Ռենե Բարի

Ռենե Բարի; ֆր.՝ René d'Anjou
Ծնվել է	հունվարի 16, 1409
Ծննդավայր	Անժե, Duchy of Anjou, Ֆրանսիայի թագավորություն
Մահացել է	հուլիսի 10, 1480[…] (71 տարեկան)
Մահվան վայր	Էքս-ան-Պրովանս, Պրովանս, Ֆրանսիայի թագավորություն
Գերեզման	Angers Cathedral
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիայի թագավորություն
Մայրենի լեզու	ֆրանսերեն
Մասնագիտություն	միապետ, բանաստեղծ և քաղաքական գործիչ
Ամուսին	Isabella, Duchess of Lorraine? և Jeanne de Laval?
Ծնողներ	հայր՝ Louis II of Naples?, մայր՝ Իոլանդա Արագոնցի
Զբաղեցրած պաշտոններ	king of Majorca?, Duke of Anjou? և pretender to the Aragonese throne?
Երեխաներ	John II, Duke of Lorraine?, Louis of Anjou, Marquis of Pont-à-Mousson?, Yolande of Anjou?, Nicolas of Anjou?, Margaret of Anjou?, Charles of Anjou?, Isabel of Anjou?, René of Anjou?, Ann of Anjou?, John, Bastard of Anjou? և Blanche d'Anjou?
	Ստորագրություն;
	René I of Naples Վիքիպահեստում

Ռենե Բարի (ֆր․՝ le Bon Roi René, հունվարի 16, 1409^[1], Անժե, Duchy of Anjou, Ֆրանսիայի թագավորություն^[2] - հուլիսի 10, 1480^[2]^[3]^[4]^[…], Էքս-ան-Պրովանս, Պրովանս, Ֆրանսիայի թագավորություն^[2]^[5]), Լոթարինգիայի դուքս (1431-1453), Անժեյի դուքս (1434-1475), Նեապոլի, Երուսաղեմի թագավոր, Գիզի կոմս (1417-1425)։

Լյուդովիկոս ॥ Անժուի և Յոլադա Արագոնացի երկրորդ որդին։

Իզաբելլա Լոթարինգիացու հետ ամուսնության շնորհիվ ժառանգություն է ստանում Բարի (1430) և Լոթարինգիայի (1431) դքսությունը։ Վերջին դքսությունը ուներ ևս մեկ հավակնորդ, որը Ֆիլիպ ৷৷৷ Բարեգործն էր։ Լոթարինգիայի պատերազմում Ռենեն գերի է ընկնում և պահվում է մինչև 1437 թվականը։

Այդ ժամանակահատվածում Լոթարիգիայի դքսության կայսր ճանաչվեց Սիգիզմունդը։ 1434 թվականին իր մեծ եղբայր Լյուդովիկոս III Անժուի մահից հետո ժառանգություն ստացավ Անժեի և Պրովանսի դքսությունը, ինչպես նաև Ջովանի ॥-ի ժառանգորդը լինելու կարգավիճակը։ Նրա մահից հետո դարձավ Նեապոլի թագավոր։

Իտալական մոտեցում

Գերությունից ազատվելուց հետո Ռենեն գալիս է Իտալիա, որպեսզի հետ գրավի Նեապոլը Արագոնի և Սիցիլիայի թագավոր Ջովանիի նախկին ժառանգորդ Ալֆոնս V-ից։ 1442 թվականին Ռենեն Ալֆոնս V-ի կողմից ենթարկվում է ջախջախիչ պարտության և վերադառնում է Ֆրանսիա, որտեղ գտնվում էր ԱՆժերի շքեղ արքունիքը։

Դստեր ամուսնությունը Անգլիայի թագավորի հետ

Միջնորդական մեծ դեր խաղաց Անգլիայի և Ֆրանսիայի միջև Տուրի զինադադարի կնքման համար։ Զինադադարի պայմանններից մեկի համաձայն Ռենեի դուստր Մարգարիտա Անժուացի (1429-1482) ամուսնացավ Անգլիայի թագավոր Հենրի VI-ի հետ։ Լոթարինգիայի հանդեպ ունեցած իրավունքները կնոջ մահից հետո տվեց որդուն՝ ժան II-ին (1425-1470)։ Նույն Ժան II-ը նորից փորձեց հետ գրավել Նեապոլը Արագոնների տոհմից, սակայն Տրոյայի մոտ ջախջախիչ պարտություն կրեց (1462)։ Հետագայում, օգտվելով Կատալոնիայում Խուան II-ի դեմ տեղի ունեցող ապստամբությունից, Արագոնի թագավոր (1458-1479)՝ Ժան II-ը փորձեց իրեն հռչակել Բարսելոնայի կոմս և տիրել Կատալոնիային, սակայն մահացավ՝ ոչնչի չհասնելով։

Անժեի շրջանը դառնում է թագավորական սեփականություն

Որդու մահից հետո Ռենեն ստիպված էր Անժուն կտակել Լյուդովիկոս XI-ին, որը 1475 թվականին նվաճեց Անժուն։ 1473 թվականին Ռենեն վերջնականապես բնակեցրեց իր տիրապետության տակ գտնվող Պրովանսը։ Այնտեղ՝ Էքս-ան-Պրովանս քաղաքի իր արքունիքում հավաքեց բազմաթիվ պոետների, նկարիչների, երաժիշտների։ Ռենեն պատմության մեջ մտավ որպես վերջին տրուբադուր թագավոր։

