Էմիլ Լահուդ

	Էմիլ Լահուդ
Կուսակցություն՝	անկախ քաղաքական գործիչ
Կրթություն՝	Բրիտանիայի թագավորական նավատոմի քոլեջ, Naval War College? և Բրումմանայի վարժարան
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ և սպա
Դավանանք	Մարոնիական կաթոլիկ եկեղեցի
Ծննդյան օր	հունվարի 12, 1936 (88 տարեկան)
Ծննդավայր	Բեյրութ, Լիբանան
Քաղաքացիություն	Լիբանան
Հայր	Jamil Lahoud?
Զավակներ	Emile Lahoud Jr.?
Պարգևներ	Երևանի պատվավոր քաղաքացի Օլիմպիական շքանշան և
Émile Jamil Lahoud

Էմիլ Ջամիլ Լահուդ (հունվարի 12, 1936(1936-01-12)^[1], Բեյրութ, Լիբանան), լիբանանցի պետական և ռազմական գործիչ, Լիբանանի 11-րդ նախագահը (1998-2007)^[5]։

Վաղ տարիներ

Էմիլ Լահուդը ծնվել է 1936 թվականի հունվարի 12-ին Լիբանանի Բաբդաթ քաղաքում^[6], սակայն Լիբանանի Զինված ուժերը որպես նրա ծննդավայր նշում են Բեյրութը^[7]։ Նա գեներալ Ջամիլ Լահուդի կրտսեր որդին է։ Մայրը՝ Ադրինե Բաջակյանը, հայկական ծագում ունի, Սիրիայի հայաշատ Քեսաբ քաղաքից է^[6]։ Լահուդի ավագ եղբայրը՝ Նասրի Լահուդը, դատավոր էր՝ ռազմական դատախազ^[8]։ Պապը՝ Սալիմ Լահուդը, 1955-1957 թվականներին Լիբանանի արտաքին գործերի նախարարն էր^[9]։

Էմիլ Լահուդի մորական կողմի մեծ տատն ու պապը Թագուհի Քալեբջյանն ու Մինաս Սագերյանն էին, որոնք Օսմանյան կայսրության Ադապազար քաղաքից էին։ Այն տեղակայված է Սև ծովի ափին՝ Ստամբուլից 80 կմ հեռավորության վրա։ Մինասն ու Թագուհին Հայոց ցեղասպանության զոհ են դարձել Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ^[5]։

Կրթություն

Լահուդը տարրական կրթությունն ստացել է Բեյրութի Collège de La Sagesse քոլեջում, միջնակարգ կրթությունը՝ Մաթնի շրջանի Բրամանա ավագ դպրոցում։ 1956 թվականին ընդունվում է ռազմական ակադեմիա և սովորում մեկ տարի^[8]։ Այնուհետև սովորում է Միացյալ Թագավորության Դարթմութի ռազմածովային քոլեջում^[8]։ Վերադառնում է Լիբանանի ռազմական ակադեմիա և ավարտում որպես կրտսեր լեյտենանտ^[8]^[10]։ 1986 թվականին սովորում է Միացյալ Թագավորության Ռազմածովային ակադեմիայում^[8]։ Կապիտանի աստիճանով սովորում է Ռոդ Այլենդի Naval War College քոլեջում, որն ավարտում է 1973 թվականին^[11]։

Զինվորական կյանք

1962 թվականի սեպտեմբերի 18-ին Լահուդը ստանում է կրտսեր լեյտենանտի կոչում, իսկ 1969 թվականի ապրիլի 1-ին՝ լեյտենանտի։ 1974 թվականի հունվարի 1-ին նրան տրվում է լեյտենանտ-երկրորդ կարգի կապիտանի կոչում, իսկ 1976 թվականի հունվարի 1-ին՝ երկրորդ կարգի կապիտանի։ Այնուհետև 1980 թվականի հունվարի 1-ից ծառայում է որպես Ռազմածովային նավատորմի կապիտան, իսկ 1985 թվականի հունվարի 1-ից՝ Ռազմածովային նավատորմի ադմիրալ։ 1989 թվականի նոյեմբերի 28-ին ստանում է գեներալի կոչում^[7]։

Երբ Մահուդի մորական կողմից զարմիկ գեներալ Ժան Նժեիմին նշանակեցին բանակի հրամանատար, Լահուդն օգտվեց այս նշանակումից^[12] և վերջինիս 1970 թվականին նշանակեցին բանակի 4-րդ դիվիզիայի տրանսպորտի ստորաբաժանման ղեկավար, թեև Լահուդը ծովային սպա էր։ Չնայած 1971 թվականին Նժեիմը զոհվեց ուղղաթիռի վթարից՝ Լահուդն աստիճանաբար աճ գրանցեց իր կարիերայում։ 1980 թվականին նշանակվեց բանակի աշխատակազմի ղեկավար^[12]։ 1983 թվականին Պաշտպանության բանակում զբաղեցրեց վարչական պաշտոն, որտեղ նրան էր վստահվել նախարարության պաշտոնյաների և Լիբանանի բանակի հրամանատարության միջև համակարգումը^[12]․ այս պաշտոնը 1984 թվականին զբաղեցրել էր գեներալ Միշել Աունը։ Լահուդը թույլ տվեց, որ Սիրիան վերահսկի Լիբանանի զինվորական ապարատը^[13]։

