รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศสกอตแลนด์

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศสกอตแลนด์
เกลิคสกอตติช : Rùnaire Stàite na h-Alba ชาวสกอต : เลขานุการหรือรัฐเฟอร์สกอตแลนด์
ราชสำนักของรัฐบาลของพระองค์ในสกอตแลนด์
ผู้ดำรงตำแหน่ง เอียน เมอร์เรย์ ตั้งแต่ 5 กรกฎาคม 2567
สำนักงานรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์
สไตล์	เลขาธิการสกอตแลนด์ (ไม่เป็นทางการ) ผู้ทรงเกียรติ (ภายในสหราชอาณาจักรและเครือจักรภพ)
พิมพ์	รัฐมนตรีแห่งมงกุฎ
สถานะ	รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
สมาชิกของ	ตู้ สภาองคมนตรี
รายงานไปยัง	นายกรัฐมนตรี
ที่นั่ง	เวสต์มินสเตอร์
ผู้เสนอชื่อ	นายกรัฐมนตรี
ผู้แต่งตั้ง	พระมหากษัตริย์ (ตามคำแนะนำของนายกรัฐมนตรี )
ระยะเวลากำหนด	ตามพระทัยพระกรุณาของพระองค์
การก่อตัว	1 พฤษภาคม 1707 (ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์) 17 สิงหาคม พ.ศ. 2428 (ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์) 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2469: (ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์)
รอง	รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศสกอตแลนด์
เงินเดือน	159,038 ปอนด์ต่อปี(2022) [1] (รวม เงินเดือน สมาชิกรัฐสภา 86,584 ปอนด์ ) [2]
เว็บไซต์	สำนักงานสกอตแลนด์

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของชุดบทความเกี่ยวกับ การเมืองของสหราชอาณาจักร
การเมืองของสกอตแลนด์
มงกุฎ พระมหากษัตริย์ ชาร์ลส์ที่ 3 ทายาทโดยชอบธรรม วิลเลียมดยุคแห่งโรธเซย์ สิทธิพิเศษ ราชวงศ์ การสืบทอด สภาองคมนตรี สหภาพแห่งมงกุฎ ปราสาทบัลมอรัล พระราชวังโฮลีรูด สาธารณรัฐสก็อตแลนด์
ผู้บริหาร รัฐบาลสกอตแลนด์ รัฐบาลสวินนีย์ นายกรัฐมนตรี Rt Hon จอห์น สวินนีย์ MSP รองนายกรัฐมนตรี เคท ฟอร์บส์ MSP ปลัดกระทรวง รัฐมนตรีช่วยว่าการ งบประมาณของสก็อตแลนด์ การจัดเก็บภาษี ผู้อำนวยการ Executive agencies Public bodies State-owned enterprises Bute House St Andrew's House International relations
Legislature Scottish Parliament Sixth session Presiding Officer Alison Johnstone MSP Primary legislation Statutory instrument Committees First Minister's Questions Standards Commission for Scotland Scotland Act 1998 2012 Act 2016 Act Scottish Adjacent Waters Boundaries Order 1999 EU Continuity Act 2020
Law and justice Cabinet Secretary for Justice Angela Constance MSP Lord Advocate Dorothy Bain KC Lord President The Rt Hon Lord Carloway KC PC Scots law Udal law Courts Judiciary Scottish Courts and Tribunals Service Crown Office and Procurator Fiscal Service Police Scotland Scottish Prison Service Advocate General Solicitor General
Elections and referendums Scottish Parliament elections 1999 2003 2007 2011 2016 2021 Next United Kingdom Parliament elections 1801 co-option 1802 1806 1807 1812 1818 1820 1826 1830 1831 1832 1835 1837 1841 1847 1852 1857 1859 1865 1868 1874 1880 1885 1886 1892 1895 1900 1906 1910 (Jan) 1910 (Dec) 1918 1922 1923 1924 1929 1931 1935 1945 1950 1951 1955 1959 1964 1966 1970 1974 (Feb) 1974 (Oct) 1979 1983 1987 1992 1997 2001 2005 2010 2015 2017 2019 European Parliament elections 1979 1984 1989 1994 1999 2004 2009 2014 2019 Local elections 1967 1968 1969 1970 1971 1972 1973 1974 1977 1980 1982 1984 1986 1988 1990 1992 1994 1995 1999 2003 2007 2012 2017 2022 Referendums 1975 1979 1994 1997 2005 2011 2014 2016 Scottish Parliament constituencies Scottish Parliament electoral regions Scottish Westminster constituencies Proposed second independence referendum Electoral system Political parties
Scotland and the United Kingdom United Kingdom Government Sunak ministry Prime Minister The Rt Hon Keir Starmer MP Secretary of State for Scotland The Rt Hon Ian Murray MP Scottish devolution Treaty of Union House of Commons House of Lords Scotland Office Scottish Affairs Committee Scottish Grand Committee Interministerial Standing Committee Barnett formula Reserved matters Sewel motion
Administration Council areas History Sheriffdoms Community councils Lieutenancy areas Convention of Scottish Local Authorities
Category Scotland portal Other countries
v t e

