ซุปเปอร์แมน (ภาพยนตร์ปี 1978)
ภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ปี 1978 โดย Richard Donner

ซุปเปอร์แมน
โปสเตอร์รอบฉายในโรงภาพยนตร์
กำกับการแสดงโดยริชาร์ด ดอนเนอร์
บทภาพยนตร์โดย
เรื่องโดยมาริโอ ปูโซ
ตามมาจาก
ผลิตโดยปิแอร์ สเปงเลอร์
นำแสดงโดย
ภาพยนตร์เจฟฟรีย์ อันสเวิร์ธ
เรียบเรียงโดยสจ๊วร์ต เบิร์ด
เพลงโดยจอห์น วิลเลียมส์

บริษัทผู้ผลิต
  • บริษัท โดฟมี้ด จำกัด[1]
  • การผลิตภาพยนตร์นานาชาติ[1]
จัดจำหน่ายโดย
วันที่วางจำหน่าย
  • 10 ธันวาคม 2521 ( ศูนย์เคนเนดี้ ) ( 10 ธันวาคม 1978 )
  • 14 ธันวาคม 2521 (สหราชอาณาจักร) ( 1978-12-14 )
  • 15 ธันวาคม 2521 (สหรัฐอเมริกา) ( 15 ธันวาคม 1978 )
ระยะเวลาการทำงาน
143 นาที[2]
ประเทศ
  • ปานามา[3] [4]
  • สวิตเซอร์แลนด์[3] [4]
  • สหราชอาณาจักร[3] [4] [5]
  • สหรัฐอเมริกา[3] [4] [5]
ภาษาภาษาอังกฤษ
งบประมาณ55 ล้านเหรียญสหรัฐ[6]
บ็อกซ์ออฟฟิศ300.5 ล้านเหรียญสหรัฐ[6]

Superman (หรือเรียกอีกอย่างว่า Superman: The Movie ) เป็นภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ ปี 1978 ที่สร้างจากหนังสือการ์ตูน DC Comicsนำแสดง โดย ตัวละครที่มีชื่อเดียวกันซึ่งรับบทโดย Christopher Reeveเป็นภาคแรกจากทั้งหมดสี่ภาคของภาพยนตร์ชุดSupermanที่นำแสดงโดย Reeve รับบทเป็น Superman ภาพยนตร์เรื่องนี้กำกับโดย Richard Donnerซึ่งอิงจากบทภาพยนตร์ของ Mario Puzo , David Newman , Leslie Newmanและ Robert Bentonนอกจาก Reeve แล้ว ภาพยนตร์เรื่องนี้ยังมีนักแสดงสมทบ อีกมากมาย เช่น Marlon Brando , Gene Hackman , Jeff East , Margot Kidder , Glenn Ford , Phyllis Thaxter , Jackie Cooper , Trevor Howard , Marc McClure , Terence Stamp , Valerie Perrine , Ned Beatty , Jack O'Halloran , Maria Schellและ Sarah Douglas เรื่องราวต้นกำเนิดของซูเปอร์แมน รวมถึงวัยเด็กของเขาในฐานะคัล-เอลแห่งคริปตันลูกชายของจอร์-เอล (แบรนโด) และช่วงวัยเยาว์ในเมืองชนบทสมอลวิลล์ เขา ปลอมตัวเป็นนักข่าวคลาร์ก เคนท์และใช้บุคลิกอ่อนโยนในเมืองเมโทรโพลิสและพัฒนาความสัมพันธ์กับลอยส์ เลน (คิดเดอร์) ในขณะที่ต่อสู้กับเลกซ์ ลูเธอร์ (แฮ็กแมน)

Ilya Salkind มีความคิดที่จะสร้างภาพยนตร์ Superman ในปี 1973 และหลังจากกระบวนการที่ยากลำบากกับ DC Comics ครอบครัว Salkinds ก็ซื้อลิขสิทธิ์ตัวละครนี้ในปีถัดมา ผู้กำกับหลายคน โดยเฉพาะGuy Hamiltonและนักเขียนบทภาพยนตร์มีส่วนเกี่ยวข้องกับโครงการนี้ ก่อนที่ Donner จะได้รับการว่าจ้างให้เป็นผู้กำกับTom Mankiewiczถูกเรียกตัวให้เขียนบทใหม่และได้รับ เครดิต เป็นที่ปรึกษาด้านความคิดสร้างสรรค์จึงตัดสินใจที่จะถ่ายทำทั้งSupermanและภาคต่อSuperman II (1980) พร้อมกัน โดยการถ่ายทำหลักเริ่มในเดือนมีนาคม 1977 และสิ้นสุดในเดือนตุลาคม 1978 ความตึงเครียดเกิดขึ้นระหว่าง Donner และผู้อำนวยการสร้าง และมีการตัดสินใจหยุดถ่ายทำภาคต่อ ซึ่งถ่ายทำไปแล้ว 75 เปอร์เซ็นต์ และถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องแรกให้เสร็จ[7]

ภาพยนตร์ที่มีราคาแพงที่สุดที่สร้างขึ้นจนถึงจุดนั้นโดยมีงบประมาณ 55 ล้านเหรียญสหรัฐ[8] [9] Supermanฉายรอบปฐมทัศน์ที่The Kennedy Centerใน Washington, DC ในวันที่ 10 ธันวาคม 1978 และออกฉายในสหราชอาณาจักรในวันที่ 14 ธันวาคมและในสหรัฐอเมริกาในวันที่ 15 ธันวาคม ภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จทั้งในด้านคำวิจารณ์และทางการเงิน รายได้จากบ็อกซ์ออฟฟิศทั่วโลก 300 ล้านเหรียญสหรัฐทำให้เป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดเป็นอันดับสองของปี ได้รับคำชมจากการแสดงของ Reeve และดนตรีประกอบของJohn Williams [10]และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงสาขาตัดต่อภาพยนตร์ยอดเยี่ยม , เพลงประกอบยอดเยี่ยม (ดนตรีประกอบดั้งเดิม)และเสียงยอดเยี่ยมใน งานประกาศผล รางวัล Academy Awards ครั้งที่ 51และได้รับรางวัล Academy AwardสาขาVisual Effects [ 11]การสร้างประวัติศาสตร์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยการใช้เอฟเฟกต์พิเศษ และการเล่าเรื่องนิยายวิทยาศาสตร์ / แฟนตาซีเป็นจุดเริ่มต้นของความนิยมในกระแสหลักของ แฟรนไชส์ภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ของฮอลลีวูดในปี 2560 ซูเปอร์แมนได้รับเลือกจากหอสมุดรัฐสภา ให้เก็บรักษาไว้ใน ทะเบียนภาพยนตร์แห่งชาติของสหรัฐอเมริกาเนื่องจากเป็นภาพยนตร์ที่ "มีความสำคัญทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และสุนทรียศาสตร์"

พล็อตเรื่อง

บนดาวคริปตันจอร์-เอลสมาชิกสภาสูงของชาวคริปตัน ตัดสินจำคุกนายพลซอดนอนและเออร์ซา ผู้กระทำความผิด ในโซนแฟนธอม เขาเตือนสภาว่าคริปตันจะถูกทำลายโดย ดวงอาทิตย์ ยักษ์ใหญ่สีแดง ที่กำลังระเบิด แต่พวกเขาก็ไม่สนใจความกังวลของเขา ก่อนที่ดาวเคราะห์จะถูกทำลาย จอร์-เอลและลาร่า ภรรยาของเขา ส่งคัล-เอล ลูกชายทารกของพวกเขา มายังโลก ซึ่งสรีรวิทยาพิเศษของเขามอบความสามารถเหนือมนุษย์ที่พัฒนาขึ้นให้เขา ยานอวกาศของคัล-เอลลงจอดใกล้เมืองสมอลวิลล์รัฐแคนซัส พบโดยโจนาธานและมาร์ธา เคนท์ซึ่งประหลาดใจเมื่อทารกยกรถบรรทุกของพวกเขา พวกเขาจึงรับเลี้ยงเขาและตั้งชื่อให้เขาว่าคลาร์กเมื่อเขาเติบโตขึ้นและซ่อนพลังของเขาไว้ โจนาธานเชื่อว่าคลาร์กถูกส่งมายังโลกเพื่อวัตถุประสงค์พิเศษ

หลังจากที่โจนาธานหัวใจวายเฉียบพลันไม่นาน คริสตัลสีเขียวเรืองแสงจากยานอวกาศของเขาที่ซ่อนอยู่ในโรงนาก็ส่งเสียงเรียกหาคลาร์ก ซึ่งนำเขาไปสู่อาร์กติกที่ซึ่งป้อมปราการแห่งความโดดเดี่ยวซึ่งสะท้อนสถาปัตยกรรมของคริปตัน ลอยขึ้นมาจากน้ำแข็ง ภายในนั้น โฮโลแกรมของจอร์เอลเผยให้เห็นมรดกของคลาร์กและฝึกฝนเขาเป็นเวลาสิบสองปี เขาปรากฏตัวในชุดสีน้ำเงินและสีแดงที่มีตราสัญลักษณ์ของตระกูลเอลและได้รับคำเตือนไม่ให้เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์มนุษย์

คลาร์กได้รับการว่าจ้างให้เป็นนักข่าวให้กับหนังสือพิมพ์เดลีแพลนเน็ตในเมืองเมโทรโพลิสเขารู้สึกดึงดูดใจกับลอยส์ เลนหลังจากช่วยเธอจากอุบัติเหตุเฮลิคอปเตอร์ตก คลาร์กก็ใช้พลังของเขาอย่างลับๆ เพื่อแสดงความกล้าหาญต่อสาธารณชน จนได้รับชื่อเสียงในทันทีในฐานะ "ผู้มหัศจรรย์ในชุดคลุม" เพอร์รี ไวท์ หัวหน้า หนังสือพิมพ์เดลีแพลนเน็ตพยายามหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฮีโร่คนใหม่คนนี้ ต่อมาคลาร์กไปเยี่ยมลอยส์และพาเธอขึ้นเครื่องบิน ซึ่งทำให้เธอตั้งชื่อให้เขาว่า " ซูเปอร์แมน "

เล็กซ์ ลูเธอร์ผู้วางแผนการร้าย ค้น พบการทดสอบขีปนาวุธ ร่วมกันของ กองทัพบกและกองทัพเรือสหรัฐ และวางแผนที่จะโจมตี รอยเลื่อนซานแอนเดรียสด้วยขีปนาวุธที่ถูกตั้งโปรแกรมใหม่ แม้ว่าจะถูกโอติส ผู้ช่วยที่ทำอะไรไม่ถูกของเขาชี้นำผิดทางก็ตาม เล็กซ์สงสัยการขัดขวางของซูเปอร์แมน จึงระบุอุกกาบาตคริปโตเนียนซึ่งเป็นอันตรายต่อซูเปอร์แมน เล็กซ์กับโอติสและอีฟ เทชมาเชอร์ แฟนสาวของเขา คว้ามันมาและดักซูเปอร์แมนไว้ในที่ซ่อนของเขา เปิดเผยแผนของเขาที่จะจมสหรัฐอเมริกาตะวันตก ทำให้ดินแดนทะเลทรายของเขากลายเป็นแนวชายฝั่งที่ดีที่สุด เขาทำให้ซูเปอร์แมนอ่อนแอลงโดยใช้อุกกาบาตซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อคริปโตไนต์และแจ้งให้เขาทราบเกี่ยวกับขีปนาวุธที่ชี้นำผิดทางที่ตั้งไว้ใน แฮกเคนแซ็ก รัฐ นิวเจอร์ซี

ด้วยความเป็นห่วงแม่ของเธอในแฮกเคนแซ็ก เทชมาเคอร์จึงปล่อยซูเปอร์แมนออกมาและกระตุ้นให้เขาหยุดขีปนาวุธที่มุ่งหน้าไปทางตะวันออกก่อน เขาส่งมันไปยังอวกาศแต่พลาดขีปนาวุธที่มุ่งหน้าไปทางตะวันตก ซึ่งก่อให้เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงในแคลิฟอร์เนีย ทำให้เกิดอันตรายต่อสถานที่สำคัญต่างๆ เช่นสะพานโกลเดนเกตและเขื่อนฮูเวอร์ซูเปอร์แมนรับมือกับความเสียหายโดยการซ่อมแซมแนวรอยเลื่อน ขณะที่ซูเปอร์แมนช่วยเหลือคนอื่นๆ ลอยส์ติดอยู่ในรถของเธอจากอาฟเตอร์ช็อกทำให้หายใจไม่ออกก่อนที่จะช่วยเธอได้ ซูเปอร์แมนเสียใจและโกรธแค้นที่ไม่สามารถช่วยลอยส์ได้ จึงเพิกเฉยต่อคำเตือนของจอร์เอลที่ห้ามเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ เขาบินไปรอบโลกตามความเชื่อของโจนาธานเพื่อย้อนเวลาเพื่อป้องกันการตายของลอยส์และการทำลายขีปนาวุธ หลังจากช่วยชายฝั่งตะวันตกแล้ว เขาก็ขังลูเธอร์และโอติสไว้ จากนั้นก็โบยบินไปในยามพระอาทิตย์ขึ้น