Անձնական կյանք

Ամուսնացած է հայուհի Անդրեա Ամատունու հետ, ունի երեք զավակ։ Որդիներից Էմիլ Լահուդ-կրտսերը եղել է Լիբանանի լողի չեմպիոն^[14]։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Munzinger Personen (գերմ.)
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 lipca 2004 r. o nadaniu orderów (польск.) // Monitor Polski — Rządowe Centrum Legislacji, 2004.
↑ Journal de Monaco (ֆր.): Bulletin officiel de la Principauté — Monaco: 2001. — Iss. 7506. — ISSN 1010-8742
↑ https://archiv.prezident.sk/schuster/index24b1.html?372 (словацк.)
↑ ^5,0 ^5,1 «Poochigian Family History and Genealogy». Poochigian Archives. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 14-ին.
↑ ^6,0 ^6,1 «Émile Lahoud». NNDB. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 13-ին.
↑ ^7,0 ^7,1 «Armed Forces Commanders - Emile Lahoud». Lebanese Armed Forces. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 13-ին.
↑ ^8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 ^8,4 «Man of the Hour: General Emile Lahoud». CGGL. 1998 թ․ հոկտեմբերի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 3-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 14-ին.
↑ «Lebanon». Rulers. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 23-ին.
↑ «Émile Lahoud». Encyclopædia Britannica. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 13-ին.
↑ «Graduation exercises» (PDF). US Naval War College. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 16-ին.
↑ ^12,0 ^12,1 ^12,2 Gambill,, Gary C.; Ziad K. Abdelnour; Bassam Endrawos (November 2011). «Emile Lahoud President of Lebanon». Middle East Intelligence Bulletin. 3 (11).{{cite journal}}: CS1 սպաս․ հավելյալ կետադրություն (link)
↑ Salloukh, Bassel (Fall 2005). «Syria and Lebanon: A Brotherhood Transformed». MER236. 35. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 17-ին.
↑ Արծվի Բախչինյան, Հայազգի գործիչներ, Ե., 2012։

Արտաքին հղումներ

Էմիլ Լահուդի մասին Լենտապեդիայում (ռուս.)
Էմիլ Լահուդի կենսագրությունը Լիբանանի նախագահի կայքում (ֆր.)
LE GENERAL-PRESIDENT EMILE LAHOUD: L’HOMME, LE MILITAIRE ET LE CHEF CHARISMATIQUE Արխիվացված 2013-06-13 Wayback Machine (ֆր.)
Les commandants en chef de l’Armée — Emile Lahoud Արխիվացված 2010-09-19 Wayback Machine (ֆր.)

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմիլ Լահուդ» հոդվածին։

[_e002831c4a6eb7bd-1] 1,0 ^1,1 Munzinger Personen (գերմ.)

[_7bac97032e11c7ef-2] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 lipca 2004 r. o nadaniu orderów (польск.) // Monitor Polski — Rządowe Centrum Legislacji, 2004.

[_c63b051612a9e049-3] Journal de Monaco (ֆր.): Bulletin officiel de la Principauté — Monaco: 2001. — Iss. 7506. — ISSN 1010-8742

[_0805a73cec7043ea-4] ttps://archiv.prezident.sk/schuster/index24b1.html?372 (словацк.)

[pooc-5] 5,0 ^5,1 «Poochigian Family History and Genealogy». Poochigian Archives. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 14-ին.

[nndb-6] 6,0 ^6,1 «Émile Lahoud». NNDB. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 13-ին.

[laf-7] 7,0 ^7,1 «Armed Forces Commanders - Emile Lahoud». Lebanese Armed Forces. Արխիվացված է օրիգինալից 2007 թ․ հուլիսի 12-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 13-ին.

[cggl-8] 8,0 ^8,1 ^8,2 ^8,3 ^8,4 «Man of the Hour: General Emile Lahoud». CGGL. 1998 թ․ հոկտեմբերի 7. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ հունվարի 3-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 14-ին.

[rulers_237-9] «Lebanon». Rulers. Վերցված է 2012 թ․ հուլիսի 23-ին.

[ebri-10] «Émile Lahoud». Encyclopædia Britannica. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 13-ին.

[11] «Graduation exercises» (PDF). US Naval War College. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2013 թ․ մարտի 29-ին. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 16-ին.

[mforum-12] 12,0 ^12,1 ^12,2 Gambill,, Gary C.; Ziad K. Abdelnour; Bassam Endrawos (November 2011). «Emile Lahoud President of Lebanon». Middle East Intelligence Bulletin. 3 (11).{{cite journal}}: CS1 սպաս․ հավելյալ կետադրություն (link)

[sal05fall-13] Salloukh, Bassel (Fall 2005). «Syria and Lebanon: A Brotherhood Transformed». MER236. 35. Վերցված է 2013 թ․ մարտի 17-ին.

[14] Արծվի Բախչինյան, Հայազգի գործիչներ, Ե., 2012։

[1]

[4]

[3]

[2]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]