Ռենեի մահից հետո Պրովանսի շրջանը և Նեապոլի թագավոր հռչակվեց իր զարմիկ՝ Կարլ Մենսկին (1436-1481), որը կրում էր Կարլ IV անունը։ Նրա մահից հետո, ժառանգորդ չունենալու պատճառով Պրովանսը ժառանգեց Լյուդովիկոս XI-ը։

Աշխատանքներ

Ասպետական էթիկետի շրջանում համարվում էր հայտնի գիտակ և օրենսդիր։ «Մրցախաղերը գրքում» (Le Livre des tournois, 1460), որը ենթադրաբար գրվել էր Լյուդովիկոս Լյուքսեմբուրսկու կողմից, մանրամասն նկարագրում և մասամբ պարզաբանում էր^[8] ասպետական բանավեճերի կազմակերպման սկզբունքները և անցկացման կանոնները, ինչպես նաև զինամթերքը, զինվորական հանդերձանքը, արարողությունները և ծեսերը, մինչև անգամ մրցախաղային բանկետների կազմակերպումը։ Ձեռնարկն ուներ 109 էջ, ինչպես նաև մանրանկարչության 26 միակողմանի թերթ, որի զգալի մասը պատկանում էր հայտնի նկարիչ Բարտելեմի Դ՝եյկայի վրձնին^[9]։

Ընտանիք

Առաջին կինը Իզաբելլա Լոթարինգիացին (1400-1453) Երեխաներ
Ժան 2 (1425 1470), լոթարինգիայի դուքս (1453-1470), Կոլաբրիական դուքս և Բարսելոնայի կոմս։
Յոլանդա (02․11․1428-23․03․1483), Նեապոլի թագուհի, ամուսնացած ֆրեդերիկ 6ի (1417-31․08․1470) հետ։ 1477 թվականից հետո նրանց ժառանգները համարվեցին Լոթարինգիայի դուքսերը։
Մարգարիտա Անժու (23.03.1430-25.08.1482), Հենրի VI-ի կինը (1421-1471), Անգլիայի թագուհի (1422-1461, 1470-1471)
Լյուդովիկ (1427-1444), Պոնտ-ա-Մուսոնի մարքիզ
Երկրորդ կինը՝ ժաննա դը Լավալ (1433-1498)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France Record #119215497 // BnF catalogue général (ֆր.) — Paris: BnF.
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 Cawley C. Medieval Lands: A prosopography of medieval European noble and royal families
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Encyclopædia Britannica
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Babelio (ֆր.) — 2007.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 Magnusson M. Chambers Biographical Dictionary — W & R Chambers, 1990. — ISBN 978-0-550-16041-6
↑ ^6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 Cawley C. Medieval Lands: A prosopography of medieval European noble and royal families — P. http://fmg.ac/Projects/MedLands/ANJOU,%20MAINE.htm.
↑ ^7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 ^7,6 Kindred Britain
↑ Дюби Жорж. Европа в средние века / Пер. В. Колесникова. — Смоленск: Полиграмма, 1994. — С. 244.
↑ Окшотт Э. Рыцарь и его замок. — М.: ЗАО «Центрполиграф», 2007. — С. 177.

Գրականություն

Jules de Glouvet, Histoires du Vieux Temps, Calmann Lévy, Paris, [./https://ru.wikipedia.org/wiki/1889 1889]
Marie-Louyse des Garets "le Roi René 1409-1480" La Table Ronde 1946 et 1980
Jacques Levron, Le Bon Roi René, Arthaud.
Vincent Caillaud, Au temps où l'Anjou avait un roi, Courrier de l'Ouest, 6 nov 1996.
E. Verry, Le Roi René à l'occasion de la commémoration du 5ème centenaire de sa mort, 1981, Archives départementales du Maine-et-Loire.
Noël Coulet, Alice Planche, Le Roi René, Edisud, 1982.
Brochure "Angers Tourisme", Office du Tourisme d'Angers.
Brochures du Château d'Angers, Caisse Nationale des Monuments Historiques.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռենե Բարի» հոդվածին։

[_5225a9464398c2a4-1] 1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France Record #119215497 // BnF catalogue général (ֆր.) — Paris: BnF.

[_bb99af91256a6753-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 Cawley C. Medieval Lands: A prosopography of medieval European noble and royal families

[_c5a3c3adad4e2a3e-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Encyclopædia Britannica

[_28499e6c21fa2f8f-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Babelio (ֆր.) — 2007.

[_2a1b5cad3b953d05-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 Magnusson M. Chambers Biographical Dictionary — W & R Chambers, 1990. — ISBN 978-0-550-16041-6

[_3d9ea808ebda668d-6] 6,00 ^6,01 ^6,02 ^6,03 ^6,04 ^6,05 ^6,06 ^6,07 ^6,08 ^6,09 ^6,10 Cawley C. Medieval Lands: A prosopography of medieval European noble and royal families — P. http://fmg.ac/Projects/MedLands/ANJOU,%20MAINE.htm.

[_2c71a2982fb4b8e9-7] 7,0 ^7,1 ^7,2 ^7,3 ^7,4 ^7,5 ^7,6 Kindred Britain

[8] Дюби Жорж. Европа в средние века / Пер. В. Колесникова. — Смоленск: Полиграмма, 1994. — С. 244.

[9] Окшотт Э. Рыцарь и его замок. — М.: ЗАО «Центрполиграф», 2007. — С. 177.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]