หล่อ

  • มาร์ลอน แบรนโดรับบทเป็นจอร์-เอล : พ่อแท้ๆ ของซูเปอร์แมนบน ดาว คริปตันเขามีทฤษฎีเกี่ยวกับการระเบิดของดาวเคราะห์ แต่สภาปฏิเสธที่จะรับฟัง เขาเสียชีวิตในขณะที่ดาวเคราะห์ระเบิด แต่ส่งลูกชายทารกของเขามายังโลกได้สำเร็จเพื่อช่วยเหลือเด็ก แบรนโดฟ้องครอบครัวซัลไคนด์และวอร์เนอร์บราเธอร์สเป็นเงิน 50 ล้านเหรียญเพราะเขารู้สึกว่าถูกโกงส่วนแบ่งกำไรจากบ็อกซ์ออฟฟิศ[12] เหตุการณ์นี้ทำให้ฟุตเทจของแบรนโดไม่ถูกนำไปใช้ในภาพยนตร์ Superman IIเวอร์ชันของริชาร์ด เลสเตอร์[13]
  • Gene Hackmanรับบทเป็นLex Luthorอัจฉริยะด้านวิทยาศาสตร์และนักธุรกิจผู้เป็นศัตรูของซูเปอร์แมน เขาคือผู้ที่ค้นพบจุดอ่อนของซูเปอร์แมนและวางแผนที่จะทำให้ผู้คนนับล้านตกอยู่ในอันตราย
  • คริสโตเฟอร์ รีฟ รับบทเป็นคลาร์ก เคนท์ / ซูเปอร์แมน : เกิดบนดาวคริปตันในนาม คัล-เอล และเติบโตบนโลก เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังอำนาจ ความแข็งแกร่ง การบิน และความคงกระพันมหาศาล หลังจากที่รู้ชะตากรรมของตัวเองว่าต้องรับใช้มนุษยชาติ เขาก็ใช้พลังของตัวเองเพื่อปกป้องและช่วยเหลือผู้อื่น เพื่อปกป้องตัวตนของเขา เขาทำงานที่ เดลี แพลนเน็ตในเมโทรโพลิส ในบทบาท คลาร์ก เคนท์นักข่าวหนังสือพิมพ์ผู้มีบุคลิกอ่อนโยนและเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดคลุมสีแดง-น้ำเงิน-แดงพร้อมโล่รูปตัว S ที่หน้าอก และได้รับการขนานนามว่า " ซูเปอร์แมน " โดยลัวส์ รีฟได้รับเลือกจากนักแสดงมากกว่า 200 คนที่เข้าร่วมออดิชั่นเพื่อรับบทนี้
    • เจฟฟ์ อีสต์รับบทเป็นคลาร์ก เคนท์ในวัยรุ่น: ในช่วงวัยรุ่น เขาถูกบังคับให้ซ่อนความสามารถเหนือมนุษย์ของตัวเอง ทำให้เขากลายเป็นคนไม่เป็นที่นิยมในหมู่เพื่อนร่วมชั้น และขัดขวางความพยายามของเขาที่จะดึงดูดความสนใจของลาน่า แลง (ไดแอน เชอร์รี) เพื่อนร่วมชั้น หลังจากพ่อบุญธรรมของเขาเสียชีวิต เขาเดินทางไปยังอาร์กติกเพื่อค้นพบมรดกของชาวคริปโตเนียนของเขา บทสนทนาของอีสต์ในภาพยนตร์ได้รับการพากย์เสียงใหม่โดยคริสโตเฟอร์ รีฟสำหรับฉบับตัดต่อสุดท้าย[14]
  • เน็ด บีตตี้ รับบทเป็นโอติส ลูกน้องจอมซุ่มซ่ามของเล็กซ์ ลูเธอร์
  • แจ็กกี้ คูเปอร์ รับบท เป็นเพอร์รี ไวท์เจ้านายจอมฉุนเฉียวของคลาร์ก เคนต์ที่เดลีแพลนเน็ตเขามอบหมายให้ลอยส์เปิดโปงข่าวของนักธุรกิจที่ไม่มีใครรู้จักที่ซื้ออสังหาริมทรัพย์จำนวนมากในแคลิฟอร์เนียคีแนน วินน์ได้รับคัดเลือกในตอนแรก แต่ถอนตัวออกไปไม่นานก่อนการถ่ายทำเพราะโรคหัวใจคูเปอร์ซึ่งเคยออดิชั่นเรื่องโอติสในตอนแรก ได้รับคัดเลือกในภายหลัง[15]
  • เกล็นน์ ฟอร์ดรับบทเป็นโจนาธาน เคนท์พ่อบุญธรรมของคลาร์ก เคนท์ในเมืองสมอลวิลล์เมื่อสมัยยังเด็ก เขาเป็นชาวนาที่สอนทักษะต่างๆ ให้กับคลาร์ก ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อเขาในอนาคต ต่อมาเขาเกิดอาการหัวใจวายเฉียบพลัน ซึ่งทำให้ทัศนคติของคลาร์กที่มีต่อหน้าที่ต่อผู้อื่นเปลี่ยนไป
  • เทรเวอร์ ฮาวเวิร์ดรับบทผู้อาวุโสคนแรก หัวหน้าสภาคริปตัน ผู้ไม่เชื่อคำกล่าวอ้างของจอร์เอลที่ว่าคริปตันจะต้องพินาศ เขาเตือนจอร์เอลว่า "ความพยายามใดๆ ของคุณที่จะสร้างบรรยากาศแห่งความหวาดกลัวและความตื่นตระหนกในหมู่ประชาชน เราต้องถือว่าความพยายามนั้นเป็นการก่อกบฏ"
  • Margot Kidderรับบทเป็นLois Laneนักข่าวของDaily Planetซึ่งกลายเป็นคู่รักของ Clark Kent ผู้ผลิตและผู้กำกับมีแนวคิดเฉพาะเจาะจงมากสำหรับ Lois: เป็นอิสระ แข็งแกร่ง มีไหวพริบ และน่าดึงดูด Kidder ได้รับเลือกเพราะการแสดงของเธอมีประกายและความมีชีวิตชีวา และเพราะปฏิสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของเธอกับ Christopher Reeve [16]นักแสดงหญิงมากกว่า 100 คนได้รับการพิจารณาให้รับบทนี้ Margot Kidder (แนะนำโดย Stalmaster), Anne Archer , Susan Blakely , Lesley Ann Warren , Deborah RaffinและStockard Channingทดสอบหน้าจอตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงพฤษภาคม 1977 การตัดสินใจครั้งสุดท้ายอยู่ระหว่าง Channing และ Kidder โดยหลังได้รับบทบาทนี้[17] [18]
  • แจ็ค โอฮัลโลรันรับบทเป็น นอน : ตัวใหญ่และใบ้ คนร้ายชาวคริปโตเนียนคนที่สามที่ถูกตัดสินให้โดดเดี่ยวในโซนแฟนธอม
  • วาเลรี เพอร์รีนรับบทเป็นอีฟ เทชแมเกอร์ : แฟนสาวและผู้ร่วมมือของเล็กซ์ ลูเธอร์ เธอรู้สึกขุ่นเคืองกับความยิ่งใหญ่ที่เพิ่มมากขึ้นของเขาและรู้สึกไม่สบายใจกับความโหดร้ายของเขา เธอจึงช่วยชีวิตซูเปอร์แมนหลังจากรู้ว่าลูเธอร์ได้ยิงขีปนาวุธนิวเคลียร์ไปที่เมืองแฮกเคนแซ็ก บ้านเกิดของแม่เธอในรัฐนิวเจอร์ซีเธอแสดงความสนใจในความรักต่อซูเปอร์แมนโดยนัยจากการที่เธอจัดผมให้เธอก่อนที่จะให้เขารู้ว่าเธออยู่ตรงนั้น และจูบเขา ก่อนที่เธอจะช่วยชีวิตเขาไว้
  • มาเรีย เชลล์รับบทเป็น วอนด์-อา: เช่นเดียวกับจอร์-เอล นักวิทยาศาสตร์ชาวคริปโตเนียนชั้นนำ แต่เธอเองก็ไม่หวั่นไหวไปกับทฤษฎีของจอร์-เอลเช่นกัน
  • เทอเรนซ์ สแตมป์ รับบทเป็นนายพลซอดผู้นำชั่วร้ายของอาชญากรชาวคริปโตเนียนสามคนที่สาบานจะล้างแค้นจอร์เอลเมื่อเขาถูกตัดสินให้ไปอยู่ในโซนแฟนธอม การปรากฏตัวของเขาทำให้เขาและพวกพ้องกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของซูเปอร์แมนภาคที่ 2
  • ฟิลลิส แถ็กซ์เตอร์รับบทเป็นมาร์ธา เคนต์ (นามสกุลเดิม คลาร์ก): แม่บุญธรรมผู้ซื่อสัตย์ของคลาร์ก เคนต์ ผู้หญิงใจดีที่เอาใจใส่ลูกบุญธรรมของเธอและทุ่มเทให้กับโจนาธาน สามีของเธออย่างสุดหัวใจ เธอคอยอยู่เคียงข้างลูกชายของเธอหลังจากที่คลาร์กเสียใจกับการเสียชีวิตของโจนาธาน แถ็กซ์เตอร์เป็นแม่สามีของอิลยา ซัลคินด์ โปรดิวเซอร์ [19]
  • ซูซานนาห์ ยอร์กรับบทเป็นลาร่าแม่แท้ๆ ของซูเปอร์แมนบนดาวคริปตัน หลังจากรู้ชะตากรรมของดาวคริปตัน เธอก็เริ่มกังวลว่าจะส่งลูกชายวัยทารกของเธอไปยังดาวเคราะห์แปลกประหลาดเพียงลำพัง
  • มาร์ก แม็คลัวร์รับบทเป็นจิมมี่ โอลเซ่น : ช่างภาพวัยรุ่นที่เดลีแพลนเน็ตเจฟฟ์ อีสต์ ผู้รับบทคลาร์ก เคนท์ในวัยรุ่น เคยออดิชั่นเพื่อรับบทนี้มาก่อน แต่ตำแหน่งของเขากลับไม่โดดเด่นนักหลังจากที่เขารับบทคลาร์กในวัยรุ่น[14]
  • ซาราห์ ดักลาสรับบทเป็นเออร์ซา : รองหัวหน้าและภริยาของนายพลซอด ถูกตัดสินจำคุกในโซนแฟนธอมเนื่องจากการทดลองทางวิทยาศาสตร์ที่ไร้จริยธรรม แคโรไลน์ มุนโรปฏิเสธโอกาสที่จะรับบทเป็นเออร์ซา แต่เลือกรับบทเป็นนาโอมิในThe Spy Who Loved Me [ 20]
  • แฮร์รี่ แอนดรูว์สรับบทผู้อาวุโสคนที่สอง: สมาชิกสภา ซึ่งกระตุ้นให้จอร์เอลมีเหตุผลเกี่ยวกับแผนการช่วยเหลือดาวคริปตัน

เคิร์ก อลินและโนเอล นีลมีบทบาทรับเชิญ (พวกเขาเล่นเป็นพ่อแม่ของลอยส์ เลนตอนเด็กในฉากที่ถูกลบออกซึ่งถูกนำกลับมาแสดงในสื่อเผยแพร่ในบ้านในภายหลัง) [21]อลินและนีลรับบทซูเปอร์แมนและลอยส์ เลนในภาพยนตร์ชุดเรื่องSuperman (1948) และAtom Man vs. Superman (1950) และเป็นนักแสดงคนแรกที่รับบทตัวละครเหล่านี้บนหน้าจอในรูปแบบไลฟ์แอ็กชัน นีลกลับมารับบทเดิมอีกครั้งในซีรีส์ทางโทรทัศน์ เรื่อง Adventures of Superman ใน ยุค 1950

นอกจากนี้ แลร์รี แฮกแมนและเร็กซ์ รีดยังปรากฏตัวรับเชิญด้วย แฮกแมนรับบทเป็นพันตรีของกองทัพที่ทำหน้าที่ดูแลขบวนรถที่กำลังขนส่งขีปนาวุธลูกหนึ่ง ส่วนรีดรับบทเป็นตัวเองในขณะที่เขาพบกับลอยส์และคลาร์กด้านนอกสำนักงานใหญ่ ของเดลี่แพลนเน็ต

การผลิต

การพัฒนา

Ilya Salkindมีความคิดที่จะสร้างภาพยนตร์ Superman เป็นครั้งแรกในช่วงปลายปี 1973 [22]ในเดือนพฤศจิกายนปี 1974 หลังจากกระบวนการอันยาวนานและยากลำบากกับDC Comics ลิขสิทธิ์ในการสร้างภาพยนตร์ Superman ก็ถูกซื้อโดย Ilya, Alexander Salkind พ่อของเขา และPierre Spengler ซึ่งเป็นหุ้นส่วนของพวกเขา DC ต้องการรายชื่อนักแสดงที่จะได้รับการพิจารณาให้มาเล่น Superman และอนุมัติตัวเลือกของผู้อำนวยการสร้าง ได้แก่Muhammad Ali , Al Pacino , James Caan , Steve McQueen , Clint EastwoodและDustin Hoffman [ 19]ผู้สร้างภาพยนตร์รู้สึกว่าควรถ่ายทำSupermanและSuperman II แบบติดต่อกันและทำข้อตกลงการรับงานเชิงลบกับWarner Bros. [17] William Goldmanได้รับการติดต่อให้เขียนบทภาพยนตร์ ในขณะที่Leigh Brackettได้รับการพิจารณา Ilya จ้างAlfred Besterซึ่งเริ่มเขียนบทภาพยนตร์ อย่างไรก็ตาม Alexander รู้สึกว่า Bester ไม่ได้มีชื่อเสียงเพียงพอ ดังนั้นเขาจึงจ้างMario Puzoให้เขียนบทภาพยนตร์ด้วยเงินเดือน 600,000 ดอลลาร์[23] [24] Francis Ford Coppola , William Friedkin , Richard Lester (ซึ่งต่อมากำกับSuperman IIและIII ), Peter Yates , John Guillermin , Ronald NeameและSam Peckinpahอยู่ระหว่างการเจรจาเพื่อกำกับ Peckinpah ถอนตัวเมื่อเขาผลิตปืนระหว่างการประชุมกับ Ilya George Lucasปฏิเสธข้อเสนอเนื่องจากความมุ่งมั่นของเขาที่มีต่อStar Wars [ 15] [22]

Ilya ต้องการจ้างSteven Spielbergมากำกับ แต่ Alexander ไม่แน่ใจ คิดว่าควร "รอจนกว่าหนังเรื่องใหญ่ของ [Spielberg] เข้าฉาย" Jawsประสบความสำเร็จอย่างมาก ทำให้ผู้สร้างเสนอตำแหน่งให้กับ Spielberg แต่ในขณะนั้น Spielberg ได้ตกลงที่จะรับหน้าที่Close Encounters of the Third Kind แล้ว [ 22 ] Guy Hamiltonได้รับการว่าจ้างให้เป็นผู้กำกับ ในขณะที่ Puzo ได้ส่งบทภาพยนตร์ของเขาสำหรับSupermanและSuperman IIในเดือนกรกฎาคม 1975 [17] Jax-Urปรากฏตัวเป็นหนึ่งในลูกน้องของนายพล Zodโดยมี Clark Kent เขียนบทเป็นนักข่าวโทรทัศน์ Dustin Hoffman ซึ่งเคยได้รับการพิจารณาให้รับบท Superman ปฏิเสธLex Luthor [ 19] [23]

ในช่วงต้นปี 1975 แบรนโดเซ็นสัญญารับบทจอร์-เอล โดยได้รับเงินเดือน 3.7 ล้านเหรียญสหรัฐ และ 11.75% ของกำไรจากบ็อกซ์ออฟฟิศ รวมเป็นเงิน 19 ล้านเหรียญสหรัฐ เขาทำให้ซัลคินด์ตกตะลึงด้วยการเสนอให้จอร์-เอลปรากฏตัวเป็นกระเป๋าเดินทาง สีเขียว หรือเบเกิลพร้อมเสียงของแบรนโดในการพบกันครั้งแรก แต่ดอนเนอร์ใช้คำประจบสอพลอเพื่อโน้มน้าวให้นักแสดงรับบทเป็นจอร์-เอลเอง[22]แบรนโดหวังที่จะใช้เงินเดือนบางส่วนของเขาเพื่อสร้างมินิซีรีส์ 13 ตอน ในสไตล์รูตส์เกี่ยวกับชนพื้นเมืองอเมริกันในสหรัฐอเมริกา[25]แบรนโดมีสัญญาว่าจะต้องถ่ายทำฉากทั้งหมดให้เสร็จภายใน 12 วัน เขายังปฏิเสธที่จะท่องจำบทสนทนาของเขาด้วย ดังนั้นจึง ต้องรวบรวม การ์ดคิวไว้ทั่วทั้งกอง ถ่าย แฮ็กแมน ผู้ชนะรางวัลออสการ์ เช่นเดียวกัน ได้รับเลือกให้รับบทเป็นเล็กซ์ ลูเธอร์ในอีกไม่กี่วันต่อมา ผู้สร้างภาพยนตร์ให้ความสำคัญกับการถ่ายทำฟุตเทจทั้งหมดของแบรนโดและแฮ็กแมน "เพราะว่าพวกเขาจะทุ่มเทให้กับภาพยนตร์เรื่องอื่นทันที" [17] [22]แม้ว่า Salkinds จะรู้สึกว่า Puzo ได้เขียนเรื่องราวที่มั่นคงสำหรับภาพยนตร์สองภาค แต่พวกเขาก็เห็นว่าบทภาพยนตร์ของเขานั้น "หนักมาก" และจึงจ้างRobert BentonและDavid Newmanให้มาเขียนใหม่[26] [27] Benton ยุ่งเกินไปกับการกำกับThe Late Showจึง ได้นำ Leslie ภรรยาของ David เข้ามาช่วยสามีของเธอทำหน้าที่เขียนบทให้เสร็จ[15] ต่อมา George MacDonald Fraserได้รับการว่าจ้างให้ทำงานเกี่ยวกับบทภาพยนตร์ แต่เขากล่าวว่าเขาทำได้น้อยมาก[28]

บทภาพยนตร์ของพวกเขาถูกส่งมาในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2519 [17]และมี โทนแบบ แคมป์รวมถึงการปรากฏตัวของTelly Savalasใน บทบาท Kojak ของเขา บทภาพยนตร์ของSupermanและSuperman IIมีความยาวรวมกันกว่า 400 หน้า[12] [29]การเตรียมการผลิตเริ่มต้นที่Cinecittà Studios ในกรุงโรม โดยฉากต่างๆ เริ่มก่อสร้างและทดลองบิน แต่ไม่ประสบความสำเร็จ "ในอิตาลี" โปรดิวเซอร์ Ilya Salkind เล่าว่า "เราสูญเสียเงินไปประมาณ 2 ล้านเหรียญ [จากการทดสอบบิน]" [22]มาร์ลอน แบรนโดพบว่าเขาไม่สามารถถ่ายทำในอิตาลีได้เนื่องจากมีหมายจับ: ข้อกล่าวหาอนาจารทางเพศจากLast Tango ในปารีสการผลิตย้ายไปอังกฤษในช่วงปลายปี พ.ศ. 2519 แต่แฮมิลตันไม่สามารถเข้าร่วมได้เพราะเขาเป็น ผู้ ลี้ภัยภาษี[29]แฮมิลตันออกจากโครงการเนื่องจากเขาป่วยด้วย[30]

Mark Robsonได้รับการพิจารณาอย่างจริงจังและอยู่ระหว่างการเจรจาเพื่อกำกับ แต่หลังจากดูThe Omenผู้ผลิตได้จ้างRichard Donnerก่อนหน้านี้ Donner เคยวางแผนDamien: Omen IIเมื่อเขาได้รับการว่าจ้างในเดือนมกราคม 1977 ด้วยเงิน 1 ล้านเหรียญสหรัฐเพื่อกำกับSupermanและSuperman II [ 31] Donner รู้สึกว่าการเริ่มต้นจากศูนย์เป็นวิธีที่ดีที่สุด "พวกเขาเตรียมภาพยนตร์มาเป็นเวลาหนึ่งปีและไม่มีแม้แต่น้อยที่เป็นประโยชน์ต่อฉัน" [31] Donner ไม่พอใจกับบทภาพยนตร์ที่ดูตลกและนำTom Mankiewicz เข้ามา ทำการเขียนใหม่ ตามที่ Mankiewicz กล่าว "ไม่มีการใช้คำใดจากบทภาพยนตร์ของ Puzo เลย" [29] "เป็นบทที่เขียนได้ดี แต่ก็ยังเป็นบทภาพยนตร์ที่ไร้สาระ มันเป็น 550 หน้า ฉันบอกว่า 'คุณถ่ายบทภาพยนตร์นี้ไม่ได้เพราะคุณจะถ่ายทำนานถึงห้าปี'" Donner กล่าวต่อ "นั่นเป็นบทการถ่าย ทำจริงๆ และพวกเขาวางแผนจะถ่ายทำทั้งหมด 550 หน้า คุณรู้ไหมว่า 110 หน้าก็เพียงพอสำหรับบทภาพยนตร์ ดังนั้นแม้จะเป็นภาพยนตร์สองเรื่องก็ยังมากเกินไป" [32] Mankiewicz ตั้งใจให้ครอบครัวชาวคริปโตเนียนแต่ละครอบครัวสวมตราสัญลักษณ์ที่คล้ายกับตัวอักษรที่แตกต่างกันเพื่อให้สอดคล้องกับตัวอักษร 'S' บนชุดของซูเปอร์แมน[31]สมาคมนักเขียนแห่งอเมริกาปฏิเสธที่จะให้เครดิต Mankiewicz สำหรับการเขียนบทใหม่ของเขา ดังนั้น Donner จึงให้ เครดิต ที่ปรึกษาด้านความคิดสร้างสรรค์ แก่เขา ซึ่งทำให้สมาคมไม่พอใจอย่างมาก[31]

