การล้างแค้นโดยมิชอบ
พลเรือนที่ดำเนินการบังคับใช้กฎหมายโดยไม่ได้รับอำนาจตามกฎหมาย
“กลุ่มBald Knobbers ” ซึ่งเป็นกลุ่มอาสาสมัครจากรัฐมิสซูรี ในช่วงทศวรรษ 1880 – ตามที่ปรากฏในภาพยนตร์เรื่องThe Shepherd of the Hills ในปี 1919

การล้างแค้นโดยมิชอบ ( / v ɪ dʒ ɪ ˈ l æ n t ɪ z əm / ) คือการกระทำเพื่อป้องกัน สืบสวน และลงโทษการกระทำผิดและอาชญากรรมที่รับรู้โดยไม่มีอำนาจตามกฎหมาย [ 1] [2]

ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์คือ บุคคลที่ปฏิบัติหรือมีส่วนร่วมในการกระทำการพิทักษ์สันติราษฎร์ หรือดำเนินการเพื่อความปลอดภัยสาธารณะและกระบวนการยุติธรรมเพื่อตอบโต้การกระทำผิดโดยไม่ต้องมีการกระทำใดๆ

คำนิยาม

คำนี้ยืมมาจากภาษาอิตาลีvigilanteซึ่งแปลว่า 'ผู้เฝ้าระวัง' หรือ 'ผู้เฝ้าดู' จากภาษาละตินvigilānsตามที่ Regina Bateson นักรัฐศาสตร์กล่าวไว้ การเฝ้าระวังคือ "การป้องกัน การสืบสวน หรือการลงโทษนอกกฎหมาย" [1]คำจำกัดความนี้มีสามองค์ประกอบ:

  1. นอกกฎหมาย: การกระทำนอกกฎหมาย (ไม่จำเป็นต้องฝ่าฝืนกฎหมาย)
  2. การป้องกัน การสืบสวน หรือการลงโทษ: การล้างแค้นโดยพลการต้องมีการกระทำที่เฉพาะเจาะจง ไม่ใช่แค่ทัศนคติหรือความเชื่อเท่านั้น
  3. ความผิด: การล้างแค้นโดยมิชอบเป็นการตอบสนองต่อการรับรู้ถึงอาชญากรรมหรือการละเมิดบรรทัดฐานที่มีอำนาจ

นักวิชาการคนอื่นๆ ได้ให้คำจำกัดความของ "การล้างแค้นโดยกลุ่ม" ว่าเป็น "ความรุนแรงของกลุ่มเพื่อลงโทษการกระทำผิดที่รับรู้ต่อชุมชน" [2]

Les Johnston โต้แย้งว่าการใช้อำนาจตามกฎหมายมีองค์ประกอบที่จำเป็น 6 ประการ: [3]

  • มันเป็นการวางแผนหรือไตร่ตรองไว้ล่วงหน้า
  • โดยดำเนินการโดยอาสาสมัครเอกชน
  • มันเป็นการเคลื่อนไหวทางสังคม
  • มันเกี่ยวข้องหรือคุกคามการใช้กำลัง
  • มันเกิดขึ้นเมื่อบรรทัดฐานทางสังคมที่กำหนดไว้ถูกมองว่าถูกคุกคาม
  • เป้าหมายหลักคือการบังคับใช้ความปลอดภัยและความมั่นคง โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อผู้เข้าร่วม โดยการปราบปรามอาชญากรรม

ประวัติศาสตร์

แนวคิดการล้างแค้นโดยพลการและจริยธรรมของนักล้างแค้นโดยพลการมีอยู่มานานก่อนที่คำว่านักล้างแค้น โดยพลการ จะถูกนำมาใช้ในภาษาอังกฤษ มีความคล้ายคลึงกันในเชิงแนวคิดระหว่างธรรมเนียมสงครามส่วนตัวหรือการแก้แค้น ของ ชนชั้น สูงในยุคกลาง กับปรัชญาของนักล้างแค้นโดยพลการสมัยใหม่[4]

องค์ประกอบของแนวคิดการใช้อำนาจนอกกฎหมายสามารถพบได้ในบันทึกทางพระคัมภีร์ในปฐมกาล 34 เกี่ยวกับการลักพาตัวและข่มขืน (หรือบางคนตีความว่าการล่อลวง) ของดีนาห์ลูกสาวของยาโคบในเมืองเชเค็มของชาวคานา อัน โดยบุตรชายของผู้ปกครองที่เป็นตัวเอก และปฏิกิริยารุนแรงของซีเมโอนและเลวี พี่ชายของเธอ ซึ่งสังหารผู้ชายทุกคนในเมืองเพื่อแก้แค้น ช่วยน้องสาวของพวกเขาและปล้นสะดมเมืองเชเค็ม เมื่อยาโคบโต้แย้งว่าการกระทำของพวกเขาอาจนำปัญหามาสู่เขาและครอบครัว พี่ชายตอบว่า "เขา [หรือเชเค็ม] ควรปฏิบัติต่อน้องสาวของเราเหมือนโสเภณีหรือไม่"