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ ( Scottish Gaelic : Rùnaire Stàite na h-Alba ; Scots : Secretar o State fir Scotland ) หรือเรียกอีกอย่างว่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงในรัฐบาลสหราชอาณาจักรโดยมีหน้าที่รับผิดชอบสำนักงานสกอตแลนด์ผู้ดำรงตำแหน่งเป็นสมาชิกของคณะรัฐมนตรีแห่งสหราชอาณาจักรรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลการชำระหนี้ของสกอตแลนด์ตามที่ระบุไว้ในพระราชบัญญัติสกอตแลนด์ พ.ศ. 2541และเป็นตัวแทนผลประโยชน์ของสกอตแลนด์ภายในรัฐบาลสหราชอาณาจักร รวมถึงสนับสนุนนโยบายของรัฐบาลสหราชอาณาจักรในสกอตแลนด์ นอกจากนี้ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ยังรับผิดชอบด้านความร่วมมือระหว่างรัฐบาลสหราชอาณาจักรและรัฐบาลสกอตแลนด์ตลอดจนความสัมพันธ์ระหว่างรัฐสภาของสหราชอาณาจักรและรัฐสภาสกอตแลนด์^[3]

ความรับผิดชอบส่วนใหญ่ของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ถูกโอนไปยังสำนักงานรัฐมนตรีคนแรกของสกอตแลนด์เมื่อมีการจัดตั้งฝ่ายบริหารสกอตแลนด์ ชุดใหม่ ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นรัฐบาลสกอตแลนด์ และมีการมอบอำนาจให้รัฐสภาสกอตแลนด์ ชุดใหม่ ในปี 1999 ตามพระราชบัญญัติสกอตแลนด์ปี 1998 [ ^4]

ผู้ดำรงตำแหน่งทำงานร่วมกับรัฐมนตรีคนอื่นๆ ของสำนักงานสกอตแลนด์รัฐมนตรีต่างประเทศสกอตแลนด์ได้รับการสนับสนุนจากรองรัฐมนตรีซึ่งเป็นปลัดกระทรวงการต่างประเทศของสกอตแลนด์ผู้ดำรงตำแหน่งปัจจุบันคือเอียน เมอร์เรย์ต่อจากที่ได้รับการแต่งตั้งโดยนายกรัฐมนตรี เคียร์ สตาร์เมอร์ในเดือนกรกฎาคม 2024 รัฐมนตรีเงา ที่เกี่ยวข้อง คือรัฐมนตรีต่างประเทศเงาของสกอตแลนด์

ตำแหน่งนี้ถูกสร้างขึ้นครั้งแรกหลังจากพระราชบัญญัติสหภาพ 1707ก่อตั้งราชอาณาจักรบริเตนใหญ่จากราชอาณาจักรอังกฤษและราชอาณาจักรสกอตแลนด์ ตำแหน่งนี้ถูกยกเลิกในปี 1746 หลังจากการลุกฮือของจาโคไบต์ในปี 1745หลังจากนั้น กิจการสกอตแลนด์จึงอยู่ภายใต้การดูแลของลอร์ดแอดโวซิตจนถึงปี 1827 เมื่อความรับผิดชอบถูกโอนไปยังกระทรวงมหาดไทยในปี 1885 ตำแหน่งเลขาธิการสกอตแลนด์ได้รับการจัดตั้งขึ้นใหม่ โดยผู้ดำรงตำแหน่งมักจะเป็นสมาชิกของคณะรัฐมนตรีในปี 1926 ตำแหน่งนี้ได้รับการยกระดับเป็นตำแหน่ง เลขาธิการรัฐ เต็มตัว