การคัดเลือกนักแสดงของซุปเปอร์แมน

เดิมทีมีการตัดสินใจที่จะเซ็นสัญญา กับนักแสดง ระดับเอสำหรับซูเปอร์แมนก่อนที่ริชาร์ด ดอนเนอร์จะได้รับการว่าจ้างให้เป็นผู้กำกับโรเบิร์ต เรดฟ อร์ด ได้รับข้อเสนอเป็นเงินก้อนโต แต่เขารู้สึกว่าเขามีชื่อเสียงเกินไปเบิร์ต เรย์โนลด์สก็ปฏิเสธบทนี้เช่นกัน ในขณะที่ซิลเวสเตอร์ สตอลโลนสนใจและพบกับดอนเนอร์ แต่เขาสนใจที่จะคัดเลือกนักแสดงที่ "ไม่เป็นที่รู้จัก" มากกว่า พอล นิวแมนได้รับข้อเสนอให้รับบทเป็นซูเปอร์แมน เล็กซ์ ลูเธอร์ หรือจอร์-เอล ด้วยมูลค่า 4 ล้านเหรียญสหรัฐ แต่ปฏิเสธทั้งสามบทบาท[15] [33]

เมื่อมีการตัดสินใจเลือกนักแสดงที่ไม่มีใครรู้จักลินน์ สตอลมาสเตอร์ผู้กำกับการคัดเลือก นักแสดงเสนอชื่อ คริสโตเฟอร์ รีฟ เป็นคนแรก แต่ดอนเนอร์และผู้อำนวยการสร้างรู้สึกว่าเขายังเด็กและผอมเกินไป[17]นักแสดงที่ไม่มีใครรู้จักมากกว่า 200 คนเข้าร่วมออดิชั่นสำหรับซูเปอร์แมน[34]

แชมป์โอลิมปิกบรูซ เจนเนอร์ได้รับคัดเลือกให้รับบทนำ[15] แพทริก เวย์นได้รับคัดเลือก แต่ถอนตัวออกไปเมื่อจอห์น เวย์น พ่อของเขา ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งกระเพาะอาหาร[31]

ทั้งNeil DiamondและArnold Schwarzeneggerพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้บทนี้มา แต่ก็ถูกเพิกเฉยJames Caan , James Brolin , Lyle Waggoner , Christopher Walken , Nick Nolte , Jon VoightและPerry Kingได้รับการติดต่อมา[15] [22] Nolte ต้องการเล่นเป็น Superman ใน บทบาทผู้ ป่วยจิตเภท[35] Kris KristoffersonและCharles Bronsonก็ได้รับการพิจารณาให้รับบทนำด้วยเช่นกัน[36] Warren Beattyได้รับการเสนอบทนี้แต่ปฏิเสธ[37]

เจมส์ คานกล่าวว่าเขาได้รับบทนี้แต่เขาปฏิเสธ “ผมใส่สูทตัวนั้นไม่ได้เลย” [38]

“เราพบผู้ชายที่มีรูปร่างน่าทึ่งแต่แสดงละครไม่ได้ หรือพบนักแสดงที่ยอดเยี่ยมแต่หน้าตาไม่เหมือนซูเปอร์แมนเลยแม้แต่น้อย” ทอม แมงเควิช ที่ปรึกษาฝ่ายสร้างสรรค์ เล่า การค้นหาครั้งนี้ถึงขั้นสิ้นหวังจน ต้อง ตรวจร่างกายทันตแพทย์ของภรรยาของ โปรดิวเซอร์ อิลยา ซัลคินด์ [ 15] [22]

Stalmaster ได้โน้มน้าวให้ Donner และ Ilya ให้ Reeve ทดสอบหน้าจอในเดือนกุมภาพันธ์ 1977 Reeve ทำให้ผู้กำกับและผู้อำนวยการสร้างตกตะลึง เขาได้รับคำสั่งให้สวม "ชุดกล้าม" เพื่อสร้างหุ่นล่ำตามที่ต้องการ แต่ Reeve ปฏิเสธ[18] [39] แต่กลับเข้ารับ การออกกำลังกายอย่างเคร่งครัดภายใต้การดูแลของDavid Prowse Prowse อยากรับบทเป็น Superman แต่ถูกปฏิเสธการออดิชั่นโดยผู้สร้างภาพยนตร์เพราะเขาไม่ใช่คนอเมริกัน Prowse ยังเคยออดิชั่นสำหรับNon อีกด้วย Reeve ลดน้ำหนักจาก 188 ปอนด์ (85 กก.) เหลือ 212 ปอนด์ (96 กก.) ในช่วงก่อนการผลิตและการถ่ายทำ[40] Reeve ได้รับเงินเพียง 250,000 ดอลลาร์สำหรับทั้งSupermanและSuperman IIในขณะที่นักแสดงร่วมผู้มากประสบการณ์ของเขาได้รับเงินจำนวนมหาศาล: 3.7 ล้านเหรียญสำหรับ Brando และ 2 ล้านเหรียญสำหรับ Hackman สำหรับSuperman [ 41]อย่างไรก็ตาม Reeve รู้สึกว่า " Supermanมอบโอกาสมากมายให้กับผม มากกว่าที่จะปิดประตูใส่หน้าผม" [42] เจฟฟ์ อีสต์รับบทเป็นคลาร์ก เคนท์ในวัยรุ่นบทพูดของอีสต์ถูก รีฟพากย์เสียง ทับระหว่างขั้นตอนหลังการถ่ายทำ "ผมไม่พอใจเรื่องนี้เพราะโปรดิวเซอร์ไม่เคยบอกผมว่าพวกเขามีความคิดอย่างไร" อีสต์แสดงความคิดเห็น "ผมทำโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผม แต่สุดท้ายก็ออกมาโอเค คริสทำได้ดีแต่ก็ทำให้เกิดความตึงเครียดระหว่างเรา เราแก้ไขปัญหากันมาได้หลายปีต่อมา" [14] อีสต์ยังฉีกกล้ามเนื้อต้นขาหลายมัดเมื่อทำฉากผาดโผนขณะแข่งรถเคียงข้างรถไฟ ช่างเทคนิค แต่งหน้าปลอมเป็นเวลา 3 ถึง 4 ชั่วโมงทุกวันเพื่อให้เขาดูเหมือนรีฟมากขึ้น[14]

การถ่ายทำภาพยนตร์

ไทย การถ่ายภาพหลักเริ่มในวันที่ 28 มีนาคม 1977 ที่Pinewood Studiosสำหรับฉาก Krypton ซึ่งมีงบประมาณเป็นภาพยนตร์ที่แพงที่สุดเท่าที่เคยสร้างมาในเวลานั้น ซึ่งอยู่ที่ 55 ล้านเหรียญสหรัฐ[6] [43] [44]เนื่องจากSupermanกำลังถ่ายทำพร้อมกันกับSuperman IIการถ่ายทำจึงกินเวลานานถึงสิบเก้าเดือน จนถึงเดือนตุลาคม 1978 เดิมทีการถ่ายทำกำหนดให้ใช้เวลาประมาณเจ็ดถึงแปดเดือน แต่เกิดปัญหาขึ้นระหว่างการผลิตJohn Barryทำหน้าที่เป็นผู้ออกแบบงานสร้างในขณะที่Stuart CraigและNorman Reynoldsทำงานเป็นผู้กำกับศิลป์Derek MeddingsและLes Bowieได้รับเครดิตในฐานะหัวหน้างานเทคนิคพิเศษด้านภาพ Stuart Freebornเป็นช่างแต่งหน้าในขณะที่ Barry, David Tomblin , John Glen , David Lane , Robert LynnและPeter DuffellและAndré de Toth ที่ไม่ได้รับการเครดิต [43]กำกับฉากยูนิตที่สองVic Armstrongได้รับการว่าจ้างให้เป็นผู้ประสานงานสตั๊นท์ และแสดง แทนสตั๊นท์ของ Reeve ; ภรรยาของเขา เวนดี้ ลีช เป็นตัวแทนแทนของ คิดเดอร์ ซู เปอร์แมนยังเป็นภาพยนตร์ที่ถ่ายทำเสร็จสมบูรณ์เรื่องสุดท้ายโดยเจฟฟรีย์ อันสเวิร์ธผู้กำกับภาพ ซึ่งเสียชีวิตระหว่างหลังการผลิตขณะทำงาน เรื่อง Tessให้กับผู้กำกับโรมัน โปลันสกี The Fortress of Solitudeถูกสร้างขึ้นที่Shepperton Studiosและที่ Pinewood's 007 Stage [ 45] [46]เมื่อได้ชมฟุตเทจของ Krypton แล้ววอร์เนอร์บราเดอร์สจึงตัดสินใจจัดจำหน่ายไม่เพียงแต่ในอเมริกาเหนือเท่านั้น แต่ยังรวมถึงต่างประเทศด้วย เนื่องจากความซับซ้อนและปัญหาต่างๆ ในระหว่างการถ่ายทำ วอร์เนอร์บราเดอร์สจึงจัดหาเงิน 20 ล้านเหรียญสหรัฐและซื้อลิขสิทธิ์ในการออกอากาศทางโทรทัศน์ [ 24] [45]

นิวยอร์กซิตี้ถูกใช้เป็นฉากแทนเมโทรโพลิส ในขณะที่อาคารนิวยอร์กเดลินิวส์เป็นสถานที่สำหรับสำนักงานของเดลีแพลนเน็ตนอกจากนี้ยังใช้บรู๊คลินไฮท์ส ด้วย [47]การถ่ายทำในนิวยอร์กกินเวลานานห้าสัปดาห์ในช่วงเวลาที่ไฟฟ้าดับในนิวยอร์กซิตี้ในปี 1977การถ่ายทำย้ายไปที่อัลเบอร์ตาสำหรับฉากที่ตั้งอยู่ในสมอลวิลล์โดยฉากสุสานถ่ายทำในหุบเขาเบย์นอน อัลเบอร์ตาฉากฟุตบอลโรงเรียนมัธยมที่บารอนส์ อัลเบอร์ตาและฟาร์มเคนต์ที่สร้างขึ้นที่แบล็กกี้ อัลเบอร์ตา [ 48] [49]การถ่ายทำสั้นๆ ยังเกิดขึ้นในกัลลัพ นิวเม็กซิโก ทะเลสาบมีดและสถานีแกรนด์เซ็นทรัล[10]ผู้กำกับดอนเนอร์มีความตึงเครียดกับครอบครัวซัลคินด์และสเปงเลอร์เกี่ยวกับงบประมาณการผลิตที่เพิ่มขึ้นและตารางการถ่ายทำที่ปรึกษาฝ่ายสร้างสรรค์ ทอม แมงเควิซสะท้อนให้เห็นว่า "ดอนเนอร์ไม่เคยมีงบประมาณหรือตารางงาน เขาถูกบอกอยู่ตลอดว่าเขาเกินตารางงานและงบประมาณไปมาก มีอยู่ช่วงหนึ่งเขาพูดว่า 'ทำไมคุณไม่กำหนดตารางงานสำหรับภาพยนตร์ในอีกสองวันข้างหน้าล่ะ แล้วฉันจะเกินกำหนดเก้าเดือน'" [45] ริชาร์ด เลสเตอร์ซึ่งทำงานร่วมกับ Salkinds ในThe Three MusketeersและThe Four Musketeersได้เข้ามาเป็นโปรดิวเซอร์ร่วมชั่วคราวเพื่อไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์ระหว่างดอนเนอร์และ Salkinds [22]ซึ่งตอนนี้ปฏิเสธที่จะคุยกันแล้ว[45]เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเขากับสเปงเลอร์ ดอนเนอร์กล่าวว่า "ถ้าครั้งหนึ่งฉันเห็นเขา ฉันคงฆ่าเขาไปแล้ว" [24]

เลสเตอร์ได้รับการเสนอเครดิตให้ทำหน้าที่โปรดิวเซอร์แต่เขาปฏิเสธโดยไม่ให้เครดิตสำหรับผลงานของเขา[45]ซัลคินด์รู้สึกว่าการนำผู้กำกับคนที่สองเข้ามาในกองถ่ายหมายความว่าจะมีคนพร้อมในกรณีที่ดอนเนอร์ไม่สามารถทำหน้าที่กำกับของเขาได้ “การอยู่ที่นั่นตลอดเวลาหมายความว่าเขา [เลสเตอร์] สามารถเข้ามาแทนที่ได้” ซัลคินด์ยอมรับ "[ดอนเนอร์] ไม่สามารถตัดสินใจในเรื่องใดๆ ได้” [22]ดอนเนอร์ไตร่ตรองเกี่ยวกับเลสเตอร์ว่า “เขาฟ้องครอบครัวซัลคินด์เรื่องเงินที่เขาจ่ายให้กับThreeและFour Musketeersซึ่งเขาไม่เคยได้รับเลย เขาชนะคดีความมากมาย แต่ทุกครั้งที่เขาฟ้องครอบครัวซัลคินด์ในประเทศหนึ่ง พวกเขาจะย้ายไปอีกประเทศหนึ่ง ตั้งแต่คอสตาริกาไปจนถึงปานามาและสวิตเซอร์แลนด์ เมื่อฉันได้รับการว่าจ้าง เลสเตอร์บอกฉันว่า 'อย่าทำ อย่าทำงานให้พวกเขา ฉันถูกบอกว่าอย่าทำ แต่ฉันทำ ตอนนี้ฉันบอกคุณว่าอย่าทำ แต่คุณอาจจะทำและไปบอกคนอื่นแทน' เลสเตอร์เข้ามาเป็น "คนกลาง" ฉันไม่ไว้ใจเลสเตอร์และฉันก็บอกเขาไป เขาบอกว่า "เชื่อฉันเถอะ ฉันทำแบบนั้นเพราะพวกเขาจ่ายเงินให้ฉันตามที่พวกเขาเป็นหนี้ฉันจากการฟ้องร้อง ฉันจะไม่มาที่กองถ่ายของคุณเด็ดขาด เว้นแต่คุณจะขอ ฉันจะไม่ไปที่กองถ่าย ของคุณ ทุกวัน ถ้าฉันช่วยคุณได้ในทางใดทางหนึ่ง โปรดโทรหาฉัน" [32]

มีการตัดสินใจที่จะหยุดถ่ายทำSuperman IIและมุ่งเน้นไปที่การทำให้Superman เสร็จ Donner ได้ทำภาคต่อไปแล้ว 75% [50]ผู้สร้างภาพยนตร์เสี่ยง: หากSupermanเป็นงานที่ล้มเหลวในบ็อกซ์ออฟฟิศพวกเขาคงไม่ทำSuperman II ให้เสร็จ จุดไคลแม็กซ์ดั้งเดิมของSuperman IIคือนายพล Zod , UrsaและNonทำลายล้างดาวเคราะห์ โดยที่ Superman เดินทางข้ามเวลามาแก้ไขความเสียหาย[15]

ดอนเนอร์ให้ความเห็นว่า "ฉันตัดสินใจแล้วว่าหากซูเปอร์แมนประสบความสำเร็จ พวกเขาจะสร้างภาคต่อ แต่ถ้ามันไม่ประสบความสำเร็จการปล่อยให้ค้างคาใจก็จะไม่ทำให้พวกเขาต้องดูซูเปอร์แมนภาค 2 " [31]

ผลกระทบ

Superman ประกอบด้วย ลำดับเอฟเฟกต์ภาพขนาดใหญ่โมเดลจำลองสะพานโกลเดนเกต มีความยาว 70 ฟุต (20 ม.) และสูง 20 ฟุต (6 ม.) โมเดลจำลองอื่นๆ ได้แก่ Krypton Council Dome และเขื่อนฮูเวอร์ มีการใช้ ภาพสโลว์โมชั่นเพื่อจำลองปริมาณน้ำมหาศาลในเหตุการณ์เขื่อนฮูเวอร์Fortress of Solitudeเป็นการผสมผสานระหว่างฉากขนาดเท่าจริงและภาพวาดแบบด้านอุบัติเหตุทางรถยนต์บนสะพานโกลเดนเกตเป็นการผสมผสานระหว่างโมเดลและนักขับผาดโผนบนรันเวย์ ที่ไม่ได้ใช้งาน การ เตะลูกฟุตบอลระยะไกลของClark Kent ที่ยังเด็กนั้น ใช้ลูก ฟุตบอลไม้บรรจุในเครื่องเป่าลมที่วางอยู่บนพื้น ชุดของ Superman ควรจะเป็นสีน้ำเงินเข้มกว่ามาก แต่การใช้ฉากสีน้ำเงินทำให้มันโปร่งใส[51 ]