ในทำนองเดียวกัน ใน 2 ซามูเอล อับซาโลมฆ่าอัมโนน น้องชายของตน หลังจากที่กษัตริย์ดาวิดบิดาของพวกเขา ไม่ลงโทษอัมโนนที่ข่มขืนทามาร์น้องสาวของพวกเขา[5]

ใน ประเพณีวรรณกรรมและวัฒนธรรม ตะวันตกลักษณะของการใช้อำนาจตามกฎหมายมักจะปรากฏในวีรบุรุษและผู้ร้าย ในนิทานพื้นบ้าน (เช่นโรบินฮู้ด[6] )

ในยุคกลาง การลงโทษอาชญากรบางครั้งใช้โดยสมาคมลับเช่น ศาลของVehm [7] ( เทียบกับGamurraของชาวซาร์ดิเนียในยุคกลางซึ่งต่อมากลายเป็นBarracelli , Vendicatori ของชาวซิซิลี และBeati Paoli ) ซึ่งเป็นองค์กรพิทักษ์สันติประเภทหนึ่งในยุคแรกๆ ที่มีอำนาจอย่างมากในเวสต์ฟาเลีย เยอรมนีในช่วงศตวรรษที่ 15

การล้างแค้นโดยมิชอบในเม็กซิโก

ในบางภูมิภาคของเม็กซิโก โดยเฉพาะในรัฐมิโชอากังผู้ที่ได้รับผลกระทบจากกลุ่มอาชญากร เช่นLos ZetasและLa Familia Michoacanaได้จัดตั้งกลุ่มพิทักษ์สันติที่เรียกว่าGrupos de autodefensa comunitariaขึ้นในปี 2013 โดยผู้นำที่ฉาวโฉ่ที่สุดคือHipólito Moraซึ่งถูกลอบสังหารในปี 2023

