Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անտոնիո դե լա Տոռեն իր ստացած «Գոյա» կինոմրցանակով. 2019 թ.
Անտոնիո դե լա Տոռե Մարտին (անգլ. ՝ Antonio de la Torre Martín . հունվարի 18 , 1968 (1968-01-18 ) , Մալագա , Ֆրանկիստական Իսպանիա ), կինոյի և հեռուստատեսության իսպանացի դերասան ։
Անտոնիոն «Գոյա» կինոմրցանակների առավել շատ առաջադրված դերասանն է[ 2] ։ Նա նվաճել է այդ մրցանակը նախ՝ «Երկրորդ պլանի դերի լավագույն կատարում», այնուհետև՝ «Լավագույն դերասան» անվանակարգում՝ համապատասխանաբար Մուգ կապույտ, համարյա սև (2007)[ 3] և Թագավորություն (2019) ֆիլմերում իր դերակատարումների համար[ 2] ։ Դե լա Տոռեն գլխավոր դերերի կատարմամբ հանդես է եկել կինոռեժիսոր Դանիել Սանչես Արևալոյի նկարահանած բազմաթիվ ֆիլմերում (նրանք առաջին անգամ համագործակցել են Profilaxis (2003) կարճամետրաժ կինոնկարի նկարահանման ժամանակ)[ 3] ։
Ծնվել է 1968 թվականի հունվարի 18 -ին Մալագայում [ 4] [ 5] ։ Լրագրության բնագավառում լիցենցիատի (մագիստրական) որակավորում ստանալով՝ որոշ ժամանակ աշխատել է որպես Անդալուզիայի հեռահաղորդակցության Canal Sur ալիքի մարզական լրագրող[ 6] ։ Այնուհետև դերասանական իր ձիրքը զարգացրել, մշակել է Մադրիդում Քրիստինա Ռոտայի վարած դերասանական վարպետության դպրոցում[ 7] ։ Դերասանական իր կարիերան սկսել է՝ խաղալով հեռուստասերիալներում , մասնավորաբար՝ Lleno, por favor -ում, Los ladrones van a la oficina -ում[ 8] , այնուհետև ոչ մեծ դերակատարումներով հանդես է եկել Մեր կյանքի վատթարագույն տարիները (1994, նրա առաջնելույթն է գեղարվեստական կինոյում)[ 6] , Մեռնելու ես Չաֆարինասում , Գազանի օրը , Hola, ¿estás sola? , Սեր չէ, այլ՝ խելահեղություն ֆիլմերում[ 8] ։ Դրան հաջորդել է Անտոնիո դե լա Տոռեի տևական ու բեղմնավոր կարիերան կինոյում[ 9] ։
Կինո
Տարին
Վերնագիրը
Դերը
Նշումներ
References
1998
Torrente, el brazo tonto de la ley (Տոռենտեն՝ օրենքի բութ զենքը )
Ռոդրիգո
[ 10] [ 11]
2002
Poniente (Միջավայրը )
Պակիտո
[ 12]
2006
Volver
Պակո
[ 13]
AzulOscuroCasiNegro (Մուգ կապույտ, համարյա սև )
Անտոնիո
[ 14]
2007
Mataharis
Սերխիո
[ 15]
El prado de las estrellas (Աստղերի դաշտը )
Ռամիրո
[ 16]
2008
Una palabra tuya (Քո մեկ բառը )
Մորզա
[ 17]
Retorno a Hansala (Վերադարձ Հանսալա )
Անտոնիո
[ 18]
Los años desnudos. Clasificada S (Rated R )
Մարկոս
[ 19]
2009
Gordos (Ճարպակալածները )
Էնրիկե
[ 6]
La isla interior (Կղզին ներսից )
Իվան
[ 20]
2010
Lope (Օրենքից դուրս )
Խուան դե Վեգա
[ 21]
Balada triste de trompeta (Վերջին կրկեսը )
Սերխիո
[ 22]
Carne de neón (Նեոնային մարմին )
Սանթոս
[ 23]
2011
Primos (Ազգակցություն )
Բաչի
[ 24]
2012
Grupo 7 (7-րդ խումբ )
Ռաֆայել
[ 25]
Invasor (Ներխուժողը )
Դիեգո
[ 26]
2013
Los amantes pasajeros (Անցողիկ սիրեկաններ! )
Ալեքս Ասերո
[ 27]
Caníbal (Մարդակերը )
Կառլոս
[ 28]
La gran familia española (Իսպանական մեծ ընտանիք )
Ադան
[ 29]
2014
La isla mínima (Պստիկ կղզի )
Ռոդրիգո
[ 30]
2016
Tarde para la ira (Համբերատար մարդու կատաղությունը )
Խոսե
[ 31]
Que Dios nos perdone (Աստված ազատի )
Վելարդե
[ 32]
2017
Abracadabra
Կառլոս
[ 33]
El autor (Հեղինակը )
Խուան
[ 34]
2018
La noche de 12 años (Տասներկուամյա գիշեր )
Խոսե Մուխիկա
[ 35]
El reino (Թագավորություն )
Մանուել Լոպես Վիդալ
[ 36]
2019
La trinchera infinita (Անվերջ խրամուղի )
Իխինիո Բլանկո
[ 37]
2020
Հրաշքների հետապնդելիս
Ֆելիպե
[ 38]
2022
Entre la vie et la mort (Մահվան եզրին )
Լեո Կաստանիեդա
[ 39]
Historias para no contar (Անպատմելի պատմություններ )
Կառլոս
[ 40]
Black Is Beltza II: Ainhoa
Հնչյունավորում
[ 41]
TBA|To be announced
La contadora de películas
[ 42]
↑ https://www.juntadeandalucia.es/boja/2020/502/5
↑ 2,0 2,1 «Antonio de la Torre gana su primer Goya como protagonista» . Público . 2019 թ․ փետրվարի 3.