ตามที่ระบุโดยละเอียดใน สารคดีเอฟเฟกต์พิเศษดีวีดี Superman: The Movie เรื่อง "The Magic Behind The Cape" ที่นำเสนอโดยRoy Field หัวหน้าฝ่ายเอฟเฟกต์ภาพ กล่าวได้ ว่า ในตอนท้าย มีการใช้เทคนิคสามประการเพื่อสร้างเอฟเฟกต์การบิน

สำหรับการลงจอดและขึ้นบิน มีการใช้ลวดสลิงในการแขวนอุปกรณ์ ในสถานที่จริง อุปกรณ์เหล่านี้จะถูกแขวนจากเครนทาวเวอร์ ในขณะที่ในสตูดิโอ อุปกรณ์ที่ซับซ้อนจะถูกแขวนจากเพดานของสตูดิโอ งานเกี่ยวกับลวดสลิงบางส่วนนั้นค่อนข้างเสี่ยงภัย ตัวอย่างเช่น ช็อตก่อนสุดท้ายที่ซูเปอร์แมนบินออกจากสนามคุก แม้ว่าจะมีการใช้สตันท์แมน แต่รีฟก็ทำส่วนใหญ่ด้วยตัวเอง และถูกแขวนสูงถึง 50 ฟุต (15 เมตร) โดยทั่วไปแล้ว จะใช้ตุ้มถ่วงและรอกเพื่อให้เกิดการเคลื่อนไหวในการบิน มากกว่าจะใช้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์หรือมอเตอร์ ลวดเส้นบางที่ใช้แขวนรีฟมักจะถูกถอดออกจากภาพยนตร์ในขั้นตอนหลังการผลิตโดยใช้ เทคนิค โรโตสโคปแม้ว่าจะไม่จำเป็นในทุกช็อตก็ตาม (ในสภาพแสงบางๆ หรือเมื่อซูเปอร์แมนอยู่ไกลจากเฟรมมาก ลวดจะแทบมองไม่เห็น) [52]

สำหรับการถ่ายแบบนิ่งๆ ที่เห็นซูเปอร์แมนบินเข้าหาหรือออกจากกล้อง จะใช้เทคนิคบลูสกรีนแมตต์ รีฟจะถูกถ่ายภาพโดยแขวนไว้กับบลูสกรีน ในขณะที่อุปกรณ์พิเศษทำให้ผ้าคลุมของเขาพับขึ้นเพื่อสร้างภาพลวงตาให้ดูเหมือนว่ากำลังเคลื่อนไหว ตัวนักแสดงเองจะนิ่งอยู่กับที่ (ยกเว้นการเอียงตัว) แทนที่จะเป็นเช่นนั้น กล้องจะใช้การซูมเข้าและซูมออกเป็นเวลานาน รวมถึงการเลื่อนเข้าและเลื่อนออกเพื่อให้ตัวเขาใหญ่ขึ้นหรือเล็กลงในเฟรม จากนั้นพื้นหลังสีน้ำเงินจะถูกลบออกด้วยแสงเคมี และภาพเดี่ยวของรีฟจะถูกแทรกเข้าไปในพื้นที่ที่เคลือบด้านของภาพแผ่นพื้นหลัง การซูมเข้าหรือซูมออกจะทำให้ดูเหมือนว่ากำลังบินหนีหรือเข้าหาสิ่งที่อยู่ในแผ่นพื้นหลัง ความแตกต่างของแสงและสีระหว่างภาพที่มีการเคลือบด้านและแผ่นพื้นหลัง การมีเส้นเคลือบด้านสีดำเป็นครั้งคราว (ซึ่งพื้นที่เคลือบด้านและภาพที่มีการเคลือบด้าน—ในกรณีนี้คือซูเปอร์แมน—ไม่ตรงกันพอดี) และความรู้สึกเคลื่อนไหวที่ไม่ค่อยน่าเชื่อเล็กน้อยซึ่งเกิดขึ้นจากการใช้เลนส์ซูมเป็นลักษณะเฉพาะของภาพเหล่านี้

ในการถ่ายภาพซูเปอร์แมนขณะที่เขาบิน (เช่นในฉากซูเปอร์แมนและลอยส์ เมโทรโพลิส) จะใช้การฉายภาพจากด้านหน้า ซึ่งเกี่ยวข้องกับการถ่ายภาพนักแสดงที่แขวนอยู่ด้านหน้าภาพพื้นหลังที่ฉายจากด้านหน้าอย่างเลือนลางไปยังจอภาพพิเศษที่ผลิตโดย 3M ซึ่งจะสะท้อนแสงกลับเข้าไปในกล้อง/โปรเจ็กเตอร์ที่ทำงานร่วมกัน ผลลัพธ์ที่ได้คือภาพถ่ายที่ชัดเจนและเข้มข้นของทั้งนักแสดงและแผ่นพื้นหลัง โดยภาพจะเสื่อมลงหรือมีปัญหาด้านแสงน้อยกว่าการฉายภาพจากด้านหลังมาก

มีการพัฒนาเทคนิคที่ผสมผสานเอฟเฟกต์การฉายภาพด้านหน้ากับเลนส์ซูมที่ ออกแบบมาเป็นพิเศษ [51]ภาพลวงตาของการเคลื่อนไหวถูกสร้างขึ้นโดยการซูมเข้าไปที่รีฟในขณะที่ทำให้ภาพที่ฉายจากด้านหน้าดูเหมือนถอยห่างออกไป สำหรับฉากที่ซูเปอร์แมนโต้ตอบกับบุคคลหรือวัตถุอื่นในขณะที่กำลังบิน รีฟและนักแสดงถูกใส่ไว้ในอุปกรณ์ประกอบฉากต่างๆ พร้อมแสงและการถ่ายภาพที่ระมัดระวัง[51]สิ่งนี้ยังนำไปสู่การสร้างระบบZoptic อีกด้วย [53]

ชุดสะท้อนแสงสูงที่ชาวคริปโตเนียนสวมใส่นั้นทำจากวัสดุ 3M ชนิดเดียวกับที่ใช้สำหรับหน้าจอฉายด้านหน้า และเป็นผลจากอุบัติเหตุระหว่างการทดสอบบินของซูเปอร์แมน "เราสังเกตเห็นว่าวัสดุนั้นเรืองแสงขึ้นมาเอง" ดอนเนอร์อธิบาย "เราฉีกวัสดุออกเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วติดกาวไว้กับชุด ออกแบบเอฟเฟกต์การฉายด้านหน้าสำหรับกล้องแต่ละตัว มีแสงเล็กน้อยบนกล้องแต่ละตัว และมันจะฉายไปที่กระจก สะท้อนออกมาด้านหน้าเลนส์ กระทบกับชุด [และ] ลูกปัดแก้วเล็กๆ หลายล้านลูกจะเรืองแสงขึ้นและนำภาพกลับเข้าสู่กล้อง" [31]

ภาพยนตร์เปิดเรื่องที่ได้รับรางวัล Clio Awardสร้างขึ้นโดยใช้เทคนิคใหม่ในการแอนิเมชั่นแบบออปติคัลแบบดั้งเดิม โดยผสมผสานกล้องควบคุมการเคลื่อนไหวเข้ากับการถ่ายภาพแบบสแกนช่อง[54]ภาพยนตร์เหล่านี้ได้รับการออกแบบโดย Richard Greenberg จาก R/Greenberg Associates (R/GA)

ดนตรี

เจอร์รี โกลด์สมิธผู้ทำดนตรี ประกอบภาพยนตร์เรื่อง The Omen ของดอนเนอร์ เดิมทีตั้งใจจะแต่งเพลง Supermanบางส่วนของงานของเจอร์รี โกลด์สมิธจากPlanet of the Apesถูกนำมาใช้ในตัวอย่างทีเซอร์ของSuperman เขาถอนตัวออกไปเนื่องจากตารางงานที่ขัดแย้งกัน และ จอห์น วิลเลียมส์ได้รับการว่าจ้าง วิลเลียมส์ควบคุมวงLondon Symphony Orchestraเพื่อบันทึกเพลงประกอบภาพยนตร์[55]ดนตรีเป็นหนึ่งในชิ้นสุดท้ายที่เข้ามา "Theme from Superman (Main Title)" ของวิลเลียมส์วางจำหน่ายเป็นซิงเกิล ขึ้นถึงอันดับ 81 บน Billboard Hot 100 ของสหรัฐอเมริกา และอันดับ 69 บน Cash Box [ 56]วิลเลียมส์ชอบที่ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่ได้จริงจังกับตัวเองมากเกินไปและให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในโรงละคร[15]

คิดเดอร์ควรจะร้องเพลง "Can You Read My Mind?" ซึ่งเนื้อเพลงเขียนโดยLeslie Bricusseแต่ Donner ไม่ชอบมันและเปลี่ยนเป็นการประพันธ์ที่มีเสียงพากย์ประกอบ[10] ในที่สุด Maureen McGovernก็บันทึกซิงเกิล "Can You Read My Mind?" ในปี 1979 แม้ว่าเพลงจะไม่ปรากฏในเพลงประกอบภาพยนตร์ก็ตาม กลายเป็นเพลงฮิตกลางชาร์ตในBillboard Hot 100ในปีนั้น (#52) ใช้เวลาสามสัปดาห์ในอันดับที่ห้าในชาร์ต US Adult Contemporary รวมถึงปรากฏตัวในชาร์ตของแคนาดาที่เกี่ยวข้องน้อยลง นอกจากนี้ยังเป็นเพลงฮิตเล็กน้อยในชาร์ตคันทรี่ของสหรัฐอเมริกา โดยขึ้นถึงอันดับที่ 93 ทั้งซิงเกิลของ Williams และ McGovern ต่างก็มีเพลงประกอบจากโน้ตเพลง โน้ตเพลงทำให้ John Williams ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล Academy Award แต่เขาแพ้ให้กับโน้ตเพลงของGiorgio Moroder สำหรับ Midnight Express [ 57]

เพลงประกอบภาพยนตร์วางจำหน่ายครั้งแรกในรูปแบบ 2 แผ่นเสียงไวนิลในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2521 และมีการออกอัลบั้มซีดีชุดเดียวกันเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2530 (โดยละเว้นเพลง "Growing Up" และ "Lex Luthor's Lair" เพื่อให้ใส่การบันทึกเสียงลงในแผ่นเดียว)

การบันทึกคะแนนใหม่ซึ่งมีจอห์น เดบนีย์ เป็นผู้ควบคุมวง และแสดงโดยวงRoyal Scottish National Orchestraได้รับการเผยแพร่โดยค่าย Varese Sarabande Records ในปี 1998 และในปี 2000 ค่าย Rhino Recordsได้เผยแพร่ฉบับขยายของคะแนนต้นฉบับในชุด 2 ซีดี

ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 Film Score Monthlyได้ออกชุดกล่อง 8 แผ่นชื่อSuperman: The Musicซึ่งรวมถึงเพลงประกอบภาพยนตร์ที่สมบูรณ์ซึ่งได้รับการบูรณะใหม่ในสองแผ่นแรก รวมถึงเพลงประกอบสำรองและเพลงประกอบต้นฉบับในแผ่นที่ 8 ในฐานะส่วนหนึ่งของการครบรอบ 40 ปีของภาพยนตร์ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2562 La-La Land Records ได้ออกชุด 3 แผ่นที่ฟื้นฟูเพลงประกอบภาพยนตร์ของ Williams อย่างสมบูรณ์ ซึ่งรวมถึงเพลงประกอบสำรองและเพลงประกอบต้นฉบับที่ออกก่อนหน้านี้[58]

ธีม

“เจ้าจะต้องเดินทางไกล คัลเอลตัวน้อยของแม่ แต่เราจะไม่ทิ้งเจ้าไปแม้แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับความตาย ชีวิตอันมั่งคั่งของเราจะตกเป็นของเจ้า ทุกสิ่งที่แม่มี ทุกสิ่งที่แม่เรียนรู้ ทุกสิ่งที่แม่รู้สึก ทั้งหมดนี้และมากกว่านั้น แม่จะมอบให้แก่เจ้า ลูกชายของแม่ เจ้าจะอุ้มชูข้าไว้ในตัวเจ้าตลอดชีวิต เจ้าจะใช้ความแข็งแกร่งของข้าเป็นของเจ้า และมองชีวิตข้าผ่านสายตาของเจ้า เช่นเดียวกับที่ชีวิตเจ้าจะมองผ่านสายตาของข้า ลูกชายจะกลายเป็นพ่อ และพ่อจะกลายเป็นลูกชาย นี่คือทั้งหมดที่ฉันส่งให้เจ้าได้ คัลเอล”

 – จอร์-เอล

Supermanแบ่งออกเป็นสามส่วนหลัก โดยแต่ละส่วนจะมีธีมและรูปแบบภาพที่แตกต่างกัน ส่วนแรก ซึ่งตั้งอยู่ในดาวคริปตันนั้นตั้งใจให้เป็นแบบฉบับของภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์แต่ยังวางรากฐานสำหรับการเปรียบเทียบที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างจอร์-เอลและคาล-เอลอีกด้วย ส่วนที่สอง ซึ่งตั้งอยู่ในสมอลวิลล์นั้นชวนให้นึกถึงภาพยนตร์ในยุค 1950 และบรรยากาศของเมืองเล็กๆ นั้นตั้งใจให้ชวนให้นึกถึง ภาพวาดของ นอร์แมน ร็อคเวลล์ส่วนที่สาม (และใหญ่ที่สุด) ซึ่งส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในเมโทรโพลิส เป็นความพยายามที่จะนำเสนอเรื่องราวของซูเปอร์ฮีโร่ด้วยความสมจริงมากที่สุด (ซึ่งดอนเนอร์เรียกว่า " ความสมจริง ") โดยอาศัยละครภาพยนตร์แบบดั้งเดิมและใช้เฉพาะอารมณ์ขันที่แยบยลแทนแนวทางที่แปลกประหลาด[10]

ในแต่ละองก์ทั้งสาม สถานะในตำนานของซูเปอร์แมนได้รับการเสริมด้วยเหตุการณ์ที่ย้อนรำลึกถึงการเดินทางของฮีโร่ (หรือตำนานเดียว ) ตามที่ โจเซฟ แคมป์เบลล์บรรยายไว้แต่ละองก์มีวัฏจักรของ "การเรียกร้อง" และการเดินทางที่ชัดเจน การเดินทางคือจากคริปตันไปยังโลกในองก์แรก จากสมอลวิลล์ไปยังป้อมปราการแห่งความโดดเดี่ยวในองก์ที่สอง และจากเมโทรโพลิสไปยังทั้งโลกในองก์ที่สาม[59]

หลายๆ คนสังเกตเห็นตัวอย่างสัญลักษณ์คริสเตียนที่ชัดเจน Donner, Tom Mankiewiczและ Ilya Salkind ได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการใช้การอ้างอิงคริสเตียนเพื่อหารือเกี่ยวกับธีมของซูเปอร์แมน [ 10] [15] Mankiewicz ส่งเสริมการเปรียบเทียบกับ Jor-El ( พระเจ้า ) และKal-El (พระเยซู) อย่างจงใจ [29] Donner ค่อนข้างสงสัยในการกระทำของ Mankiewicz โดยพูดติดตลกว่า "ฉันได้รับการขู่ฆ่า มากพอแล้ว เพราะเรื่องนั้น" [10]

มีการใช้แนวคิดและภาพเปรียบเทียบในพระคัมภีร์ หลาย เรื่องจอร์-เอลขับไล่นายพลซอด ออกจากดาวคริป ตันซึ่งเป็นการเปรียบเทียบกับการขับไล่ซาตาน ออก จากสวรรค์[10]ยานอวกาศที่นำคาล-เอลมายังโลกมีรูปร่างเหมือนดวงดาว ( ดาวแห่งเบธเลเฮม ) คาล-เอลมาหาโจนาธานและมาร์ธา เคนต์ซึ่งไม่สามารถมีลูกได้ มา ร์ธา เคนต์กล่าวว่า "ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เราได้อธิษฐานภาวนาขอให้พระเจ้าประทานบุตรแก่เรา" ซึ่งเปรียบเทียบกับพระแม่มารี[ 10]

เรื่องราวในพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระเยซู คลาร์กเดินทางเข้าไปในถิ่นทุรกันดารเพื่อค้นหาว่าเขาเป็นใครและต้องทำอะไร จอร์-เอลกล่าวว่า "จงใช้ชีวิตเหมือนกับพวกเขา คาล-เอล เพื่อค้นหาว่าจุดแข็งและพลังของคุณจำเป็นที่ใด แต่จงจดจำความภาคภูมิใจในมรดกพิเศษของคุณไว้ในใจเสมอ พวกเขาสามารถเป็นคนดีได้ คาล-เอล และพวกเขาปรารถนาที่จะเป็น พวกเขาขาดเพียงแสงสว่างที่จะชี้ทาง เท่านั้น ด้วยเหตุนี้เหนือสิ่งอื่นใด ความสามารถในการทำความดีของพวกเขา ฉันจึงส่งคุณไป ลูกชายคนเดียวของฉัน" [10]ธีมนี้คล้ายกับเรื่องราวในพระคัมภีร์เกี่ยวกับพระเจ้าที่ส่งพระเยซู ลูกชายคนเดียวของพระองค์มายังโลกเพื่อหวังความดีของมนุษยชาติ มีการเห็นมากขึ้นเมื่อดอนเนอร์สามารถทำSuperman II: The Richard Donner Cut เสร็จซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับการล้มลงการฟื้นคืนชีพและการต่อสู้กับความชั่วร้าย ของเขา อีกนิมิตหนึ่งคือการสร้างอาดัม [ 10]

