Мал корморан
| Мал корморан | |
|---|---|
.jpg)
| |
| Научна класификација | |
| Царство: | Животни |
| Колено: | Хордови |
| Класа: | Птици |
| Ред: | Блуновидни |
| Семејство: | Корморани |
| Род: | Мал корморан |
| Вид: | Мал корморан |
| Научен назив | |
| Phalacrocorax pygmeus (Pallas, 1773) | |
Мал корморан (науч. Microcarbo pygmaeus, народен макед. назив: ачко) — водна птица, од родот мал корморан (Microcarbo) во склоп на семејството корморани (Phalacrocoracidae). Се размножува во Југоисточна Европа и Југозападна Азија. Тој е делумно преселнички вид, при што северните популации презимуваат длабоко на југ, најмногу во склоп на териториите каде се размножува. Редок е во Западна Европа. Во Македонија живее на Преспанското Езеро.
Живеалиште
[уреди | уреди извор]Малиот корморан живее и се размножува во колонии во блатата со мирна или бавнотечечка слатка вода, во крајбрежните делти и слатководните езера со многу вегетација. Тој гради гнездо од трева и гранчиња на ниски дрвја.
Опис
[уреди | уреди извор]Ова е средноголема птица со зеленикав одблесок, долга 45–55 см и со распон на крилјата 75–90 см. Поседува долга опашка и краток задебелен клун. Возрасните имаат мали бели пердуви на вратот и стомакот во сезоната на размножување. Птиците кои не се во сезона на размножување поседуваат бело грло. Половите се слични на изглед, но младите единки се потромави и покафеавкасти.
Овој вид се разликува од големиот корморан и аристотеловиот корморан по тоа што е помал, поситен и има подолга опашка.
Поведение
[уреди | уреди извор]Малиот корморан се храни главно со риби, често ловејќи во група, и обитува во дрвјата меѓу периодите на ловење. При крај на мај, снесените јајца ги инкубираат двата родитела во период од 27 до 30 дена. На младенчињата им е потребно 70 дена за да се осамостојат, а претходно ги хранат родителите со риби и други ситни водни животни.
Погледни
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ BirdLife International (2011). „Phalacrocorax pygmeus“. IUCN Red List. Version 2011.1. International Union for Conservation of Nature. Посетено на 3 јули 2011.