↑ 3,0 3,1 Garde, M. José (2015 թ․ ապրիլի 19). «Los diez "papeles" de Antonio de la Torre, último Premio Málaga» . ABC .
↑ «Antonio de la Torre, del periodismo a prolífico actor» . La Vanguardia . 2020 թ․ փետրվարի 24.
↑ Belinchón, Gregorio (2013 թ․ օգոստոսի 24). «Dos actores en la Concha» . El País .
↑ 6,0 6,1 6,2 Torres, Marta (2018 թ․ հունվարի 18). «5 momentos que han marcado la vida de Antonio de la Torre» . Bekia .
↑ Belinchón, Gregorio (2011 թ․ փետրվարի 11). «Antonio de la Torre, la joya oculta de los Goya» . El País .
↑ 8,0 8,1 Silvestre, Juan (2022 թ․ հուլիսի 15). «Antonio de la Torre recuerda sus mejores películas con Fotogramas» . Fotogramas .
↑ Torrado, Damarís (2015 թ․ ապրիլի 11). «Antonio de la Torre: "Soy muy coñazo porque no soy el típico actor que dice a todo que sí" » . Diario Sur .
↑ Mateo, Gerard (2019 թ․ փետրվարի 3). «Antonio de la Torre, Goya al mejor actor: "Ojalá los políticos presos salgan pronto" » . Crónica Global – via El Español .
↑ El sueño loco de Andrés Vicente Gómez . Málaga: Ayuntamiento de Málaga . 2001. էջ 370. ISBN 848988370X .
↑ Holland, Jonathan (2002 թ․ սեպտեմբերի 16). «Poniente» . Variety .
↑ Sánchez Alarcón, María Inmaculada (2008). «El color del deseo que todo lo transforma: claves cinematográficas y matrices culturales en el cine de Pedro Almodóvar» (PDF) . Palabra Clave . 11 (2): 339. ISSN 0122-8285 .
↑ «Azuloscurocasinegro» . El Cultural . 2006 թ․ մարտի 30.
↑ « 'Versión Española' emite 'Mataharis', una película de Icíar Bollaín» . rtve.es . 2011 թ․ մարտի 11.
↑ Holland, Jonathan (2008 թ․ հունվարի 21). «The Field of Stars» . Variety .
↑ Maldivia, Beatriz (2008 թ․ օգոստոսի 22). « 'Una palabra tuya', interpretaciones muy sentidas para un film irregular» . Espinof .
↑ «Retorno a Hansala / 7 alcantarillas» . Cineteca Nacional Mexico . Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 19-ին. Վերցված է 2022 թ․ հուլիսի 17-ին .
↑ Holland, Jonathan (2008 թ․ նոյեմբերի 4). «The Naked Years – Classified 'S' » . Variety .
↑ «Antonio de la Torre, mejor actor en el Festival de Montecarlo» . Málaga Hoy . 2009 թ․ նոյեմբերի 28.
↑ Lorenci, Miguel (2010 թ․ սեպտեմբերի 1). «Lope enamorado» . Diario Sur .
↑ Martínez Monferrer, Verónica (2012). «Balada triste de trompeta» (PDF) . Ecléctica (1): 127–128. ISSN 2254-0113 .
↑ Holland, Jonathan (2010 թ․ հոկտեմբերի 27). «Neon Flesh» . Variety .
↑ «Sánchez Arévalo conjura su propia crisis personal con la comedia "Primos" » . La Información . 2011 թ․ հունվարի 31. Արխիվացված է օրիգինալից 2023-01-19-ին. Վերցված է 2023-01-19 -ին .