ภาพลักษณ์คริสเตียนในภาพยนตร์ของ Reeve ได้กระตุ้นให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์เกี่ยวกับต้นกำเนิดของซูเปอร์แมนที่เป็นชาวยิวหนังสือUp, Up and Oy Vey : How Jewish History, Culture and Values ​​Shaped the Comic Book Superhero ของ Rabbi Simcha Weinsteinกล่าวว่าซูเปอร์แมนเป็นทั้งเสาหลักของสังคมและเป็นผู้ที่มีเสื้อคลุมที่ปกปิด "nebbish" โดยกล่าวว่า "เขาเป็นชาวยิวที่งุ่มง่ามและ nebbish แบบแผน เขาคือWoody Allen " [60] [61]ที่น่าขันก็คือ ในภาพยนตร์ของ Reeve บุคลิกของ Clark Kent มีความคล้ายคลึงกับ Woody Allen มากที่สุด แม้ว่าแบบจำลองที่ตระหนักรู้ของเขาคือตัวละครของCary Grant ใน Bringing Up Babyธีมเดียวกันนี้ถูกนำไปใช้เกี่ยวกับซูเปอร์ฮีโร่ในช่วงทศวรรษ 1940 โดยทั่วไปในDisguised as Clark Kent: Jews, Comics, and the Creation of the SuperheroโดยDanny Fingeroth [ 60] [61]

ในฉากที่ลอยส์ เลนสัมภาษณ์ซูเปอร์แมนบนระเบียง ซูเปอร์แมนตอบว่า "ฉันไม่เคยโกหก" ซัลคินด์รู้สึกว่านี่เป็นจุดสำคัญในภาพยนตร์ เนื่องจากซูเปอร์แมนซึ่งใช้ชีวิตภายใต้ตัวตนลับ ของเขา ในฐานะคลาร์ก เคนต์ กำลัง "โกหกครั้งใหญ่ที่สุดตลอดกาล" ความรักของเขากับลอยส์ยังทำให้เขาขัดแย้งกับคำสั่งของจอร์เอลที่ห้ามเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์มนุษย์โดยเดินทางข้ามเวลาเพื่อช่วยเธอไม่ให้ตาย ซูเปอร์แมนจึงทำตามคำแนะนำของโจนาธาน เคนต์ พ่อของเขาบนโลกแทน[15]

ปล่อย

เดิมที Supermanมีกำหนดฉายในเดือนมิถุนายน 1978 ซึ่งเป็นวันครบรอบ 40 ปีของAction Comics 1ซึ่งเป็นผู้แนะนำ Superman เป็นครั้งแรก แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างการถ่ายทำทำให้ต้องเลื่อนการถ่ายทำออกไปหกเดือนStuart Baird บรรณาธิการ ได้ไตร่ตรองว่า "การถ่ายทำเสร็จสิ้นในเดือนตุลาคม 1978 และเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่เราได้ออกฉายภาพยนตร์เรื่องนี้ในอีกสองเดือนต่อมา ภาพยนตร์ที่มีงบประมาณสูงในปัจจุบันมักใช้เวลาหกถึงแปดเดือน" [45]ส่วน Donner เองก็หวังว่า "เขาจะมีเวลาอีกหกเดือน ฉันคงทำให้หลายๆ อย่างสมบูรณ์แบบได้ แต่เมื่อถึงจุดหนึ่ง คุณต้องพลิกภาพกลับมา" [32]

Warner Bros. Picturesใช้งบประมาณ 6–7 ล้านเหรียญในการทำการตลาดภาพยนตร์เรื่องนี้[24] Supermanฉายรอบปฐมทัศน์ที่Uptown Theatreในวอชิงตัน ดี.ซี. เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 1978 [62] [ ยืนยันไม่ผ่าน ]โดยมีผู้กำกับ Richard Donner และนักแสดงหลายคนเข้าร่วม สามวันต่อมา ในวันที่ 13 ธันวาคม ได้มีการฉายรอบปฐมทัศน์เพื่อการกุศลของราชวงศ์ยุโรปที่Empire, Leicester Squareในลอนดอน โดยมีสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2และเจ้าชายแอนดรูว์เข้าร่วม[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

แผนกต้อนรับ

บ็อกซ์ออฟฟิศ

ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างสถิติใหม่ตลอดกาลในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ของสหรัฐฯ ในช่วงสัปดาห์ก่อนคริสต์มาสด้วยรายได้ 12 ล้านเหรียญสหรัฐ และสร้างสถิติใหม่ให้กับวอร์เนอร์บราเธอร์สสำหรับรายได้เปิดตัวในวันดีที่สุด (2.8 ล้านเหรียญสหรัฐ) และสุดสัปดาห์สามวัน (7.5 ล้านเหรียญสหรัฐ) [63]สำหรับสัปดาห์ระหว่างวันที่ 22–28 ธันวาคม ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างสถิติใหม่ตลอดกาลของสหรัฐฯ รายสัปดาห์ที่ 18.5 ล้านเหรียญสหรัฐ[64]ภาพยนตร์ยังสร้างสถิติรายได้รวมในวันเดียวสูงสุดสำหรับวอร์เนอร์บราเธอร์สด้วยรายได้รวม 3.8 ล้านเหรียญสหรัฐ[65]ในช่วงสุดสัปดาห์ที่สาม ภาพยนตร์ทำรายได้รวม 13.1 ล้านเหรียญสหรัฐในช่วงสุดสัปดาห์สี่วัน ซึ่งสร้างสถิติรายได้รวม 18 วันสูงสุดที่ 43.7 ล้านเหรียญสหรัฐ[66]

มีผู้คนประมาณ 120 ล้านคนได้ชมซูเปอร์แมนในโรงภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ในปี 1978 [67]รวมถึงการเข้าฉายซ้ำ ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำรายได้ 134.5 ล้านเหรียญสหรัฐในสหรัฐอเมริกาและแคนาดา และ 166 ล้านเหรียญสหรัฐในระดับนานาชาติ รวมเป็น 300.5 ล้านเหรียญสหรัฐทั่วโลก[6] ซูเปอร์แมนเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงสุดเป็นอันดับสองในปี 1978 ในอเมริกาเหนือนอกจากนี้ยังเป็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของWarner Bros. ในขณะนั้นอีกด้วย [45]

การตอบสนองที่สำคัญ

Supermanได้รับคำวิจารณ์ในเชิงบวกเป็นส่วนใหญ่จากนักวิจารณ์ ตามรายงานของRotten Tomatoesนักวิจารณ์ 94% จาก 77 คนให้ คำวิจารณ์ในเชิงบวกต่อ Supermanโดยมีคะแนนเฉลี่ย 8.1/10 ความเห็นจากเว็บไซต์ระบุว่า " Supermanผสมผสานอารมณ์ขันและความจริงจังได้อย่างแนบเนียน โดยใช้ประโยชน์จากนักแสดง Reeve ที่สมบูรณ์แบบเพื่อสร้างบรรณาการที่เปี่ยมด้วยความรักและคิดถึงให้กับไอคอนวัฒนธรรมป๊อปของอเมริกา" [68] Metacriticให้คะแนนเฉลี่ยถ่วงน้ำหนักของภาพยนตร์เรื่องนี้ที่ 82 จาก 100 คะแนน จากนักวิจารณ์ 21 คน ซึ่งบ่งชี้ว่า "ได้รับเสียงชื่นชมจากทั่วโลก" [69]ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นหนึ่งในสิบภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี 1978 [70] [71] [72] ผู้สร้างSuperman อย่าง Jerry SiegelและJoe Shusterหลั่งน้ำตาขอบคุณ Donner [73]และให้ปฏิกิริยาเชิงบวก[19]ชูสเตอร์ "ดีใจมากที่ได้เห็นซูเปอร์แมนบนจอ ผมขนลุกเลย คริส รีฟมีอารมณ์ขันที่ลงตัว เขาเป็นซูเปอร์แมนจริงๆ" [12]ซีเกลยิ้มร่า "มันเหมือนอย่างที่ผมจินตนาการไว้เลย" [74]

Roger Ebertให้คะแนนหนังเรื่องนี้ 4 ดาวจาก 4 ดาว แม้จะบรรยายฉากบนดาวคริปตันว่า "หนักหน่วง" ("แบรนโดได้รับค่าจ้าง 3 ล้านเหรียญสำหรับบทบาทนี้ หรือถ้าตัดสินจากบทสนทนาแล้ว 500,000 เหรียญสำหรับบทนี้แบบซ้ำซาก") แต่ Ebert เขียนว่า " ซูเปอร์แมนเป็นความสุขที่แท้จริง เป็นการผสมผสานที่น่าอัศจรรย์ของสิ่งโบราณๆ ที่เราไม่เคยเบื่อเลย ไม่ว่าจะเป็นการผจญภัยและความโรแมนติก ฮีโร่และผู้ร้าย เอฟเฟกต์พิเศษที่สะเทือนโลก และ - คุณรู้ไหมว่าอะไรอีก? ไหวพริบ" เขายกย่องรีฟโดยกล่าวว่าเขา "แสดงบทนี้ได้ดีมาก การคัดเลือกนักแสดงที่ไม่เหมาะสมจะทำให้ทุกอย่างพังทลาย" และสรุปว่าหนังเรื่องนี้ "ประสบความสำเร็จอย่างมากเพราะไหวพริบและเอฟเฟกต์พิเศษ" [75] Ebert จัดให้หนังเรื่องนี้อยู่ในรายชื่อ 10 อันดับแรกของปี 1978 [76]ต่อมาเขาได้จัดให้หนังเรื่องนี้อยู่ในรายชื่อ "ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม" [77] Gene SiskelจากChicago Tribuneให้คะแนนภาพยนตร์เรื่องนี้สามดาวจากสี่ดาว โดยกล่าวว่า "เป็นภาพยนตร์ที่ยุ่งเหยิงและน่าประทับใจ การแสดงยอดเยี่ยม การตัดต่อที่ห่วยแตก เอฟเฟกต์พิเศษที่ไร้ประโยชน์และบทสนทนาที่ตลกขบขัน โดยสรุปแล้วSupermanเป็นภาพยนตร์ประเภทที่นักวิจารณ์วิจารณ์อย่างหนัก แต่ก็ยังบอกว่า 'คุณควรดู' " [78]

เจมส์ ฮาร์วูดแห่งVarietyเรียกภาพยนตร์เรื่องนี้ว่า "เป็นจินตนาการที่วิเศษ ชวนหัวเราะ และน่าตื่นเต้นเกินจริง" และเขายังกล่าวเพิ่มเติมอีกว่า "รีฟเล่นได้ยอดเยี่ยมมากในบทบาทของชายเหล็กที่เป็นคนดีและตัวตนลับๆ ของเขาอย่างคลาร์ก เคนต์ ในบทนักข่าวสาวลอยส์ เลน คิดเดอร์เล่นได้เข้ากับบุคลิกทั้งสองของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ และการสัมภาษณ์ซูเปอร์แมนครั้งแรกของเธอที่มีความหมายสองนัยก็ดูเขินอายอย่างร้ายกาจ โดยเลี่ยงที่จะถามคำถามที่ชัดเจนซึ่งเด็กสาวเลือดบริสุทธิ์คนใดคนหนึ่งอาจถามตัวเองเกี่ยวกับอนาคตอันยอดเยี่ยมเช่นนี้" [79] วินเซนต์ แคนบี้แห่งนิวยอร์กไทมส์เขียนบทวิจารณ์ที่ผสมผสานกันว่า "การ์ตูนซูเปอร์แมนได้รับการขยายให้ใหญ่ขึ้นอย่างระมัดระวัง ซับซ้อน และบางครั้งก็มีอารมณ์ขันสำหรับจอภาพยนตร์ขนาดใหญ่ ซึ่งแม้ว่าจะยุ่งวุ่นวาย แต่ก็มักจะดูว่างเปล่า" อย่างไรก็ตาม เขาได้ยกย่องการแสดงของคิดเดอร์ โดยเรียกเธอว่า "มีเสน่ห์ที่สุด" [80] Charles ChamplinจากLos Angeles Timesเรียกภาพยนตร์เรื่องนี้ว่า "ผิดหวังอย่างมาก" โดยยกย่อง Reeve ว่าเป็น "จุดแข็งที่ช่วยกอบกู้ภาพยนตร์เรื่องนี้" แต่อ้างถึงตัวร้ายว่าเป็น "ปัญหาสำคัญ" โดยพบว่า "แม้จะสวมวิกผมหลายแบบ Gene Hackman ก็ไม่ได้เป็นคนไร้สาระ ตลก หรือเป็นภัยคุกคามอย่างบ้าคลั่ง และสิ่งที่เขาทำอยู่นี้ก็ไม่ชัดเจน" [81] Gary Arnold จากThe Washington Postเขียนบทวิจารณ์ในเชิงบวกว่า "แม้ว่าจะหยุดชะงักบ้างและพลาดบ้าง แต่การผลิตที่ยอดเยี่ยมนี้กลับกลายเป็นความคิดสร้างสรรค์และความบันเทิงอย่างเหลือเชื่อ โดยได้รับพรเป็นสองเท่าจากนักมายากลที่เชี่ยวชาญเบื้องหลังกล้องและบุคลิกใหม่ที่ยอดเยี่ยมต่อหน้ากล้อง—Christopher Reeve นักแสดงหนุ่มที่ทั้งหล่อเหลาและเฉลียวฉลาดพอที่จะหาเหตุผลให้กับจินตนาการที่ไร้สาระเกี่ยวกับซูเปอร์ฮีโร่ในหนังสือการ์ตูนในชีวิตจริงได้" เขาคิดว่า Kidder เป็น "นักแสดงที่ดีและเป็นคนกรี๊ดมาก แต่เธอดูเหนื่อยเล็กน้อย" [82]

ในการเขียนบทวิจารณ์ย้อนหลังเจมส์ เบอร์นาดิเนลลีเชื่อว่า "ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นภาพยนตร์ที่มีข้อบกพร่อง แต่เป็นหนึ่งในภาพยนตร์ที่มีข้อบกพร่องที่สร้างความบันเทิงได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุดเรื่องหนึ่งในช่วงทศวรรษ 1970 เป็นสิ่งที่แฟนหนังสือการ์ตูนคาดหวังไว้ทุกประการ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่ายินดีที่สุดก็คือข้อความในตอนท้ายเครดิตที่ประกาศการมาถึงของซูเปอร์แมน II " [83] แฮร์รี โนลส์เป็นแฟนตัวยงของภาพยนตร์เรื่องนี้มาอย่างยาวนาน แต่เขาได้วิพากษ์วิจารณ์องค์ประกอบที่ไม่แสดงถึงเรื่องราวของซูเปอร์แมนตามที่เห็นในหนังสือการ์ตูน[84] นีล กาเบลอร์รู้สึกในทำนองเดียวกันว่าภาพยนตร์เรื่องนี้เน้นไปที่เรื่องตลกตื้นเขินมากเกินไป เขายังโต้แย้งว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ควรยึดตามจิตวิญญาณของบทภาพยนตร์ดั้งเดิมของมาริโอ ปูโซมากกว่านี้ และเรียกภาพยนตร์ซูเปอร์แมนสามเรื่องแรกโดยรวมว่าเป็น "ตอนทีวีที่โอ้อวด" [85]หลังจากคิดเดอร์เสียชีวิตในปี 2018โซเนีย ซาราอิยาแห่งนิตยสาร Vanity Fairได้กล่าวชื่นชมความสามารถของเธอในการสร้างความสมดุลระหว่างธรรมชาติที่เฉื่อยชาของลัวส์กับความทะเยอทะยานและทัศนคติที่จริงจัง โดยเรียกเธอว่าเป็นตัวละคร ที่คู่ควร กับรีฟ และเขียนว่า "คิดเดอร์เล่นเป็นผู้หญิงที่สามารถดึงดูดและคู่ควรกับผู้ชายที่สมบูรณ์แบบตามแบบแผน มีรูปร่างเหมือนเทพเจ้ากรีกและมีเข็มทิศทางศีลธรรมเหมือนนักบุญ" [86]

คำชื่นชม

ซูเปอร์แมนได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ถึงสามรางวัลได้แก่ตัดต่อภาพยอดเยี่ยม ( สจ๊วร์ต แบร์ด ) ดนตรีประกอบยอดเยี่ยม ( จอห์น วิลเลียมส์ ) และเสียงยอดเยี่ยม ( กอร์ดอน เค. แม็กคัลลัม , เกรแฮม วี. ฮาร์ตสโตน , นิโคลั ส เลอ เมสซูริเยร์และรอย ชาร์แมน ) [87]และได้รับรางวัลออสการ์สาขาเทคนิคพิเศษดอนเนอร์แสดงความไม่พอใจต่อสาธารณะที่จอห์น แบร์รีผู้ออกแบบงานสร้างและเจฟฟรีย์ อันสเวิร์ธผู้กำกับภาพไม่ได้รับการยอมรับจาก ออ สการ์[31]