การกระทำอันเป็นการใช้อำนาจตามอำเภอใจอย่างโดดเด่นอื่น ๆ

  • ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ชาวฟินแลนด์ผิวขาวได้ก่อตั้งSuojeluskunta (กองกำลังป้องกัน) ขึ้นเป็นองค์กรกึ่งทหารนอกกฎหมายในฟินแลนด์และกลายมาเป็นแกนหลักของกองทัพผิวขาวในสงครามกลางเมืองฟินแลนด์
  • องค์กรพิทักษ์สันติจำนวนหนึ่งก่อตั้งขึ้นในสหรัฐอเมริกาในช่วงเวลาประมาณสงครามโลกครั้งที่ 1 รวมถึงAmerican Protective League , National Security League , Knights of LibertyและBoy Spies of Americaโดยมีเป้าหมายเพื่อกำหนดเป้าหมายผู้ต้องสงสัยว่าสนับสนุนเยอรมันหรือผู้ไม่จงรักภักดีเพียงพอ[8] [9] [10]เหตุการณ์รุนแรงที่เกิดจากกลุ่มดังกล่าวรวมถึงTulsa Outrage , การประชาทัณฑ์ Olli Kinkkonenและ เหตุการณ์ การราดน้ำมันดินและโรยแป้ง อื่นๆ จำนวนมาก เช่น ที่เกิดขึ้นในวิสคอนซิน[10]
  • ในช่วงทศวรรษที่ 1920 สมาคมดาบใหญ่แห่งประเทศจีนได้ปกป้องชีวิตและทรัพย์สินในสภาวะไร้ระเบียบ
  • หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้ที่อ้างว่า เป็นพันธมิตรกับนาซีจำนวนมากถูกกลุ่มพิทักษ์สันติทำร้ายหรือฆ่าเนื่องจากกิจกรรมของพวกเขา
  • ในปีพ.ศ. 2497 ตำรวจตระเวนชายแดน ไทย ได้จัดตั้งกองอาสาป้องกัน (เรียกอีกอย่างว่าลูกเสือชาว บ้าน ) เพื่อจัดให้มีกฎหมาย ความสงบเรียบร้อย และการตอบสนองต่อเหตุฉุกเฉินหรือภัยพิบัติทางธรรมชาติ ในปี พ.ศ. 2517 กองบัญชาการรักษาความมั่นคงภายใน (กอ.รมน.) ได้ขยายไปยังเขตเมืองเพื่อต่อสู้กับการเคลื่อนไหวทางการเมืองของฝ่ายซ้าย ในเวลาต่อมา ลูกเสือประจำหมู่บ้านมีส่วนร่วมในการสังหารหมู่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในปี พ.ศ. 2519 กลุ่มเฝ้าระวัง การเซ็นเซอร์อินเทอร์เน็ตในศตวรรษที่ 21 ของพวกเขาเรียกว่าลูกเสือบนเครือข่าย อินเทอร์เน็ต หรือ ' ลูกเสือไซเบอร์ ' [11]
  • Sombra Negraหรือ "Black Shadow" แห่งเอลซัลวาดอร์เป็นที่รู้จักตั้งแต่ทศวรรษ 1980 เป็นกลุ่มตำรวจและทหารที่เกษียณอายุแล้วซึ่งมีหน้าที่เพียงอย่างเดียวคือการกวาดล้างกลุ่มคนไม่บริสุทธิ์ในสังคมของประเทศด้วยการสังหารอาชญากรและสมาชิกแก๊ง Sombra Negra เป็นกลุ่มที่หลงเหลือจากหน่วยสังหารจากสงครามกลางเมืองในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 เช่นเดียวกับองค์กรอื่นๆ [12]
  • เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2524 มารีแอนน์ บัคไมเออร์ได้ดึงปืนพกออกมาจากทางด้านขวาของเสื้อคลุมยาวของเธอแล้วยิงผู้ล่วงละเมิดทางเพศและฆาตกรของลูกสาววัย 7 ขวบของเธอเสียชีวิตระหว่างการพิจารณาคดีในห้องพิจารณาคดีของศาลเขตลือเบก
  • เมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2537 เจฟฟรีย์ ดาห์เมอร์ฆาตกร ต่อเนื่อง และคนกินเนื้อคนชื่อดังแห่งเมืองมิลวอกีถูกคริสโตเฟอร์ สการ์เวอร์เพื่อนร่วมห้องขังในเรือนจำโคลัมเบียใน เมืองพอร์เทจ รัฐวิสคอนซิน ทุบตีจนเสียชีวิต
  • เมื่อวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2527 แกรี่ โพลาเช่ได้ยิงเจฟฟ์ ดูเซต์เสียชีวิต ซึ่งกำลังถูกพิจารณาคดีในข้อหาลักพาตัวและข่มขืนลูกชายของโพลาเช่ คดีนี้ได้รับความสนใจอย่างกว้างขวาง เนื่องจากบางคนตั้งคำถามว่าโพลาเช่ควรถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมหรือไม่[13]
  • ในปี พ.ศ. 2528 กลุ่มต่อต้านฟาสซิสต์ ได้รับการก่อตั้งขึ้นทั่ว บริเตนใหญ่โดยมีเป้าหมายเพื่อต่อสู้กับลัทธิฟาสซิสต์[14]
  • ในช่วงทศวรรษ 1990 กลุ่มCity without Drugsได้ทำการทำร้ายและสังหารผู้ค้ายาเสพติดต่อหน้าธารกำนัล และบังคับให้ผู้ติดยาเสพติดเลิกใช้ยาเสพติดในเมืองเยคาเตรินเบิร์กประเทศรัสเซีย