หลังจากการโอนอำนาจ ของ สกอตแลนด์ในปี 1999 อำนาจของสำนักงานสกอตแลนด์ก็ถูกแบ่งออก โดยส่วนใหญ่ถูกโอนไปยังรัฐบาลสกอตแลนด์หรือหน่วยงานอื่นๆ ของรัฐบาลอังกฤษ ทำให้ สำนักงานสกอตแลนด์มีบทบาทจำกัดตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2003 ถึงเดือนตุลาคม 2008 ผู้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ยังดำรงตำแหน่งในคณะรัฐมนตรีอีกตำแหน่งหนึ่งในเวลาเดียวกัน ส่งผลให้มีการกล่าวอ้างว่าบทบาทของสกอตแลนด์ถูกมองว่าเป็นเพียงกระทรวงนอกเวลา

การถือกำเนิดของการกระจายอำนาจนิติบัญญัติของสกอตแลนด์ในปี 1999 ทำให้บทบาทของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ลดน้อยลง หน้าที่ส่วนใหญ่ที่ตกอยู่ภายใต้การบริหารตั้งแต่การกระจายอำนาจในศตวรรษที่ 19 ถูกโอนไปยังรัฐมนตรีสกอตแลนด์ที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นใหม่เมื่อมีการเปิดรัฐสภาสกอตแลนด์หรือไปยังรัฐมนตรีคนอื่นๆ ในรัฐบาลอังกฤษ หน้าที่และอำนาจส่วนใหญ่ของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ถูกโอนไปยังนายกรัฐมนตรีสกอตแลนด์ในฐานะหัวหน้ารัฐบาลสกอตแลนด์โดนัลด์ ดิวอาร์ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีสกอตแลนด์คนแรกระหว่างปี 1999–2000 ^[5]โดยก่อนหน้านี้เคยดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ระหว่างปี 1997–1999 ^[6]

อย่างไรก็ตาม รัฐมนตรีต่างประเทศเป็นตัวแทนของสกอตแลนด์ในคณะรัฐมนตรีของสหราชอาณาจักรในประเด็นที่ไม่ได้โอนไปยังรัฐสภาสกอตแลนด์ และยังจัดให้มีการซักถามเกี่ยวกับสกอตแลนด์ในวันพุธแรกของทุกเดือน ระหว่างเวลา 11.30 น. ถึง 12.00 น. โดยสมาชิกรัฐสภาคนใดก็สามารถซักถามเกี่ยวกับประเด็นใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับสกอตแลนด์ได้ อย่างไรก็ตาม สมาชิกรัฐสภาคนใดก็มักจะไม่หยิบยกประเด็นที่โอนไปยังรัฐสภาขึ้นมา เนื่องจากประเด็นเหล่านี้ได้รับการตัดสินใจโดยนโยบายของรัฐบาลสกอตแลนด์เท่านั้น และจะได้รับอิทธิพล อภิปราย และลงคะแนนเสียงจากสมาชิกรัฐสภาสกอตแลนด์ในเอดินบะระนอกจากนี้ รัฐมนตรีต่างประเทศสกอตแลนด์ไม่สามารถเสนอร่างกฎหมายหรือกฎหมายใดๆ ต่อรัฐสภาของสหราชอาณาจักรที่เกี่ยวข้องกับประเด็นที่โอนไปยังรัฐสภาภายใต้อนุสัญญาว่ารัฐบาลสหราชอาณาจักรจะไม่เสนอกฎหมายเกี่ยวกับพื้นที่ที่โอนไปยังรัฐสภาโดยไม่ได้รับความยินยอมจากรัฐสภาสกอตแลนด์^[7]นอกจากนี้ รัฐมนตรีต่างประเทศยังเป็นหัวหน้ากลุ่มสมาชิกรัฐสภาสกอตแลนด์จากพรรครัฐบาลอีกด้วย