ซูเปอร์แมนยังประสบความสำเร็จในงานประกาศรางวัล British Academy Film Awards ครั้งที่ 32 อีกด้วย รีฟได้รับ รางวัล นักแสดงหน้าใหม่ยอดเยี่ยมในขณะที่แฮ็กแมน อันสเวิร์ธ แบร์รี และนักออกแบบเสียงได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัล[88]ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับ รางวัลฮิวโกสาขาการนำเสนอดรา ม่ายอดเยี่ยม[89]ในงานประกาศรางวัลแซทเทิร์นคิดเดอร์ แบร์รี จอห์น วิลเลียมส์และ แผนก เทคนิคพิเศษด้านภาพได้รับรางวัล และภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับรางวัลภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยม[90] รีฟ แฮ็ กแมน ดอนเนอร์ วาเลรี เพอร์รีนและนักออกแบบเครื่องแต่งกาย อีวอนน์ เบลคก็ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลจากผลงานของพวกเขาเช่นกัน[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]นอกจากนี้ วิลเลียมส์ยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลลูกโลกทองคำครั้งที่ 36และได้รับรางวัลแกรมมี่สาขาดนตรีประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยมสำหรับสื่อภาพ [ 91]

องค์กรหมวดหมู่ผลลัพธ์อ้างอิง
รางวัลออสการ์การตัดต่อภาพยนตร์ยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ[92]
ดนตรีประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ
เสียงที่ดีที่สุดได้รับการเสนอชื่อ
เทคนิคพิเศษยอดเยี่ยม ( ความสำเร็จพิเศษ )วอน
รางวัลภาพยนตร์อคาเดมีของอังกฤษนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ[93]
กำกับภาพยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ
การออกแบบการผลิตที่ดีที่สุดได้รับการเสนอชื่อ
เสียงที่ดีที่สุดได้รับการเสนอชื่อ
นักแสดงหน้าใหม่ที่น่าจับตามองที่สุดสำหรับบทบาทนำในภาพยนตร์วอน
รางวัลผลงานภาพยนตร์อังกฤษยอดเยี่ยมวอน
รางวัลลูกโลกทองคำดนตรีประกอบภาพยนตร์ยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ[94]
รางวัลแซทเทิร์นภาพยนตร์แนววิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยมวอน[95]
ผู้กำกับยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ
นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ
นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมวอน
นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ
ออกแบบเครื่องแต่งกายยอดเยี่ยมได้รับการเสนอชื่อ
เพลงที่ดีที่สุดวอน
เอฟเฟกต์พิเศษที่ดีที่สุดวอน

โทรทัศน์และสื่อภายในบ้าน

เวอร์ชั่นทีวีขยาย

ในขณะที่ริชาร์ด ดอนเนอร์มีอำนาจในการควบคุมเนื้อหาที่ฉายในโรงภาพยนตร์ตามสัญญา ซัลคินด์กลับมีอำนาจในการควบคุมเนื้อหาที่ฉายนอกโรงภาพยนตร์ ซึ่งเป็นผลมาจากข้อตกลงที่ทำขึ้นระหว่างโปรดิวเซอร์กับเครือข่ายโทรทัศน์ ABC ก่อนออกฉายภาพยนตร์ ในแง่การเงิน ยิ่งมีฟุตเทจที่กู้คืนมาเพื่อฉายทางโทรทัศน์มากเท่าไร ก็ยิ่งสร้างรายได้จากการออกอากาศได้มากขึ้นเท่านั้น (โปรดิวเซอร์ถูกเรียกเก็บเงินเป็นนาทีสำหรับทุกฟุตเทจที่เพิ่มกลับเข้าไป) ในระหว่างการผลิตภาพยนตร์ อเล็กซานเดอร์และอิลยา ซัลคินด์พบว่าตนเองต้องขายลิขสิทธิ์ของตนกลับคืนให้กับวอร์เนอร์บราเธอร์สมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อแลกกับความช่วยเหลือทางการเงิน[96]ซึ่งเป็นสาเหตุที่วอร์เนอร์บราเธอร์สจึงมีสิทธิ์ในการจัดจำหน่ายในโรงภาพยนตร์และวิดีโอสำหรับใช้ภายในบ้าน ในปี 1981 เมื่อลิขสิทธิ์ทางโทรทัศน์กลับมาเป็นของซัลคินด์ โปรดิวเซอร์ได้เตรียมเวอร์ชันความยาว 3 ชั่วโมง 8 นาทีไว้แล้ว ซึ่งถือเป็นเวอร์ชันแรกของภาพยนตร์ที่ล็อกไว้สำหรับภาพก่อนที่จะตัดต่อใหม่เพื่อออกฉายในโรงภาพยนตร์ ฉบับตัดต่อนี้จะถูกนำไปใช้เผยแพร่ทางโทรทัศน์ทั่วโลก โดยจะนำฟุตเทจและเพลงที่ถูกตัดออกจากฉบับฉายในโรงภาพยนตร์ราว 45 นาทีกลับมาใช้ใหม่ เครือข่ายและสถานีต่าง ๆ สามารถตัดต่อเวอร์ชันของตนเองได้ตามต้องการ ฉบับตัดต่อนี้เรียกกันทั่วไปว่า "ฉบับตัดต่อทางโทรทัศน์ระดับนานาชาติของ Salkind"

ABC ออกอากาศทางโทรทัศน์ครั้งแรกของSupermanเป็นเวลาสองคืนในเดือนกุมภาพันธ์ 1982 โดยใช้ฟุตเทจที่ไม่ได้ใช้ส่วนใหญ่ การตัดฉากที่มีความยาว 182 นาที (ซึ่งถูกตัดเนื้อหาออกไปเล็กน้อย) ได้ถูกนำมาฉายซ้ำอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายนของปีเดียวกัน คราวนี้เป็นการฉายทั้งเรื่องในคืนเดียว ABC นำเสนอภาพยนตร์เวอร์ชั่นฉายในโรงภาพยนตร์ต้นฉบับสำหรับการออกอากาศอีกสองครั้งที่เหลือ

เมื่อลิขสิทธิ์ทางโทรทัศน์กลับมาเป็นของWarner Bros.ในปี 1985 CBSได้นำภาพยนตร์เรื่องนี้ไปฉายเป็นครั้งสุดท้ายทางโทรทัศน์เครือข่ายในรูปแบบฉายในโรงภาพยนตร์ เมื่อภาพยนตร์เรื่องนี้เข้าสู่ ตลาด การฉายแบบซินดิเคชั่น[97]ในปี 1988 (หลังจากฉายซ้ำผ่านระบบเคเบิลแบบเสียเงิน[98] [99] ) สถานีโทรทัศน์ต่างๆ ก็ได้รับการเสนอให้ฉายแบบตัดตอนหรือฉายในโรงภาพยนตร์ สถานีที่ฉายแบบตัดตอน[98]ตัดต่อครึ่งหลังเพื่อเพิ่มเวลาโฆษณาและ ฉากตัดตอน "ก่อนหน้านี้..." เช่นเดียวกับที่ ABC ทำในปี 1982

ในปี 1994 (ตามด้วยการออกอากาศซ้ำทางเคเบิลแบบเสียเงินและออกอากาศทางUSA Network ตามลำดับ ) Warner Bros. Televisionได้เผยแพร่เวอร์ชันโทรทัศน์นานาชาติความยาวเต็ม 188 นาที ซึ่งมีชื่อเสียงมากที่สุดคือทางสถานีKCOP ในลอสแองเจลิส การเพิ่มฉากเพิ่มเติมที่โดดเด่นที่สุดที่ไม่เคยปรากฏในโทรทัศน์ของสหรัฐฯ คือฉากเพิ่มเติมสองฉากที่ไม่เคยเห็นมาก่อน นอกเหนือจากฉากที่เคยถูกนำกลับมาฉายก่อนหน้า นี้ [13]เวอร์ชันนี้ยังออกอากาศนอกลอสแองเจลิสด้วย ตัวอย่างเช่นWJLA Channel 7 ซึ่งเป็นเครือข่าย ABC ในวอชิงตัน ดี.ซี. ได้ออกอากาศเวอร์ชันที่ขยายความนี้ในเดือนกรกฎาคม 1994 เนื่องจากออกอากาศครั้งแรกทาง KCOP ที่กล่าวถึงข้างต้น จึงเป็นที่รู้จักในหมู่แฟนๆ ว่า "เวอร์ชัน KCOP"

มีทีวีรุ่นขยายหลายรุ่นซึ่งออกอากาศในหลายประเทศ ส่วนใหญ่จะเป็นภาพแบบแพนและสแกนเช่นเดียวกับที่ผลิตในช่วงทศวรรษ 1980 เมื่อภาพยนตร์ไม่มีแถบดำเพื่อรักษาอัตราส่วนภาพแบบโรงภาพยนตร์ในทีวีรุ่นเก่า

จนกระทั่งปี 2017 มีความคิดว่าคุณภาพของเวอร์ชันทีวีเครือข่ายขยายนั้นด้อยกว่าที่ฉายในโรงภาพยนตร์หรือวิดีโอสำหรับใช้ในบ้านครั้งก่อนๆ เพราะได้รับการมาสเตอร์เป็นฟิล์มขนาด 16 มม. (โดยใช้ " ระบบโซ่ฟิล์ม ") และ ทำการมิกซ์เสียง แบบโมโนเนื่องจากในตอนที่เตรียมการตัดต่อแบบขยายในปี 1981 นั้นยังไม่มีระบบเสียงสเตอริโอในการออกอากาศทางโทรทัศน์ (อันที่จริงแล้ว ภาพพิมพ์ทางโทรทัศน์ขนาด 16 มม. ถูกสร้างและทำมาสเตอร์บนวิดีโอความคมชัดมาตรฐาน NTSC สำหรับการออกอากาศเครือข่าย ABC ครั้งแรก) อย่างไรก็ตาม ระหว่างการตรวจสอบคลังข้อมูลของ Warner Bros. ได้ค้นพบ มาสเตอร์ IPของเวอร์ชันทีวีเต็มความยาว 188 นาที ภาพพิมพ์หลัก 18 รีลนี้ไม่ได้ทำเครื่องหมายด้วยอัตราส่วนภาพ แต่มีการตรวจสอบภาพพิมพ์และปรากฏว่าอยู่ในอัตราส่วนPanavision 2.35:1 ที่เหมาะสม นี่คือที่มาของ Blu-Ray ของ Warner Archive Collectionซึ่งเรียกอย่างเป็นทางการว่า "Superman: The Movie Extended Cut" ซึ่งออกจำหน่ายเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม 2017 [100]วิดีโอที่เผยแพร่ได้รับการบูรณะภาพโดยแผนกภาพของบริษัท WB และนอกเหนือจากเครดิตตอนเปิดและตอนจบ (ซึ่งเป็นแบบสเตอริโอจริง) ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการนำเสนอในเวอร์ชันปรับปรุงของเสียงผสมทีวีโมโน การเผยแพร่ครั้งนี้โดยเฉพาะยังรวมถึงเวอร์ชันอื่นที่กล่าวถึงด้านล่าง

ริชาร์ด ดอนเนอร์วิจารณ์การตัดต่อภาพยนตร์แบบยาวนี้ โดยกล่าวว่าภาพยนตร์เวอร์ชั่นนี้ "แย่มาก" และ "เป็นเพียงการประกอบฉาก" เขากล่าวว่าเขาตัดเนื้อหาที่ไม่ดีออกจากภาพยนตร์ และผู้อำนวยการสร้างและวอร์เนอร์บราเดอร์สก็ใส่เนื้อหานั้นกลับเข้าไป "เพียงเพื่อหวังเงิน" [101]

รุ่นอื่นๆ

เมื่อ Michael Thau และWarner Home Videoเริ่มดำเนินการบูรณะภาพยนตร์ในปี 2000 มีการนำฟุตเทจเพิ่มเติมที่ใช้ในฉบับตัดต่อทางทีวีเพียง 8 นาทีมาทำเป็นเวอร์ชันที่ผู้กำกับ Richard Donner เรียกว่าเวอร์ชันที่เขาชอบ Thau ตัดสินใจว่าไม่สามารถนำฟุตเทจเพิ่มเติมบางส่วนมาเพิ่มได้เนื่องจากมีเอฟเฟกต์ภาพที่ไม่ดี Thau รู้สึกว่า "จังหวะของเนื้อเรื่องของภาพยนตร์จะได้รับผลกระทบในทางลบ [และมี] ปัญหาเรื่องเวลาในการจับคู่ [ฟุตเทจ] กับดนตรีประกอบของ John Williams เป็นต้น ฉบับตัดต่อของภาพยนตร์ที่แสดงใน KCOP ถูกนำมารวมกันเพื่อให้ภาพยนตร์ยาวขึ้นเมื่อฉายทางทีวี โดยสถานีโทรทัศน์จ่ายเงินเป็นนาทีในการออกอากาศภาพยนตร์เรื่องนี้ ฉบับตัดต่อ " Special Edition " ออกแบบมาเพื่อประสบการณ์การรับชมที่ดีที่สุดตามจิตวิญญาณที่แท้จริงของการสร้างภาพยนตร์[102]มีการฉายทดสอบฉบับตัดต่อพิเศษในปี 2001 ที่ซานอันโตนิโอ รัฐเท็กซัสเมื่อวันที่ 23 มีนาคม โดยมีแผนที่จะฉายในโรงภาพยนตร์ที่กว้างขึ้นในช่วงปลายปีนั้น แต่ไม่ได้เกิดขึ้น[103]ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2544 บริษัท Warner Home Video ได้เผยแพร่ฉบับพิเศษในรูปแบบดีวีดี[104]ผู้กำกับ Donner ยังได้ช่วยเหลือด้วย โดยใช้เวลาในโครงการนี้นานกว่าหนึ่งปีเล็กน้อย การเผยแพร่ครั้งนี้รวมถึง สารคดี เบื้องหลังการถ่ายทำที่กำกับโดย Thau และฟุตเทจที่ฟื้นฟูใหม่ความยาวแปดนาที[105]

Thau อธิบายว่า "ผมทำงานในเรื่องLadyhawkeและนั่นคือวิธีที่ผมได้พบกับ Dick [Donner] และTom Mankiewiczผมเคยได้ยินเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมเหล่านั้นในห้องตัดต่อที่ Tom, Dick และStuartเล่าเกี่ยวกับSupermanและนั่นคือวิธีที่ผมได้ไอเดียสำหรับพล็อตเรื่อง 'Taking Flight' และ 'Making Superman'" [105] Donner ให้ความเห็นว่า "มีบางฉากที่ชุดของ Chris [Reeve] ดูเป็นสีเขียว เราเข้าไปและทำความสะอาดมัน นำสีกลับมาที่ที่ควรจะเป็น" [106] Thau ต้องการทำให้ภาพยนตร์สั้นลง: "ผมต้องการตัดบทกวีบ้าๆ ที่ Lois กำลังท่องบทกวี ("Can You Read My Mind") ในขณะที่พวกเขากำลังบินอยู่ออกไป ผมยังต้องการตัดฉากไล่ล่ารถซึ่งเป็นฉากแอ็กชั่นทั่วๆ ไปออกไปด้วย... มันเหมือนกับฉากไล่ล่ารถยาวสองนาที แต่ Dick ไม่ต้องการตัด [สิ่งนั้น] [หรือ] บทกวีออกไป" [105]ตามมาด้วย การออก ชุดกล่องในเดือนเดียวกันซึ่งประกอบด้วยSuperman II , Superman IIIและSuperman IV: The Quest for Peaceแบบ "พื้นฐาน" [107]ในเดือนพฤศจิกายน 2549 ได้มีการออกชุดพิเศษสี่แผ่น[108]ตามมาด้วยHD DVD [109]และBlu-ray [ 110]นอกจากนี้ยังมี Christopher Reeve Superman Collection แบบเก้าแผ่น[111]และ Superman Ultimate Collector's Edition แบบ 14 แผ่น (พร้อมกับภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ) [112]

เมื่อวันที่ 6 พฤศจิกายน 2018 (ตามด้วยการฉายในโรงภาพยนตร์ทั่วโลกเป็นเวลาหนึ่งปีเพื่อรำลึกถึงวันครบรอบ 40 ปีของการเปิดตัวภาพยนตร์ครั้งแรก) Warner Bros. Home Entertainment ได้เผยแพร่Ultra HD Blu-rayของSuperman ที่นำเสนอในรูปแบบ Dolby Visionใหม่จากเวอร์ชันฉายในโรงภาพยนตร์ต้นฉบับโดยตรงจากฟิล์มเนกาทีฟของกล้องต้นฉบับ พร้อมด้วย การมิกซ์เสียงสเตอริโอ 70 มม. / หกแทร็กดั้งเดิมที่เรนเดอร์ในระบบเสียงรอบทิศทาง 5.1 นอกจากนี้ยังมีการมิกซ์ 2000 ในระบบDolby Atmosอีกด้วย การเปิดตัวครั้งใหม่นี้รวมถึง Blu-ray Disc มาตรฐานของเวอร์ชันฉายในโรงภาพยนตร์และคุณสมบัติโบนัสบางส่วนที่นำมาจากวิดีโอที่เผยแพร่ก่อนหน้านี้

