Անատոլ Աստրեյկո

Անատոլ Աստրեյկո բելառուս․՝ Анатоль Астрэйка
Ծնվել է	հուլիսի 11 (24), 1911
Ծննդավայր	Piasočnaje, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	օգոստոսի 23, 1978(1978-08-23) (67 տարեկան)
Վախճանի վայր	Մինսկ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Արևելյան գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող, թարգմանիչ, մանկագիր, լրագրող և բանաստեղծ
Լեզու	բելառուսերեն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն,  Բելառուսական ԽՍՀ և  ԽՍՀՄ
Կրթություն	Մինսկի բելառուսական մանկավարժական տեխնիկում (1930), Մաքսիմ Տանկի անվան Բելառուսի պետական մանկավարժական համալսարան (1934), Q6482122? և Վոժիկ
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ Գրողների միություն, Բելառուսական պրոլետար գրողների ասոցիացիա և Բելառուսիայի գրողների միություն
Պարգևներ	և
Anatoĺ Astrejka Վիքիպահեստում

Անատոլ Աստրեյկո (բելառուս․՝ Акім Пятровіч Астрэйка, կեղծանունը` Անատոլ Աստրեյկո, հուլիսի 11 (24), 1911, Piasočnaje, Վանահոր Գավառ, Մինսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - օգոստոսի 23, 1978(1978-08-23), Մինսկ, Բելառուսական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), բելառուսցի խորհրդային բանաստեղծ, թարգմանիչ, լրագրող։ ԽՍՀՄ գրողների միության անդամ (1939)։ Հայտնի է դարձել որպես բանաստեղծ-երգահան, երգիծաբան, մանկական գրող։

Կենսագրություն

Ծնվել է գյուղացու ընտանիքում, Պեսոչնայա գյուղում (այժմ` Բելառուս, Մինսկի մարզ, Կոպիլսկի շրջան)։ Ավարտել է Մինսկի մանկավարժական տեխնիկումը երկամյա ուսուցչական դասընթացը (1930), սովորել է Մինսկի մանկավարժական համալսարանի գրական ֆակուլտետում (1932-1934)։

1930 թվականից աշխատել է Պոլոցկի, Օրշի, Գորոկ, Մինսկի թերթերում («Калгаснік Беларусі», «Напагатове» ամսագրեր, «Літаратура і мастацтва» թերթ), դասավանդել է բելառուսերեն և գրականություն` աշխատանքային ֆակուլտետում։ Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ եղել է «Раздавім фашысцкую гадзіну» երգիծական թերթ-պաստառի պատասխանատու քարտուղարը։ 1942-1943 թվականներին Բելառուսական պարտիզանական շարժման շտաբի հանձնարարությամբ շարժվել է դեպի Բելառուսի գրավյալ տարածքներ։

1946-1948 թվականներին եղել է Բելառուսի ԽՍՀ Գրողների միության Գրոդնենյան մասնաճյուղի նախագահ, 1948-1953 թվականներին` «Վոզիկ» ամսագրի պատասխանատու քարտուղար։

Գործունեություն

Իր դեբյուտը նշել է 1929 թվականին՝ բանաստեղծություններ հրատարակելով։ Բանաստեղծական առաջին` «Փառք կյանքին» (բել. «Слава жыццю») ժողովածուն լույս է տեսել 1940 թվականին։ 1943 թվականին «Народны мсівец» ընդհատակյա թերթի տպագրությունը հրատարակել է «Սլուցկու գոտի» (բելառուսերեն. «Слуцкі пояс») բանաստեղծությունների ժողովածուն (արտատպվել է 1964 թվականին)։ Ա. Աստրեյկոյի գործերի համար բնութագրական է կապը ժողովրդական ավանդույթի, մեղեդայնության հետ։

Ա. Աստրեյկոն բելառուսերեն է թարգմանել ԽՍՀՄ տարբեր գրողների գործեր (Ալեքսանդր Պուշկին, Լև Տոլստոյ, Վլադիմիր Մայակովսկի, Ա. Պրոկոֆև, Ա. Տվարդովսկի)։ Հեղինակ է բազմաթիվ հայտնի բելառուսական երգերի տեքստերի («Ой бацька мой, Нёман», «Песня пра Заслонова», «Шоўкавыя травы»):

Մատենագրություն

Բանաստեղծական ժողովածուներ

• «Слава жыццю» («Փառք կյանքին») (1940)
• «Слуцкі пояс» («Սլուցկու գոտի») (1943)
• «Крамлёўскія зоры» («Կրեմլի աստղեր») (1945)
• «Добры дзень» («Բարի օր») (1948)
• «Зямля мая» («Իմ հող») (1952)
• «Песня дружбы» («Ընկերության երգ») (1956)
• «Бацька мой Нёман» («Հայր իմ Նյոման») (1961)
• «Сэрца насцеж» («Լայն բացած սիրտը») (1965)
• «Цвіціце, верасы» («Ծաղիկներ») (1975)
• «Зямная Случчына» (1977)
• «Ураджай цяпла» («Ջերմության բերք») (1978)
• «Памяць дарог» («Ճանապարհների հիշողություն») (1980)
• «Выбраныя творы» ў 2 тамах («Ընտրված ստեղծագործություններ», 2 հատորով) (1970, 1981)

Ստեղծագործություններ երեխաների համար

• «Елка» (Բանաստեղծություն և բանաստեղծական հեքիաթ «Եղևնի») (1-ին հր. 1949)
• «Прыгоды дзеда Міхеда» («Միհեդ պապիկի արկածները» բանաստեղծություն) (1-ին հր. 1956, 6-րդ հր., 2011)

Պարգևներ

• Կարմիր աստղ շքանշան
• Պատվի նշան շքանշան
• Մեդալներ

Հիշատակ

• Ա. Աստրեյկոյի անունն է կրում Կոպիլի կենտրոնական շրջանային գրադարանը։
• Կոպիլում բանաստեղծի անունով փողոց է անվանակոչվել։

Գրականություն

• Прыходзька, П. На хвалях часу : кніга сардэчнай памяці / П. Прыходзька; рэд. В. М. Стральцова. — Мінск : Беларуская навука, 2005. — 181 с.

Արտաքին հղումներ

• Անատոլ Աստրեյկո

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անատոլ Աստրեյկո» հոդվածին։