Իլզե Այխինգեր
Իլզե Այխինգեր գերմ.՝ Ilse Aichinger | |
---|---|
Ծննդյան անուն | գերմ.՝ Ilse Aichinger |
Ծնվել է | նոյեմբերի 1, 1921[1][2][3][…] |
Ծննդավայր | Վիեննա, Առաջին Ավստրիական Հանրապետություն[4] |
Վախճանվել է | նոյեմբերի 11, 2016[5][1][2][…] (95 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Վիեննա, Ավստրիա[6] |
Մասնագիտություն | գրող, radio playwright, բանաստեղծուհի և վիպասան |
Լեզու | գերմաներեն |
Քաղաքացիություն | Ավստրիա |
Կրթություն | Gymnasium Sacre Coeur Wien?, Ursulinenkloster Wien? և Վիեննայի համալսարան |
Ուշագրավ աշխատանքներ | The Greater Hope? |
Անդամակցություն | Խումբ 47, Բեռլինի գեղարվեստի ակադեմիա, Լեզվի և պոեզիայի գերմանական ակադեմիա[7], Բավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա և Գերմանիայի ՊԵՆ-կենտրոն |
Աշխատավայր | S. Fischer Verlag |
Պարգևներ | |
Ամուսին | Günter Eich? |
Զավակներ | Clemens Eich? և Mirjam Eich? |
Ներշնչվել է
| |
Ilse Aichinger Վիքիպահեստում |
Իլզե Այխինգեր (գերմ.՝ Ilse Aichinger, նոյեմբերի 1, 1921[1][2][3][…], Վիեննա, Առաջին Ավստրիական Հանրապետություն[4] - նոյեմբերի 11, 2016[5][1][2][…], Վիեննա, Ավստրիա[6]), ավստրիացի բանաստեղծուհի։ Նրա ստեղծագործություններում արտացոլված են նացիստների կողմից հրեաների հետապնդումները. դրանք հիմնականում գրվել են ինքնակենսագրական տեղեկությունների հիման վրա։
Կենսագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Իլզե Այխինգերը ծնվել է 1921 թվականի նոյեմբերի 1-ին Ավստրիայի մայրաքաղաք Վիեննայում կաթոլիկ ուսուցչի ընտանիքում։ Նրա հրեա մայրն աշխատում էր որպես բժշկուհի։ Քանի որ մոր ընտանիքն արդեն ասիմիլյացիայի էր ենթարկվել, ուստի զավակները դաստիարակվում են որպես կաթոլիկներ։ Շուտով ծնողները բաժանվում են և Իլզեն երկվորյակ քրոջ հետ մնում է մոր մոտ։
Իլզե Այխինգերի մանկությունն անցնում է Լինցում և Վիեննայում, որտեղ նրա ընտանիքը մշտապես հետապնդվում էր Նացիստական Գերմանիայի կողմից սկսած 1933 թվականից։ 1945 թվականին Իլզեն սկսում է բժշկություն ուսումնասիրել, միաժամանակ նաև զբաղվում գրական գործունեությամբ։ 1948 թվականին ավարտում է կրթությունը։ Նույն թվականին հրատարակում է իր անդրանիկ վեպը։ 1953 թվականին բանաստեղծուհին ամուսնանում է պոետ Գյունտեր Այխի հետ։
Իլզե Այխինգերն իր մահկանացուն կնքում է 2016 թվականի նոյեմբերի 11-ին Վիեննայում։
Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]1955 թվականին Դյուսելդորֆի կայսերական մրցանակ է ստանում, ինչպես նաև Բրեմենի գրական մրցանակ։ 1956 թվականին Իլզեն Բեռլինի գեղարվեստի ակադեմիայի անդամ է դառնում։ 1963 թվականին տեղափոխվում է Զալցբուրգի արվարձան։ 1971 թվականին արժանանում է Նելլի Զաքսի, իսկ 1982 թվականին Պետրարկայի անվան մրցանակների։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Բեռլինի գեղարվեստի ակադեմիա — 1696.
- ↑ 3,0 3,1 FemBio տվյալների շտեմարան (գերմ.)
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Deutsche Nationalbibliothek Record #118501232 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 https://www.welt.de/kultur/article159440041/Schriftstellerin-Ilse-Aichinger-mit-95-gestorben.html
- ↑ 6,0 6,1 6,2 http://www.focus.de/kultur/buecher/mit-95-jahren-schriftstellerin-ilse-aichinger-gestorben_id_6195259.html
- ↑ https://www.deutscheakademie.de/de/akademie/mitglieder/ilse-aichinger
- ↑ https://www.wien.gv.at/kultur/abteilung/ehrungen/preise/preistraeger.html#lit
Գրականություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Gisela Lindemann: Ilse Aichinger. Beck, München 1988, ISBN 3-406-32276-X.
- Kurt Bartsch, Gerhard Melzer (Hrsg.): Ilse Aichinger. Droschl, Graz / Wien 1993, ISBN 3-85420-350-0.
- Samuel Moser (Hrsg.): Ilse Aichinger. Leben und Werk. S. Fischer, Frankfurt am Main 1995, ISBN 3-596-12782-3.
- Britta Herrmann, Barbara Thums (Hrsg.): «Was wir einsetzen können, ist Nüchternheit». Zum Werk Ilse Aichingers. Königshausen & Neumann, Würzburg 2001, ISBN 3-8260-2091-X.
- Roland Berbig: Ilse Aichinger. In: Text + Kritik 175. edition text + kritik, München 2007, ISBN 978-3-88377-902-7.
- Verena Auffermann: Ilse Aichinger — Geboren, um zu verschwinden. In: Verena Auffermann, Gunhild Kübler, Ursula März, Elke Schmitter (Hrsg.): Leidenschaften. 99 Autorinnen der Weltliteratur. C. Bertelsmann, München 2009, ISBN 978-3-570-01048-8, S. 17—20.
- Berliner Hefte zur Geschichte des literarischen Lebens 9 (2010) (Themenheft Ilse Aichinger hrsg. v. Roland Berbig / Hannah Makus [196 S.]). ISSN 0949-5371
- Beatrice Eichmann-Leutenegger: ‚Diese Sucht, einfach wegzubleiben‘. Zum 90. Geburtstag von Ilse Aichinger. In: Stimmen der Zeit, Heft 11, November 2011, S. 767—775. Verlag Herder, Freiburg.
- Iris Radisch: Ilse Aichinger wird 75: Ein ZEIT-Gespräch mit der österreichischen Schriftstellerin. In: Die Zeit, Nr. 45/1996.
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- "Aichinger, Ilse" International Who's Who. Accessed September 1, 2006.
- Aichinger, Ilse: "Spiegelgeschichte", in: Der Gefesselte, Frankfurt am Main: Fischer, 1953. (worldcat-link)
- Ilse Aichinger Obituary, The Guardian
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իլզե Այխինգեր» հոդվածին։ |
|
- Նոյեմբերի 1 ծնունդներ
- 1921 ծնունդներ
- Վիեննա քաղաքում ծնվածներ
- Նոյեմբերի 11 մահեր
- 2016 մահեր
- Վիեննա քաղաքում մահացածներ
- Վիեննայի համալսարանի շրջանավարտներ
- Բեռլինի գեղարվեստի ակադեմիայի անդամներ
- Լեզվի և պոեզիայի գերմանական ակադեմիայի անդամներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- Գրողներ այբբենական կարգով
- 20-րդ դարի ավստրիացի գրողներ
- 20-րդ դարի վիպասաններ
- 21-րդ դարի վիպասաններ
- Ավստրիացի կին գրողներ
- Հոլոքոստից փրկվածներ