กลิ่นหอมของฝรั่ง

The Fragrance of Guavaเป็นหนังสือที่เล่าถึงบทสนทนาอันยาวนานระหว่าง Gabriel García Márquezและเพื่อนสนิทของเขา Plinio Apuleyo Mendozaหนังสือเล่มนี้ตีพิมพ์ในปี 1982 และเล่าถึงชีวิตของ García Márquez ตั้งแต่วัยเด็กจนถึงการพบปะกับคนดังต่างๆ ชื่อหนังสือในภาษาสเปนคือ El Olor de la Guayabaซึ่งแปลว่า The Fragrance of Guava

การ์เซีย มาร์เกซและเมนโดซาพบกันที่โบโกตาเมื่อพวกเขาอายุ 20 และ 16 ปีตามลำดับ เจ็ดปีต่อมาในปารีส การ์เซีย มาร์เกซได้ติดต่อเมนโดซา กาเบรียล การ์เซีย มาร์เกซได้พบกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเขา^[1]เมนโดซาได้กลายมาเป็นเพื่อนที่ช่วยเหลือการ์เซีย มาร์เกซในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุด เขาเลี้ยงดูเขา เสนองานให้ จ่ายเงิน อ่านต้นฉบับของเขา และปกป้องเขา พลินิโอ อาปูเลโย เมนโดซาตระหนักดีว่า "และเขาตอบแทนมากกว่าสิ่งที่ฉันทำเพื่อเขาได้" ^[2]

บทบรรณาธิการเสนอให้พลินิโอเขียนหนังสือเกี่ยวกับเพื่อนสนิทของเขา พลินิโอได้หารือเกี่ยวกับแนวคิดนี้กับการ์เซีย มาร์เกซ ซึ่งพบว่ามันน่าสนใจผู้ได้รับรางวัลโนเบลกล่าวว่า "เป็นแนวคิดที่ดีมาก เพราะด้วยวิธีนี้ ฉันจะไม่ต้องพูดซ้ำทุกอย่างในบทสัมภาษณ์แต่ละครั้ง" ^[3]

ในบทสัมภาษณ์ Plinio Apuleyo Mendoza สารภาพว่าหนังสือเล่มนี้ไม่ได้อิงจากบทสัมภาษณ์ครั้งเดียวกับผู้ได้รับรางวัลโนเบล "ฉันสนทนากับเขามา 40 ปี ฉันเขียนทุกอย่างที่เขาบอกฉันไปแล้ว และฉันส่งต้นฉบับให้เขาเพื่อขอคำชม" ^[4]ตามคำบอกเล่าของGerald Martin นักเขียนชีวประวัติของ García Márquez The Fragrance of Guava เป็นบทสนทนาที่คำนวณมาอย่างดี ซึ่งอธิบายชีวิตทั้งหมดของ García Márquez และความคิดเห็นของเขา ตั้งแต่เรื่องการเมืองไปจนถึงผู้หญิง^[1]

หนังสือเล่มนี้ประกอบด้วย 14 บทเกี่ยวกับรายละเอียดต่าง ๆ ในชีวิตของกาเบรียล การ์เซีย มาร์เกซ ตั้งแต่ต้นกำเนิด ครอบครัว การอ่านและอิทธิพล ไปจนถึงผลงาน การเมือง ผู้หญิง ความเชื่อโชคลาง และชื่อเสียง^[5]

บทสนทนาเริ่มต้นด้วยการพูดถึงชีวิตส่วนตัวของผู้เขียน บรรพบุรุษของการ์เซีย มาร์เกซบ้านเกิดของเขา อาราคาตากา ปู่ย่าตายายของเขา หนังสือเล่มนี้บรรยายถึงเหตุการณ์หลายอย่างที่ส่งผลต่อผลงานของการ์เซีย มาร์เกซ คุณยายของเขาคุยกับญาติที่เสียชีวิต และการเสียชีวิตของปู่ของเขา ในหนังสือเล่มนี้ เมนโดซาถามเกี่ยวกับญาติของการ์เซีย มาร์เกซ และตัวละครในเรื่องLeaf Stormมีลักษณะคล้ายกับปู่ของเขา อย่างไร ^[5]

ในหนังสือเล่มนี้ เมนโดซาและการ์เซีย มาร์เกซได้หารือเกี่ยวกับผลงานของผู้ได้รับรางวัลโนเบล มีบทหนึ่งที่อุทิศให้กับกิจวัตรการเขียนของเขา อิทธิพลหลักในการเขียนของเขา และปรากฏการณ์บางอย่างที่ปรากฏในนวนิยายของเขามีพื้นฐานมาจากเหตุการณ์จริง ผู้เขียนได้ทบทวนผลงานของตนเอง โดยแสดงความคิดเห็นว่าเขาถือว่าThe Autumn of the Patriarchเป็นผลงานวรรณกรรมที่สำคัญกว่าOne Hundred Years of Solitudeและยังบรรยายถึงระยะเวลาที่การ์เซีย มาร์เกซต้องรอจนกว่าผลงานจะได้รับการยอมรับ ตั้งแต่เรื่องLeaf Stormซึ่งเป็นนวนิยายเรื่องแรกของเขา ไปจนถึงเรื่อง One Hundred Years of Solitude ซึ่งผ่านไป 15 ปี^[5]

หนังสือเล่มนี้กล่าวถึงชีวิตสาธารณะของการ์เซีย มาร์เกซ ผู้หญิงที่มีอิทธิพลต่อชีวิตของเขา ความชอบทางการเมืองของเขา และคนดังที่เขาพบในช่วงชีวิตของเขา การ์เซีย มาร์เกซได้พบปะผู้คนจากหลากหลายสาขาอาชีพ ตั้งแต่นักเขียนและศิลปินไปจนถึงนักการเมืองและผู้นำทางศาสนา แต่เมื่อเมนโดซาถามในตอนท้ายว่าใครคือบุคคลที่น่าสนใจที่สุดที่เขาเคยพบ เขาตอบว่า: ภรรยาของผม^[5]