สำนักงานนี้ทำหน้าที่เป็นคนกลางระหว่างรัฐบาลและรัฐสภาของสหราชอาณาจักรและสกอตแลนด์เป็นหลัก^[8]อย่างไรก็ตาม เนื่องจากตำแหน่งของเลขาธิการเป็นรัฐมนตรีในรัฐบาลอังกฤษ จึง ต้องใช้อนุสัญญา ความรับผิดชอบร่วมกันของคณะรัฐมนตรีและโดยปกติแล้ว ตำแหน่งนี้จึงมักถูกมองว่าเป็นตำแหน่งที่ลำเอียงในการส่งเสริมการตัดสินใจของรัฐบาลสหราชอาณาจักรในสกอตแลนด์ เนื่องจากการยึดมั่นในอนุสัญญาจะขัดขวางการทำสิ่งอื่นใด

ด้วยการเติบโตของพรรคชาติสกอตแลนด์ (SNP) ทั้งในรัฐสภาสกอตแลนด์และรัฐสภาอังกฤษและความสนใจในเอกราชสกอตแลนด์ที่เป็นผลตามมา บทบาทของรัฐมนตรีต่างประเทศจึงมีความสำคัญเพิ่มขึ้นตามไปด้วยสำนักงานสกอตแลนด์เองได้รับการเพิ่มงบประมาณโดยรวม 20% ตั้งแต่ปี 2013 ถึง 2017 โดยเพิ่มขึ้น 14.4% ในปี 2015/16 เพียงปีเดียว^[9]

เว็บไซต์ของรัฐบาลอังกฤษระบุรายชื่อความรับผิดชอบของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ดังนี้:

• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์คือรัฐมนตรีของรัฐบาลอังกฤษที่เป็นตัวแทนของสกอตแลนด์
• พวกเขาทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลเขตการปกครองท้องถิ่นของสกอตแลนด์
• พวกเขาเป็นตัวแทนผลประโยชน์ของสก็อตแลนด์ภายในรัฐบาลสหราชอาณาจักร
• พวกเขาสนับสนุนนโยบายของรัฐบาลอังกฤษในสกอตแลนด์
• นอกจากนี้ยังส่งเสริมความร่วมมือระหว่างรัฐบาลสหราชอาณาจักรและรัฐบาลสกอตแลนด์ รวมถึงความสัมพันธ์ระหว่างรัฐสภาสหราชอาณาจักรและสกอตแลนด์อีกด้วย^[10]

การขาดความรับผิดชอบที่เห็นได้ชัดนี้ทำให้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ส.ส. ฝ่ายค้านเรียกร้องให้ยกเลิกบทบาทดังกล่าวและสำนักงานสกอตแลนด์^{[11] [9]}โรเบิร์ต เฮเซลล์เสนอให้ควบรวมสำนักงานรัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอร์แลนด์เหนือสกอตแลนด์ และเวลส์ให้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงเดียวสำหรับสหภาพ^[12]ในแผนกที่ร็อดนีย์ เบรเซียร์เสนอให้เพิ่มรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอังกฤษที่มีหน้าที่รับผิดชอบรัฐบาลท้องถิ่นของอังกฤษ [ ^13]

โดยกว้างกว่านั้น รัฐบาลสหราชอาณาจักรสนับสนุนให้รัฐมนตรีของรัฐบาลสหราชอาณาจักรทุกคนที่มีหน้าที่รับผิดชอบตำแหน่งรัฐมนตรีประจำเขตพื้นที่มีหน้าที่รับผิดชอบในเรื่องต่อไปนี้: ^[14]

• การดำเนินการอย่างราบรื่นของการตั้งถิ่นฐานการกระจายอำนาจและทำหน้าที่เป็นแกนหลักของความสัมพันธ์ระหว่างรัฐบาลการกระจายอำนาจและรัฐบาล HM
• การจัดการกฎหมายที่มีผลกระทบต่ออาณาเขต
• เป็นตัวแทนผลประโยชน์ของเขตในคณะรัฐมนตรีและคณะกรรมการคณะรัฐมนตรี
• ตอบสนองต่อผลประโยชน์ของรัฐสภาในกิจการดินแดน
• โอนเงินอุดหนุนเป็นก้อนไปยังฝ่ายบริหารที่โอนอำนาจ
• สนับสนุนความร่วมมือระหว่างรัฐบาลอังกฤษและรัฐบาลที่โอนอำนาจให้
• ส่งเสริมผลประโยชน์ของดินแดน