  • กลุ่ม People Against Gangsterism and Drugs of Cape Town ประเทศแอฟริกาใต้ก่อตั้งขึ้นในปี 1996 เพื่อต่อต้านกลุ่มค้ายาและกลุ่มอาชญากรในภูมิภาคนี้ กลุ่มนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการก่อการร้ายตั้งแต่ที่พวกเขาโจมตีเป้าหมายของชาวอเมริกันบางแห่งในเคปทาวน์
  • กลุ่ม Bakassi Boysแห่งไนจีเรียก่อตั้งขึ้นในปี 1998 และถูกมองว่ามีบทบาทสำคัญในการลดอัตราการก่ออาชญากรรมที่สูงในภูมิภาคนี้
  • Los Pepesเป็นกลุ่มที่ก่อตั้งขึ้นในโคลอมเบียในช่วงทศวรรษ 1990 เพื่อก่ออาชญากรรมโดยการล้างแค้นต่อพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่Pablo Escobarและผู้ร่วมงานของเขาในกลุ่มค้ายาเมเดยิน
  • หลังจากเหตุการณ์โจมตี 11 กันยายน 2544 โจนาธาน อิเดมาผู้ที่เรียกตัวเองว่าผู้พิทักษ์กฎหมาย ได้เข้าไปในอัฟกานิสถานและจับกุมผู้คนจำนวนมากที่เขาอ้างว่าเป็นผู้ก่อการร้ายอิเดมาอ้างว่าเขากำลังร่วมมือกับรัฐบาลสหรัฐอเมริกา และได้รับการสนับสนุน เขาขายเทปให้กับสำนักข่าวต่างๆ ซึ่งเขาอ้างว่ามีภาพ ค่ายฝึก อัลเคดาขณะปฏิบัติหน้าที่ ปฏิบัติการของเขายุติลงอย่างกะทันหันเมื่อเขาถูกจับกุมพร้อมกับหุ้นส่วนในปี 2547 และถูกตัดสินจำคุก 10 ปีในเรือนจำที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่แห่งหนึ่งในอัฟกานิสถาน ก่อนที่จะได้รับการอภัยโทษในปี 2550
  • Revolutionary Frontก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2002 เป็นองค์กรต่อต้านฟาสซิสต์ของสวีเดน สมาชิกมักวางแผนโจมตีบุคคลที่รู้จักหรือสงสัยว่าเป็นฟาสซิสต์ การโจมตีมักเกี่ยวข้องกับการทำลายทรัพย์สินหรือแม้แต่การโจมตีตัวบุคคลนั้นเอง[15]
  • เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2547 อักกุ ยาดาฟถูกกลุ่มผู้หญิงราว 200 คนจากกัสตูร์นาการ์ ประเทศอินเดียรุมประชาทัณฑ์ พวกเขาใช้เวลา 15 นาทีในการฟันชายที่พวกเขากล่าวหาว่าข่มขืนพวกเขาอย่างไม่เกรงกลัวมานานกว่าทศวรรษจนเสียชีวิต พริกป่นถูกปาใส่หน้าและขว้างก้อนหินใส่ ขณะที่เขากำลังดิ้นรนต่อสู้ เหยื่อที่ถูกกล่าวหารายหนึ่งได้ฟันอวัยวะเพศของเขาออกด้วยมีดผัก มีบาดแผลจากการถูกแทงอีก 70 แผลบนร่างกายของเขา[16]
  • กลุ่ม ต่อต้านนาซาล(Salwa Judum)ซึ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 2548 ในอินเดีย ถูกสงสัยว่าให้ความช่วยเหลือกองกำลังรักษาความปลอดภัยในการต่อสู้กับกลุ่มนาซาล
  • ในแฮมป์เชียร์ ประเทศอังกฤษ ในปี 2549 กลุ่มผู้กระทำความผิดได้กรีดยางรถยนต์กว่า 20 คัน และทิ้งข้อความไว้บนกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ตัดแปะไว้ว่า "คำเตือน: มีผู้เห็นคุณขณะใช้โทรศัพท์มือถือ" [17]การขับรถขณะใช้โทรศัพท์มือถือถือเป็นความผิดทางอาญาในสหราชอาณาจักรแต่ผู้วิจารณ์รู้สึกว่ากฎหมายนี้ไม่ค่อยได้รับการปฏิบัติตามหรือบังคับใช้มากนัก[18] [19] [20]
  • Gulabi Gangก่อตั้งขึ้นในปีพ.ศ. 2549 ในรัฐอุตตรประเทศเป็นกลุ่มสตรีผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ที่อุทิศตนเพื่อปกป้องผู้หญิงทุกวรรณะจากการทารุณกรรมในครอบครัว ความรุนแรงทางเพศ และการกดขี่[21]
  • กองทัพปลดปล่อยแห่งชาติไอริช (INLA) ซึ่งเป็น กลุ่มกึ่งทหาร สังคมนิยมของสาธารณรัฐไอริช มีสถานะอยู่ในพื้นที่บางส่วนของไอร์แลนด์เหนือ และได้ทำการทุบตีผู้ต้องสงสัยในคดีอาญาท้องถิ่น[22]ในปี 2549 INLA อ้างว่าได้ทำให้แก๊งค้ายาอย่างน้อย 2 แก๊งต้องปิดกิจการในไอร์แลนด์เหนือ หลังจากบุกจู่โจมองค์กรอาชญากรรมที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือ พวกเขาได้ออกแถลงการณ์ว่า "กองทัพปลดปล่อยแห่งชาติไอริชจะไม่อนุญาตให้ชนชั้นแรงงานในเมืองนี้ถูกใช้เป็นเหยื่อล่อโดยอาชญากรเหล่านี้ที่มุ่งหวังแต่ผลกำไรไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม" [23] [24]เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2552 INLA อ้างว่าเป็นผู้รับผิดชอบต่อการยิงนายจิม แม็กคอนเนลล์ พ่อค้ายาชาวเดอร์รีจนเสียชีวิต[25]เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม 2552 INLA ได้ยิงและทำให้ชายคนหนึ่งได้รับบาดเจ็บในเดอร์รี INLA อ้างว่าชายคนนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการค้ายาเสพติด แม้ว่าชายที่ได้รับบาดเจ็บและครอบครัวของเขาจะปฏิเสธข้อกล่าวหาดังกล่าว[26]อย่างไรก็ตาม ในบทความหนังสือพิมพ์ฉบับวันที่ 28 สิงหาคม ผู้เสียหายได้เพิกถอนคำพูดก่อนหน้านี้และยอมรับว่าเขาเคยเกี่ยวข้องกับการค้ายาเสพติดในระดับเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ได้ยุติกิจกรรมดังกล่าวไปแล้ว[27]
  • องค์กร Republican Action Against Drugs หรือRAADเป็น องค์กรนอกกฎหมายของพรรครีพับลิ กันในไอร์แลนด์ที่เคลื่อนไหวส่วนใหญ่ในและรอบเมืองเดอร์รีแม้ว่าสื่อจะมักกล่าวหาว่าองค์กรนี้เป็นกลุ่มแนวหน้าของกลุ่ม " Dissident Republican " แต่กลุ่มนี้กลับอ้างว่าไม่ได้จงรักภักดีต่อพรรครีพับลิกันหรือกองกำลังกึ่งทหารใด ๆ RAAD ก่อตั้งขึ้นเมื่อปลายปี 2551 โดยเดิมทีให้ "การนิรโทษกรรม" แก่ผู้ค้ายาทุกคน โดยขอให้พวกเขาเปิดเผยตัวตนต่อกลุ่มก่อนจะให้คำมั่นว่าจะเลิกค้ายาแล้ว[28] ในการสัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์ Derry Journalเมื่อเดือนสิงหาคม 2552 ผู้นำของกลุ่มอธิบายว่า "เราจะติดตามการกระทำของผู้ที่ออกมาเปิดเผย และหากผ่านไประยะเวลาหนึ่ง ความสนใจในตัวผู้ค้ายาเหล่านั้นก็จะหมดไป และพวกเขาจะสามารถเริ่มดำเนินชีวิตปกติได้" [28]ตั้งแต่นั้นมา RAAD อ้างว่าเป็นผู้ก่อเหตุยิงไม่น้อยกว่า 17 ครั้ง รวมถึงก่อเหตุวางระเบิดท่ออีกนับไม่ถ้วน (ดูRepublican Action Against Drugs#Timeline )
  • องค์กร กึ่งทหารสาธารณรัฐไอริชอื่นๆเคยทำหน้าที่และยังคงทำหน้าที่เป็นผู้พิทักษ์กฎหมายตัวอย่างเช่นÓglaigh na hÉireann อ้างว่าเป็นผู้ก่อเหตุวางเพลิงโรงจอดรถแท็กซี่บนถนน Oldpark เมืองเบลฟาสต์ในปี 2011 ซึ่งทำให้เจ้าของต้องหลบหนีออกนอกประเทศ โดยอ้างว่าเจ้าของใช้โรงจอดรถเป็นที่กำบังในการค้ายาเสพติด [29]ในปี 2010 กองทัพไอริชรีพับลิกันตัวจริงยิงชายคนหนึ่งที่ขาในเมืองเดอร์รี ชายคนดังกล่าวเป็นผู้กระทำความผิดทางเพศ[30] กองทัพไอริชรีพับลิกันตัวจริงในปี 2011 ถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ทำร้ายผู้ค้าเฮโรอีนในเมืองคลอนดาลกิน เมืองดับลิน ชายคนดังกล่าวเคยถูกสั่งให้ออกจากประเทศมาก่อน[31]
  • เมื่อวันที่ 15 เมษายน 2011 กลุ่มผู้หญิงในเชอรันซึ่งถืออาวุธเป็นก้อนหินและดอกไม้ไฟโจมตีรถบัสที่บรรทุกคนตัดไม้ผิดกฎหมายพร้อมปืนกลในเมืองมิโชอากังซึ่งเกี่ยวข้องกับกลุ่มค้ายา La Familia Michoacana ของเม็กซิโก พวกเธอยึดครองเมือง ขับไล่กองกำลังตำรวจ และปิดกั้นถนนที่นำไปสู่ต้นโอ๊กบนภูเขาใกล้เคียง กิจกรรมของกลุ่มอาสาสมัครได้แพร่กระจายไปยังชุมชนโอโปเปโอ ที่อยู่ใกล้เคียง พวกเขาก่อตั้งกลุ่มป้องกันตนเองของชุมชนรัฐบาลเม็กซิโกยอมรับเชอรันเป็นชุมชนพื้นเมืองที่ปกครองตนเอง แต่ผู้กระทำความผิดยังคงสังหารผู้อยู่อาศัยในป่าต่อไป[32]
  • เมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2014 ดาริอัส ชาวโรมานีอายุ 16 ปีที่อาศัยอยู่ในฝรั่งเศส ซึ่งถูกตำรวจสอบปากคำหลายครั้งในข้อกล่าวหาลักทรัพย์และลักทรัพย์ ถูกจับตัวไป ทำร้ายร่างกาย และทิ้งไว้ในรถเข็นของซูเปอร์มาร์เก็ตโดยบุคคลที่ไม่ทราบชื่อ หลังจากที่มีข่าวลือแพร่สะพัดว่าเขาถูกพัวพันกับการงัดแงะบ้าน ซึ่งเกิดขึ้นหลายชั่วโมงก่อนหน้านี้ในเมืองปิแอร์รีไฟต์-ซูร์-แซน[33]