มรดก

ในปี 2007 Visual Effects Societyได้จัดอันดับซูเปอร์แมนให้เป็นภาพยนตร์ที่มีอิทธิพลในการใช้เทคนิคพิเศษด้านภาพเป็นอันดับที่ 44 ตลอดกาล[113]ในปี 2008 นิตยสาร Empireได้จัดอันดับให้เป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดเป็นอันดับที่ 174 ตลอดกาลจากรายชื่อ 500 เรื่อง[114]ในปี 2009 Entertainment Weeklyได้จัดอันดับซูเปอร์แมนเป็นอันดับที่ 3 ในรายชื่อฮีโร่ที่เจ๋งที่สุดตลอดกาลในวัฒนธรรมป็อป [ 115]

เมื่อภาพยนตร์ประสบความสำเร็จ จึงตัดสินใจทันทีที่จะสร้างSuperman II ให้เสร็จ Ilya, Alexander Salkind และPierre Spenglerไม่ได้ขอให้ Donner กลับมาเพราะ Donner ได้วิจารณ์พวกเขาในช่วงประชาสัมพันธ์ภาพยนตร์[15] Donner แสดงความคิดเห็นในเดือนมกราคมปี 1979 ว่า "ฉันจะร่วมงานกับ Spengler อีกครั้ง แต่ตามเงื่อนไขของฉันเท่านั้น ตราบใดที่เขาไม่มีอะไรจะพูดในฐานะผู้อำนวยการสร้าง และเป็นเพียงคนกลางระหว่าง Alexander Salkind และเงินของเขา นั่นก็โอเค ถ้าพวกเขาไม่ต้องการในเงื่อนไขเหล่านั้น พวกเขาก็ต้องออกไปหาผู้กำกับคนอื่น แน่ใจว่าจะไม่ใช่ฉัน" [32]คิดเดอร์ ผู้รับบทเป็นลอยส์ เลน ไม่พอใจกับการตัดสินใจของผู้อำนวยการสร้าง[45]และยังวิจารณ์ Salkinds ระหว่างประชาสัมพันธ์ คิดเดอร์กล่าวว่าด้วยเหตุนี้ เธอจึงได้รับเพียงการปรากฏตัวสั้นๆในSuperman IIIและไม่ได้รับบทบาทสมทบหลัก[116] แจ็ค โอฮัลโลรันผู้รับบทเป็นนอนกล่าวว่า "เป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมากที่ได้ร่วมงานกับดอนเนอร์ ริชาร์ด เลสเตอร์เป็นคนเลวพอๆ กับพวกซัลไคนด์" [117] มีการสร้าง ภาพยนตร์อีกสองเรื่องคือซูเปอร์แมน III (1983) และซูเปอร์แมน IV: The Quest for Peace (1987) วิสัยทัศน์ของดอนเนอร์สำหรับซูเปอร์แมน IIในที่สุดก็กลายเป็นจริงเกือบสามทศวรรษต่อมา เมื่อเขาควบคุมดูแลการตัดต่อของซูเปอร์แมน II: The Richard Donner Cutซึ่งออกฉายในปี 2006 [46]ในปีเดียวกัน ดอนเนอร์และนักเขียนเจฟฟ์ จอห์นส์เขียน " Last Son " ซึ่งเป็นเนื้อเรื่องหนังสือการ์ตูนใน Action Comics ที่มีซูเปอร์แมนเป็นตัวนำ[118]ฟุตเทจที่ไม่ได้ใช้ของมาร์ลอน แบรนโดในบทจอร์เอล ซึ่งค้นพบระหว่างการบูรณะซูเปอร์แมน II: The Richard Donner Cutถูกนำมาใช้ในซูเปอร์แมน Returns (2006) [46]

เนื่องจากSupermanเริ่มเข้าสู่การผลิตก่อนStar Wars (พฤษภาคม 1977) และClose Encounters of the Third Kind (พฤศจิกายน 1977) ผู้สังเกตการณ์บางคนให้เครดิตภาพยนตร์ทั้งสามเรื่องร่วมกันในการจุดประกายให้ตลาดภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ ขนาดใหญ่กลับมาฟื้นตัว ในช่วงทศวรรษ 1980นี่เป็นมุมมองของ Ilya Salkind โปรดิวเซอร์ Supermanและบางคนที่เคยสัมภาษณ์เขา[15] [22]รวมถึง Brad Lohan ผู้ช่วยฝ่ายผลิตภาพยนตร์[119]ผู้สังเกตการณ์รายอื่นในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์มักจะให้เครดิตการกลับมาของภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์แก่ผลงานการผลิตของ Lucas และ Spielberg เท่านั้น และมองว่าSupermanเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกในรอบใหม่ที่เปิดตัวโดยสองเรื่องแรก[120] Ilya Salkind ปฏิเสธความเชื่อมโยงใด ๆ ระหว่างSupermanซึ่งเริ่มถ่ายทำในเดือนมีนาคมปี 1977 และภาพยนตร์เรื่องอื่น ๆ โดยระบุว่า "ฉันไม่รู้เกี่ยวกับ ' Star Wars '; ' Star Wars ' ไม่รู้เกี่ยวกับ ' Superman '; ' Close Encounters ' ไม่รู้เกี่ยวกับ ' Superman ' มันเป็นอิสระอย่างแท้จริงไม่มีใครรู้จักใครเลย" [22] Supermanยังสร้าง ประเภท ภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ให้เป็นไปได้นอกเหนือจากการผลิตซีรีส์วันเสาร์ทุนต่ำ ผู้กำกับChristopher Nolan อ้างถึงวิสัยทัศน์และขอบเขตของ Supermanของ Richard Donner เมื่อนำเสนอแนวคิดสำหรับBatman Beginsให้กับ Warner Bros. ในปี 2002 [121]อิทธิพลของภาพยนตร์ยังสามารถเห็นได้ในภาพยนตร์ประเภทนี้รวมถึงภาพยนตร์X-Men , Spider-ManของSam Raimi (2002) และWonder WomanของPatty Jenkins (2017) [122]

ในปี 2021 DC Comics ได้ฟื้นความต่อเนื่องของภาพยนตร์ในปี 1978 ขึ้นมาอีกครั้งด้วย หนังสือการ์ตูนชุด Superman '78ซึ่งเลียนแบบรูปลักษณ์ของภาพยนตร์ของ Christopher Reeve ซีรีส์นี้ดำเนินเรื่องต่อจากสองภาคแรก จึงถือเป็นภาคต่อโดยตรง[123]

หลังจากฉาย ภาพยนตร์ The Flash (2023) ของ จักรวาลขยาย DC (DCEU) เป็นครั้งแรก ให้กับผู้เข้าร่วมงานCinemacon 2023 ผู้กำกับแอนดี้ มูสเชียตติและผู้อำนวยการสร้างบาร์บารา มูสเชียตติได้เปิดเผยว่าการปรากฏตัวรับเชิญของจอร์เอลที่รับบทโดยแบรนโดจากเรื่องซูเปอร์แมนได้รับการพิจารณาให้เข้าฉายในภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่ถูกทิ้งไว้ใน "ห้องตัดต่อ" เนื่องจากไม่เข้ากับเนื้อเรื่อง[124]

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจให้วง The Kinksร้องเพลง " (Wish I Could Fly Like) Superman " ในปี 1979 เมื่อ Ray Daviesนักแต่งเพลงหลักของวงได้ชมภาพยนตร์เรื่องนี้ในช่วงปลายปี 1978 [125]

ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับการยอมรับจากสถาบันภาพยนตร์อเมริกันในรายการเหล่านี้:

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2560 ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับเลือกให้เก็บรักษาโดย หอสมุด ภาพยนตร์แห่งชาติของรัฐสภาสหรัฐอเมริกา เนื่องจาก "มีความสำคัญทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ หรือสุนทรียศาสตร์" [127]

