคม 2022 .
  15. ^ "Skidesky เจ้าพ่อน้ำมันแห่งลอนดอนคนใหม่" . Intelligence Online . 7 ธันวาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2022 .
  16. ^ "ชีวประวัติของสมาชิกคณะกรรมการบริหาร | การกำกับดูแลกิจการ | ผู้ถือหุ้นและนักลงทุน". russneft.ru . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 เมษายน 2022 . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2022 .
  17. ^ "ลอร์ดสกิเดลสกี้". members.parliament.uk . nd . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2022 .
  18. ^ “จดหมาย: จำคำแนะนำของ Kissinger ถึงชาว Ukrainians ไว้” . Financial Times . 28 กุมภาพันธ์ 2022 . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2022 .
  19. ^ "จดหมาย: จำคำแนะนำของ Kissinger ถึงชาว Ukrainians ไว้". Robert Skidelsky . nd . สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2022 .
  20. ^ Skidelsky, Robert [@RSkidelsky] (17 เมษายน 2022). "การสมัครของฟินแลนด์เพื่อเข้าร่วม NATO ถือเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่" ( ทวีต ) สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2022 – ผ่านทางTwitter .{{cite web}}: CS1 maint: ref duplicates default ( ลิงค์ )
  21. ^ “จดหมาย: จดจำคิสซิงเจอร์” 3 มีนาคม 2022.
  22. ^ Inman, Phillip (11 มิถุนายน 2022). "การคว่ำบาตรกระทบหนักพอที่จะทำร้ายรัสเซีย ถ้าไม่หยุดยั้ง" The Guardian . สืบค้นเมื่อ11 มิถุนายน 2022 . Robert Skidelsky นักเศรษฐศาสตร์และนักการเมืองพรรคแรงงาน ซึ่งจนถึงปีที่แล้วยังเป็นสมาชิกคณะกรรมการของบริษัทแห่งหนึ่งของรัสเซีย โต้แย้งการใช้มาตรการคว่ำบาตรที่มีขอบเขตกว้างระหว่างสงครามปัจจุบันในแผ่นพับใหม่ เรื่อง การคว่ำบาตรทางเศรษฐกิจ: อาวุธที่ควบคุมไม่ได้
  23. ^ "Two British peers attend Russian ambassador's party in London". Yahoo News . 3 กรกฎาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ3 กรกฎาคม 2023 .
  24. ^ "รายงาน: การประพฤติของลอร์ดสกิเดลสกี้ (PDF)" (PDF) .
  25. ↑ https://lordsbusiness.parliament.uk/ItemOfBusiness?itemOfBusinessId=133419§ionId=40&businessPaperDate=2023-11-22 [ URL เปล่า ]
  26. ^ "Dr Edward Skidelsky". มหาวิทยาลัย Exeter . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ 14 เมษายน 2017 .
  27. ^ เฟรเซอร์, ไจลส์ (15 มิถุนายน 2012). "How Much is Enough? by Robert Skidelsky and Edward Skidelsky; What Money Can't Buy by Michael Sandel – review". The Guardian . ลอนดอน. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 มิถุนายน 2021 . สืบค้น เมื่อ 3 มิถุนายน 2021 .
  28. ^ "หนังสือ". 26 พฤษภาคม 2565.
วิกิคำคมมีคำคมที่เกี่ยวข้องกับRobert Skidelsky
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับRobert Skidelsky, Baron Skidelsky
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
  • ลอร์ด สกิเดลสกี้: ผลประโยชน์ที่จดทะเบียนใน parliament.uk
  • บทสัมภาษณ์ของ Robert Skidelsky ในNew Statesmanเกี่ยวกับKeynes: The Return of the Master
  • พอเพียงแค่ไหน? เงินและชีวิตที่ดี เก็บถาวร 11 พฤศจิกายน 2012 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน เว็บสัมมนาฟรีกับศาสตราจารย์สกิเดลสกี้ 20 พฤศจิกายน 2012
  • การปรากฏตัวบนC-SPAN
  • โรเบิร์ตส์, รัสส์ (1 ตุลาคม 2555) "โรเบิร์ต สกิเดลสกี้ เกี่ยวกับเงิน ชีวิตที่ดี และเท่าใดจึงจะพอ" EconTalk . ห้องสมุดเศรษฐศาสตร์และเสรีภาพ
  • ผลงานของหรือเกี่ยวกับ Robert Skidelsky ที่Internet Archive


ลำดับความสำคัญในสหราชอาณาจักร
ก่อนหน้าด้วย สุภาพบุรุษ
บารอน สกิเดลสกี้ 		ตามด้วย
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=โรเบิร์ต สกิเดลสกี้&oldid=1253269036"