↑ Caviaro, Juan Luis (2013 թ․ փետրվարի 19). « 'Grupo 7', la mejor película española de 2012» . Espinof .
↑ Holland, Jonathan (2012 թ․ հոկտեմբերի 24). «Invader» . Variety .
↑ «Deluxe, contra Los amantes pasajeros e Idris Elba en la noche del sábado» . Vertele . eldiario.es . 2017 թ․ հուլիսի 8.
↑ Crespo, Laura (2013 թ․ հոկտեմբերի 11). «Antonio de la Torre: "¿Conviene que no haya cultura para formar una sociedad sin juicio crítico?" » . El Imparcial .
↑ «Crítica de La gran familia española: Otro golazo de Daniel Sánchez Arévalo» . Europa Press . 2013 թ․ սեպտեմբերի 17.
↑ «Inicia el ciclo "España hoy" en la Cinemateca Dominicana» . Hoy . 2016 թ․ հոկտեմբերի 15.
↑ Jimeno, Diego (2020 թ․ հոկտեմբերի 4). « 'Tarde para la ira', con Antonio de la Torre, en 'Versión española' » . Diez Minutos .
↑ «Roberto Álamo y Antonio de la Torre, tras el asesino en serie de 'Que Dios nos perdone' » . Diez Minutos . 2020 թ․ մարտի 11.
↑ Hernández Luján, Raquel (2017 թ․ օգոստոսի 8). «Crítica de Abracadabra con Maribel Verdú y Antonio de la Torre» . Hobby Consolas .
↑ «Antonio de la Torre trabajó con la Policía Nacional para preparar la película 'Grupo 7' » . RTVE . 2020 թ․ ապրիլի 29.
↑ Guerra, Andrés (2018 թ․ նոյեմբերի 23). «Antonio de la Torre: "En el más absoluto de los silencios puedes escuchar cómo chillan las hormigas" » . La Vanguardia .
↑ Medina, Marta (2018 թ․ սեպտեմբերի 28). « 'El reino': la España corrupta y hortera» . El Confidencial .
↑ Arribas, A.; Gómez, V.A. (2019 թ․ սեպտեմբերի 29). «El Topo sale a la luz en Donosti» . La Opinión de Málaga .
↑ D'Alessandro, Anthony (2021 թ․ մարտի 22). «Paz Vega & Edward James Olmos Arclight Feature 'Chasing Wonders' Picked Up By Gravitas» . Deadline Hollywood . Վերցված է 2021 թ․ մարտի 22-ին .
↑ Aller, María (2022 թ․ մայիսի 18). «Las películas españolas que llegarán en 2022» . Fotogramas .
↑ Holland, Jonathan (2022 թ․ սեպտեմբերի 24). « 'Stories Not To Be Told': San Sebastian Review» . ScreenDaily .
↑ Landaluze, Koldo (2022 թ․ փետրվարի 13). ««Black is Beltza II: Ainhoa», la personal e insurgente celebración vital de FermIn Muguruza» .
↑ Boquerini (2022 թ․ մայիսի 18). «Antonio de la Torre, embelesado por 'La contadora de películas' » . El Correo . Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ մայիսի 19-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 19-ին .
↑ «Azul oscuro casi negro» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «La Unión de Actores premia `Volver´, `El método Grönholm´ y `Mujeres´» . La Opinión de La Coruña . 2007 թ․ փետրվարի 13.
↑ « 'Las 13 rosas' y las series TVE, favoritas en los premios de la Unión de Actores» . 20minutos.es (իսպաներեն). 2008 թ․ հունվարի 18. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 16-ին .
↑ «La saga Bardem triunfa en los premios de la Unión de Actores» . El Mundo (իսպաներեն). 2008 թ․ ապրիլի 1. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 16-ին .
↑ «Gordos» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Balada triste de trompeta» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Bardem y Sonsoles Benedicto, premiados por la Unión de Autores» . Faro de Vigo . 2011 թ․ նոյեմբերի 1.
↑ «XXI Premios de la Unión de Actores» . Fotogramas . 2012 թ․ հունիսի 19.
↑ «Grupo 7» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Invasor» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Palmarés» (PDF) . Papeis da Academia Galega do Audiovisual . A Coruña: Academia Galega do Audiovisual: 62–77. ISBN 84-695-8515-0 .
↑ Torres, Rosana (2013 թ․ հունիսի 4). «Actrices míticas triunfan en los Premios Unión de Actores» . El País .
↑ Agudo, Jesús (2014 թ․ հունվարի 28). «Lista de ganadores de los Premios Feroz 2014» . Ecartelera .