จอห์น เออร์สไคน์ เอิร์ลแห่งมาร์ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของสกอตแลนด์ที่เป็นเอกราชตั้งแต่ปี 1705 หลังจากพระราชบัญญัติสหภาพในปี 1707เขาก็ยังคงดำรงตำแหน่งต่อไป

ตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์มีอยู่หลังจากการรวมรัฐสภาสกอตแลนด์และรัฐสภาอังกฤษในปี ค.ศ. 1707 จนกระทั่งเกิดการลุกฮือของเจคอไบต์ในปี ค.ศ. 1745หลังจากการลุกฮือ ความรับผิดชอบต่อสกอตแลนด์ตกอยู่ที่ตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย เป็นหลัก ซึ่งโดยปกติแล้วจะดำเนินการโดยลอร์ดแอดอเทสต์

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ		ระยะเวลาดำรงตำแหน่ง
	จอห์น เออร์สไคน์ เอิร์ลแห่งมาร์	(ตั้งแต่ พ.ศ.2248) 1 พฤษภาคม พ.ศ.2250	3 กุมภาพันธ์ 1709
	เจมส์ ดักลาส ด ยุคที่ 2 แห่งควีนสเบอร์รี	3 กุมภาพันธ์ 1709	6 กรกฎาคม 1711
	จอห์น เออร์สไคน์ เอิร์ลแห่งมาร์	9 กันยายน พ.ศ. 2256	24 กันยายน 2257
	เจมส์ เกรแฮมดยุคแห่งมอนโทรส คนที่ 1	24 กันยายน 2257	เดือนสิงหาคม 1715
	จอห์น เคอร์ ดยุค ที่ 1 แห่งร็อกซ์เบิร์ก	13 ธันวาคม 2259	เดือนสิงหาคม ค.ศ. 1725
	จอห์น เฮย์มาร์ควิสแห่งทวีดเดลคน ที่ 4	25 กุมภาพันธ์ 2285	3 มกราคม 1746

สำนักงานว่างหลังจากนั้น

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะรัฐมนตรีที่รับผิดชอบสำนักงานสกอตแลนด์ในรัฐบาลสหราชอาณาจักรสำนักงานสกอตแลนด์ก่อตั้งขึ้นในปี 1885 โดยมีตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์^[15]ตั้งแต่ปี 1892 รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสกอตแลนด์ดำรงตำแหน่งในคณะรัฐมนตรีตำแหน่งดังกล่าวได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศเต็มตัวในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของสกอตแลนด์ในปี 1926 ^[16]

ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2428 ถึง พ.ศ. 2542 รัฐมนตรีแห่งสกอตแลนด์และรัฐมนตรีต่างประเทศแห่งสกอตแลนด์ยัง ดำรงตำแหน่ง ผู้รักษาตราประทับแห่งสกอตแลนด์โดยตำแหน่ง ^{ด้วย [17]}ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2542 นายกรัฐมนตรีแห่งสกอตแลนด์ดำรงตำแหน่งผู้รักษา ตราประทับแห่งสกอตแลนด์ โดย ตำแหน่ง ^[18]