อ้างอิง

  1. ^ ab "ซูเปอร์แมน". แคตตาล็อกภาพยนตร์สารคดีของ AFI . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กันยายน 2018 . สืบค้นเมื่อ14 กันยายน 2018 .
  2. ^ "ซูเปอร์แมน". คณะกรรมการจัดประเภทภาพยนตร์อังกฤษ . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มิถุนายน 2013 . สืบค้นเมื่อ1 ธันวาคม 2012 .
  3. ^ abcd "ซูเปอร์แมน". สถาบันภาพยนตร์อเมริกัน . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มีนาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ11 ธันวาคม 2015 .
  4. ^ abcd "ซูเปอร์แมน". สถาบันภาพยนตร์อังกฤษ . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2021 .
  5. ^ ab "ซูเปอร์แมน". ลูมิแอร์ . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ26 มิถุนายน 2021 .
  6. ^ abcd "ซูเปอร์แมน (1978)". Box Office Mojo . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 ธันวาคม 2019 . สืบค้นเมื่อ29 ธันวาคม 2020 .
  7. ^ Tonguette, Peter. "Bright Lights Film Journal :: The Superman Films of Richard Lester". Brightlightsfilm.com. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 ธันวาคม 2010 . สืบค้นเมื่อ17 มิถุนายน 2010 .
  8. ^ คุก, เดวิด เอ. (2000). ภาพลวงตาที่หายไป: ภาพยนตร์อเมริกันในเงาของวอเตอร์เกตและเวียดนาม 1970–1979เล่มที่ 9 ของ History of the American Cinema โดย Richard Koszarski. Scribner . หน้า 58
  9. ^ "Superman: The Movie (1978) – Articles". Turner Classic Movies . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 กรกฎาคม 2019 . สืบค้นเมื่อ26 เมษายน 2012 .
  10. ↑ abcdefghij Richard Donner, Tom Mankiewicz , คำบรรยายเสียงดีวีดี, 2001, Warner Home Video
  11. ^ "ซูเปอร์แมน (1978) – รางวัลและการเสนอชื่อเข้าชิง" [ ลิงก์เสียถาวร ] , Academy of Motion Picture Arts and Sciences สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2015
  12. ^ abc Jack Kroll (1 มกราคม 1979). " Superman to the Rescue". Newsweekหน้า 34–41
  13. ^ โดย Freiman, Barry (มกราคม 2549). "ดีวีดี Superman ฉบับพิเศษกำลังออกจำหน่าย". โฮมเพจ Superman . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 มกราคม 2553. สืบค้นเมื่อ8 กันยายน 2551 .
  14. ^ abcd Steve Younis (17 พฤศจิกายน 2004). "Exclusive Jeff East Interview". Superman Homepage . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 กันยายน 2018. สืบค้นเมื่อ4 กันยายน 2008 .
  15. ^ abcdefghijklm Ilya Salkind, Pierre Spengler , คำบรรยายเสียงดีวีดี, 2006, วอร์เนอร์ โฮม วิดีโอ
  16. ^ Petrou, David Michael (1978). The Making of Superman the Movie . Warner Books . หน้า 47, 81. ISBN 0-352-30452-9-
  17. ^ abcdef Taking Flight: The Development of Superman (ดีวีดี) (สารคดี) Warner Home Video . 2001. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2021 – ผ่านทาง YouTube. {{cite AV media notes}}: พารามิเตอร์ที่ไม่รู้จัก|people=ถูกละเว้น ( ช่วยเหลือ )
  18. ^ ข ซูเปอร์แมน: การทดสอบหน้าจอ (บันทึกสื่อ) วอร์เนอร์ โฮม วิดีโอ 2001 {{cite AV media notes}}: พารามิเตอร์ที่ไม่รู้จัก|people=ถูกละเว้น ( ช่วยเหลือ )
  19. ^ abcd Richard Donner, Tom Mankiewicz , Ilya Salkind, Pierre Spengler , David Prowse , You Will Believe: The Cinematic Saga of Superman , 2006, วอร์เนอร์ โฮม วิดีโอ
  20. ^ "สัมภาษณ์: แคโรไลน์ มูนโร" 15 พฤษภาคม 2014 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มกราคม 2021 สืบค้นเมื่อ2 มีนาคม 2021
  21. ^ Vallance, Tom (28 มีนาคม 1999). "Obituary: Kirk Alyn". The Independent . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 มกราคม 2018. สืบค้นเมื่อ28 มกราคม 2018 .
  22. ^ abcdefghijkl Barry Freiman (กุมภาพันธ์ 2006). "สัมภาษณ์ตัวต่อตัวกับโปรดิวเซอร์ Ilya Salkind". Superman Homepage . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 กรกฎาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 9 กันยายน 2008 .
  23. ^ โดย Julius Schwartz ; Brian M. Thomsen (2000). "BO" . Man of Two Worlds: My Life In Science Fiction and Comics . นครนิวยอร์ก: HarperCollins . หน้า 135–142 ISBN 0-380-81051-4-
  24. ^ abcd Ivor Davis (11 ธันวาคม 1978). "การตลาดของซูเปอร์แมน". Maclean's . หน้า 22–26. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 ตุลาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ2 ตุลาคม 2018 .
  25. ^ ปีเตอร์ แมนโซ (พฤศจิกายน 1995). "The Way It's Never Been Done Before". ชีวประวัติของแบรนโดไฮเปอเรียนISBN 0-7868-8128-3-
  26. ^ Puzo, Mario, 1920–1999. Superman , Box: 20, 1975. MS-1371, Box: 20. Mario Puzo Papers. https://archives-manuscripts.dartmouth.edu/repositories/2/archival_objects/560000 เก็บถาวรเมื่อ 6 ธันวาคม 2022 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
  27. ^ Kroll, Jack (1 มกราคม 1979). "Superman to the Rescue!" (PDF) . Newsweek . หน้า 49. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 13 สิงหาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ6 ธันวาคม 2022 .
  28. ^ George MacDonald Fraser, The Light's on at Signpost , HarperCollins 2002 หน้า 55–65
  29. ^ abcd Daniel Dickholtz (16 ธันวาคม 1998). "Steel Dreams: บทสัมภาษณ์กับ Tom Mankiewicz" Starlog . หน้า 67–71
  30. ^ "From the Archive: The Making of Superman". 2013. Archived from the original on พฤศจิกายน 16, 2018 . สืบค้นเมื่อพฤศจิกายน 20, 2022 .
  31. ^ abcdefgh เดวิด ฮิวจ์ส (2003). "ซูเปอร์แมน: ภาพยนตร์". ภาพยนตร์การ์ตูน . Virgin Books . หน้า 5–23. ISBN 0-7535-0767-6-
  32. ^ abcd Don Shay (ฤดูร้อน 1979). "Richard Donner on Superman". Cinefantastique . หน้า 26–36 – ผ่านทางInternet Archive .
  33. ^ "'Superman,' เรื่องราวเบื้องลึก: ผู้กำกับ Richard Donner จดจำการพบกับ Stallone เพื่อเล่นบทนำ การทำงานร่วมกับ Brando และการถูกแทงด้วยมีดเกือบเสียชีวิต" The Hollywood Reporter . เมษายน 2016. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 ธันวาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ2 ธันวาคม 2023 .
  34. ^ Peter Coutros (24 กุมภาพันธ์ 1977). "นักแสดงหนุ่มที่จะเล่นในบทบาทสุดยอด" Daily News . นิวยอร์ก
  35. ^ "Nick Nolte เปิดใจเกี่ยวกับการหันหลังให้กับฮอลลีวูด ไม่สนใจมรดกของเขา และเรื่องบาดหมางระหว่างเขากับจูเลีย โรเบิร์ตส์ที่ดำเนินมานานหลายสิบปี" Insider.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 เมษายน 2024 . สืบค้นเมื่อ3 ธันวาคม 2022 .
  36. ^ 2001 บทนำสู่ Turner Classic Movies ออกอากาศเรื่องSupermanโดย Robert Osbourne, TCM
  37. ^ "'Happy Sad Confused,' With Legend Warren Beatty". MTV News. 17 พฤศจิกายน 2016. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ26 กรกฎาคม 2021 .
  38. ^ Siskel, Gene (27 พฤศจิกายน 1977). "James Caan's career hitting tough times". Chicago Tribune . p. E7. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2021 – ผ่านทางNewspapers.com .
  39. ^ การสร้างซูเปอร์แมน: ภาพยนตร์(รายการพิเศษทางโทรทัศน์) Film Export, AG 1980.
  40. ^ เดวิด พราวส์ (มิถุนายน 2548). "บทที่ 25". ตรงจากปากของพลังสำนักพิมพ์ฟิลาเมนต์ISBN 978-0-9546531-6-3-
  41. ^ แอนเดอร์สัน 2008, หน้า 32.
  42. ^ "AOL Online Chat with Christopher Reeve". Superman Homepage . 1 พฤษภาคม 2001. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 ตุลาคม 2008. สืบค้นเมื่อ10 กันยายน 2008 .
  43. ^ ab Duffell, Peter (2010). การเล่นเปียโนในซ่องโสเภณี: บันทึกความทรงจำของผู้กำกับภาพยนตร์ . BearManor Media. หน้า 167–169 ISBN 978-1-59393-612-9-
  44. ^ Jerome, Richard (2023). "บทที่ 2: ซูเปอร์ฮีโร่จอใหญ่". ชีวิต: ซูเปอร์แมน, หนังสือการ์ตูน, ภาพยนตร์, เคป. นิวยอร์ก, นิวยอร์ก: Dotdash Meredith Premium Publishing. หน้า 34–37. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มีนาคม 2024. สืบค้น เมื่อ 12 มีนาคม 2024 .
  45. ^ abcdefgh การสร้างซูเปอร์แมน : การถ่ายทำ The Legend, 2001, วอร์เนอร์ โฮม วิดีโอ
  46. ^ abc ดูสิ ขึ้นไปบนฟ้า: เรื่องราวอันน่าทึ่งของซูเปอร์แมน (ภาพยนตร์สารคดี) วอร์เนอร์ โฮม วิดีโอ 2549
  47. ^ Peter Coutros (มิถุนายน 1977). "Clark Kent ใช้ล็อบบี้ของเราเป็นตู้โทรศัพท์" Daily News . นิวยอร์ก
  48. ^ การสร้างภาพยนตร์ซูเปอร์แมน, เดวิด ไมเคิล เปโตร, นิวยอร์ก:วอร์เนอร์บุ๊กส์, 1978
  49. ^ เดวิด ไมเคิล เปโตร
  50. ^ Richard Fyrbourne (มกราคม 1979). "The Man Behind Superman : Richard Donner". Starlog . หน้า 40–44.
  51. ^ abc เวทมนตร์เบื้องหลังแหลม, 2001, วอร์เนอร์ โฮม วิดีโอ
  52. ^ "40 ปีที่แล้ว ชายคนหนึ่งบินได้... ซูเปอร์แมน" 13 ธันวาคม 2018 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กรกฎาคม 2023 สืบค้นเมื่อ18 เมษายน 2024
  53. ^ Nicholas Leahy (เมษายน 1982). "ซูเปอร์แมนบินได้อย่างไร" Starburstหน้า 16–19
  54. ^ Landekic, Lola. "Superman (1978)". Art of the Title . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 ธันวาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ18 ธันวาคม 2023 .
  55. ^ London Symphony Orchestra and Film Music Archived September 30, 2011, at เวย์แบ็กแมชชีน LSO. สืบค้นเมื่อ June 30, 2011
  56. ^ "Cash Box Top 100 Singles, 10 กุมภาพันธ์ 1979". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2015 . สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2019 .
  57. ^ "รางวัลออสการ์ครั้งที่ 51 – ดนตรี (ดนตรีประกอบดั้งเดิม)" [ ลิงก์ตายถาวร ] , สถาบันศิลปะและวิทยาการภาพยนตร์ สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2015
  58. ^ "SUPERMAN: THE MOVIE – 40th ANNIV. REMASTERED LIMITED EDITION (3-CD SET)". La-La Land Records . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 กรกฎาคม 2020. สืบค้นเมื่อ4 กรกฎาคม 2020 .
  59. ^ Stucky, Mark (2006). "The Superhero's Mythic Journey: Death and the Heroic Cycle in Superman". Journal of Religion and Film . 10 (2). เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2013 . สืบค้นเมื่อ10 พฤษภาคม 2013 .
  60. ^ โดย Michael Elkin (6 กรกฎาคม 2549). "Super ... Mensch?". The Jewish Exponent . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 ตุลาคม 2551. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2551 .
  61. ^ ab "Clark Kent – ​​Superman is 'Jewish'". Contact Music . 20 มิถุนายน 2549. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 ธันวาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ1 พฤศจิกายน 2551 .
  62. ^ Henderson, Cydney (9 สิงหาคม 2018). "'Superman' actor Margot Kidder's death is ruled a suicide". USA Today . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ 9 ธันวาคม 2018 .
  63. ^ "รายได้รวมของ 'Superman' พุ่งเกิน 12 ล้านเหรียญภายในสัปดาห์เดียว" The Hollywood Reporter 26 ธันวาคม 1978 หน้า 1
  64. ^ "WB ทำลายสถิติอุตสาหกรรมด้วยรายได้ 29 ล้านเหรียญสหรัฐในบ็อกซ์ออฟฟิศ 7 วัน" The Hollywood Reporter . 2 มกราคม 1979. หน้า 1
  65. ^ "'Any Which' ใน New Single Day WB High". Variety 31 ธันวาคม 1980. หน้า 3
  66. ^ "“ซูเปอร์แมน” เพิ่มแผ่นเสียงอีกหลายแผ่นเข้าในคอลเลกชันของเขา” Daily Variety 3 มกราคม 1979. หน้า 1.
  67. ^ เจอโรม, ริชาร์ด (2023). "บทที่ 2: ซูเปอร์ฮีโร่บนจอใหญ่". ชีวิต: ซูเปอร์แมน, หนังสือการ์ตูน, ภาพยนตร์, เคป . นิวยอร์ก, นิวยอร์ก: Dotdash Meredith Premium Publishing. หน้า 50
  68. ^ "Superman: The Movie (1978)". Rotten Tomatoes . Fandango . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 มกราคม 2014 . สืบค้นเมื่อ12 มิถุนายน 2023 .
  69. ^ "Superman Reviews". Metacritic . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 กันยายน 2010 . สืบค้นเมื่อ1 กันยายน 2008 .
  70. ^ "ภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งปี 1978". Filmsite.org. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 ธันวาคม 2005 . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2010 .
  71. ^ "10 ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี 1978". Film.com. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 กรกฎาคม 2010 . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2010 .
  72. ^ "ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมแห่งปี 1978 จัดอันดับ". Films101.com. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มีนาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2010 .
  73. ^ Godfrey, Alex (7 มิถุนายน 2021). "Taking Flight: ผู้กำกับ Richard Donner สะท้อนถึงมรดกที่ไร้ที่ติของ Superman ปี 1978". Empire . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มีนาคม 2024. สืบค้นเมื่อ12 มีนาคม 2024 .
  74. ^ Jerome, Richard (2023). "บทที่ 2: ซูเปอร์ฮีโร่บนจอใหญ่". Life: Superman, The Comics, The Films, The Cape. New York, NY: Dotdash Meredith Premium Publishing. p. 60. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มีนาคม 2024. สืบค้นเมื่อ12 มีนาคม 2024 .
  75. ^ Ebert, Roger (15 ธันวาคม 1978). "Superman". Chicago Sun-Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 กันยายน 2020. สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน 2020 – ผ่านทางRogerEbert.com .
  76. ^ "10 รายชื่อที่ดีที่สุดของเอเบิร์ต: 1967–ปัจจุบัน". Chicago Sun-Times . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 กันยายน 2006 . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2010 .
  77. ^ Ebert, Roger (4 พฤศจิกายน 2010). "ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม: ซูเปอร์แมน". RogerEbert.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 เมษายน 2013 . สืบค้นเมื่อ 6 พฤศจิกายน 2010 .
  78. ^ Siskel, Gene (15 ธันวาคม 1978). "Too many cooks spoil the foamth: Sloppy 'Superman' is a fun but fumbling film". Chicago Tribune . Section 6, pp. 1–2. Archived from the original on พฤษภาคม 5, 2021 – via Newspapers.com . ไอคอนการเข้าถึงแบบเปิด
  79. ^ Harwood, James (13 ธันวาคม 1978). "Film Reviews: Superman". Variety . p. 13. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2021 . สืบค้นเมื่อ6 เมษายน 2021 .
  80. ^ Canby, Vincent (15 ธันวาคม 1978). "Screen: It's a Bird, It's a Plane, It's a Movie". The New York Times . p. C15. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2021 . สืบค้นเมื่อ6 เมษายน 2021 .
  81. ^ Champlin, Charles (15 ธันวาคม 1978). "Man of Steel, Feat of Clay". Los Angeles Times . ส่วนที่ IV, หน้า 1, 18. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2021 – ผ่านทาง Newspapers.com ไอคอนการเข้าถึงแบบเปิด
  82. ^ Arnold, Gary (15 ธันวาคม 1978). "Look! Up on the Screen!". The Washington Post . p. E1. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 9 มีนาคม 2022
  83. ^ Berardinelli, James. "Superman". ReelViews . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 มีนาคม 2020. สืบค้นเมื่อ14 กรกฎาคม 2017 .
  84. ^ Knowles, Harry (28 กันยายน 2002). "Harry talks with JJ Abrams for a Couple of Hours about Superman". Ain't It Cool News . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มกราคม 2021 . สืบค้นเมื่อ14 กรกฎาคม 2017 .
  85. ^ Hagen, Dan (มกราคม 1988). "Neal Gabler". Comics Interview . No. 54. Fictioneer Books . หน้า 61–63
  86. ^ Saraiya, Sonia (14 พฤษภาคม 2018). " เหตุใด Margot Kidder จึงเป็น Lois Lane ที่สมบูรณ์แบบ" Vanity Fair สืบค้นเมื่อ17 สิงหาคม 2024
  87. ^ "ผู้เข้าชิงและผู้ชนะรางวัลออสการ์ครั้งที่ 51 (1979)". Academy of Motion Picture Arts and Sciences. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 เมษายน 2015 . สืบค้นเมื่อ6 ตุลาคม 2011 .
  88. ^ "ภาพยนตร์ในปี 1979 | รางวัล BAFTA". awards.bafta.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 เมษายน 2014 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  89. ^ "รางวัลฮิวโกปี 1979" รางวัลฮิวโก 26 กรกฎาคม 2007 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 เมษายน 2010 สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021
  90. ^ "ผู้ได้รับรางวัล Saturn Award ในอดีต". saturnawards.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กรกฎาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  91. ^ "ซูเปอร์แมน". goldenglobes.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กรกฎาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  92. ^ "รางวัลออสการ์ครั้งที่ 51 | 1979". Oscars.org | Academy of Motion Picture Arts and Sciences . 5 ตุลาคม 2014. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 สิงหาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  93. ^ "ภาพยนตร์ในปี 1979 | รางวัล BAFTA". awards.bafta.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 เมษายน 2014 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  94. ^ "Winners & Nominees 1979". goldenglobes.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 มกราคม 2018 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  95. ^ "Academy of Science Fiction, Fantasy & Horror Films, USA (1979)". IMDb. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 สิงหาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  96. ^ "ALEX AND ILYA SALKIND – IN INTERVIEW – BY HARLAN KENNEDY". americancinemapapers.com . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 สิงหาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ26 กรกฎาคม 2021 .
  97. ^ "วันจันทร์ที่ 14 พฤษภาคม 19.00–22.00 น. - WPIX New York ออกอากาศภาพยนตร์ Superman The Movie เวอร์ชั่นฉายในโรงภาพยนตร์" Supermanii.com เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ 2011 . สืบค้น เมื่อ 30 พฤศจิกายน 2010 .
  98. ^ ab The Salkind International Cut ที่ CapedWonder.com
  99. ^ "HBO premieres the theatrical version of 'Superman The Movie'. Sunday, October 12th.- 7:00–9:30 pm. Thursday, October 16th.- 7:30–10:00 pm. Monday, October 20th.- 9:00–11:30 pm. Saturday, October 25th.- 3:30–6:00 pm. Wednesday, October 29th. – 11:30 pm-2:00 am". Supermanii.com. Archived from the original on กุมภาพันธ์ 5, 2011. สืบค้นเมื่อมีนาคม 11, 2011 .
  100. ^ "The Three-Hour Extended Cut of Superman: The Movie Is Finally Getting a Home Release". gizmodo.com . 19 กันยายน 2017. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 กันยายน 2017 . สืบค้นเมื่อ19 กันยายน 2017 .
  101. ^ Spocklight: A Star Trek Podcast (5 ธันวาคม 2017). "Supplemental 6: Interview with Richard Donner". Spocklight The Audio Podcast (Podcast). PodBean. Event occurs at 56:25. Archived from the original on เมษายน 23, 2021. สืบค้นเมื่อเมษายน 23, 2021 .
  102. ^ "บทสัมภาษณ์ซูเปอร์แมน 'ฉบับพิเศษ'". โฮมเพจซูเปอร์แมน . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 มกราคม 2010 . สืบค้นเมื่อ14 กรกฎาคม 2017 .
  103. ^ Jim Bowers (29 มีนาคม 2001). "Superman San Antonio Report". Superman Homepage . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 มีนาคม 2019. สืบค้นเมื่อ20 เมษายน 2009 .
  104. ^ "Superman: The Movie (1978)". Amazon . พฤษภาคม 2001. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 มีนาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2008 .
  105. ^ abc Freiman, Barry (ธันวาคม 2006). "สัมภาษณ์กับ Michael Thau". Superman Homepage . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 พฤษภาคม 2011. สืบค้นเมื่อ14 กรกฎาคม 2017 .
  106. ^ Younis, Steve (27 มีนาคม 2001). "Exclusive Richard Donner Interview". Superman Homepage . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มิถุนายน 2011. สืบค้นเมื่อ14 กรกฎาคม 2017 .
  107. ^ "The Complete Superman Collection". Amazon . พฤษภาคม 2001. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2008 .
  108. ^ "Superman: The Movie (ฉบับพิเศษ 4 แผ่น)". Amazon . 28 พฤศจิกายน 2006. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 มกราคม 2021 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2008 .
  109. ^ "Superman: The Movie (4-disc special edition HD DVD)". Amazon . 28 พฤศจิกายน 2006. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2008 .
  110. ^ "Superman: The Movie (Blu-ray)". Amazon . 28 พฤศจิกายน 2006. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2008 .
  111. ^ "The Christopher Reeve Superman Collection". Amazon . 28 พฤศจิกายน 2006. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2008 .
  112. ^ "Superman Ultimate Collector's Edition". Amazon . 28 พฤศจิกายน 2006. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2008 .
  113. ^ "The Visual Effects Society Unveils 50 Most Influential Visual Effects Films of All Time" (PDF) . Visual Effects Society . 10 พฤษภาคม 2007. เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อ 25 มิถุนายน 2008 . สืบค้นเมื่อ1 กันยายน 2008 .
  114. ^ "500 ภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดตลอดกาล". Empire . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 มกราคม 2012. สืบค้นเมื่อ29 กันยายน 2008 .
  115. ^ "20 อันดับฮีโร่ที่เจ๋งที่สุดตลอดกาลในวัฒนธรรมป็อปจาก Entertainment Weekly". Entertainment Weekly . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 สิงหาคม 2010 . สืบค้นเมื่อ22 พฤษภาคม 2010 .
  116. ^ Barry Freiman (8 กุมภาพันธ์ 2005). "One-on-One with Margot Kidder". Superman Homepage . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 พฤษภาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 9 กันยายน 2008 .
  117. ^ Steve Younis (25 ตุลาคม 2001). "Exclusive Jack O'Halloran Interview". Superman Homepage . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 พฤษภาคม 2011. สืบค้นเมื่อ10 กันยายน 2008 .
  118. ^ "SUPERMAN: LAST SON". DC . 9 มีนาคม 2012. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กรกฎาคม 2021 . สืบค้นเมื่อ12 กรกฎาคม 2021 .
  119. ^ Brad Lohan. "จะเกิดอะไรขึ้นถ้า 'Star Wars' ไม่เคยถูกสร้างขึ้น?". Entertainment Buff. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กรกฎาคม 2011 . สืบค้นเมื่อ26 มกราคม 2011 .
  120. ^ Drate, Spencer; Judith Salavetz (2009). VFX Artistry: A Visual Tour of How the Studios Create Their Magic . Focal Press. หน้า 164 ISBN 978-0-240-81162-8-
  121. ^ The Fire Rises: การสร้างสรรค์และผลกระทบของไตรภาค Dark Knight [แผ่น Blu-ray, 2013]
  122. ^ "ริชาร์ด ดอนเนอร์ และความสำคัญของซูเปอร์แมน: ภาพยนตร์" 17 ธันวาคม 2018.
  123. ^ Rolph, Ben (2 มิถุนายน 2021). "Brainiac Arrives in Superman '78 First Look Preview". Screen Rant . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มิถุนายน 2021 . สืบค้นเมื่อ4 มิถุนายน 2021 .
  124. ^ เคซีย์, แดน (25 เมษายน 2023). "The Flash เกือบจะรวมลินดา คาร์เตอร์, แกรนท์ กัสติน และนักแสดงรับเชิญอื่นๆ ไว้ด้วย" Nerdist . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 เมษายน 2023 . สืบค้นเมื่อ28 เมษายน 2023 .
  125. ^ Hasted, N. (2011). You Really Got Me: The Story of The Kinks . สำนักพิมพ์ Omnibus Press. ISBN 978-1-84938-660-9-
  126. ^ "AFI's 100 Years...100 Heroes & Villains" (PDF) . สถาบันภาพยนตร์อเมริกัน . เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 28 มีนาคม 2014 . สืบค้นเมื่อ14 สิงหาคม 2016 .
  127. ^ "'Titanic,' 'The Goonies,' 'Field of Dreams,' 'Memento' ถูกเพิ่มเข้าในทะเบียนภาพยนตร์แห่งชาติ". Variety . 13 ธันวาคม 2017. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 ธันวาคม 2017 . สืบค้นเมื่อ13 ธันวาคม 2017 .

ผลงานที่อ้างถึง

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับซูเปอร์แมน (ภาพยนตร์ปี 1978 )
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Superman_(1978_film)&oldid=1251992726"