  • ตั้งแต่การเลือกตั้งในฟิลิปปินส์เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2016และการเริ่มต้นวาระการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ของโรดริโก ดูเตอร์เต ผู้ต้องสงสัยจำนวนมาก (โดยเฉพาะผู้ใช้และผู้ค้ายา) ถูกสังหารโดยมือปืนนิรนามหลายคนซึ่งถูกระบุว่าเป็นการ ประหารชีวิตโดยพลการในช่วงสงครามกับยาเสพติด [ 34]ดูเตอร์เตถูกกล่าวหาว่าเชื่อมโยงกับหน่วยสังหารดาเวาซึ่งเป็นกลุ่มนอกกฎหมายที่เคลื่อนไหวมาตั้งแต่กลางทศวรรษ 1990 ในเมืองดาเวาซึ่งก่อนหน้านี้ดูเตอร์เตเคยดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรี[35]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ โดย Bateson, Regina (2020). "การเมืองของการล้างแค้น". การศึกษาการเมืองเชิงเปรียบเทียบ . 54 (6): 923–955. doi :10.1177/0010414020957692. ISSN  0010-4140. S2CID  224924776.
  2. ^ โดย Cohen, Dara Kay; Jung, Danielle F.; Weintraub, Michael (2022). "การล้างแค้นโดยกลุ่มในมุมมองเชิงเปรียบเทียบระดับโลก" Comparative Politics . 55 (2): 239–261. doi :10.5129/001041523x16630894935073. S2CID  252721449
  3. ^ จอห์นสตัน, แอล. (1996). "Vigilantism คืออะไร?". British Journal of Criminology . 36 (2): 220–236. doi :10.1093/oxfordjournals.bjc.a014083
  4. ^ Dumsday, Travis (2019-06-17). "Alexander of Hales on the Ethics of Vigilantism". Philosophia . 48 (2): 535–545. doi :10.1007/s11406-019-00093-5. S2CID  189951647. สืบค้นเมื่อ2021-12-30 .
  5. ^ 2 ซามูเอล 13
  6. ^ Mark D. Meyerson, Daniel Thiery (1 พฤศจิกายน 2547). เลือดไหลท่วมหรือไม่?: การตีความความรุนแรงในยุคกลาง สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโตรอนโตISBN 9780802087744-
  7. ^ "เยอรมนี: Die Feme". เวลา . 16 ต.ค. 2487
  8. ^ Capozzola, Christopher (มีนาคม 2002). "The Only Badge Needed Is Your Patriotic Fervor: Vigilance, Coercion, and the Law in World War I America". The Journal of American History . 88 (4): 1354–1382. doi :10.2307/2700601. JSTOR  2700601.
  9. ^ Hochschild, Adam (2 ตุลาคม 2018). "1. บทเรียนจากยุคมืด" บทเรียนจากยุคมืดและบทความอื่นๆสำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียหน้า 13 doi :10.1525/9780520969674-fm ISBN 978-0-520-96967-4-
  10. ^ โดย Levi, William (12 พฤษภาคม 2022) ชาตินิยมของรัฐแบดเจอร์: สงครามโลกครั้งที่ 1, คูคลักซ์แคลน และการเมืองของ 'ลัทธิอเมริกัน' ในวิสคอนซินปี 1915-1930 (วิทยานิพนธ์) มหาวิทยาลัยเจมส์ เมดิสันหน้า 45–47 สืบค้นเมื่อ6 กุมภาพันธ์ 2024
  11. ^ Nicholas Farrelly (2 กรกฎาคม 2010). "จากลูกเสือหมู่บ้านสู่ลูกเสือไซเบอร์" New Mandala . สืบค้นเมื่อ10 กุมภาพันธ์ 2011
  12. ^ Gutiérrez, Raúl (2007-09-04). "RIGHTS-EL SALVADOR: Death Squads Still Operating". Inter Press Service . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-11-08 . สืบค้นเมื่อ 2007-11-07 .
  13. ^ "พ่อของลูกชายที่ถูกลักพาตัวได้แก้แค้น-1984 จำช่วงเวลาเหล่านั้นในทีวีได้ไหม?-Jeffrey Doucet กัดกระสุน". Toluna . 2011-03-15. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-22 . สืบค้นเมื่อ2024-01-25 .
  14. ^ "1985-2001: ประวัติย่อของการ กระทำต่อต้านฟาสซิสต์ (AFA)" สืบค้นเมื่อ18 กุมภาพันธ์ 2015
