1845 թվականին սովորել է Պետերբուրգի համալսարանում։ Արտասահման փախչելու փորձ կատարելու համար 1848 թվականին ձերբակալվել է և որպես շարքային զինվոր աքսորվել Օրենբուրգյան կորպուս, որտեղ մտերմացել է Տարաս Շևչենկոյի հետ։ 1856 թվականին վերադարձել է աքսորից, 1859 թվականին ավարտել Գլխավոր շտաբի ակադեմիան, 1861 թվականից ծառայել է Գլխավոր շտաբում։ Կապված է եղել Նիկոլայ Չեռնիշևսկու, Նիկոլայ Դոբրոլյուբովի, Ալեքսանդր Գերցենի և Նիկոլայ Օգարյովի հետ, աշխատակցել է «Սովրեմեննիկ» թերթին, հանդիպել Ջուզեպպե Գարիբալդիին։ 1857 թվականին, Պետերբուրգում հիմնել է հեղափոխական խմբակ, որի նպատակն էր պայքարել սոցիալական, ազգագրական և կրոնական, ճնշման դեմ, հանուն Ռուսաստանում ժողովրդավարական վերափոխումների, հանուն ազատ և անկախ Լեհաստանի։ 1862-1863 թվականների լեհական ապստամբության նախօրեին նշանակվել է Ժեմայտիայի (Լիտվայի հյուսիսարևմտյան մաս) ապստամբական ուժերի զորապետ։ 1863 թվականի սկզբին ստեղծել է ապստամբական խոշոր միավորում (որտեղ կռվել է Անթանաս Մացկյավիչուսի ջոկատը), համագործակցել ապստամբ բելառուս գյուղացիների ղեկավար Կեսչինովսկու հետ։ 1863 թվականի գարնանը վիրավորվել է և գերի ընկել։ Դաշտային դատարանի վճռով կախաղան է բարձրացվել։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
Ռուսական կայսրություն
Zygmunt Sierakowski Վիքիպահեստում