↑ «Caníbal» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «La gran familia española» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Antonio de la Torre y Susi Sánchez triunfan en los premios de la Unión de Actores» . Fotogramas . 2014 թ․ մարտի 11.
↑ « 'El tiempo entre costuras' e 'Isabel' dominan en las nominaciones de la Unión de Actores» . Vertele! . eldiario.es . 2014 թ․ փետրվարի 10.
↑ «Premios Platino: estos fueron todos los ganadores de la gala» . El Comercio . 2014 թ․ ապրիլի 6.
↑ « "Jauja" y "La jaula de oro" acaparan nominaciones de premios de cine Fénix» . La Información . 2014 թ․ սեպտեմբերի 29. Արխիվացված է օրիգինալից 2023-01-19-ին. Վերցված է 2023-01-19 -ին .
↑ «Lista de ganadores de los Premios Fénix» . 20minutos.com . 2014 թ․ հոկտեմբերի 30.
↑ Álvarez, Guillermo (2015 թ․ հունվարի 25). «Lista de ganadores de los Premios Feroz 2015» . Ecartelera .
↑ «La isla mínima» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Nominaciones a los Premios de la Unión de Actores» . Fotogramas . 2015 թ․ փետրվարի 10.
↑ « 'La isla mínima' también triunfa en los Premios Unión de Actores» . Fotogramas . 2015 թ․ մարտի 10.
↑ «La lista completa de ganadores de los premios Feroz 2017» . HuffPost . 2017 թ․ հունվարի 23.
↑ «Tarde para la ira» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Emma Suárez, Antonio de la Torre y Penélope Cruz, entre los nominados a los Premios Unión de Actores» . abcplay . 2017 թ․ փետրվարի 16 – via ABC .
↑ Vidales, Raquel (2017 թ․ մարտի 14). « 'Tarde para la ira' triunfa en los premios de la Unión de Actores y Actrices» . El País .
↑ Lázaro, Margarita (2018 թ․ հունվարի 22). «La lista completa de ganadores de los premios Feroz 2018» . HuffPost .
↑ «David Verdaguer, millor protagonista masculí als Premis Gaudí 2018 pel seu paper a 'Tierra firme' » . La Vanguardia . 2018 թ․ հունվարի 29.
↑ «Abracadabra» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «Los intérpretes de 'El autor', 'Loving Pablo', 'No sé decir adiós' y 'La Llamada', nominados a los Premios de la Unión de Actores 2018» . Audiovisual451 . 2018 թ․ փետրվարի 13.
↑ «Penélope Cruz y Javier Bardem, las grandes estrellas de la noche de los Premios Unión de Actores 2018» . Bekia . 2018 թ․ մարտի 13.
↑ Aller, María (2019 թ․ հունվարի 12). «Palmarés de la 24ª edición de los Premios Forqué» . Fotogramas .
↑ Prats, Marina (2019 թ․ հունվարի 19). «La lista completa de ganadores de los Premios Feroz 2019» . HuffPost .
↑ «El reino» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ «La noche de 12 años» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ Silvestre, Juan (2019 թ․ մարտի 12). « 'Arde Madrid' arrasa en los Premios de la Unión de Actores» . Fotogramas .
↑ «Antonio de la Torre gana el premio Platino al mejor actor por 'El reino' y se acuerda de Rubalcaba en su discurso» . 20minutos.es . 2019 թ․ մայիսի 13.
↑ Arranz, Marta (2020 թ․ հունվարի 11). «Lista completa de ganadores a los Premios Forqué 2020» . ecartelera .
↑ «Premios Feroz 2020: la lista completa de ganadores» . HuffPost . 2020 թ․ հունվարի 16.
↑ «La trinchera infinita» . premiosgoya.com . Academia de las Artes y las Ciencias Cinematográficas de España . Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 13-ին .
↑ Silvestre, Juan (2020 թ․ փետրվարի 11). «XXIX Premios de la Unión de Actores y Actrices: Lista completa de finalistas» . Fotogramas .
↑ « 'Dolor y Gloria' y 'Estoy vivo' triunfan en los Premios de la Unión de Actores y Actrices» . Diario de Navarra . 2020 թ․ մարտի 10.
↑ Villafranca, David (2020 թ․ մարտի 18). « 'La trinchera infinita' se perfila como favorita en los Premios Platino» . Diario de Sevilla .
↑ « 'Dolor y gloria' y 'La casa de papel', las grandes triunfadoras de los Premios Platino 2020» . ¡Hola! . 2020 թ․ հունիսի 29.
↑ Martínez, Evaristo (2022 թ․ դեկտեմբերի 14). « 'Controverso' opta a dos Carmen, que anuncian sus candidatos desde Almería» . La Voz de Almería .