  15. ^ "การเพิ่มขึ้นของกลุ่มก่อการร้ายฝ่ายซ้ายสุดโต่งของสวีเดน". VICE . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 พฤษภาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2015 .
  16. ^ Prasad, Raekha (2005-09-16). "'Arrest us all': the 200 women who killed a rape". The Guardian . สืบค้นเมื่อ 2020-09-07 .
  17. ^ "กลุ่มอาชญากรใช้โทรศัพท์ตัดยางรถยนต์" BBC Newsลงวันที่ 14 สิงหาคม 2549 สืบค้นเมื่อไม่ทราบวันที่
  18. ^ "พูดจาไม่ระวัง". news.bbc.co.uk. 2007-02-22 . สืบค้นเมื่อ2009-04-24 .
  19. ^ "500 คนขับรถต่อสัปดาห์ฝ่าฝืนคำสั่งห้ามใช้โทรศัพท์" www.thisislondon.co.uk. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-05-02 . สืบค้นเมื่อ2009-04-24 .
  20. ^ "1,100 fined drivers get off the hook - Scotland on Sunday". scotlandonsunday.scotsman.com. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-18 . สืบค้นเมื่อ 2009-04-24 .
  21. ^ "การล้างแค้นของผู้หญิงในอินเดีย: กรณีศึกษาแก๊งค์สีชมพูซารี | Sciences Po ความรุนแรงและการต่อต้านของมวลชน - เครือข่ายวิจัย" www.sciencespo.fr . 25 ม.ค. 2559 . สืบค้นเมื่อ 3 เมษายน 2566 .
  22. ^ "จำเป็นต้องดำเนินการกับ Ardoyne Thug - INLA". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-03 . สืบค้นเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2015 .
  23. ^ Brendan McDaid (31 มีนาคม 2549). "INLA ส่งมอบยาเสพติดที่ยึดได้จากขบวนการโคเคน" Belfast Telegraph . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 พฤษภาคม 2554
  24. ^ INLA รื้อถอนแก๊งอาชญากรอีกแห่ง 7 เมษายน 2549 10:51 น. Indymedia.ie
  25. ^ "INLA อ้างความรับผิดชอบต่อการฆาตกรรมผู้ค้ายาเดอร์รี" เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 มีนาคม 2016 สืบค้นเมื่อ26 พฤษภาคม 2009
  26. ^ "INLA บอกว่าพวกเขาได้ยิงพ่อลูกสาม" Derry Journal . 21 สิงหาคม 2009 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-24
  27. ^ "เหยื่อ INLA บอกกับ 'Journal' ว่า 'ฉันเคยค้ายา - แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว'" Derry Journal . 28 สิงหาคม 2009 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-31
  28. ^ ab "'วิธีเดียวที่จะขจัดภัยยาเสพติดได้คือต้องกำจัดผู้ค้ายา'". Derry Journal . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-18 . สืบค้นเมื่อ 2011-05-27 .
  29. ^ "Belfast Media | ข่าว | ONH อ้างเหตุวางเพลิงที่คลังสินค้า". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-07 . สืบค้นเมื่อ2011-05-26 .
  30. ^ "Real IRA shot sex offender - Local - Derry Journal". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-18 . สืบค้นเมื่อ 2011-05-26 .
  31. ^ Cormac Byrne (16 มีนาคม 2011). "CIRA โทษฐานโจมตีมนุษย์ (20)". Herald.ie . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 กันยายน 2012.
  32. ^ Karla Zabludovsky (2 สิงหาคม 2012). "Reclaiming the Forests and the Right to Feel Safe". The New York Times สืบค้นเมื่อ3 สิงหาคม 2012
  33. ^ Willsher, Kim (17 มิถุนายน 2014). "วัยรุ่นชาวโรมาอยู่ในอาการโคม่าหลังถูกชาวเมืองในฝรั่งเศสทำร้าย". The Guardian . สืบค้นเมื่อ19 มิถุนายน 2014 .
  34. ^ "THE KILL LIST". Philippine Daily Inquirer . 7 กรกฎาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ30 กรกฎาคม 2016 .
  35. ^ Quiano, Kathy; Westcott, Ben (2 มีนาคม 2017). "Ex-Davao Death Squad leader: Duterte ordered bombings". CNN . สืบค้นเมื่อ29 พฤษภาคม 2017 .