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ			ระยะเวลาดำรงตำแหน่ง		งานสังสรรค์	กระทรวง
		ชาร์ลส์ กอร์ดอน-เลนน็อกซ์ ด ยุกแห่งริชมอนด์คนที่ 6 [หมายเหตุ 1]	17 สิงหาคม 2428	28 มกราคม 2429	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		ซอลส์เบอรี่ ฉัน
		จอร์จ เทรเวเลียน ส.ส. เขตฮอวิคเบิร์ก	8 กุมภาพันธ์ 2429	มีนาคม 2429	เสรีนิยม		กลัดสโตนที่ 3
		จอห์น แรมซีย์ เอิร์ ลแห่งดัลฮูซีคนที่ 13	5 เมษายน 2429	20 กรกฎาคม 2429	เสรีนิยม
		อาร์เธอร์ บาลโฟ ร์ ส.ส. เขตแมนเชสเตอร์ตะวันออก	5 สิงหาคม 2429	11 มีนาคม 2430	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		ซอลส์เบอรี่ II
		ชอมเบิร์ก เคอร์ มาร์ควิสแห่งโลเธียนคนที่ 9	11 มีนาคม 2430	11 สิงหาคม พ.ศ. 2435	ซึ่งอนุรักษ์นิยม
		จอร์จ เทรเวเลียน ส.ส. จากเมืองกลาสโกว์ บริดจ์ตัน	18 สิงหาคม พ.ศ. 2435	21 มิถุนายน 2438	เสรีนิยม		กลัดสโตนที่ 4
							โรสเบอรี่
		อเล็กซานเดอร์ บรูซ ลอร์ด บาลโฟร์แห่งเบอร์ลีย์คนที่ 6	29 มิถุนายน 2438	9 ตุลาคม 2446	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		ซอลส์บรี (III และ IV) ( Con. – Lib.U. )
							Balfour ( Con. – Lib.U. )
		แอนดรูว์ เม อร์เรย์ ส.ส. จากบิวต์เชียร์	9 ตุลาคม 2446	2 กุมภาพันธ์ 2448	ซึ่งอนุรักษ์นิยม
		จอห์น โฮป มาร์ควิสแห่งลินลิธโกว์คนที่ 1	2 กุมภาพันธ์ 2448	4 ธันวาคม 2448	ซึ่งอนุรักษ์นิยม
		จอห์น ซินแคล ร์ บารอนเพนท์แลนด์คนที่ 1 [หมายเลข 2]	10 ธันวาคม 2448	13 กุมภาพันธ์ 2455	เสรีนิยม		แคมป์เบลล์-แบนเนอร์แมน
							แอสควิธ (I–III)
		โทมัส แม็คคินนอน วู ด ส.ส. จากกลาสโกว์ สตรีท โรลล็อกซ์	13 กุมภาพันธ์ 2455	9 กรกฎาคม 2459	เสรีนิยม
							Asquith Coalition ( บรรณารักษ์ – นิติศาสตร์ – แล็บ )
		แฮโรลด์ เทนนันต์ ส.ส. จากเบอร์วิกเชียร์	9 กรกฎาคม 2459	5 ธันวาคม 2459	เสรีนิยม
		โรเบิร์ต มุนโร ส.ส. สำหรับร็อกซ์เบิร์กและเซลเคิร์ก [หมายเหตุ 3]	10 ธันวาคม 2459	19 ตุลาคม 2465	เสรีนิยม		ลอยด์ จอร์จ (I & II) ( บรรณารักษ์ – นิติศาสตร์ – แล็บ )
		โรนัลด์ มูนโร เฟอร์กูสัน วิสเคานต์โนวาร์คนที่ 1	24 ตุลาคม 2465	22 มกราคม 2467	เป็นอิสระ		กฎ
							บอลด์วิน ฉัน
		วิลเลียม อดัมสัน ส.ส. จากเวสต์ไฟฟ์	22 มกราคม 2467	3 พฤศจิกายน 2467	แรงงาน		แมคโดนัลด์ ฉัน
		จอห์น กิลมอ ร์ ส.ส. จากกลาสโกว์ โพล็อก	6 พฤศจิกายน 2467	26 กรกฎาคม 2469 [ ไม่สอดคล้อง ]	สหภาพนิยม		บอลด์วินที่ 2

