1932 թվականից սովորել է Դյուլենի դպրոցում, հանդես եկել «Ատելյե» (Փարիզ) թատրոնում, ուր սկսել է ռեժիսորական գործունեությունը։ 1945-1951 թվականներին խաղացել է և պիեսներ բեմադրել Փարիզի տարբեր թատրոններում։ 1951-1963 թվականներին եղել է Ազգային ժողովի թատրոնի (Փարիզ) տնօրեն, դերասան և ռեժիսոր։ Վիլարը զարգացրել է ժողովրդական թատրոնի մասին Ռոլանի գաղափարները։ Այդ թատրոնի գործունեությունը խթանել է ժողովրդական թատրոններ ստեղծելու շարժմանը ամբողջ Ֆրանսիայում։ Վիլարը բեմադրել է գլխավորապես համաշխարհային դրամատուրգիայի դասական ստեղծագործություններ, բեմական կերպարներին հաղորդելով ժամանակակից սուր հնչողություն։ Բեմադրություններից են՝ Շեքսպիրի «Ռիչարդ II» (1947, կատարել է գլխավոր դերը), Բյուխների «Դանթոնի մահը» (1948, Ռոբեսպիեռ), Պիրանդելլոյի «Հենրիխ IV» (1950, գլխավոր դերը), Մոլիերի «Ագահը» (1952, Հարպագոն), Բրեխտի «Արթուրո Ուիի կարիերան» (1960, Ուի)։ 1947 թվականից անփոփոխ ղեկավարել է դրամատիկական արվեստի փառատոները Ավինյոնում։ 1946 թվականից նկարահանվել է կինոյում։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 11, էջ 440)։
.svg){kind=small}
Ֆրանսիա
Jean Vilar Վիքիպահեստում