อ่านเพิ่มเติม

  • เบตสัน, เรจินา "การเมืองของการล้างแค้น" Comparative Political Studies 54.6 (2021): 923-955 ออนไลน์
  • Bjørgo, Tore และ Miroslav Mareš บรรณาธิการVigilantism against Migrants and Minorities (Routledge, 2019) บทความ 19 เรื่องโดยผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับยุโรปและอเมริกาเหนือ
  • Comfort Ero, “กลุ่มพิทักษ์สันติ กองกำลังป้องกันพลเรือน และกลุ่มกองกำลังกึ่งทหาร: อีกด้านหนึ่งของการแปรรูปความมั่นคงในแอฟริกา” แนวโน้มความขัดแย้ง (มิถุนายน พ.ศ. 2543): 25–29
  • Culberson, William C. Vigilantism: ประวัติศาสตร์การเมืองของอำนาจส่วนตัวในอเมริกา (Greenwood, 1990)
  • ฟาริส สตีเฟน “ความยุติธรรมของกลุ่มอาสาสมัครของไนจีเรีย” Mother Jones (25 เมษายน 2545) ออนไลน์
  • Huggins, Martha K. บรรณาธิการ Vigilantism and the State in Modern Latin America: Essays on Extralegal Violence, Praeger/Greenwood, 1991
  • จอห์นสตัน, เลส. “การล้างแค้นโดยมิชอบด้วยกฎหมายคืออะไร” วารสารอาชญาวิทยาอังกฤษ 36.2 (1996): 220-236. https://doi.org/10.1093/oxfordjournals.bjc.a014083
  • Kantor, Ana และ Mariam Persson “ความเข้าใจเกี่ยวกับการล้างแค้นโดยมิชอบ” ในInformal security providers and Security Sector Reform in Liberia (สตอกโฮล์ม: Folke Bernadotte Akademin, 2010) ออนไลน์
  • Kowalewski, David. “Vigilantism.” ในInternational handbook of violence research (Springer Netherlands, 2003) 339-349
  • มอนคาดา, เอดูอาร์โด “รูปแบบต่างๆ ของการล้างแค้น: ความขัดแย้งทางความคิด ความหมาย และกลยุทธ์” Global Crime 18.4 (2017): 403-423 ออนไลน์
  • Pratten, David. “การเมืองแห่งการปกป้อง: มุมมองต่อการใช้อำนาจนอกกฎหมายในไนจีเรีย” Africa 78.1 (2008): 1-15. ออนไลน์
  • Rosenbaum, H. Jon และ Peter C. Sederberg บรรณาธิการVigilante politics (สำนักพิมพ์ U of Pennsylvania, 1976) บทความโดยผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับสหรัฐอเมริกา แอฟริกา และไอร์แลนด์ ออนไลน์
  • Rosenbaum, H. Jon และ Peter C. Sederberg. "Vigilantism: การวิเคราะห์ความรุนแรงจากสถาบัน" Comparative Politics 6.4 (1974): 541-570. ออนไลน์
วิกิ มีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับVigilantism
ค้นหาvigilantismในวิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
  • ทอม โอคอนเนอร์ “การล้างแค้นโดยผู้กระทำผิด ความยุติธรรมโดยผู้กระทำผิด และการช่วยเหลือตนเองของเหยื่อ”
  • พยานประวัติศาสตร์ , "Vigilante Justice, 1851"
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Vigilantism&oldid=1249412829"