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ			ระยะเวลาดำรงตำแหน่ง		งานสังสรรค์	กระทรวง
		จอห์น กิลมอร์ [19] ส.ส. จากกลาสโกว์ โพล็อก	26 กรกฎาคม 2469 [ ไม่สอดคล้อง ]	4 มิถุนายน 2472	สหภาพนิยม		บอลด์วินที่ 2
		วิลเลียม อดัมสัน ส.ส. จากเวสต์ไฟฟ์	7 มิถุนายน 2472	24 สิงหาคม 2474	แรงงาน		แมคโดนัลด์ที่ 2
		Archibald Sinclair [20] ส.ส. สำหรับCaithness และ Sutherland	25 สิงหาคม 2474	28 กันยายน 2475	เสรีนิยม		ระดับชาติ I ( น. ห้องปฏิบัติการ – บรรณานุกรม–บรรณานุกรม)
							ระดับชาติ II ( N.Lab. – Con. – Lib.N. – Lib. )
		ก๊อดฟรีย์ คอลลินส์ [21] ส.ส. สำหรับเมืองกรีน็อค	28 กันยายน 2475	29 ตุลาคม 2479	เสรีนิยมแห่งชาติ
							ระดับชาติ III ( Con. – N.Lab. – Lib.N )
		วอลเตอร์ เอลเลียต [22] ส.ส. จากกลาสโกว์ เคลวินโกรฟ	29 ตุลาคม 2479	6 พฤษภาคม 2481	สหภาพนิยม
							ระดับชาติ IV ( Con. – N.Lab. – Lib.N )
		จอห์น คอลวิลล์ [23] ส.ส. สำหรับมิดโลเธียนและพีเบิลส์นอร์เทิร์น	6 พฤษภาคม 2481	10 พฤษภาคม 2483	สหภาพนิยม
							แชมเบอร์เลน วอร์ ( Con. – N.Lab. – Lib.N )
		เออร์เนสต์ บราวน์ [24] ส.ส. สำหรับลีธ	14 พฤษภาคม 2483	8 กุมภาพันธ์ 2484	เสรีนิยมแห่งชาติ		สงครามเชอร์ชิล ( ทุกฝ่าย )
		โทมัส จอห์นสตัน [25] ส.ส. จากเวสต์สเตอร์ลิงเชียร์	8 กุมภาพันธ์ 2484	23 พฤษภาคม 2488	แรงงาน
		แฮร์รี่ พริมโรส เอิร์ ลแห่งโรสเบอรี่คนที่ 6	25 พฤษภาคม 2488	26 กรกฎาคม 2488	เสรีนิยมแห่งชาติ		เชอร์ชิลล์ แคร์เทเกอร์ ( Con. – N.Lib. )
		โจเซฟ เวสต์วูด [26] ส.ส. สำหรับสเตอร์ลิงและฟอลเคิร์ก	3 สิงหาคม 2488	7 ตุลาคม 2490	แรงงาน		แอตต์ลี (I & II)
		อาเธอร์ วูดเบิร์น [27] ส.ส. สำหรับแคล็กแมนแนนและสเตอร์ลิงเชียร์ตะวันออก	7 ตุลาคม 2490	28 กุมภาพันธ์ 2493	แรงงาน
		เฮคเตอร์ แม็คนีล [28] ส.ส. สำหรับกรีน็อค	28 กุมภาพันธ์ 2493	26 ตุลาคม 2494	แรงงาน
		เจมส์ สจ๊วร์ต ส.ส. จากเมืองมอเรย์และแนร์น	30 ตุลาคม 2494	13 มกราคม 2500	สหภาพนิยม		เชอร์ชิลที่ 3
							เอเดน
		จอห์น แมคเลย์ [29] ส.ส. จากเวสต์เรนฟรูว์เชียร์	13 มกราคม 2500	13 กรกฎาคม 2505	สหภาพนิยม		แมคมิลแลน (I & II)
		ไมเคิล โนเบิล [30] ส.ส. สำหรับอาร์ไจล์เชียร์	13 กรกฎาคม 2505	16 ตุลาคม 2507	สหภาพนิยม
							ดักลาส-โฮม
		วิลลี่ รอสส์ [31] ส.ส. สำหรับคิลมาร์น็อค	18 ตุลาคม 2507	19 มิถุนายน 2513	แรงงาน		วิลสัน (I & II)
		กอร์ดอน แคมป์เบลล์ ส.ส. จากมอเรย์และแนร์น	20 มิถุนายน 2513	4 มีนาคม 2517	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		ฮีธ
		วิลลี่ รอ สส์ ส.ส.เขตคิลมาร์น็อค	5 มีนาคม 2517	8 เมษายน 2519	แรงงาน		วิลสัน (III & IV)
		บรูซ มิลแลน [32] ส.ส. จากกลาสโกว์ เครกตัน	8 เมษายน 2519	4 พฤษภาคม 2522	แรงงาน		คัลลาฮาน
		จอร์จ ยังเกอร์ [33] ส.ส. สำหรับแอร์	5 พฤษภาคม 2522	11 มกราคม 2529	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		แทตเชอร์ ฉัน
							แทตเชอร์ที่ 2
		มัลคอล์ม ริฟคินด์ [34] ส.ส. สำหรับเอดินบะระ เพนท์แลนด์	11 มกราคม 2529	28 พฤศจิกายน 2533	ซึ่งอนุรักษ์นิยม
							แทตเชอร์ที่ 3
		เอียน แลง [35] ส.ส. สำหรับกัลโลเวย์และอัปเปอร์นิธส์เดล	28 พฤศจิกายน 2533	5 กรกฎาคม 2538	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		พันตรี ๑
							เมเจอร์ 2
		ไมเคิล ฟอร์ไซธ์ [36] ส.ส. สำหรับสเตอร์ลิง	5 กรกฎาคม 2538	2 พฤษภาคม 2540	ซึ่งอนุรักษ์นิยม
		โดนัลด์ ดิววาร์ [37] ส.ส. จากเมืองกลาสโกว์ แอนนีส์แลนด์	2 พฤษภาคม 2540	17 พฤษภาคม 2542	แรงงาน		แบลร์ ฉัน
		จอห์น รีด [38] ส.ส. สำหรับแฮมิลตันนอร์ธและเบลล์ชิลล์	17 พฤษภาคม 2542	25 มกราคม 2544	แรงงาน
		เฮเลน ลิดเดลล์ [39] ส.ส. สำหรับแอร์ดรีและช็อตส์	25 มกราคม 2544	13 มิถุนายน 2546	แรงงาน		แบลร์ที่ 2
		อลิสแตร์ ดาร์ลิ่ง [40] [a] ส.ส. สำหรับเอดินบะระตะวันตกเฉียงใต้ [b]	13 มิถุนายน 2546	5 พฤษภาคม 2549	แรงงาน
							แบลร์ที่ 3
		ดักลาส อเล็กซานเดอร์ [41] [a] ส.ส. สำหรับเพสลีย์และเรนฟรูว์เชียร์ใต้	5 พฤษภาคม 2549	28 มิถุนายน 2550	แรงงาน
		เดส บราวน์ [42] [c] ส.ส. สำหรับคิลมาร์น็อคและลาวดอน	28 มิถุนายน 2550	3 ตุลาคม 2551	แรงงาน		สีน้ำตาล
		จิม เมอร์ฟี [43] ส.ส. จากอีสต์เรนฟรูว์เชียร์	3 ตุลาคม 2551	11 พฤษภาคม 2553	แรงงาน
		Danny Alexander [44] ส.ส. ของInverness, Nairn, Badenoch และ Strathspey	12 พฤษภาคม 2553	29 พฤษภาคม 2553	พรรคเสรีประชาธิปไตย		คาเมรอน–เคล็ก ( คอนเนตทิคัต – แอลดี )
		ไมเคิล มัวร์ [45] ส.ส. สำหรับเบอร์วิคเชียร์ ร็อกซ์เบิร์ก และเซลเคิร์ก	29 พฤษภาคม 2553	7 ตุลาคม 2556	พรรคเสรีประชาธิปไตย
		อลิสแตร์ คาร์ไมเคิล [46] ส.ส. แห่งหมู่เกาะออร์กนีย์และเช็ตแลนด์	7 ตุลาคม 2556	8 พฤษภาคม 2558	พรรคเสรีประชาธิปไตย
		เดวิด มุนเดลล์ [47] ส.ส. สำหรับดัมฟรีส์เชียร์ คลายด์เดล และทวีดเดล	11 พฤษภาคม 2558	24 กรกฎาคม 2562	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		คาเมรอนที่ 2
							ฉันขอได้ไหม
							พฤษภาคม 2
		อลิสเตอร์ แจ็ค [48] ส.ส. จากดัมฟรีส์และกัลโลเวย์	24 กรกฎาคม 2562	5 กรกฎาคม 2567	ซึ่งอนุรักษ์นิยม		จอห์นสัน ฉัน
							จอห์นสันที่ 2
							มัด
							ซูแนค
		เอียน เมอร์เรย์ ส.ส. เขตเอดินบะระใต้	5 กรกฎาคม 2567	ผู้ดำรงตำแหน่ง	แรงงาน		สตาร์เมอร์

• นายกรัฐมนตรีคนแรกของสกอตแลนด์
• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศตำแหน่งอาวุโสในรัฐบาลก่อนการรวมชาติของราชอาณาจักรสกอตแลนด์
• รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสกอตแลนด์รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงที่สนับสนุนรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสกอตแลนด์
• รัฐมนตรีต่างประเทศเงาของสกอตแลนด์
• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ (Jacobite)
• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอร์แลนด์เหนือ
• รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเวลส์

• เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของสำนักงานสกอตแลนด์